Wiadomości z floty nr 62/4/1945
Okręty.
Skreślono z listy floty i oddano do
złomowania następujące okręty:
- 4 niszczyciele typu Tsunami (DD-33 1925),
- 3 eskortowce typu Krokodyl (EE-5 1924),
- 3 patrolowce typu Zelandia (PB-8 1923),
- okręt podwodny typu Rekin (SS-40 1926),
- 2 holowniki typu Żubr (TUG-5 1921).
Przeniesiono do rezerwy:
- 2 zaopatrzeniowce typu Togo (SV-5 1929).
Sprzedano do Wenezueli:
- 4 niszczyciele typu Tsunami (DD-33 1926) za łączną kwotę 5 280 tys. zł.
Sprzedano do Argentyny:
- 2 krążowniki ciężkie typu Warszawa (CA-10 1925) za łączną kwotę 13
336 tys. zł.
Sprzedano do Rumunii:
- 2 trałowce typu San (MSC-18 1924) za łączną kwotę 328 tys. zł.
Sprzedano armatorowi greckiemu transportowiec
wojska typu Łysica (TS-5 1922) za
kwotę 1 308 tys. zł.
Uzbrojenie.
Sprzedano do Rumunii:
- 2 stanowiska dział morskich IIx152 mm za
kwotę łączną 1 220 tys. zł.,
- 4 stanowiska dział DP Ix105 mm za kwotę
łączną 322 tys. zł.,
- 8 stanowisk dział plot Ix57 mm za kwotę
łączną 145 tys. zł.,
- 8 stanowisk dział plot IIx25 mm za kwotę
łączną 73 tys. zł.
Sprzedano do Meksyku 4 stanowiska dział DP
Ix120 mm za kwotę łączną 536 tys. zł.
Inne.
W IV kwartale
br. zdemobilizowano kolejne 5 220 osób personelu pływającego.
Od dnia
zakończenia wojny, ilość jednostek naszej MW zmniejszyła się z 1 342 do
1 152, ich łączna wyporność z 2 996 008 do 2 619 753
t, a liczebność personelu pływającego ze 180 170 do 159 842 osób.
Stan osobowy piechoty morskiej został zredukowany z ponad 91 000 do ok.
64 000 żołnierzy, a liczba samolotów MW z 2 075 do 1 665.
Znacznie obniżono nakłady na szkolenie (o ok. 70%) oraz bieżącą eksploatację
okrętów. Koszty budowy/przebudowy nowych okrętów wyniosły w roku bieżącym
493,078 mln zł. Dla porównania; w roku 1943 było to 3 034,091, a w 1944
3 251,947 mln zł.
Ogólnie,
demobilizacja przebiegła bez większych problemów. Zdemobilizowany personel w
większości znalazł zatrudnienie (marynarka handlowa krajowa i obca, stocznie i
zakłady zbrojeniowe, szkolnictwo wojskowe i cywilne, misje morskie w Chinach,
Rumunii, Wenezueli i Meksyku, ataszaty morskie itp.).
Budżet.
Budżet MW na
rok 1945 był ustalony na nieprzekraczalną kwotę 11 870 mln zł., co
stanowiło powiększoną o inflację kwotę budżetu ostatniego pokojowego roku 1941
(dla porównania, budżet na rok 1944 wynosił 19 599,286 mln zł.). Koszty
budowy nowych okrętów oraz utrzymania floty (wraz z lotnictwem MW i piechotą
morską) wyniosły w roku bieżącym 12 042,363 mln zł. Ponieważ jednak, ze
sprzedaży i złomowania okrętów oraz uzbrojenia uzyskano łączną kwotę 165,765
mln zł., a nadwyżka budżetowa z roku poprzedniego wyniosła 78,096 mln zł., rok
budżetowy 1945 zamknął się nadwyżką w wysokości 71,948 mln zł. Budżet na rok
1946 został ustalony na poziomie 11 906 mln zł.; zakładając sprzedaż i/lub
złomowanie dalszych składników floty, powinno to umożliwić utrzymanie
aktualnego stanu ilościowo-jakościowego naszej Marynarki.
Plany.
Na rok 1946
planuje się:
- budowę 6
kanonierek rzeczno-morskich po ok. 350 tn,
- budowę 2
okrętów-baz nurków po ok. 3 000 tn,
- przebudowę
krążownika lekkiego typu Kołobrzeg
(CL-18 1924) na okręt szkolny,
- przebudowę
trałowca typu San (MSC-18 1924) na
okręt hydrograficzny,
-
rozpoczęcie modernizacji krążowników liniowych typu Leszek Biały (BC-3 1930),
- kasację 5
kanonierek rzeczno-morskich typu Smok
(GB-17 1923),
- kasację 3
patrolowców typu Zelandia (PB-8
1923),
- kasację
(rozważana jest także przebudowa niektórych na transportowce pojazdów) 7
średnich okrętów desantowych typu Śniardwy
(LSM-1 1935),
- kasację
okrętu-bazy nurków typu Krak (DSV-1
1921),
- kasację
okrętu szkolnego typu Świętowit
(TRS-5 1921/1939),
- kasację
okrętu hydrograficznego typu Bałtyk
(HV-1 1920),
- sprzedaż
okrętów i uzbrojenia wg popytu.
