Chilijski pancernik II klasy typu Almirante Cochrane 1936 (1 szt.)
W sytuacji, kiedy moje pozablogowe zajęcia mocno utrudniają mi publikację nowych postów, nieoczekiwanie w sukurs przybył mi ze swoim projektem kolega H_Babbock, za co mu tą drogą dziękuję. Poniżej kompletny projekt wspomnianego wyżej Kolegi, bez moich ingerencji (wyłączając ortografię, interpunkcję i ogólne justowanie).
W
okresie międzywojennym marzeniem Chile było zmniejszenie dystansu w siłach
morskich wobec potencjalnego przeciwnika, czyli Argentyny. Plan minimum
przewidywał modernizację starego krążownika Esmeralda (przedstawione 2 czerwca
2020 r.). Następna koncepcja przewidywała budowę dwóch krążowników ciężkich, który
miałby „pomóc” Almirante Latorre w walce z dwoma Rivadavia (opisane w Okrętach
Wojennych nr 106). Sama koncepcja walki krążowniki kontra pancerniki była wątpliwa
i nie została zrealizowana. Ostatnia koncepcja (poniżej opisana) zakładała
budowę pancernika, który wspólnie z Latorre mógłby skutecznie walczyć z dwoma
Rivadavia. Wystarczyłby do tego „pancernik II klasy”, który można by zbudować w
cenie dwóch krążowników ciężkich. Był jeszcze jeden (poza ceną), powód dla
którego preferowano mały pancernik (zamiast okrętu „traktatowego”). Mianowicie
pojawienie się „prawdziwego” pancernika mogło wywołać reakcję Argentyny w
postaci wyścigu zbrojeń. Dlatego pancernik II klasy wydawał się dobrym
rozwiązaniem.
- Uzbrojenie
umożliwiające (wspólnie z Latorre) walkę z dwoma Rivadavia.
- Opancerzenie
wystarczające do takiej bitwy.
- Prędkość
umożliwiająca oderwanie się od Rivadavia – ostatecznie stanęło na 25 w.
- Ze
względu na możliwość działania w rejonie Ziemi Ognistej, a nawet z „argentyńskiej” strony kontynentu, żądano dużego zasięgu, dzielności
morskiej, własnego rozpoznania w postaci samolotów pokładowych, wraz z
możliwością schowania ich hangarze.
- Do
obrony przeciwlotniczej przywiązywano mniejszą wagę.
Pytanie
o taki projekt skierowano tradycyjnie do Wielkiej Brytanii. Rozmowy zaczęły się
od doprecyzowania uzbrojenia głównego. Naturalny pomysł ujednolicenia kalibru,
to jest 3xIIx356 miał wady. Po pierwsze, takie działa były dostępne tylko w
Wielkiej Brytanii i to w postaci projektu. Co gorsza, w przypadku problemów z
produkcją, gotowe działa trafiałyby w pierwszej kolejności na nowe pancerniki
brytyjskie, a okręt chilijski stałby na końcu kolejki. Po drugie uważano, że 6
luf daje gorsze możliwości wstrzeliwania się niż 8 (lub więcej). I po trzecie, taki okręt byłby znacząco większy (droższy) niż projekt opisany poniżej. Francuzi
proponowali działa 330, ale wyłącznie w wieżach 4 lufowych, co znów wymuszałoby
okręt zbyt duży. Działa niemieckie 283 nie wchodziły w rachubę, ze względu na
problem współpracy stoczni brytyjskiej z niemieckim dostawcą. W ten sposób
pozostali wyłącznie Szwedzi, którzy zaoferowali produkcję dział 283
(zmodernizowany model 1912) wraz z wieżami. Co więcej przy zamówieniu kompletu
uzbrojenia artyleryjskiego u Boforsa, proponowali dodatkowy rabat.
Przedstawiony poniżej projekt to właśnie okręt zaprojektowany w Anglii, z
uzbrojeniem Szwedzkim.
Okręt
wyposażono w obszerny hangar mieszczący swobodnie trzy samoloty (ze złożonymi
skrzydłami) ustawione równolegle do osi okrętu. Pod dachem hangaru jest suwnica
umożliwiająca przemieszczanie samolotów w poprzek (między miejscami 1, 2 i 3).
Ze stanowisk 1 i 3 przez bramy (zamykane roletami) samoloty można przetaczać po
szynach (na wózkach transportowych) na rufę. Tam poprzez obrotnice samoloty
ustawiane są na poprzecznej katapulcie. Następnie rozkładane są skrzydła (po
obrocie na burtę wieży nr 3) i można startować. Po misji samolot ląduje na
wodzie przy burcie, podnoszony jest przez dźwig i ustawiany na wózku na szynach
mniej więcej na wysokości rufowego stanowiska 105 mm. Następnie skrzydła są
składane, i samolot wtaczany do hangaru. Umieszczenie dużego hangaru spowodowało
deficyt miejsca na pokładzie. Stąd ustawienie części dział 105 mm i 40 mm nie
jest najbardziej optymalne. Ponadto ustawienie części działek plot na dachu
hangaru spowodowało konieczność zastosowania możliwie najlżejszych zestawów,
czyli pojedynczych. Dodatkowo umieszczono je na krawędziach hangaru, na
wzmocnionych słupach. Opancerzenie opisane jest na rysunku. Uwaga: w raporcie
pas burtowy musi być podany, jako stałej grubości (tutaj 254 mm). Dlatego w
raporcie ma wysokość łączną 4,72 m. W rzeczywistości w części podwodnej pancerz
ma malejąco grubość do 102 mm i po przeliczeniu ma łącznie (nad i pod wodą)
wysokość 5,64 m, w tym solidne 3,05 m pod wodą. Obrona przeciwpodwodna, jak na
okręt tej wielkości, jest bardzo dobra. Parametry morskie także są bardzo dobre,
jedyną wadą jest „mokry dziób”.
