Przebudowa krążownika liniowego typu Tiger na szybki pancernik 1939 (1 jednostka)
Pomysłodawcą projektu jest kolega ŁK. Niestety, nie udało się nam uzyskać porozumienia w kwestii konfiguracji uzbrojenia. Pomysłodawca zgodził się na wykorzystanie napisanej przez Niego legendy (którą tylko nieznacznie przeredagowałem), lecz ostateczna wersja projektu nie posiada Jego autoryzacji i jest wyłącznie moją „wariacją na temat”
Brytyjski krążownik
liniowy Tiger został wycofany ze
służby, zgodnie z limitami traktatów rozbrojeniowych, w marcu 1932 r. Podobny
los dotknął jeszcze kilka starszych okrętów brytyjskich, oszczędzony został
jedynie pancernikowi Iron Duke,
któremu przeznaczono funkcję artyleryjskiego okrętu szkolnego. Na potrzeby
niniejszej alternatywy założymy, że do tej funkcji wytypowany został Tiger, a na złom powędrował Iron Duke. Byłaby to więc sytuacja
analogiczna do zaistniałej we flocie japońskiej, w której funkcję
artyleryjskiego okrętu szkolnego powierzono zdeklasowanemu krążownikowi
liniowemu Hiei, nb. okrętowi o bardzo
zbliżonej do Tigera konstrukcji.
Przekształcenie krążownika na okręt szkolny polegało na demontażu pancerza
burtowego, wieży artyleryjskiej nr 3 (z pozostawieniem jej barbety), turbin obu
zewnętrznych wałów napędowych oraz 19 kotłów parowych, zdemontowany został też
środkowy komin. Moc siłowni spadła do 43000 KM, a prędkość maksymalna do 23,5
węzła. Wyporność okrętu obniżyła się do 19800 tn, przy zanurzeniu 6,3 m. W tak
okaleczonej postaci, okręt przetrwał niemal do końca 1937 r., kiedy to
wiadomość o podjętej przez Japończyków rekonstrukcji krążownika liniowego Hiei, skłoniła do analogicznych działań
rząd brytyjski. Przebudowa Tigera
została przeprowadzona przez stocznię John Brown w Clydebank, w okresie od
18.11.1937 r. do 23.08.1939 r., w sam czas, aby okręt był gotowy do podjęcia
działań od początku DWS. To właśnie Tiger
został wyznaczony na flagową jednostkę „Force G” (w miejsce Exetera) i to temu okrętowi przypadło w
udziale zniszczenie panzerschiffa Admiral
Graf Spee w krótkiej bitwie u ujścia La Platy, pechowego dla Niemców
13.12.1939 r. W bitwie tej spełnił się najbardziej koszmarny sen komandora
Langsdorffa; jego okręt dopadł przeciwnik szybszy, silniej uzbrojony i
opancerzony. Po trwającej 57 minut walce, prowadzonej z dystansu dochodzącego
do 20 km, okręt niemiecki zatonął ze stratami przekraczającymi 70% członków
załogi. Tiger został co prawda trzykrotnie
trafiony pociskami 283 mm, ale nie miało to większego wpływu na przebieg
starcia. Wiosną 1940 r. Tiger wziął
udział w kampanii norweskiej, w której wyróżnił się, mimo przewagi po stronie
Niemców, skutecznym odegnaniem pary Scharnhorst
+ Gneisenau w dniu 09.04.1940 r. Od
schyłku czerwca 1940 r. do początku kwietnia 1941 r. Tiger przynależał epizodycznie do Floty Śródziemnomorskiej, po czym
powrócił na Wyspy Brytyjskie. Brał udział w majowym polowaniu na Bismarcka i uczestniczył w jego finalnym
rozstrzelaniu 27.05.1941 r. Dalsze dzieje okrętu nie były już długie. W lipcu
1941 r., w związku z narastającym napięciem na Dalekim Wschodzie, został
detaszowany do Singapuru wraz z pancernikiem Prince of Wales. Jego los dopełnił się w bitwie pod Kuantanem,
10.12.1941 r., w której uległ, mimo bohaterskiej obrony, przewadze japońskiego
lotnictwa morskiego.
Poniżej opis przebudowy okrętu.
Kadłub
Zlikwidowano kazamaty i wyrównano, „łamaną”
z ich powodu, linię burt i pokładu. Przebudowano dziobową część kadłuba,
nadając dziobnicy dodatnie wychylenie. Częściowo zmieniono podział wewnętrzny
kadłuba.
Napęd
Wymieniono w całości, przywracając
układ czterowałowy. Zainstalowano zestaw identyczny do zastosowanego na
pancernikach typu King George V.
