Okręt ratowniczy okrętów podwodnych typu Siemowit 1939 (1 szt.)

Okręt ratowniczy okrętów podwodnych typu Siemowit 1939 (1 szt.)

Jednostka w zasadzie dwufunkcyjna, ale ponieważ jej nietypowa konstrukcja jest dość ściśle podporządkowana funkcji ratowniczej, tak też została sklasyfikowana. Drugą funkcją jest, czy może być pełnienie roli wysuniętej, pływającej bazy (tendra) zaopatrzeniowo-techniczno-socjalnej okrętów podwodnych. Decyzja o budowie tego okrętu wynika z dwu przesłanek; mocne już zużycie jedynej dotychczas jednostki tej klasy, czyli Rysów (SDS-2 1919/1921) oraz rozszerzeniem naszych posiadłości zamorskich, za którym niełatwo nadążyć z budową zaplecza lądowego. Dodatkową motywacją tej inwestycji jest chęć zebrania następnych doświadczeń w zakresie praktycznego wykorzystania układu katamarana.

Jako okręt ratowniczy OP, Siemowit wyposażony jest w konstrukcję umożliwiającą podniesienie z głębokości do 200 m jednostki podwodnej, która nie może wynurzyć się samodzielnie. Możliwa jest również stopniowa ewakuacja załogi za pomocą dwu dzwonów ratowniczych. Dodatkowym wyposażeniem ratowniczym są wydajne pompy odwadniające i sprężarki powietrza, zespół nurków z niezbędnym zapleczem technicznym, komory dekompresyjne, ambulatoria oraz system zapewniający komunikację z zanurzonym OP za pomocą jego własnych boi ratowniczych. System ten prócz łączności, umożliwia także podawanie do zatopionej jednostki powietrza, leków, a nawet w ograniczonym zakresie wody pitnej i żywności.

Jako tender OP, Siemowit zapewnia zaopatrzenie w tak podstawowe dla OP „dobra” jak: torpedy, amunicję, paliwo, wodę słodką i żywność; łączna ilość przewożonego zaopatrzenia to ok. 2 100 t. Prócz tego okręt umożliwia – wykorzystując własne warsztaty, a także możliwość przynajmniej częściowego wydokowania OP – nawet dość poważne naprawy. Dodatkowo może zapewnić załogom OP takie usługi socjalne jak: pralnia, opieka lekarsko-dentystyczna, biblioteka, mała sala kinowa, a na koniec możliwość (oczywiście turnusowego) wyspania się w miarę komfortowych warunkach.

Uzbrojenie okrętu zapewnia w zasadzie jedynie obronę plot, ewentualnie przeciwkutrową. Zainstalowane na okręcie dwa sonary nie służą – jak zazwyczaj – do wykrywania obcych OP, a jedynie do lokalizacji zanurzonych i potrzebujących pomocy okrętów własnych.

Prędkość, zasięg i własności morskie są dostosowane do stawianych przed jednostką zadań. Duża rezerwa „hull strength” – co u mnie jest ewenementem – generuje sporą odporność okrętu mimo braku jakiegokolwiek opancerzenia.

Ponieważ – jak na wspomniałem na wstępie – konstrukcja okrętu jest nietypowa, mogłem nie ustrzec się błędów, głównie rysunkowych; z góry za nie przepraszam.

 Link do obrazka: http://www.imagebam.com/image/40cf81512614915

Siemowit, Poland Submarine salvage ship laid down 1939

Displacement:

            5 158 t light; 5 291 t standard; 5 758 t normal; 6 132 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (372,46 ft / 344,49 ft) x (2x26,58) ft x (20,01 / 21,04 ft)

            (113,53 m / 105,00 m) x (2x8,10) m  x (6,10 / 6,41 m)

Armament:

      8 - 2,24" / 57,0 mm 65,0 cal guns - 5,09lbs / 2,31kg shells, 480 per gun

              Dual purpose guns in deck mounts, 1939 Model

              4 x Twin mounts on side ends, evenly spread

      6 - 0,98" / 25,0 mm 60,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 2 500 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1933 Model

              2 x Twin mounts on sides, aft deck aft

                        2 raised mounts

              1 x Twin mount on centreline, forward deck forward

                        1 raised mount

      4 - 0,98" / 25,0 mm 60,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 2 500 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1933 Model

              2 x Twin mounts on centreline ends, evenly spread

                        2 double raised mounts

      Weight of broadside 23 lbs / 10 kg

Machinery:

            Diesel Internal combustion motors,

            Geared drive, 4 shafts, 4 062 shp / 3 030 Kw = 15,00 kts

            Range 14 000nm at 10,00 kts

            Bunker at max displacement = 841 tons

Complement:

            329 - 429

Cost:

            £1,166 million / $4,665 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 15 tons, 0,3%

               - Guns: 15 tons, 0,3%

            Machinery: 110 tons, 1,9%

            Hull, fittings & equipment: 2 773 tons, 48,2%

            Fuel, ammunition & stores: 601 tons, 10,4%

            Miscellaneous weights: 2 260 tons, 39,2%

               - Hull below water: 1 050 tons

               - Hull above water: 1 060 tons

               - On freeboard deck: 130 tons

               - Above deck: 20 tons

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              13 749 lbs / 6 236 Kg = 2 433,2 x 2,2 " / 57 mm shells or 2,9 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,30

            Metacentric height 3,1 ft / 0,9 m

            Roll period: 12,7 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 70 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,01

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 2,00

Hull form characteristics:

            Hull has raised forecastle, raised quarterdeck ,

              a normal bow and a round stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,550 / 0,557

            Length to Beam Ratio: 6,48 : 1

            'Natural speed' for length: 18,56 kts

            Power going to wave formation at top speed: 38 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 35

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 40,00 degrees

            Stern overhang: 7,87 ft / 2,40 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                               Fore end,        Aft end

               - Forecastle:            13,00%,  23,95 ft / 7,30 m,  23,95 ft / 7,30 m

               - Forward deck:       37,00%,  16,08 ft / 4,90 m,  16,08 ft / 4,90 m

               - Aft deck:    37,00%,  16,08 ft / 4,90 m,  16,08 ft / 4,90 m

               - Quarter deck:        13,00%,  23,95 ft / 7,30 m,  23,95 ft / 7,30 m

               - Average freeboard:                      18,12 ft / 5,52 m

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 48,2%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 118,9%

            Waterplane Area: 12 778 Square feet or 1 187 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 228%

            Structure weight / hull surface area: 132 lbs/sq ft or 643 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 1,78

                        - Longitudinal: 5,14

                        - Overall: 1,98

            Excellent machinery, storage, compartmentation space

            Adequate accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

Sensors:

1 x DO-3

2 x SA-2

1 x RN-2

1 x RWN-P-1

Flota desantowa – stan na rok 1939

Flota desantowa – stan na rok 1939

Zgodnie z obietnicą, przedstawiam stan naszej floty desantowej na koniec roku 1939.

Prócz prezentowanych w osobnych postach nowych typów okrętów desantowych, w roku 1939 zbudowano w ramach tzw. „dokładek” następujące jednostki:

- 10 kutrów desantowych typu KD-7 (LC-7 1934) o nazwach KD-47 – KD-56;

- 1 transportowiec desantowy typu Kattegat (TSL-1 1934) o nazwie La Manche;

- 16 małych okrętów desantowych typu OD-3 (LSS-3 1934) o nazwach OD-13 – OD-28;

- 8 małych okrętów desantowych typu OD-9 (LSS-9 1935) o nazwach OD-29 – OD-36.

Aktualnie nasza „armada desantowa” wygląda jak w poniższej tabeli.

Klasa	Typ	Kod	Rok budowy	Wyporność [tn]		Ilość	Pojemność jednostkowa								Pojemność łączna
				jednostkowa	łączna		OS	CL	CS	CC	ST	SC	DL	ZA	OS	CL	CS	CC	ST	SC	DL	ZA
LC	KD-1	LC-1	1929	34	170	5	80							25	400							125
	KD-7	LC-7	1934	55	1 650	30	90	1			2	1	1	30	2 700	30			60	30	30	900
	KD-29	LC-29	1939	39	702	18	80							29	1 440							522
LSS	OD-1	LSS-1	1929	136	272	2	160							60	320							120
	OD-3	LSS-3	1934	160	3 520	22	220							75	4 840							1 650
	OD-9	LSS-9	1935	272	3 264	12		7	4		7	4	3	132		84	48		84	48	36	1 584
LSM	Śniardwy	LSM-1	1935	863	6 904	8	380							240	3 040							1 920
	Dąbie	LSM-9	1939	936	3 744	4	400							250	1 600							1 000
LSL	Biskaje	LSL-1	1939	2 853	2 853	1	110	21	16	8	27	18	9	210	110	21	16	16	27	18	9	210
TSL	Kattegat	TSL-1	1934	11 286	33 858	3	810							4 680	2 430							14 040
	Sund	TSL-3	1939	6 874	13 748	2	570							3 900	1 140							7 800
Ogółem:					70 685	107									18 020	135	64	16	171	96	75	29 871
	Legenda:	LC -	kuter desantowy			OS -	osoby (żołnierze)
		LSS -	mały okręt desantowy			CL -	czołgi lekkie (do 15 t)
		LSM -	średni okręt desantowy			CS -	czołgi średnie (do 35 t)
		LSL -	duży okręt desantowy			CC -	czołgi ciężkie (do 50 t)
		TSL -	transportowiec desantowy			ST -	samochody terenowe
						SC -	samochody ciężarowe
						DL -	działa lekkie z ciągnikami
						ZA -	zaopatrzenie (w tonach)
Uwaga: działa lekkie to: armata uniwersalna (polowa i ppanc) 57 mm, armata ppanc 40 mm, armata plot 25 mm i haubica górska 75 mm. Poza tym jednostki desantowe mogą przewozić moździerze 75 mm (przenoszone ręcznie), 105 mm (na samochodach terenowych) oraz 120 mm (holowane przez samochody terenowe).

