Przebudowa amerykańskiego pancernika typu South Carolina (1910) na polski pancernik obrony wybrzeża Bałtyk 1935 (1 szt.)
Zanim
przejdę do samego okrętu, garść uwag natury ogólnej. Będą one częściowo
powielać treść moich komentarzy z dnia 16.03.2019 (post „Informacje różne”),
ale chciałbym tu ująć temat całościowo.
Mniej
więcej trzy miesiące temu formuła bloga uległa zmianie, ale – w moim rozumieniu
– zasady ogólne pozostają takie same. Oznacza to przede wszystkim, że pojawiające
się na blogu projekty nie będą ani wprost naśladować tych realnych, ani nawet ściśle
ograniczać się do przyświecających im założeń. Tyle co do pryncypiów, teraz
uwagi tyczące się bezpośrednio „bohatera” tego postu.
W
kwestii amerykańskiego pancernika South
Carolina, trzeba sobie zadać dwa zasadnicze pytania;
-
czy w ogóle przebudowujemy go dla polskiej floty?
-
czy przebudowa ma mieć charakter kosmetyczny, czy radykalny?
Sądzę,
że w przywołanych wyżej moich komentarzach dostatecznie wykazałem konieczność
takiej przebudowy, aby okręt uzyskał nową jakość, umożliwiającą mu podjęcie
walki z potencjalnymi przeciwnikami (na razie można się ograniczyć do Gangutów). Moim zdaniem, niespełniające
powyższego warunku, inwestowanie w ten okręt nie ma sensu, a wybór tylko kosmetycznego
wariantu przebudowy odbiera sens całemu przedsięwzięciu.
Teraz
spróbuję wyprzedzająco odpowiedzieć na spodziewane zarzuty. Proszę mi wybaczyć,
że „czepię się” kolegi ŁK, ale to własnie On obiecał mi ostrą krytykę projektu.
„W
rzeczywistości, nikt nie zdecydowałby się na taką przebudowę” – prawdopodobnie tak,
ale również żadna admiralicja nie zrobiłaby tego w przypadku zabytkowego Torgut Reis, a już na pewno nie
upierałaby się w roku 1927 przy zachowaniu archaicznych dział z roku 1890.
„Proponowana
przeze mnie przebudowa jest ekonomicznie nieopłacalna” – niewątpliwie, ale przecież
to kolega ŁK w przypadku Yavuza pisał
do mnie „przebudowa ma jednak charakter prestiżowy, więc nie liczy się, w
rozsądnych przedziałach, z rachunkiem ekonomicznym”
Mam
– daj admirale Nelsonie, niepłonną – nadzieję, że kolega ŁK zastosuje jednakową
miarkę dla pomysłów swoich i Kolegów.
Reasumując,
wydaje mi się, że wyraziłem się jasno i wyczerpująco, dlatego też, na ewentualne
zarzuty dotyczące sensu i ogólnego zakresu przebudowy nie będę w przyszłości
odpowiadał.
Ad
rem!
Pomysłodawcą
projektu jest kolega Darek.
Okręt
został zakupiony przez polską marynarkę w roku 1932, na początku roku 1933
przeszedł do francuskiej stoczni Arsenal de Brest celem wykonania
modernizacji/przebudowy. Prace zostały zakończone w roku 1935 i obejmowały:
-
wymianę kotłów oraz remont główny silników parowych;
-
całkowitą wymianę uzbrojenia artyleryjskiego;
-
demontaż wyrzutni torpedowych;
-
racjonalizację opancerzenia pionowego, polegającą na ujednoliceniu długości
głównego i górnego pasa pancernego;
-
zwiększenie sumarycznej grubości pokładów pancernych;
-
dodanie bąbli oraz grodzi ptorp;
-
całkowitą przebudowę nadbudówek, kominów(a), masztów itp.;
-
montaż nowych systemów kierowania ogniem oraz wyposażenia radionawigacyjnego;
-
częściową przebudowę wnętrz okrętu.
