Przebudowa japońskiego krążownika pancernego
typu Azuma na
transportowiec kutrów desantowych 1935 (1 jednostka)
Dziś projekt
wg pomysłu kolegi ŁK. Jego autorstwa jest legenda (z moimi zmianami i uzupełnieniami
dotyczącymi losów okrętu do roku 1933) i ogólne założenia do przebudowy.
Krążownik
pancerny Azuma, w przeciwieństwie do
reszty tzw. „asamoidów”, był okrętem zbudowanym we Francji, w stoczni A C de la
Loire w St. Nazaire. Nietypowo rozmieszczone kominy wyróżniały ten okręt,
dodając mu swoistego uroku. Okręt brał aktywny udział w wojnie
rosyjsko-japońskiej 1904-1905. Od roku 1914 służył jako transportowiec wojska,
a w roku 1921 został zdeklasowany do roli okrętu obrony wybrzeża 1. klasy. Jego
prędkość maksymalna w początku lat 30-tych nie przekraczała już 15 węzłów. Dość
niespodziewanie okręt ten stał się w 1932 r. obiektem zainteresowania komandora
Satoshi Warity – oficera odpowiedzialnego w dowództwie Floty Cesarskiej za
zagadnienia związane z prowadzeniem operacji desantowych. Warita bowiem,
jeszcze jako młody porucznik, miał okazję być obserwatorem w 1915 r. w operacji
desantowej na Gallipoli i widzieć na własne oczy spektakularną klęskę floty i
wojsk alianckich. Przyczyny klęski tkwiły, zdaniem oficera, w zbyt skromnych
siłach i środkach, którymi Ententa chciała „wypchnąć” z wojny Imperium
Otomańskie. Japończyk zwrócił uwagę na pojawienie się nowego rodzaju
okrętów, w postaci brytyjskich jednostek desantowych klas X i Y. Jednocześnie
brakowało w tej operacji wyspecjalizowanych okrętów, zdolnych do
udzielenia bezpośredniego wsparcia ogniowego lądującym oddziałom. Okręty takie
powinny być zarazem (w miarę możliwości!) odporne na kontruderzenia artylerii
obrony wybrzeża, a więc posiadać „wymierne” opancerzenie. Aż do początku lat
30-tych zagadnienia prowadzenia operacji desantowych nie cieszyły się jednak we
Flocie Cesarskiej wysokim priorytetem. Dopiero zhołdowanie Mandżurii
i rosnące apetyty na dalsze rozkawałkowanie Chin uświadomiły Japończykom nieuchronną
(choć jeszcze dość odległą czasowo!) konfrontację z Białymi Mocarstwami, a do
prowadzenia takiej wojny konieczne było posiadanie licznych i nowoczesnych
okrętów i kutrów desantowych, wśród których winny znajdować się okręty
„szturmowe”, zdolne do atakowania umocnionych punktów obrony
nieprzyjacielskiego wybrzeża. Naturalnym rozwiązaniem problemu wydawał się
silnie opancerzony okręt typu krążownika, posiadający zarazem zdolność
przewiezienia na pokładzie kutrów desantowych dla wysadzenia na ląd specjalnych
oddziałów szturmowych piechoty morskiej i środków wsparcia w postaci lekkich
pojazdów pancernych i artylerii. I tu dochodzimy do koncepcji
obszernej przebudowy (wspomnianego na wstępie) starego krążownika. Została ona
rozpoczęta 18.01.1933 r. i zakończona 28.11.1935 r., równolegle z wejściem do
służby pierwszych kutrów desantowych Daihatsu
14m A1. Parę słów o tych okręcikach. Miały wyporność około 20 tn, napędzane
dieslem o mocy 60 KM, który pozwalał na rozwinięcie prędkości 7,5 węzłów. Uzbrojenie
własne składało się początkowo z 2 ckm-ów 7,7 mm, a zdolności przewozowe
wynosiły 10 - 12 t ładunku lub 70 uzbrojonych i wyposażonych
żołnierzy lub czołg lekki o masie 7,5 t. Po zakończonej modernizacji okręt
podjął bardzo aktywną służbę we flocie cesarskiej, uczestnicząc od 1937 r. w
wojnie z Chinami (w tym desancie na Hajnan w 1939 r.), a od schyłku 1941 r. w
pełnowymiarowej konfrontacji z siłami Mocarstw Zachodnich. W toku walk o
Filipiny Azumę opuściła, długo jej
sprzyjająca, wojenna fortuna. W dniu 05.05.1942 r., okręt prowadząc operację
desantową na Corregidorze dostał się pod celny ogień baterii 305 mm z Fortu
Mills. Na nieszczęście dla amerykańskich obrońców stało się to już po
skutecznym wysadzeniu desantu. Tym niemniej stary ex-krążownik został trafiony
11 ciężkimi pociskami i osiadł na skałach. Po zakończonej kampanii inspekcja
wykazała nieopłacalność odbudowy silnie uszkodzonego kadłuba. Okręt po
rozładowaniu i prowizorycznym uszczelnieniu kadłuba został przeholowany do
Innoshimy i pocięty na złom w stoczni Hitachi Zosen Corporation, w okresie do
25.04.1943 r.
