Przebudowa brytyjskiego krążownika pancernopokładowego typu Terrible na brazylijski lotniskowiec lekki typu Riachuelo 1925 (1 szt.)
Pomysł
należy do kolegi ŁK. Poniżej legenda autorstwa Pomysłodawcy.
Urząd
attache morskiego przy ambasadzie Brazylii w Zjednoczonym Królestwie pełnił w
latach 1913-1921 młody i ambitny komandor porucznik Joao Santos-Dumont.
Nazwisko wyjaśniało dlaczego – oprócz zagadnień związanych z marynarką wojenną
– jego pasją było również lotnictwo. Tak, był bliskim kuzynem brazylijskiego
pioniera lotnictwa – Alberto Santos-Dumonta. Pełniona więc przez niego funkcja,
dawała mu możliwość zaznajomienia się również z zagadnieniami lotnictwa
morskiego, w dziedzinie których Wielka Brytania dzierżyła ówcześnie światowy
prymat. Szczególne wrażenie na młodym oficerze wywarły pierwsze brytyjskie
okręty lotnicze: Campania i Argus, przebudowane z jednostek
handlowych oraz Furious i Vindictive, które powstały z
przebudowanych krążowników. Raporty komandora Santos-Dumonta, kierowane do
brazylijskiej admiralicji, nie pozostały bez echa, zwłaszcza że doniesienia wywiadu
wskazywały jednoznacznie, że zakupiony przez Argentynę stary, kanadyjski
krążownik Niobe ma być również
poddany konwersji na okręt lotniczy. Wybór Brazylijczyków padł na podobny, lecz
nieco większy okręt – niegdysiejszy brytyjski krążownik pancernopokładowy
Terrible. Wraz z bliźniakiem Powerful były one największymi
zbudowanymi okrętami tej klasy. Cechowała je znakomita dzielność morska i duży
zasięg operacyjny, ale jednocześnie były to okręty bardzo drogie w eksploatacji
i ewidentnie niedozbrojone. Dlatego już w przededniu PWS stały się jednostkami
szkolnymi i pomocniczymi. Nowszy z nich – Terrible
– wykazywał bardzo dobry stan kadłuba, choć jego siłownia była obrazem nędzy i
rozpaczy. Miało to jednak wielką zaletę – okręt można było zakupić po cenie
złomu, a jego daleko posunięte „wypatroszenie” było i tak nieuniknione. Tak
więc właśnie ten okręt, także z uwagi na bardzo długi kadłub, ważny w przypadku
okrętów lotniczych, został wytypowany do zakupu przez komandora Santos-Dumonta.
Transakcja doszła do skutku 15.03.1920 r., a nowy okręt marynarki brazylijskiej
otrzymał tradycyjną w niej nazwę Riachuelo.
Z uwagi na niechęć stoczni brytyjskich do zmierzenia się z tym tematem (w czym
miały swój udział poufne, ale jednoznaczne, naciski brytyjskiej admiralicji),
opracowanie szczegółowych planów przebudowy powierzono amerykańskim inżynierom
ze stoczni Norfolk N Yd. Ci nie mieli większych oporów, gdyż właśnie
przebudowywali dla potrzeb US Navy węglowiec Jupiter, który miał się stać pierwszym, eksperymentalnym
lotniskowcem Langley. Amerykanie
podjęli się tego zadania tym chętniej, iż było dla nich jasne, że Langley nie będzie jednostką stricte
bojową, a przyszłość należy do okrętów wywodzących się raczej z dużych
krążowników, niźli jednostek o rodowodzie handlowym. Przebudowa Riachuelo rozpoczęła się 12.12.1921 r. w
stoczni Bethlehem w Quincy, gdyż stocznia wykonująca projekt nie miała już
wolnych mocy przerobowych. Prace planowano zakończyć do końca 1923 r., jednak
pionierski charakter przebudowy spowodował rozliczne problemy, tak, iż okręt
został przekazany Marinha do Brasil dopiero 27.03.1925 r. Służbę pełnił do
31.03.1939 r., poddany w międzyczasie modyfikacji uzbrojenia, w tym grupy
lotniczej. Następnie lotniskowiec miał zostać złomowany, ale kilka dodatkowych
lat życia zapewnił mu wybuch DWS. W jej trakcie Riachuelo został poddany, po raz ostatni, wymianie uzbrojenia i pełnił
służbę lekkiego lotniskowca, którego głównym zadaniem były patrole
przeciwpodwodne, pełnione na południowym Atlantyku. W ich toku samoloty
lotniskowca zniszczyły przynajmniej dwa niemieckie okręty podwodne i jeden
uszkodziły. Okręt doczekał szczęśliwie końca wojny i na złom powędrował dopiero
z dniem 31.12.1945 r.
