Komunikat wojenny nr 19/1944 cz.II – marzec 1944
Przebieg działań.
Dowództwo 4.Floty utworzyło zespół uderzeniowy U.4.1,
składający się z trzech podzespołów -
lotniskowców U.4.1.1:
- 2 krążowniki liniowe typu Leszek Biały
(BC-3 1930),
- 2 lotniskowce typu Hetman Żółkiewski (CV-8
1941),
- lotniskowiec typu Hetman Kamieniecki (CV-2
1930),
- lotniskowiec typu Hetman Chodkiewicz (CV-4
1934),
- krążownik ciężki typu Warszawa (CA-10
1925),
- 2 krążowniki lekkie typu Kołobrzeg (CL-18
1924),
- 8 niszczycieli typu Boreasz (DD-54 1932),
- 8 niszczycieli eskortowych typu Pałuki
(DE-29 1942);
pancerników U.4.1.2:
- 2 pancerniki typu Stefan Batory (BB-10
1943),
- 2 pancerniki typu Władysław Jagiełło (BB-6
1932),
- 2 krążowniki ciężkie typu Giżycko (CA-14
1937),
- 4 krążowniki lekkie typu Tarnopol (CL-32
1936),
- 2 krążowniki plot typu Skarżysko (CLA-8
1940),
- 16 niszczycieli typu Autan (DD-100 1941);
techniczno-zaopatrzeniowy U.4.1.3:
- lotniskowiec warsztatowy typu Zyndram z
Maszkowic (CVR-1 1944),
- 2 zbiornikowce typu Roztocze (FT-18 1943),
- 2 zaopatrzeniowce typu Palau (SV-11 1943),
- holownik oceaniczny typu Mamut (TUG-12
1936).
Zadaniem zespołu było lotnicze i artyleryjskie
bombardowanie Okinawy. Najpierw do akcji weszły lotniskowce podzespołu U.4.1.1,
atakując w trzech falach lotniska, port Naha oraz przystanie Hagushi, Itoman i
Yonabaru. Łącznie w nalocie brało udział 90 myśliwców, 100 bombowców nurkujących
i 60 uzbrojonych w bomby samolotów torpedowych. Kilkanaście na czas
podniesionych w powietrze japońskich myśliwców nie odegrało większej roli i
realnym przeciwnikiem naszych samolotów była tylko dość silna artyleria plot. W
efekcie nalotu zniszczono 2 ścigacze, 1 minowiec, 1 patrolowiec, 1 eskortowiec,
2 statki i 81 samolotów. Praktycznie całkowicie zniszczone zostały trzy czynne
lotniska, a dalsze dwa, będące w budowie, mocno uszkodzone. Mocno ucierpiała
także infrastruktura portowa. Straty własne wyniosły 9 samolotów. Po kilku
godzinach nastąpił akt drugi; do akcji wszedł podzespół U.4.1.2. Osłaniane
przez niszczyciele, pancerniki i krążowniki ostrzelały rozpoznane i
przypuszczalne stanowiska artylerii nadbrzeżnej na odcinku od portu Naha do
przylądka Zampa. Wystrzelono łącznie: 320 pocisków kalibru 509 mm, po 600 kalibru
356 i 203 mm, 1440 kalibru 152 mm oraz 1600 kalibru 135 mm. Początkowo
japońska artyleria odpowiadała, uzyskując ok. 10 trafień pociskami 100-203 mm,
później zamilkła. Ponieważ artylerzyści wroga za cel obrali sobie silnie
opancerzone polskie pancerniki, trafienia nie spowodowały poważniejszych
uszkodzeń. Po zakończeniu akcji artyleryjskiej, zespół pancerników przeszedł na
południowy-wschód od południowego cypla Okinawy, przygotowując się do dalszych działań.
Tymczasem zespół lotniskowców zajął pozycję na pólnocny-zachód od wysepki Ie-jima, na
której odkryto następne lotnisko w budowie. Na scenę miał wkroczyć kolejny
aktor dramatu; do Okinawy zbliża się nasza armada desantowa.