Jeszcze
uwaga ode mnie (JKS); sklasyfikowałem jednostkę jako transportowiec kutrów
desantowych niemniej, nazwanie go desantowcem szturmowym, też nie będzie błędem.
Opis
techniczny przebudowy.
Kadłub
Przebudowano
jego część dziobową oraz zlikwidowano galeryjkę rufową i kadłubowe kazamaty,
wyrównując linię burt i pokładu. Istotnie zmieniono podział wewnętrzny kadłuba.
Napęd
Istniejący
zdemontowano w całości (ponieważ nasza alternatywa nie uwzględnia realnej
wymiany kotłów w roku 1930, dotyczy to 24 kotłów węglowych Belleville oraz dwu
maszyn parowych). Zainstalowano dwa silniki diesla Mitsubishi po 7600 KM każdy,
w jednej maszynowni.
Uzbrojenie
Z
pierwotnego uzbrojenia pozostawiono jedynie artylerię główną 203 mm; pozostałe istniejące
uzbrojenie zdemontowano, dodając nowe. W roku 1935 zestaw uzbrojenia wyglądał
następująco:
- 2xIIx8"/45
(20.3 cm) EOC Pattern U, przy elewacji maksymalnej 30o donośność
pociskiem AP 113,4 kg wynosi 18000 m;
- 4xIx12
cm/45 (4.7”) 10th Year Type, przy elewacji 45o donośność
pociskiem HE 20,40 kg wynosi 16000 m, a przy elewacji maksymalnej 75o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 10000 m;
- 4xIx40 mm/62 (1.575") BI(HI) Type 91, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,90
kg wynosi 5800 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa
tym samym pociskiem wynosi 4000 m (japońskie oznaczenie „62” odnosi się do
długości całego działka, rzeczywista długość lufy to 39 kal.);
- 4xIx13 mm/76 (0.52") Type 93, przy elewacji 50o donośność pociskiem AP 0,05
kg wynosi 6500 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa
tym samym pociskiem wynosi 4500 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano dwa
dalocelowniki optyczne Type 14 o bazie 6,0 m.
W roku 1939 stanowiska Ix40 mm
zastąpiono stanowiskami IIx25 mm, a stanowiska Ix13,2 mm stanowiskami Ix25 mm. Ponadto
dodano: 2xIIx25 mm na pokładzie rufowym i 2xIx25 mm w miejsce reflektorów na
najniższych skrzydłach pomostu.
Opancerzenie
Jak w raporcie i na rysunku. Uwaga: na
przekroju kadłuba, linią kropkowaną zaznaczono lokalizację, normalnie
niewidocznych na tym przekroju, elementów opancerzenia poziomego.
Inne
Nadbudówki maszty i kominy
przebudowano w całości.
Okręt wyposażono w trzy radiostacje
oraz radionamiernik.
Standardowo, jednostka może przewieźć i
wysadzić na ląd za pomocą kutrów, wzmocniony batalion piechoty morskiej. Skład tego
batalionu to: 895 żołnierzy, 4
czołgi Type 95 Ha-Go, 6 armat 70 mm Type 92 i 4 armaty ppanc 37 mm Type 94 (od
roku 1936). Ponadto, w ładowniach i zbiornikach mieści się do 1650 t ładunku
(amunicja, paliwo, żywność i woda pitna, medykamenty, sprzęt saperski i
kwatermistrzowski itp.).
W wyniku przebudowy, w stosunku do
projektu oryginalnego:
- moc napędu obniżyła się z 17000 do
15200 KM;
- prędkość maksymalna obniżyła się z
20,00 do 19,54 w;
- zasięg wzrósł z 7000 Mm przy 10 w.
do 8000 Mm przy 12 w;
- ciężar salwy burtowej obniżył się z 769
kg do 496 kg.
Koszt przebudowy wyniósł 45,2%
wartości porównywalnego okrętu nowego (bez wartości kutrów desantowych).
Uwaga: na rysunku czerwonymi
strzałkami zaznaczono miejsce wykonania przekroju kadłuba.