W
wyniku powyższych działań, wyporność normalna okrętu wzrosła o 806 t, a zasięg
zmalał o 2 950 Mm. Koszt przebudowy wyniósł 61,2% kosztu nowego okrętu o
analogicznych parametrach techniczno-taktycznych.
Artyleria
główna, średnia i DP pochodzi z arsenałów francuskich; w latach 1936-40 była (z
drobnymi zmianami) montowana na najnowszych i modernizowanych okrętach Marine Nationale. Można powiedzieć, że
prezentowany okręt był dla tych konstrukcji niejako obiektem testowym. Artyleria
plot została zakupiona w zakładach Bofors, ponieważ górowała jakością nad analogicznymi
dostępnymi modelami francuskimi. Zamontowano dalocelowniki typu użytego na
modernizowanym w roku 1931 pancerniku Lorraine.
Zdemontowano
odcinki głównego pasa pancernego „wystające” poza barbety artylerii głównej, a
górny pas zrównano długością z głównym. Poprzez skosy styka się on z pancerzem
pokładowym. Dodane bąble, w połączeniu z również dodanymi grodziami torp,
zapewniają dobrą osłonę podwodnej części kadłuba przed torpedami i minami.
Nieznacznie
zwiększona moc urządzeń napędowych, przy zwiększonej wyporności (i bąblach) pozwoliła
na utrzymanie dotychczasowej prędkości maksymalnej. Dla zrównoważenia przyrostu
ciężarów od uzbrojenia i opancerzenia zmniejszono zasięg maksymalny; dla okrętu
przeznaczonego do operowania głównie na Bałtyku jest on i tak wystarczający. Istniejące
przed przebudową dwa kominy połączono w jeden, montując jednocześnie wydajny
system dostarczania powietrza.
Przebudowa
pozwoliła na uzyskanie zwartej, prawie „piramidalnej” sylwetki; przy rakursach
(kątach biegu) różnych od 90o, może ona dawać groźne wrażenie dużo większej
jednostki.
Zaliczyłem
przebudowany okręt do podklasy pancerników obrony wybrzeża, ponieważ zarówno
jego wielkość, jak i prędkość maksymalna, nie pozwalają – moim zdaniem – uznać go
za klasyczny pancernik.
Link do obrazka: https://megawrzuta.pl/download/a99d8f86bb4c673286c771f82a4a5208.html
Bałtyk, Poland coastal defence battleship
laid down 1906, launched 1908, completed 1910, modernized 1935
Displacement:
15 718
t light; 16 891 t standard; 17 306 t normal; 17 638 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x
beam x draught (normal/deep)
(455,05
ft / 450,13 ft) x 80,38 ft (Bulges 86,94 ft) x (24,61 / 25,03 ft)
(138,70
m / 137,20 m) x 24,50 m (Bulges 26,50 m)
x (7,50 / 7,63 m)
Armament:
8
- 12,99" / 330 mm 50,0 cal guns - 1 234,59lbs / 560,00kg shells, 120
per gun
Breech loading guns in turret on barbette
mounts, 1931 Model
2 x 4-gun mounts on centreline ends, evenly
spread
6
- 5,98" / 152 mm 55,0 cal guns - 123,46lbs / 56,00kg shells, 205 per gun
Quick firing guns in turret on barbette
mounts, 1930 Model
2 x 3-gun mounts on centreline ends, evenly
spread
2
raised mounts
12 - 3,54" / 90,0 mm 50,0 cal guns - 20,97lbs / 9,51kg shells, 500
per gun
Dual purpose guns in deck mounts, 1930 Model
6 x Twin mounts on sides, evenly spread
2
raised mounts
6
- 1,57" / 40,0 mm 43,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 1 200 per
gun
Anti-air guns in deck mounts, 1932 Model
6 x Single mounts on sides, evenly spread
4
raised mounts
8
- 0,98" / 25,0 mm 64,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 2 400 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1932 Model
