Rangi okrętów, stopnie, uprawnienia dowódcze i struktura dowodzenia MW
Chciałbym
w niniejszym poście przedstawić zagadnienia związane z rangami okrętów
wojennych, stopniami, uprawnieniami dowódczymi i strukturą dowódczą w PMW.
Na
początek zestawienie rang okrętów.
Do
okrętów bojowych zaliczane są jednostki przeznaczone do bezpośredniej walki z
przeciwnikiem. Pozostałe okręty w tym szkolne, badawcze, transportowe,
zabezpieczenia technicznego itp. zaliczane są do jednostek pomocniczych. Przewidywany
krążownik-jacht królewski zaliczony będzie do jednostek bojowych.
I ranga – okręty bojowe o
wyporności powyżej 15000 t.
II ranga – okręty bojowe o
wyporności 3000 - 15000 t i okręty pomocnicze o wyporności powyżej 20000 t.
III ranga – okręty bojowe o
wyporności 1000 – 3000 t i jednostki pomocnicze o wyporności 6000 – 20000 t.
IV ranga – okręty bojowe o
wyporności 300 – 1000 t i jednostki pomocnicze o wyporności 1000 – 6000 t.
V ranga – okręty bojowe o
wyporności 100 – 300 t i jednostki pomocnicze o wyporności 300 – 1000 t.
VI ranga – okręty bojowe o
wyporności poniżej 100 t i jednostki pomocnicze o wyporności poniżej 300 t.
Stopnie
wojskowe
w MW podzielone są na następujące grupy: marynarze, podoficerowie młodsi,
podoficerowie starsi, chorążowie, oficerowie młodsi, oficerowie starsi i
admirałowie. Równolegle istnieje podział na tzw. korpusy związane z ogólną
specjalnością okrętową. Wyróżnia się następujące korpusy: nawigacyjny,
uzbrojenia, mechaniczny i administracyjny. Poniżej przedstawiono uwidocznione
na naramiennikach dystynkcje dla poszczególnych stopni.
Dystynkcje
te występują na naramiennikach wszystkich rodzajów mundurów. W przypadku
mundurów wyjściowych i paradnych (tylko dla chorążych, oficerów i admirałów),
dystynkcje te odzwierciedlone są ponadto na rękawach mundurów. Na rękawach
mundurów wyjściowych i paradnych prócz oznaki stopnia występuje również
oznaczenie korpusu wg poniższych zasad:
-
korpus nawigacyjny – kotwica,
-
korpus uzbrojenia – skrzyżowane lufa armatnia i miecz,
-
korpus mechaniczny – śruba okrętowa,
-
korpus administracyjny – skrzyżowane pióro gęsie i klucz.
Oznaczenia
te są umieszczane ponad dystynkcjami stopnia.
Wszystkie
dystynkcje uwidocznione są (choć w uproszczonej formie) także na czapkach
przynależnych do munduru służbowego i wyjściowego. Admirałowie do munduru
paradnego zamiast czapek noszą kapelusze tzw. „pierogi” bez dystynkcji. Na
mundurach roboczych dystynkcje uwidocznione są w uproszczonej formie na lewej
piersi kurtki mundurowej.
Warunki
minimalne uzyskania stopnia.
Marynarz
– brak.
Starszy
marynarz – 1 rok służby.
Mat
– ukończenie szkoły podoficerskiej lub 3 lata służby.
Bosmanmat
– 2 lata służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej lub 5 lat służby.
Bosman
– 5 lat służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej lub 10 lat służby.
Starszy
bosman – 10 lat służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej lub 15 lat służby.
Bosman
sztabowy – 15 lat służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej.
Chorąży
– ukończenie szkoły oficerskiej.
Podporucznik
– 1 rok służby od uzyskania stopnia chorążego.
Porucznik
– 5 lat służby od uzyskania stopnia podporucznika.
Kapitan
– 5 lat służby od uzyskania stopnia porucznika.
Komandor
podporucznik – 5 lat służby od uzyskania stopnia kapitana i ukończenie Wyższego
Kursu Oficerów MW.
Komandor
porucznik – 5 lat służby od uzyskania stopnia komandora podporucznika.
Komandor
– 5 lat służby od uzyskania stopnia komandora porucznika.
Kontradmirał
– 5 lat służby od uzyskania stopnia komandora i ukończenie Wyższej Szkoły
Wojennej lub posiadanie tytułu naukowego co najmniej inżyniera, licencjata lub
innego równorzędnego.
Viceadmirał
– 5 lat służby od uzyskania stopnia kontradmirała.
Admirał
floty – 5 lat służby od uzyskania stopnia viceadmirała.
Admirał
– 5 lat służby od uzyskania stopnia admirała.
W
czasie wojny powyższe wymogi mogą zostać obniżone wg uznania przełożonych..
Uprawnienia
dowódcze.
Prawo
do dowodzenia okrętami poszczególnych rang mają oficerowie wg poniższego
zestawienia.
I
ranga – komandor.
II
ranga – komandor porucznik.
III
ranga – komandor podporucznik.
IV
ranga - kapitan.
V
ranga – porucznik.
VI
ranga – podporucznik.
W
uzasadnionych przypadkach czasowo pełnić obowiązki dowódcy może oficer (lub
chorąży) legitymujący się stopniem o jeden poziom niższym od wymaganego. Dowódca zespołu okrętów winien mieć stopień o
jeden poziom wyższy niż stopień wymagany dla dowódcy wchodzącego w skład
zespołu okrętu najwyższej rangi.
Struktura
dowódcza MW.
Najwyższym
przełożonym Marynarki Wojennej jest król, który swoje uprawnienia zwyczajowo
ceduje na Naczelnego Dowódcę Marynarki Wojennej (ND), który z urzędu jest
również Ministrem Marynarki w Radzie Ministrów. Minister Marynarki posiada
dwóch zastępców, z których jeden musi być osobą cywilną odpowiedzialną za
sprawy prawno-ekonomiczne resortu. Drugim wiceministrem jest admirał służby
czynnej, zwyczajowo jest nim Szef Sztabu MW odpowiedzialny za sprawy
operacyjno-szkoleniowe MW. Ponadto ND bezpośrednio podlegają: Główny Nawigator
MW (GN), będący najwyższym przełożonym korpusu nawigacyjnego; Główny Inspektor
Techniczny MW (GT), będący najwyższym przełożonym korpusu uzbrojenia i
mechanicznego; Główny Kwatermistrz MW (GK), będący najwyższym przełozonym
korpusu administracyjnego; Dowódca Floty (DF), będący najwyższym przełożonym
jednostek pływających nie przydzielonych gdzie indziej; Dowódca Lotnictwa MW (DL), będacy najwyższym
przełożonym jednostek lotniczych floty; Dowódca Piechoty Morskiej (DP), bedący
najwyższym przełożonym jednostek piechoty morskiej lądowych i zaokrętowanych
oraz dowódcy obszarów morskich (DO), odpowiadający za bazy morskie i niektóre
okręty na ich obszarach stacjonowane.
Chciałem
tu wkleić schemat organizacyjny MW, niestety blog nie „łyka” takich
ekstrawagancji, musicie Panowie wysilić swoją wyobraźnię :)