W większości przypadków dane o pojemności należy rozpatrywać alternatywnie, tzn. np. albo 21 czołgów lekkich, albo 16 czołgów średnich, albo 8 czołgów lekkich, albo 220 żołnierzy, albo 75 t zaopatrzenia itd. Możliwe są oczywiście rozmaite kombinacje załadowania, jednakże nie można wartości „ogółem” traktować sumarycznie.

Reasumując, aktualny stan floty desantowej pozwala wyrzucić na nieurządzony brzeg npla trzy brygady piechoty morskiej jednocześnie (z pewną rezerwą). Zwracam uwagę na słowo „jednocześnie”; nawet biorąc pod uwagę straty w jednostkach desantowych, nie są one jednorazowego użytku. Oznacza to, że jednostki nieutracone w pierwszej akcji mogą być wykorzystane powtórnie, do przewozu wojska, sprzętu i zaopatrzenia z np. stojących w pewnym oddaleniu od rubieży desantu transportowców wojska, zaopatrzeniowców, a nawet „cywilnych” frachtowców.

Przy okazji przedstawiam skrótowo założenia operacji desantowych. Otóż działania desantowe można podzielić na trzy rodzaje; taktyczne, operacyjne i strategiczne. Desant taktyczny wykonywany jest siłami nie większymi niż dywizja/brygada i ma na celu pewnego rodzaju dywersję na tyłach npla. Desant operacyjny w sile większej niż dywizja/brygada ma za zadanie trwałe opanowanie pewnego obszaru na zapleczu wroga oraz dalsze jego wykorzystanie operacyjne. Desant strategiczny siłami co najmniej armii ma na celu utworzenie nowego frontu lub teatru działań wojennych. Oczywiście - w przypadku uzyskania powodzenia – desanty taktyczne i operacyjne mogą zmienić swoje znaczenie, rozwijając się w działania wyższego rodzaju.

I jeszcze o podziale desantów w czasie. Każdy desant możemy podzielić na rzuty, a te z kolei na fale. Struktura tego podziału jest różna w zależności od „szczebla” operacji desantowej, a także od warunków miejscowych, np. szerokości dostępnego przyczółka. Dla przykładu podam tu podział czasowy hipotetycznego desantu operacyjnego (w składzie 3 brygad piechoty morskiej [BPm], dywizji piechoty [DP] i dywizji pancernej [DPanc]):

- rzut 1 – fala 1 – bataliony rozpoznawcze 3 BPm,

- rzut 1 – fala 2 – po dwa bataliony z każdej BPm wzmocnione kompanią czołgów lekkich,

- rzut 1 – fala 3 – pozostałe bataliony BPm, brygadowe grupy artylerii i służby BPm;

- rzut 2 – fala 1 – bataliony rozpoznawcze DP i DPanc,

- rzut 2 – fala 2 – obydwie brygady DP z dywizyjną grupą artylerii (DP),

- rzut 2 – fala 3 – służby DP i brygada czołgów DPanc;

- rzut 3 – fala 1 – brygada piechoty zmotoryzowanej DPanc z dywizyjną grupą artylerii (DPanc),

- rzut 3 – fala 2 – batalion czołgów ciężkich DPanc i służby DPanc,

- rzut 3 – fala 3 – pozostałe oddziały tyłowe i zaopatrzenie.

Zakłada się, że przy zaangażowaniu takich sił, albo zostanie zdobyty odpowiedni do wyładunku port, albo zaistnieje możliwość budowy portu prowizorycznego i dalszy wyładunek sił straci już charakter desantu par excellence.