Okręt-muzeum Bolesław Chrobry
Kiedy
podano do publicznej wiadomości zamiar wycofania ze składu Floty byłego
pancernika, a obecnie okrętu szkolnego Bolesław
Chrobry, ujawnili się liczni miłośnicy tego okrętu. Założyli oni
Stowarzyszenie Miłośników Okrętu Bolesław
Chrobry oraz zarejestrowali fundację, mającą sfinansować adaptację Bolesława Chrobrego do celów muzealnych
oraz jego późniejsze utrzymanie. Inicjatywa ta znalazła poparcie w
Ministerstwach Marynarki oraz Kultury i Sztuki, a także we władzach Miasta
Gdańsk i u naszego Monarchy. Ostatecznie, w skład Zarządu, Stowarzyszenia
weszli:
-
prezes – król Bolesław IV,
-
wiceprezesi – Szef Biura Historycznego Marynarki Wojennej oraz radca
Departamentu Kultury Materialnej Ministerstwa Kultury i Sztuki,
-
sekretarz – wiceprezydent Miasta Gdańsk,
-
członkowie – znany historyk-marynista, wdowa po jednym z byłych dowódców okrętu
oraz emerytowany konstruktor okrętowy, współprojektant pancernika.
Kapitał
zakładowy zarządzanej przez Stowarzyszenie fundacji ustalono w wysokości 3 305 000
zł., kwota ta ma pokryć koszty adaptacji okrętu na jednostkę muzealną oraz jego
konserwację i bieżące utrzymanie w pierwszym roku eksploatacji. Na kapitał ten
złożyły się następujące wpłaty:
-
35% Ministerstwo Marynarki,
-
35% Ministerstwo Kultury i Sztuki,
-
20% Miasto Gdańsk,
-
10% donacje osób fizycznych, w tym 55 000 zł z osobistych środków naszego
Monarchy.
Koszty
utrzymania okrętu-muzeum w latach następnych mają być pokrywane z dochodów ze
sprzedaży biletów dla zwiedzających oraz donacji osób fizycznych i prawnych.
Ewentualny deficyt będzie uzupełniany przez instytucjonalnych członków
Stowarzyszenia w następującym stosunku:
-
30% Ministerstwo Marynarki,
-
35% Ministerstwo Kultury i Sztuki,
-
35% Miasto Gdańsk.
W
ramach adaptacji do celów muzealnych, planuje się następujące główne prace:
-
zdjęcie dwu stanowisk IIx105, dwu IIx57 oraz dwu IIx25 mm;
-
usunięcie większości zapasów amunicji oraz rozbrojenie pozostałych;
-
zdjęcie jednego kutra motorowego i 15 tratw ratunkowych;
-
zakonserwowanie kadłuba, nadbudówek, maszyn, uzbrojenia i innych urządzeń
okrętowych;
-
częściowe przywrócenie wyglądu okrętu z lat 1912-27, poprzez montaż zachowanego
uzbrojenia plot, urządzeń, mebli i innego wyposażenia oraz odtworzenie wystroju
niektórych wnętrz w stylu II i III dekady XX w.;
-
adaptacja kilku pomieszczeń okrętowych dla ekspozycji historycznych dokumentów,
obrazów, rycin, fotografii, insygniów, odznaczeń, umundurowania, osobistego
wyposażenia załogi itp.;
-
zakup eksponatów muzealnych;
-
wyznaczenie tras zwiedzania oraz instalacja tablic informacyjno-poglądowych;
-
adaptacja nabrzeża północnej, zewnętrznej fosy Twierdzy Wisłoujście na miejsce
postoju okrętu.