8 x Single mounts on sides, evenly spread
8
double raised mounts
Weight of broadside 10 752 lbs / 4 877 kg
Armour:
-
Belts: Width (max) Length (avg) Height
(avg)
Main: 12,0" / 305 mm 301,84 ft / 92,00 m 13,12
ft / 4,00 m
Ends: Unarmoured
Upper: 10,0" / 254 mm 301,84 ft / 92,00 m 4,59
ft / 1,40 m
Main Belt covers 103% of normal length
-
Torpedo Bulkhead - Additional damage containing bulkheads:
1,97"
/ 50 mm 301,84 ft / 92,00 m 10,83 ft / 3,30 m
Beam
between torpedo bulkheads 70,54 ft / 21,50 m
-
Hull Bulges:
1,97"
/ 50 mm 301,84 ft / 92,00 m 18,37 ft / 5,60 m
-
Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 12,0" / 305 mm 5,98" / 152 mm 12,0"
/ 305 mm
2nd: 4,02" / 102 mm 2,01" / 51 mm 4,02"
/ 102 mm
-
Armoured deck - single deck:
For
and Aft decks: 3,94" / 100 mm
-
Conning towers: Forward 12,01" / 305 mm, Aft 5,98" / 152 mm
Machinery:
Oil
fired boilers, complex reciprocating steam engines,
Direct
drive, 2 shafts, 17 177 ihp / 12 814 Kw = 18,50 kts
Range
4 000nm at 10,00 kts
Bunker
at max displacement = 748 tons
Complement:
753
- 980
Cost:
£5,434
million / $21,736 million
Distribution of weights at normal
displacement:
Armament:
2 497 tons, 14,4%
- Guns: 2 497 tons, 14,4%
Armour:
6 517 tons, 37,7%
- Belts: 2 726 tons, 15,7%
- Torpedo bulkhead: 238 tons, 1,4%
- Bulges: 404 tons, 2,3%
- Armament: 1 235 tons, 7,1%
- Armour Deck: 1 655 tons, 9,6%
-
Conning Towers: 259 tons, 1,5%
Machinery:
961 tons, 5,6%
Hull,
fittings & equipment: 5 744 tons, 33,2%
Fuel,
ammunition & stores: 1 588 tons, 9,2%
Miscellaneous
weights: 0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
22 616 lbs / 10 258 Kg = 20,6 x
13,0 " / 330 mm shells or 3,5 torpedoes
Stability
(Unstable if below 1.00): 1,25
Metacentric
height 5,4 ft / 1,7 m
Roll
period: 15,7 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 74 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,67
Seaboat
quality (Average = 1.00): 1,48
Hull form characteristics:
Hull
has rise forward of midbreak,
a ram bow and a cruiser stern
Block
coefficient (normal/deep): 0,629 / 0,630
Length
to Beam Ratio: 5,18 : 1
'Natural
speed' for length: 21,22 kts
Power
going to wave formation at top speed: 47 %
Trim
(Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow
angle (Positive = bow angles forward): -4,70 degrees
Stern
overhang: -2,62 ft / -0,80 m
Freeboard
(% = length of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 20,00%, 18,37 ft /
5,60 m, 18,37 ft / 5,60 m
- Forward deck: 49,00%, 18,37 ft / 5,60
m, 18,37 ft / 5,60 m
- Aft deck: 18,00%, 11,48 ft / 3,50 m, 11,48 ft / 3,50 m
- Quarter deck: 13,00%, 11,48 ft /
3,50 m, 11,48 ft / 3,50 m
- Average freeboard: 16,24 ft / 4,95 m
Ship
tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 85,0%
-
Above water (accommodation/working, high = better): 113,6%
Waterplane
Area: 27 186 Square feet or 2 526 Square metres
Displacement
factor (Displacement / loading): 93%
Structure
weight / hull surface area: 183 lbs/sq ft or 895 Kg/sq metre
Hull
strength (Relative):
-
Cross-sectional: 0,93
-
Longitudinal: 2,22
-
Overall: 1,01
Adequate
machinery, storage, compartmentation space
Adequate
accommodation and workspace room
Ship
has slow, easy roll, a good, steady gun platform
Good seaboat, rides out heavy
weather easy