Link
do obrazka: https://megawrzuta.pl/download/a3788bbddae794da5f2de4ae1c9bc947.html
Azuma, Japan landing craft carrier laid down 1898, launched 1899,
completed 1900, rebuilt 1935 (engine 1934)
Displacement:
8 454 t light;
8 739 t standard; 9 307 t normal; 9 762 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(452,43 ft / 452,43 ft)
x 68,57 ft x (23,65 / 24,46 ft)
(137,90 m / 137,90 m) x
20,90 m x (7,21 / 7,46 m
Armament:
4 - 7,99" / 203 mm 45,0
cal guns - 250,00lbs / 113,40kg shells, 120 per gun
Breech loading guns in turret on barbette
mounts, 1898 Model
2 x 2-gun mounts on centreline ends, evenly
spread
4 - 4,72" / 120 mm 45,0
cal guns - 44,75lbs / 20,30kg shells, 250 per gun
Dual purpose guns in deck mounts, 1921 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 - 1,57" / 40,0 mm
39,0 cal guns - 1,98lbs / 0,90kg shells, 1 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1923 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 raised
mounts
4 - 0,52" / 13,2 mm
76,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 3 000 per gun
Machine guns in deck mounts, 1933 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 double
raised mounts
Weight of broadside 1 094
lbs / 496 kg
Armour:
- Belts: Width (max) Length
(avg) Height (avg)
Main: 7,01" / 178 mm 298,23 ft / 90,90 m 6,89
ft / 2,10 m
Ends: 3,50" / 89 mm 153,87 ft / 46,90 m 6,89 ft
/ 2,10 m
Upper: 5,00" / 127 mm 209,97 ft / 64,00 m 6,89
ft / 2,10 m
Main Belt covers 101% of normal length
- Torpedo Bulkhead - Additional
damage containing bulkheads:
2,01"
/ 51 mm 298,23 ft / 90,90 m 21,98 ft / 6,70 m
Beam between torpedo
bulkheads 41,67 ft / 12,70 m
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 5,98" / 152 mm 2,99" / 76 mm 5,98"
/ 152 mm
2nd: 0,98" / 25 mm -
-
- Protected deck - single deck:
For and Aft decks:
2,48" / 63 mm
- Conning towers: Forward
7,01" / 178 mm, Aft 5,98" / 152 mm
Machinery:
Diesel Internal
combustion motors,
Geared drive, 2 shafts,
15 200 shp / 11 339 Kw = 19,54 kts
Range 8 000nm at
12,00 kts
Bunker normal = 568
tons, at max displacement = 1 023 tons
Complement:
473 - 615
Cost:
£0,657 million / $2,791
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 331 tons,
3,6%
- Guns: 331 tons, 3,6%
Armour: 2 778
tons, 29,8%
-
Belts: 1 073 tons, 11,5%
- Torpedo bulkhead: 567 tons, 6,1%
- Armament: 251 tons, 2,7%
- Armour Deck: 774 tons, 8,3%
- Conning Towers: 114 tons, 1,2%
Machinery: 426 tons,
4,6%
Hull, fittings &
equipment: 2 924 tons, 31,4%
Fuel, ammunition &
stores: 853 tons, 9,2%
Miscellaneous weights:
1 995 tons, 21,4%
- Hull below water: 1 650 tons
- Hull above water: 213 tons
- On freeboard deck: 132 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
10 562 lbs / 4 791 Kg = 41,4 x 8,0 " /
203 mm shells or 2,2 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,33
Metacentric height 4,7
ft / 1,4 m
Roll period: 13,2
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 100 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,21
Seaboat quality (Average = 1.00): 2,00
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck,
a normal bow and a cruiser stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,444 / 0,450
Length to Beam Ratio:
6,60 : 1
'Natural speed' for
length: 21,27 kts
Power going to wave
formation at top speed: 43 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive =
bow angles forward): -11,55 degrees
Stern overhang: -8,53
ft / -2,60 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 16,00%, 21,98 ft /
6,70 m, 19,03 ft / 5,80 m
- Forward deck: 34,00%, 19,03 ft / 5,80
m, 17,06 ft / 5,20 m
- Aft deck: 36,00%, 17,06 ft / 5,20 m, 17,06 ft / 5,20 m
- Quarter deck: 14,00%, 17,06 ft /
5,20 m, 18,04 ft / 5,50 m
- Average freeboard: 17,97 ft / 5,48 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 79,8%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 139,1%
Waterplane Area:
19 691 Square feet or 1 829 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 140%
Structure weight / hull
surface area: 103 lbs/sq ft or 504 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,94
-
Longitudinal: 2,16
- Overall:
1,02
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat,
comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
10 x Daihatsu 14 m A1