Na koniec proponuję, aby projekt okrętu omawiać z trzech perspektyw:
-
okrętu dla marynarki kraju południowoamerykańskiego;
-
gdyby okręt był zamówiony przez któreś z państw europejskich, w praktyce
Holandię lub Hiszpanię;
-
gdyby we wrześniu 1939 okręt był jeszcze w stoczni brytyjskiej i został
zarekwirowany (tutaj jest możliwość, że taki nietypowy „jedynak” w 1940 zostałby
przekazany PMW…).
PS. Nie miałem serca „zabrudzić” rysunku samolotami, więc je dałem osobno. Same samoloty to też trochę historia alternatywna. Są to warianty morskie (pływaki, płetwa stabilizująca pod statecznikiem, składane skrzydła) znanego modelu samolotu.
Displacement:
17 402 t light; 18 571 t
standard; 19 367 t normal; 20 003 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(
(
Armament:
9 - 11,14" /
Breech loading guns in turret on barbette mounts, 1936 Model
3 x 3-gun mounts on centreline ends, majority forward
1 raised mount -
superfiring
9 - 5,98" /
Quick firing guns in turret on barbette mounts, 1930 Model
2 x 3-gun mounts on sides, forward deck aft
1 x
3-gun mount on centreline aft
1 raised mount
6 - 4,13" /
Anti-air guns in deck mounts, 1932 Model
2 x Twin mounts on sides, aft deck forward
2 raised mounts
1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
1 double raised mount
12 - 1,57" /
Anti-air guns in deck mounts, 1936 Model
12 x Single mounts on sides, aft evenly spread
8 double raised mounts
12
- 0,52" /
Machine guns in deck mounts, 1929 Model
2 x Twin mounts on sides, aft deck centre
4 x Twin mounts on sides, forward evenly spread
4 raised mounts
Weight of broadside
Armour:
- Belts: Width
(max) Length (avg) Height (avg)
Ends: Unarmoured
Upper: 1,00" /
Main Belt covers 90% of normal length
Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces
- Torpedo Bulkhead - Additional damage containing bulkheads:
1,50" /
Beam between torpedo bulkheads
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
2nd: 4,00"
/
3rd: 1,00"
/
- Armoured deck - multiple decks:
For and Aft decks: 5,50" /
- Conning towers: Forward 10,00" /
Machinery:
Oil fired boilers, steam turbines,
Geared drive, 4 shafts, 50 517
shp / 37 686 Kw = 25,00 kts
Range 10 000nm at 10,00 kts
Bunker at max displacement =
1 432 tons
Complement:
820 - 1 067
Cost:
£8,060 million / $32,239 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 1 811 tons, 9,4%
- Guns: 1 811 tons, 9,4%
Armour: 7 413 tons, 38,3%
- Belts: 2 470 tons, 12,8%
- Torpedo bulkhead: 660 tons, 3,4%
- Armament: 1 395 tons, 7,2%
- Armour Deck: 2 732 tons, 14,1%
- Conning Tower: 155 tons, 0,8%
Machinery: 1 417 tons, 7,3%
Fuel, ammunition & stores:
1 965 tons, 10,1%
Miscellaneous weights: 100 tons,
0,5%
-
- On freeboard deck: 25 tons
- Above deck: 25 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability (Non-critical
penetrating hits needed to sink ship):
Stability (Unstable if below 1.00):
1,07
Metacentric height
Roll period: 16,9 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 76 %
- Recoil
effect (Restricted arc if above 1.00): 0,62
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,20
a normal bow and a cruiser stern
Block coefficient (normal/deep):
0,536 / 0,540
Length to Beam Ratio: 7,00 : 1
'Natural speed' for length: 24,39
kts
Power going to wave formation at top
speed: 49 %
Trim (Max stability = 0, Max
steadiness = 100): 63
Bow angle (Positive = bow angles
forward): 11,30 degrees
Stern overhang:
Freeboard (% = length of deck as a percentage
of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 23,00%,
- Forward deck: 20,00%,
- Aft deck: 38,80%,
- Quarter deck: 18,20%,
- Average freeboard:
Ship tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space -
- Above water (accommodation/working,
high = better): 131,3%
Waterplane Area:
Displacement factor (Displacement /
loading): 112%
Structure weight / hull surface
area: 158 lbs/sq ft or 770 Kg/sq metre
- Cross-sectional: 0,96
- Longitudinal: 1,33
- Overall: 1,00
Adequate machinery, storage,
compartmentation space
Excellent accommodation and
workspace room
Ship has slow, easy roll, a good,
steady gun platform
Good seaboat, rides out heavy weather
easily