Polski niszczyciel Tajfun (ex-rosyjski Cerigo) 1929 (1 jednostka)
W październiku 1920 roku, kolega MB
(nie mylić z kolegą mb81) zaproponował temat, a w zasadzie pakiet tematów, którego
ideą było przejęcie przez flotę II Rzeczpospolitej „białogwardyjskich” okrętów
internowanych przez Francuzów w Bizercie. Powyższa propozycja pierwszy raz ucieleśniła
się w postaci polskiego pancernika Mieszko
I (post z 16.01.2021). Próbowałem później nawiązać kontakt z kolegą MB w
kwestii innych okrętów z Bizerty, ale bezskutecznie. W obecnej sytuacji, kiedy
nowych pomysłów od Kolegów brak i blogowi grozi sprowadzenie do nudnego
schematu „chińszczyzna – projekt kolegi ŁK – chińszczyzna – projekt kolegi ŁK –
itd.” zdecydowałem, że samodzielnie rozwinę koncepcję kolegi MB. Na pierwszy
rzut poszedł niszczyciel Cerigo.
Okręt ten należał do typu Fidonisi. Po klęsce sił Wrangla na
Krymie, przeszedł w stanie nieukończonym, wraz z innymi „białymi” okrętami
Floty Czarnomorskiej do francuskiej Bizerty, gdzie został internowany 29.12.1920
r. W roku 1924 Cerigo został przejęty
przez Francuzów jako częściowa rekompensata za koszty utrzymania całej „białej”
eskadry w Bizercie. Po podpisaniu w roku 1926 umowy na budowę dwu niszczycieli
zmodernizowanego typu Bourrasque,
polska admiralicja uznała, że niezłym uzupełnieniem tej dwójki byłby właśnie Cerigo, ukończony w zbliżonej do nich postaci.
Okręt został zakupiony przez KMW po cenie złomu, a koszt
wykończenia/modernizacji ustalono na poziomie bardzo umiarkowanym, traktując to
jako sprzedaż związaną z budową nowych niszczycieli. Niszczycielowi nadano
nazwę Tajfun, która nawiązywała z
jednej strony do nazw nowych niszczycieli, a z drugiej do tytułu noweli Józefa
Konrada Korzeniowskiego. Prace wykończeniowo-modernizacyjne rozpoczęły się we
wrześniu 1927, a ukończone zostały w lipcu 1929 roku. Tym samym, Tajfun został pierwszym niszczycielem
PMW.
Poniżej
opis modernizacji.
Kadłub
Przedłużono pokład dziobowy oraz
dokonano niewielkich zmian w podziale wewnętrznym kadłuba.
Napęd
Istniejące turbiny parowe Parsons poddano
gruntownemu remontowi. Wymieniono kotły na zestaw identyczny do zamontowanego
na okrętach typu Wicher. Zamontowano
również śruby napędowe o wyższej sprawności. Ponieważ, nowy zestaw kotłów jest
dedykowany dla mocy 33000 KM, istnieje możliwość chwilowego przeciążania
turbin, co pozwala uzyskać prędkość 34,29 w. Nie należy jednak tego nadużywać;
turbiny – choć wyremontowane – mają jednak już 11 lat.
Uzbrojenie
Zainstalowano:
- 3xIx130
mm/40 (5.1") Mle 1919, przy elewacji maksymalnej 36o
donośność pociskiem HE 34,85 kg wynosi 18900 m;
- 2xIx40
mm/39 Vickers Model 1914, przy elewacji 45o donośność pociskiem
HE 0,90 kg wynosi 3480 m, a przy elewacji maksymalnej 80o donośność tym
samym pociskiem wynosi 2300 m;
- 2xIIx8
mm/80 Mle 1914;
- 2xIIIxwt550;
- 2xwbg
z zapasem 12 bg;
- 20
min.
Dla zabrania na pokład min, konieczne
jest zdemontowanie wbg wraz z bg oraz rozładowanie wt.
Do kierowania ogniem zamontowano dwa
dalmierze optyczne o bazach 2,6 i 2,0 m.
W latach 1931-37:
- działka 2xIx40 mm/39 Vickers Model
1914 zamieniono na 2xIx40 mm/60 (1.57") Model 1936;
- km-y 2xIIx8 mm/80 Mle 1914
zamieniono na 2xIIx13.2 mm/76 (0.52") Mle 1929;
- dodano 2xmgb oraz zwiększono zapas
bg do 18.
