Eskortowiec typu Jaskółka

Eskortowiec typu Jaskółka 1920-1921 (4 szt.)

Pierwszy okręt oddany do użytku w roku 1920. Jest to pełnomorski eskortowiec przeznaczony do ochrony konwojów i pojedynczych jednostek przed lekkimi jednostkami torpedowymi, okrętami podwodnymi i lotnictwem nieprzyjaciela. Sylwetka urodą raczej nie grzeszy, ale posiada bardzo dobre właściwości morskie, wielki zasięg oraz stosunkowo silne uzbrojenie przeciwlotnicze i przeciwpodwodne, a to dla jednostek tej klasy jest ważniejsze niż uroda.

Większe jednostki o takim samym przeznaczeniu będą już klasyfikowane jako niszczyciele eskortowe, ale na nie trzeba będzie jeszcze kilka lat poczekać.

Po raz pierwszy w naszej flocie pojawia się na okręcie najnowsze „dziecko” ZEBR-y, czyli armata uniwersalna 105 mm. Broń ta będzie w najbliższych latach konsekwentnie wprowadzana jako uzbrojenie główne mniejszych jednostek i uzupełniające dla jednostek wielkich. Działo będzie miało również zastosowanie w artylerii nadbrzeżnej (a także – oczywiście na innych łożach – w artylerii wojsk lądowych jako armata korpuśna lub najcięższa armata przeciwlotnicza).

Zgodnie z założeniem, że jeden rok „blogowy” to jeden miesiąc realny, post winien ukazać się najwcześniej jutro. Jednak z uwagi na dzień świąteczny zamieściłem go wcześniej. 

 

Jaskółka, Poland Escort ship laid down 1920

Displacement:

            574 t light; 598 t standard; 815 t normal; 989 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught

            233,84 ft / 229,66 ft x 29,53 ft x 8,86 ft (normal load)

            71,28 m / 70,00 m x 9,00 m  x 2,70 m

Armament:

      2 - 4,13" / 105 mm guns in single mounts, 33,29lbs / 15,10kg shells, 1920 Model

              Dual purpose guns in deck mounts with hoists on centreline ends, evenly spread

      2 - 1,57" / 40,0 mm guns (1x2 guns), 2,05lbs / 0,93kg shells, 1919 Model

              Anti-aircraft guns in deck mount on centreline amidships, all raised guns - superfiring

      2 - 0,98" / 25,0 mm guns in single mounts, 0,55lbs / 0,25kg shells, 1919 Model

              Anti-aircraft guns in deck mounts on side, evenly spread, all raised mounts

            Weight of broadside 71 lbs / 32 kg

            Shells per gun, main battery: 180

Machinery:

            Diesel Internal combustion motors,

            Geared drive, 2 shafts, 5 011 shp / 3 739 Kw = 22,00 kts

            Range 12 500nm at 12,00 kts

            Bunker at max displacement = 392 tons

Complement:

            76 - 99

Cost:

            £0,124 million / $0,497 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 9 tons, 1,2%

            Machinery: 175 tons, 21,5%

            Hull, fittings & equipment: 384 tons, 47,1%

            Fuel, ammunition & stores: 242 tons, 29,6%

            Miscellaneous weights: 6 tons, 0,7%

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              1 668 lbs / 756 Kg = 47,2 x 4,1 " / 105 mm shells or 0,8 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,23

            Metacentric height 1,2 ft / 0,4 m

            Roll period: 11,4 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 79 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,22

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,57

Hull form characteristics:

            Hull has rise forward of midbreak

              and transom stern

            Block coefficient: 0,475

            Length to Beam Ratio: 7,78 : 1

            'Natural speed' for length: 17,72 kts

            Power going to wave formation at top speed: 62 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 7,00 degrees

            Stern overhang: 1,97 ft / 0,60 m

            Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):

               - Stem:                    18,04 ft / 5,50 m

               - Forecastle (15%): 17,06 ft / 5,20 m

               - Mid (45%):            17,06 ft / 5,20 m (9,51 ft / 2,90 m aft of break)

               - Quarterdeck (0%):            9,51 ft / 2,90 m

               - Stern:                    9,51 ft / 2,90 m

               - Average freeboard:          12,97 ft / 3,95 m

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 80,3%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 140,2%