Uzbrojenie
Ponownie zamontowano, zachowaną w
rezerwie, wieżę nr 3 artylerii głównej. Wszystkie działa kalibru 343 mm
rozwiercono do kalibru 356 mm. Zmodernizowano wieże artylerii głównej, zwiększając
ich elewację maksymalną z 20o do 35o. Pozostałą,
istniejącą artylerię zdemontowano. Po przebudowie zestaw artylerii wygląda tak:
- 4xIIx14”/43
(356 mm), przy elewacji maksymalnej 35o donośność pociskami APC
i HE 721,0 kg wynosi 31100 m;
- 7xIIx5,25”/50
(134 mm) Mark I, przy elewacji 45o donośność pociskami SAP i HE
36,3 kg wynosi 21400 m, a przy elewacji maksymalnej 70o donośność
pociskiem HE wynosi 14170 m;
- 3xVIIIx2-pdr (40 mm/39) Mark VIII, przy elewacji 45o
donośność pociskami SAP, AP i HE 0,91 kg wynosi 5940 m, a przy elewacji
maksymalnej 80o donośność pociskiem HE wynosi 3960 m;
-
6xIVx0.5"/62 (12.7 mm) Mark III, przy elewacji maksymalnej 80o donośność pionowa pociskiem 0,04 kg wynosi
2200 m.
Do kierowania ogniem zamontowano:
- dalocelownik główny o bazie 9,0 m,
- dwa dalocelowniki pomocnicze o bazie 5,6 m,
- trzy dalocelowniki plot o bazie 4,7 m.
Latem 1941 roku wzmocniono artylerię plot, jak następuje:
- na dachu wież nr 2 i 3 zamontowano po jednym zestawie IVx2-pdr (40
mm/39) Mark VIII;
-
zdemontowano wszystkie stanowiska IVx0.5"/62
(12.7 mm) Mark III;
- zainstalowano 10xII+6xIx20 mm/70
(0.79") Mark I.
Opancerzenie
Przywrócono opancerzenie pionowe wg schematu zbliżonego do
oryginalnego. Zwiększono grubość głównego pokładu pancernego z 25 do 51 mm. Dodano
bąble i gródź ptorp o grubości 51 mm. Pozostałe informacje w raporcie i na
rysunku.
Inne
Nadbudówki, kominy i maszty przebudowano w całości,
zachowując trójnożny szkielet nadbudówki dziobowej. Zainstalowano nowe wyposażenie
radiowe i nawigacyjne. Na maszcie rufowym zamontowano radar ostrzegania powietrznego
Type 79.
W wyniku przebudowy (w odniesieniu do stanu z roku 1914):
- wyporność normalna wzrosła z 28430 do 31088 t;
- moc napędu wzrosła z 85000 do 110000 KM;
- prędkość maksymalna wzrosła z 28,0 do 29,42 w;
- zasięg zwiększył się z 4650 Mm przy 10 w. do 14300 Mm przy
12 w;
- ciężar salwy burtowej wzrósł z 4877 do 5783 kg.
Koszt przebudowy wyniósł 53,4% wartości porównywalnego
okrętu nowego.
Teraz moja próba oceny wartości przebudowanej jednostki. Niewątpliwie,
sporą wadą jest usytuowanie wieży 14” nr 3, które uniemożliwia prowadzenie
ognia wprost na rufę. Rozważano przeniesienie barbety i montaż tej wieży w
superpozycji nad wieżą nr 4. Ponieważ takie rozwiązanie zwiększyłoby znacząco
koszt przebudowy, opóźniło jej ukończenie (a tu wojna za pasem!) oraz pogorszyło
dzielność morską, zrezygnowano z tej opcji.
Poza tym, nie widzę jakichś większych wad. Artyleria plot już w roku 1939 była bardzo silna, a dwa lata później tym bardziej. Niewątpliwie, gdyby pod Kuantanem zamiast Repulse był Tiger, japońskie lotnictwo miałoby trudniejsze zadanie do wykonania.