Całość - nazwana D.4.1 – składa się z sześciu
zespołów lądowania oraz zespołów: wsparcia artyleryjskiego, osłony i
transportowo-zaopatrzeniowego. Dowództwo znajdowało się na okręcie dowodzenia Mars
(CS-1 1922/1940). Oto poszczególne zespoły i ich skład:
Zespół lądowania pierwszego rzutu D.4.1.1;
- duży okręt desantowy czołgów typu Biskaje
(LSL-1 1939),
- 2 średnie okręty desantowe typu Dąbie
(LSM-9 1939),
- 8 małych okrętów desantowych piechoty typu OD-3
(LSS-3 1934),
- 4 małe okręty desantowe czołgów typu OD-9
(LSS-9 1935),
- 18 kutrów desantowych typu KD-29 (LC-29
1939),
- 2 trałowce desantowe typu TD-1 (MCL-1
1943),
- transportowiec desantowy typu Kattegat
(TSL-1 1934).
Zespół przewozi brygadę piechoty morskiej,
wzmocnioną kompanią czołgów lekkich i baterią artylerii górskiej.
Zespół lądowania pierwszego rzutu D.4.1.2;
- duży okręt desantowy czołgów typu Biskaje
(LSL-1 1939),
- 2 średnie okręty desantowe typu Dąbie
(LSM-9 1939),
- 8 małych okrętów desantowych piechoty typu OD-3
(LSS-3 1934),
- 4 małe okręty desantowe czołgów typu OD-9
(LSS-9 1935),
- 18 kutrów desantowych typu KD-29 (LC-29
1939),
- 2 trałowce desantowe typu TD-1 (MCL-1
1943),
- transportowiec desantowy typu Kattegat
(TSL-1 1934).
Zespół przewozi brygadę piechoty morskiej,
wzmocnioną kompanią czołgów lekkich i baterią artylerii górskiej.
Zespół lądowania drugiego rzutu D.4.1.3;
- 10 dużych okrętów desantowych piechoty typu Wielka
Syrta (LSL-2 1941),
- 17 średnich okrętów desantowych typu Dąbie
(LSM-9 1939),
- 4 małe okręty desantowe czołgów typu OD-9
(LSS-9 1935),
- 30 kutrów desantowych typu KD-29 (LC-29
1939),
- 2 transportowce desantowe typu Sund (TSL-3
1939).
Zespól przewozi kompletną dywizję piechoty.
Zespół lądowania drugiego rzutu D.4.1.4;
- 10 dużych okrętów desantowych piechoty typu Wielka
Syrta (LSL-2 1941),
- 17 średnich okrętów desantowych typu Dąbie
(LSM-9 1939),
- 4 małe okręty desantowe czołgów typu OD-9
(LSS-9 1935),
- 30 kutrów desantowych typu KD-29 (LC-29
1939),
- 2 transportowce desantowe typu Sund (TSL-3
1939).
Zespól przewozi kompletną dywizję piechoty.
Zespół lądowania trzeciego rzutu D.4.1.5;
- 9 dużych okrętów desantowych czołgów typu Biskaje
(LSL-1 1939),
- 4 średnie okręty desantowe piechoty typu Śniardwy
(LSM-1 1935),
- 2 małe okręty desantowe czołgów typu OD-9
(LSS-9 1935),
- 18 kutrów desantowych typu KD-7 (LC-7
1939),
- transportowiec desantowy typu Sund (TSL-3
1939).
Zespół przewozi brygadę pancerną, wzmocnioną
kompanią czołgów średnich z miotaczami ognia.