Oto lista
wykonanych w ramach przebudowy prac:
Kadłub
Przekonstruowano
dziób okrętu, nadbudowano hangar oraz dokonano licznych zmian w zakresie podziału
wewnętrznego kadłuba.
Napęd
Całkowicie
wymieniono urządzenia napędowe. W miejsce zdemontowanych zainstalowano:
- osiem
kotłów typu Babcock & Wilcox w czterech kotłowniach;
- dwa
zestawy turbin parowych z przekładniami typu Westinghouse w dwu maszynowniach.
Uzbrojenie
Całkowicie zdjęto istniejące
uzbrojenie. W jego miejsce zamontowano:
- 4xIx6"/50
(15.2 cm) Mark 5 Armstrong M.1895 (zdjęte z krążownika Almirante Barroso), przy
elewacji maksymalnej 30,8o donośność pociskiem HE 45,3 kg wynosi 16000
m;
- 5xIx3"/50 (7.62 cm)
Mark 10 M.1914, przy elewacji 43,0o donośność pociskiem HE 5,9 kg
wynosi 13350 m, a przy elewacji maksymalnej 85,0o donośność pionowa pociskiem
AA 5,9 kg wynosi 9270 m;
- 8xIx1-pdr (1.46"
(37 mm)) Mark 7 Maxim-Nordenfeldt M.1895/1918;
- 4xIIx7/85 Madsen M.1903/1916.
Opancerzenie
Usunięto istniejący pokład
pancerny. Zamontowano nowe opancerzenie pionowe i poziome oraz grodzie i bąble
przeciwtorpedowe; szczegóły na rysunku.
Grupa lotnicza
W skład grupy lotniczej
wchodzą samoloty myśliwskie Curtiss TS-1 oraz rozpoznawczo-torpedowo-bombowe
Curtiss SC-2. Standardowy zestaw to po 12 samolotów każdego typu; maksymalnie
można zaokrętować 28-34 maszyn, w zależności od konfiguracji zestawu.
Inne
Zainstalowano nowe wyposażenie radiowe oraz kierowania ogniem.
Na skutek przebudowy:
- wyporność okrętu
zwiększyła się z 14200 do 15880 tn;
- prędkość maksymalna z
22,0 do 26,6 w;
- zasięg z 7000 Mm przy 14
w. do 9300 Mm przy 16 w.
Koszt przebudowy wyniósł
46,4% wartości identycznego okrętu nowego.