Link do obrazka: https://megawrzuta.pl/download/73d4518966e20cdb20d49157fc035225.html
Tiger, United Kingdom battleship laid down 1912, launched 1913, completed 1914, rebuilt 1939 (engine 1938)
Displacement:
27 248 t light;
29 007 t standard; 31 088 t normal; 32 753 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(703,87 ft / 696,85 ft)
x 90,55 ft (Bulges 100,72 ft) x (31,50 / 32,89 ft)
(214,54 m / 212,40 m) x
27,60 m (Bulges 30,70 m) x (9,60 / 10,03
m)
Armament:
8 - 14,02" / 356 mm
43,0 cal guns - 1 589,53lbs / 721,00kg shells, 120 per gun
Breech loading guns in turret on barbette
mounts, 1909 Model
4 x 2-gun mounts on centreline ends, evenly
spread
1 raised
mount - superfiring
14 - 5,24" / 133 mm
50,0 cal guns - 80,03lbs / 36,30kg shells, 350 per gun
Dual purpose guns in deck and hoist mounts,
1935 Model
6 x Twin mounts on sides, evenly spread
1 x Twin mount on centreline, aft deck centre
1 raised
mount
24 - 1,57" / 40,0 mm
39,0 cal guns - 2,01lbs / 0,91kg shells, 2 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1923 Model
2 x 2 row octuple mounts on sides amidships
2 raised
mounts
1 x 2 row octuple mount on centreline, aft
deck forward
1 raised
mount
24 - 0,50" / 12,7 mm
62,0 cal guns - 0,09lbs / 0,04kg shells, 3 500 per gun
Machine guns in deck mounts, 1926 Model
4 x 4 row quad mounts on sides, evenly spread
4 raised
mounts
2 x 4 row quad mounts on sides, aft deck
centre
2 double
raised mounts
Weight of broadside 13 358
lbs / 5783 kg
Armour:
- Belts: Width (max) Length
(avg) Height (avg)
Main: 10,0" / 254 mm 434,38 ft / 132,40 m 13,45
ft / 4,10 m
Ends: 4,02" / 102 mm 184,71 ft / 56,30 m 13,45
ft / 4,10 m
77,76 ft / 23,70 m Unarmoured ends
Upper: 5,98" / 152 mm 434,38 ft / 132,40 m 7,22
ft / 2,20 m
Main Belt covers 96% of normal length
- Torpedo Bulkhead - Additional damage containing bulkheads:
2,01"
/ 51 mm 434,38 ft / 132,40 m 27,89 ft / 8,50 m
Beam between torpedo
bulkheads 70,87 ft / 21,60 m
- Hull Bulges:
2,01"
/ 51 mm 434,38 ft / 132,40 m 34,12 ft / 10,40 m
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 9,02" / 229 mm 3,27" / 83 mm 9,02"
/ 229 mm
2nd: 0,98" / 25 mm - 0,98" / 25 mm
- Armoured deck - multiple decks:
For and Aft decks:
5,00" / 127 mm
- Conning towers: Forward 10,00" / 254 mm, Aft 5,00" / 127 mm
Machinery:
Oil fired boilers,
steam turbines,
Geared drive, 4 shafts,
110 000 shp / 82 060 Kw = 29,42 kts
Range 14 300nm at
12,00 kts
Bunker at max
displacement = 3 746 tons
Complement:
1 169 - 1 521
Cost:
£1,308 million / $5,232
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 2 418
tons, 7,8%
- Guns: 2 418 tons, 7,8%
Armour: 10 636
tons, 34,2%
- Belts: 3 653 tons, 11,8%
- Torpedo bulkhead: 900 tons, 2,9%
- Bulges: 1 101 tons, 3,5%
- Armament: 1 591 tons, 5,1%
- Armour Deck: 3 071 tons, 9,9%
- Conning Towers: 320 tons, 1,0%
Machinery: 3 012
tons, 9,7%
Hull, fittings &
equipment: 11 182 tons, 36,0%
Fuel, ammunition &
stores: 3 840 tons, 12,4%
Miscellaneous weights:
0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
48 272 lbs / 21 896 Kg = 35,1 x
14,0 " / 356 mm shells or 6,8 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,18
Metacentric height 5,8
ft / 1,8 m
Roll period: 17,5
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,66
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,25
Hull form characteristics:
Hull has rise forward
of midbreak,
a normal bow and a cruiser stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,492 / 0,497
Length to Beam Ratio:
6,92 : 1
'Natural speed' for
length: 26,40 kts
Power going to wave
formation at top speed: 52 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 56
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 13,10 degrees
Stern overhang: -1,64
ft / -0,50 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 21,00%, 30,18 ft /
9,20 m, 25,59 ft / 7,80 m
- Forward deck: 45,00%, 25,59 ft / 7,80
m, 23,95 ft / 7,30 m
- Aft deck: 17,00%, 16,08 ft / 4,90 m, 16,08 ft / 4,90 m
- Quarter deck: 17,00%, 16,08 ft /
4,90 m, 17,06 ft / 5,20 m
- Average freeboard: 22,46 ft / 6,84 m
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 83,0%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 152,3%
Waterplane Area:
41 746 Square feet or 3 878 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 116%
Structure weight / hull
surface area: 190 lbs/sq ft or 930 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,95
-
Longitudinal: 1,66
- Overall:
1,01
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Good seaboat, rides out
heavy weather easily