Pływająca rezerwa D.4.1.6;
- duży okręt desantowy czołgów typu Biskaje
(LSL-1 1939),
- 2 średnie okręty desantowe typu Dąbie
(LSM-9 1939),
- 8 małych okrętów desantowych piechoty typu OD-3
(LSS-3 1934),
- 4 małe okręty desantowe czołgów typu OD-9
(LSS-9 1935),
- 18 kutrów desantowych typu KD-29 (LC-29
1939),
- 2 trałowce desantowe typu TD-1 (MCL-1
1943),
- transportowiec desantowy typu Kattegat
(TSL-1 1934).
Zespół przewozi brygadę piechoty morskiej,
wzmocnioną kompanią czołgów lekkich i baterią artylerii górskiej.
Zespół wsparcia artyleryjskiego D.4.1.7;
- 2 pancerniki typu Władysław Łokietek (BB-4
1923/1939),
- krążownik lekki typu Philipsburg (CL-40
1938),
- 2 kanonierki typu Harpia (GB-11
1922/1943),
- 8 niszczycieli typu Autan (DD-100 1941).
Zespół dysponuje łącznie: 16 działami 406 mm,
46 135 mm i 48 120 mm.
Zespół osłony D.4.1.8;
- 3 lotniskowce eskortowe typu Generał Kątski
(CVE-6 1943),
- 3 lotniskowce eskortowe typu Generał Krajeński
(CVE-1 1935),
- 2 krążowniki plot typu Skarżysko (CLA-8
1940),
- 8 niszczycieli typu Samum (DD-54 1932),
- 7 niszczycieli eskortowych typu Kujawy
(DE-17 1937).
Na pokładach lotniskowców zespołu znajduje się 90
myśliwców, 60 samolotów rozpoznawczo-torpedowo-bombowych i 12 amfibii
łącznikowo-ratowniczych.
Zespół transportowo-zaopatrzeniowy D.4.1.9;
- transportowiec wojska typu Łysica (TS-5
1922),
- 2 transportowce wojska typu Babia Góra
(TS-6 1923),
- okręt szpitalny typu Mikulicz-Radecki
(HS-1 1936),
- 2 zbiornikowce typu Pieniny (FT-10 1933),
- 2 zaopatrzeniowce typu Nowe Pomorze (SV-7
1941),
- 2 zaopatrzeniowce typu Palau (SV-11 1943).
Zespół przewozi: 3 550 żołnierzy, 3 900 t
paliwa i 27 550 t sprzętu i zaopatrzenia. Ponadto, okręt szpitalny jest w
stanie przyjąć na pokład i „obsłużyć” ok. 900 ciężko rannych.
Ogółem zespół D.4.1 liczy 294 okręty, nie bez
uzasadnienia więc, nazwałem go wcześniej „armadą”
Poprzedzony bombardowaniem z powietrza i morza,
pierwszy rzut desantu (D.4.1.1 i D.4.1.2) lądował na dwu odcinkach zachodniego
wybrzeża wyspy, pomiędzy miejscowościami Hagushi i Sunabe. Jednocześnie zespół
D.4.1.6 pozorował zamiar lądowania w rejonie Minatoga, na południe od półwyspu
Chinen.
Garnizon Okinawy stanowi japońska 22.Armia w
trakcie formowania. Aktualnie obejmuje ona dwie dywizje piechoty, niepełny pułk
czołgów (30 czołgów średnich i 45 lekkich) oraz część armijnej grupy artylerii
(po 8 armat 100 mm i haubic 150 mm). Ponadto, na wyspie znajduje się oddział
piechoty morskiej w sile ok. 2 000 żołnierzy i oddziały bazowe marynarki i
lotnictwa, liczące łącznie ok. 1 500 żołnierzy. Ogólna liczebność japońskiego
garnizonu wynosi ok. 46 000 osób. Nie wliczono do tej sumy prawie nieuzbrojonych
oddziałów roboczych, składających się głównie z Koreańczyków. Powyższe liczby
nie uwzględniają strat, poniesionych na skutek ostatnich naszych ataków z morza
i powietrza; szacuje się je na 800 zabitych i rannych.
Dalszy przebieg działań oraz mapka sytuacyjna w
następnej części komunikatu.