Link do obrazka: https://megawrzuta.pl/download/0ab476b6fbc6ca07e3bf785244275c16.html
Riachuelo, Brazil aircraft carrier laid down 1894, launched 1895,
completed 1898, rebuilt 1925 (engine 1923)
Displacement:
13 265 t light;
13 628 t standard; 15 580 t normal; 17 142 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(547,21 ft / 525,26 ft)
x 70,87 ft (Bulges 77,76 ft) x (24,02 / 26,11 ft)
(166,79 m / 160,10 m) x
21,60 m (Bulges 23,70 m) x (7,32 / 7,96
m)
Armament:
4 - 5,98" / 152 mm 50,0
cal guns - 99,87lbs / 45,30kg shells, 150 per gun
Quick firing guns in deck and hoist mounts,
1895 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
2 raised mounts
2 raised mounts
5 - 3,00" / 76,2 mm
50,0 cal guns - 13,01lbs / 5,90kg shells, 300 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1914 Model
1 x Single mount on centreline, aft deck aft
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 hull
mounts in lover deck
8 - 1,46" / 37,0 mm
30,0 cal guns - 1,06lbs / 0,48kg shells, 1 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1918 Model
4 x Single mounts layout not set
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 hull
mounts in lover deck
8 - 0,28" / 7,0 mm 85,0
cal guns - 0,01lbs / 0,00kg shells, 3 000 per gun
Machine guns in deck mounts, 1916 Model
4 x Twin mounts on sides, evenly spread
4 double
raised mounts
Weight of broadside 443 lbs
/ 201 kg
Armour:
- Belts: Width (max) Length
(avg) Height (avg)
Main: 2,01" / 51 mm 367,45 ft / 112,00 m 18,04 ft
/ 5,50 m
Ends: Unarmoured
Upper: 0,98" / 25 mm 367,45 ft / 112,00 m 18,04 ft
/ 5,50 m
Main Belt covers 108% of normal length
- Torpedo Bulkhead - Additional
damage containing bulkheads:
2,01"
/ 51 mm 367,45 ft / 112,00 m 23,62 ft / 7,20 m
Beam between torpedo
bulkheads 57,74 ft / 17,60 m
- Hull Bulges:
2,01"
/ 51 mm 367,45 ft / 112,00 m 23,62 ft / 7,20 m
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 2,01" / 51 mm - 2,01" / 51 mm
- Armoured deck - multiple
decks:
For and Aft decks:
2,99" / 76 mm
- Conning towers: Forward
2,01" / 51 mm, Aft 2,01" / 51 mm
Machinery:
Oil fired boilers,
steam turbines,
Geared drive, 2 shafts,
60 000 shp / 44 760 Kw = 26,60 kts
Range 9 300nm at
16,00 kts
Bunker at max
displacement = 3 514 tons
Complement:
696 - 906
Cost:
£0,797 million / $3,189
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 152 tons,
1,0%
- Guns: 152 tons, 1,0%
Armour: 3 442
tons, 22,1%
- Belts: 831 tons, 5,3%
- Torpedo bulkhead: 645 tons, 4,1%
- Bulges: 645 tons, 4,1%
- Armament: 26 tons, 0,2%
- Armour Deck: 1 242 tons, 8,0%
- Conning Towers: 54 tons, 0,3%
Machinery: 2 005
tons, 12,9%
Hull, fittings &
equipment: 5 930 tons, 38,1%
Fuel, ammunition &
stores: 2 315 tons, 14,9%
Miscellaneous weights:
1 736 tons, 11,1%
- Hull below water: 1 649 tons
- On freeboard deck: 87 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
43 363 lbs / 19 669 Kg = 404,7 x
6,0 " / 152 mm shells or 5,0 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,32
Metacentric height 4,9
ft / 1,5 m
Roll period: 14,8
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 100 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,10
Seaboat quality (Average = 1.00): 2,00
Hull form characteristics:
Hull has low
quarterdeck ,
a normal bow and a cruiser stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,556 / 0,563
Length to Beam Ratio:
6,76 : 1
'Natural speed' for
length: 22,92 kts
Power going to wave
formation at top speed: 57 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 12,80 degrees
Stern overhang: 13,45
ft / 4,10 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 18,00%, 37,40 ft /
11,40 m, 37,40 ft / 11,40 m
- Forward deck: 32,00%, 37,40 ft /
11,40 m, 37,40 ft / 11,40 m
- Aft deck: 38,00%, 37,40 ft / 11,40 m, 37,40 ft / 11,40 m
- Quarter deck: 12,00%, 18,37 ft /
5,60 m, 18,37 ft / 5,60 m
- Average freeboard: 35,12 ft / 10,70 m
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 70,6%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 267,4%
Waterplane Area:
26 123 Square feet or 2 427 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 161%
Structure weight / hull
surface area: 108 lbs/sq ft or 526 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,82
-
Longitudinal: 6,45
- Overall:
1,01
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat,
comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
12 x Curtiss TS-1
12 x Curtiss SC-2