            Waterplane Area: 4 592 Square feet or 427 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 189%

            Structure weight / hull surface area: 45 lbs/sq ft or 219 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,92

                        - Longitudinal: 5,02

                        - Overall: 1,09

            Hull space for machinery, storage, compartmentation is excellent

            Room for accommodation and workspaces is excellent

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

2xDCR (16)

2xDCT (10)

Jaskółka (1920)

Wilga (1920)

Zięba (1921)

Sójka (1921)

Zaplecze stoczniowe PMW

Zaplecze stoczniowe Polskiej Marynarki Wojennej 

Dla zorientowania Kolegów w możliwościach naszego budownictwa okrętowego przedstawiam informację na temat zaplecza stoczniowego PMW.

Stocznia Marynarki Wojennej nr 1 w Gdańsku – 

·         pochylnie i doki umożliwiające jednoczesną budowę: 1 okrętu o długości do 250 m, 2 o długości do 150 m oraz 2 o długości do 100m;

·         roczna zdolność produkcyjna: ok. 20 000 t;

·         specjalizacja: duże okręty bojowe (pancerniki, krążowniki).

Stocznia Marynarki Wojennej nr 2 w Piławie – 

·         pochylnie i doki umożliwiające jednoczesną budowę: 1 okrętu o długości do 200 m, 1 o długości do 150 m oraz 2 o długości do 100m;

·         roczna zdolność produkcyjna: ok. 10 000 t;

·         specjalizacja: krążowniki, niszczyciele.

Stocznia Marynarki Wojennej nr 3 w Elblągu – 

·         pochylnie i doki umożliwiające jednoczesną budowę: 1 okrętu o długości do 150 m, 2 o długości do 100 m oraz 2 o długości do 60m;

·         roczna zdolność produkcyjna: ok. 6 000 t;

·         specjalizacja: okręty podwodne, torpedowce.

Stocznia Marynarki Wojennej nr 4 w Kołobrzegu – 

·         pochylnie i doki umożliwiające jednoczesną budowę: 1 okrętu o długości do 150 m, 1 o długości do 100 m oraz 1 o długości do 50m;

·         roczna zdolność produkcyjna: ok. 4 000 t;

·         specjalizacja: małe okręty bojowe (patrolowce, trałowce, ścigacze).

Stocznia Marynarki Wojennej nr 5 w Gdańsku – 

·         pochylnie i doki umożliwiające jednoczesną budowę: 1 okrętu o długości do 150 m, 2 o długości do 100 m oraz 1 o długości do 50m;

·         roczna zdolność produkcyjna: ok. 5 000 t;

·         specjalizacja: małe okręty bojowe oraz jednostki techniczne.

Poza tym w razie potrzeby możliwa jest budowa okrętów w stoczniach cywilnych (Gdańsk, Królewiec, Elbląg, Ustka). Z rozwiązania takiego PMW korzystała dość intensywnie w drugim okresie ostatniej wojny, szczególnie  w zakresie mniejszych jednostek i okrętów pomocniczych. Przeważnie wyglądało to tak, że w stoczni cywilnej montowano kadłub, urządzenia napędowe i „ogólnookrętowe” instalacje, a stocznie Marynarki Wojennej zajmowały się uzbrojeniem i wyposażeniem specjalistycznym.  

W Elblągu oprócz stoczni znajdują się wielkie zakłady budujące maszyny i inne urządzenia okrętowe, a także duża huta wraz z wydziałem zbrojeniowym (artyleria, amunicja, miny, torpedy). Pozwala to nazwać Elbląg prawdziwym „arsenałem floty”. 

Poza tym ze stoczniami kooperują głównie: huty na Śląsku, w Ostrowcu i Częstochowie (blachy, rury i kształtowniki okrętowe), zakłady mechaniczne na Śląsku, w Krakowie i Poznaniu (urządzenia napędowe i inne urządzenia okrętowe), zakłady w Starachowicach i Ostrowcu (artyleria) i liczne inne o profilu elektrotechnicznym, optycznym i zbrojeniowym.

W najbliższym czasie przewidywana jest rozbudowa SMW nr 1 w Gdańsku (dodatkowa pochylnia dla okrętów o długości do 300 m), a także budowa niewielkiej nowej stoczni w Ustce.