Inne
Całkowicie przebudowano nadbudówki,
maszty i kominy. Zainstalowano dwie radiostacje krótkiego i jedną średniego
zasięgu oraz szumonamiernik.
W wyniku modernizacji:
- wyporność normalna wzrosła z 1326 do 1347 t;
- prędkość maksymalna wzrosła z 33,00
do 33,23 w;
- zasięg wzrósł z 1210 Mm przy 16 w do
2100 Mm przy 14 w.
Koszt modernizacji wyniósł 47,5% wartości porównywalnego okrętu nowego.
Tajfun, Poland destroyer laid down 1915, launched 1917, completed 1929 (engine 1928)
1 220 t light;
1 264 t standard; 1 347 t normal; 1 414 t full load
(336,30 ft / 331,36 ft)
x 29,76 ft x (12,50 / 12,87 ft)
(102,50 m / 101,00 m) x
9,07 m x (3,81 / 3,92 m)
3 - 5,12" / 130 mm 40,0
cal guns - 76,83lbs / 34,85kg shells, 120 per gun
Quick firing guns in deck mounts, 1924 Model
3 x Single mounts on centreline ends,
majority aft
1 raised
mount aft - superfiring
2 - 1,57" / 40,0 mm
39,0 cal guns - 1,98lbs / 0,90kg shells, 600 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1914 Model
2 x Single mounts on sides, aft deck centre
4 - 0,31" / 8,0 mm 80,0
cal guns - 0,02lbs / 0,01kg shells, 1 500 per gun
Machine guns in deck mounts, 1914 Model
2 x Twin mounts on sides, forward deck centre
2 double
raised mounts
Weight of broadside 233 lbs
/ 105 kg
Main Torpedoes
6 - 21,7" / 550 mm,
20,44 ft / 6,23 m torpedoes - 1,385 t each, 8,312 t total
In 2 sets of deck
mounted centre rotating tubes
Mines
2 - 1 305,14 lbs /
592,00 kg mines + 20 reloads - 12,818 t total
in Above water - Stern
racks/rails
Main DC/AS Mortars
2 - 573,20 lbs / 260,00 kg
Depth Charges + 12 reloads - 3,583 t total
in Stern depth charge
racks
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 0,79" / 20 mm -
-
Oil fired boilers,
steam turbines,
Geared drive, 2 shafts,
29 000 shp / 21 634 Kw = 33,23 kts
Range 2 100nm at
14,00 kts
Bunker at max
displacement = 150 tons
110 - 144
£0,230 million / $0,930
million
Armament: 68 tons, 5,0%
- Guns: 31 tons, 2,3%
- Weapons: 37 tons, 2,8%
Armour: 6 tons, 0,5%
- Armament: 6 tons, 0,5%
Machinery: 701 tons,
52,0%
Hull, fittings &
equipment: 433 tons, 32,1%
Fuel, ammunition &
stores: 127 tons, 9,4%
Miscellaneous weights:
13 tons, 1,0%
- On freeboard deck: 13 tons
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
415 lbs / 188 Kg = 8,5 x 5,1 " / 130 mm
shells or 0,3 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,09
Metacentric height 1,0
ft / 0,3 m
Roll period: 12,8
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,36
Seaboat quality (Average = 1.00): 0,85
Hull form characteristics:
Hull has rise forward
of midbreak,
a normal bow and large transom stern
Block coefficient (normal/deep):
0,383 / 0,390
Length to Beam Ratio:
11,14 : 1
'Natural speed' for
length: 20,93 kts
Power going to wave
formation at top speed: 66 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 83
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 8,10 degrees
Stern overhang: 2,46 ft
/ 0,75 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 18,00%, 17,39 ft /
5,30 m, 16,40 ft / 5,00 m
- Forward deck: 18,00%, 16,40 ft / 5,00
m, 16,40 ft / 5,00 m
- Aft deck: 54,00%, 9,19 ft / 2,80 m, 9,19 ft / 2,80 m
- Quarter deck: 10,00%, 9,19 ft / 2,80
m, 9,19 ft / 2,80 m
- Average freeboard: 11,86 ft / 3,61 m
Ship tends to be wet
forward
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 174,6%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 94,3%
Waterplane Area:
6 229 Square feet or 579 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 71%
Structure weight / hull
surface area: 38 lbs/sq ft or 188 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,66
-
Longitudinal: 1,84
- Overall:
0,73
Cramped machinery,
storage, compartmentation space
Adequate accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy roll,
a good, steady gun platform
Poor seaboat, wet and
uncomfortable, reduced performance in heavy weather
