sobota, 29 października 2016

Flota desantowa – stan na rok 1939



Flota desantowa – stan na rok 1939

Zgodnie z obietnicą, przedstawiam stan naszej floty desantowej na koniec roku 1939.
Prócz prezentowanych w osobnych postach nowych typów okrętów desantowych, w roku 1939 zbudowano w ramach tzw. „dokładek” następujące jednostki:
- 10 kutrów desantowych typu KD-7 (LC-7 1934) o nazwach KD-47 – KD-56;
- 1 transportowiec desantowy typu Kattegat (TSL-1 1934) o nazwie La Manche;
- 16 małych okrętów desantowych typu OD-3 (LSS-3 1934) o nazwach OD-13 – OD-28;
- 8 małych okrętów desantowych typu OD-9 (LSS-9 1935) o nazwach OD-29 – OD-36.
Aktualnie nasza „armada desantowa” wygląda jak w poniższej tabeli.

Klasa
Typ
Kod
Rok budowy
Wyporność [tn]
Ilość
Pojemność jednostkowa
Pojemność łączna
jednostkowa
łączna
OS
CL
CS
CC
ST
SC
DL
ZA
OS
CL
CS
CC
ST
SC
DL
ZA
LC
KD-1
LC-1
1929
34
170
5
80






25
400






125
KD-7
LC-7
1934
55
1 650
30
90
1


2
1
1
30
2 700
30


60
30
30
900
KD-29
LC-29
1939
39
702
18
80






29
1 440






522
LSS
OD-1
LSS-1
1929
136
272
2
160






60
320






120
OD-3
LSS-3
1934
160
3 520
22
220






75
4 840






1 650
OD-9
LSS-9
1935
272
3 264
12

7
4

7
4
3
132

84
48

84
48
36
1 584
LSM
Śniardwy
LSM-1
1935
863
6 904
8
380






240
3 040






1 920
Dąbie
LSM-9
1939
936
3 744
4
400






250
1 600






1 000
LSL
Biskaje
LSL-1
1939
2 853
2 853
1
110
21
16
8
27
18
9
210
110
21
16
16
27
18
9
210






















TSL
Kattegat
TSL-1
1934
11 286
33 858
3
810






4 680
2 430






14 040
Sund
TSL-3
1939
6 874
13 748
2
570






3 900
1 140






7 800
Ogółem:
70 685
107

18 020
135
64
16
171
96
75
29 871
























Legenda:
LC -
kuter desantowy
OS -
osoby (żołnierze)










LSS -
mały okręt desantowy
CL -
czołgi lekkie (do 15 t)










LSM -
średni okręt desantowy
CS -
czołgi średnie (do 35 t)










LSL -
duży okręt desantowy
CC -
czołgi ciężkie (do 50 t)










TSL -
transportowiec desantowy
ST -
samochody terenowe














SC -
samochody ciężarowe
















DL -
działa lekkie z ciągnikami
















ZA -
zaopatrzenie (w tonach)

































Uwaga: działa lekkie to: armata uniwersalna (polowa i ppanc) 57 mm, armata ppanc 40 mm, armata plot 25 mm i haubica górska 75 mm. Poza tym jednostki desantowe mogą przewozić moździerze 75 mm (przenoszone ręcznie), 105 mm (na samochodach terenowych) oraz 120 mm (holowane przez samochody terenowe).

W większości przypadków dane o pojemności należy rozpatrywać alternatywnie, tzn. np. albo 21 czołgów lekkich, albo 16 czołgów średnich, albo 8 czołgów lekkich, albo 220 żołnierzy, albo 75 t zaopatrzenia itd. Możliwe są oczywiście rozmaite kombinacje załadowania, jednakże nie można wartości „ogółem” traktować sumarycznie.
Reasumując, aktualny stan floty desantowej pozwala wyrzucić na nieurządzony brzeg npla trzy brygady piechoty morskiej jednocześnie (z pewną rezerwą). Zwracam uwagę na słowo „jednocześnie”; nawet biorąc pod uwagę straty w jednostkach desantowych, nie są one jednorazowego użytku. Oznacza to, że jednostki nieutracone w pierwszej akcji mogą być wykorzystane powtórnie, do przewozu wojska, sprzętu i zaopatrzenia z np. stojących w pewnym oddaleniu od rubieży desantu transportowców wojska, zaopatrzeniowców, a nawet „cywilnych” frachtowców.
Przy okazji przedstawiam skrótowo założenia operacji desantowych. Otóż działania desantowe można podzielić na trzy rodzaje; taktyczne, operacyjne i strategiczne. Desant taktyczny wykonywany jest siłami nie większymi niż dywizja/brygada i ma na celu pewnego rodzaju dywersję na tyłach npla. Desant operacyjny w sile większej niż dywizja/brygada ma za zadanie trwałe opanowanie pewnego obszaru na zapleczu wroga oraz dalsze jego wykorzystanie operacyjne. Desant strategiczny siłami co najmniej armii ma na celu utworzenie nowego frontu lub teatru działań wojennych. Oczywiście - w przypadku uzyskania powodzenia – desanty taktyczne i operacyjne mogą zmienić swoje znaczenie, rozwijając się w działania wyższego rodzaju.
I jeszcze o podziale desantów w czasie. Każdy desant możemy podzielić na rzuty, a te z kolei na fale. Struktura tego podziału jest różna w zależności od „szczebla” operacji desantowej, a także od warunków miejscowych, np. szerokości dostępnego przyczółka. Dla przykładu podam tu podział czasowy hipotetycznego desantu operacyjnego (w składzie 3 brygad piechoty morskiej [BPm], dywizji piechoty [DP] i dywizji pancernej [DPanc]):
- rzut 1 – fala 1 – bataliony rozpoznawcze 3 BPm,
- rzut 1 – fala 2 – po dwa bataliony z każdej BPm wzmocnione kompanią czołgów lekkich,
- rzut 1 – fala 3 – pozostałe bataliony BPm, brygadowe grupy artylerii i służby BPm;
- rzut 2 – fala 1 – bataliony rozpoznawcze DP i DPanc,
- rzut 2 – fala 2 – obydwie brygady DP z dywizyjną grupą artylerii (DP),
- rzut 2 – fala 3 – służby DP i brygada czołgów DPanc;
- rzut 3 – fala 1 – brygada piechoty zmotoryzowanej DPanc z dywizyjną grupą artylerii (DPanc),
- rzut 3 – fala 2 – batalion czołgów ciężkich DPanc i służby DPanc,
- rzut 3 – fala 3 – pozostałe oddziały tyłowe i zaopatrzenie.
Zakłada się, że przy zaangażowaniu takich sił, albo zostanie zdobyty odpowiedni do wyładunku port, albo zaistnieje możliwość budowy portu prowizorycznego i dalszy wyładunek sił straci już charakter desantu par excellence.