niedziela, 31 grudnia 2023

BIULETYN INFORMACYJNY NR 32/2/1936

BIULETYN INFORMACYJNY NR 32/2/1936

Okręty
Oddane zostały do służby:
- cztery niszczyciele typu Van Kinsbergen,
- cztery eskortowce typu E1 (post z dnia 24.12.2023).
Rozpoczęto budowę:
- okrętu szkolnego typu Adolf van Luxemburg.
Zakończono modernizację dwu stawiaczy min typu Hydra (post z dnia 16.12.2023).
W budowie pozostają:
- cztery niszczyciele typu Van Kinsbergen,
- stawiacz min typu Minotaurus,
- zaopatrzeniowiec typu Ares,
- dwa transportowce wojska typu Azië,
- sześć kutrów trałowych typu M15,
- dwa pancerniki typu Holland,
- sześć okrętów podwodnych typu KXIV,
- okręt warsztatowy typu Van Leuvenhoek.
Aktualnie, w skład MW Niderlandów wchodzą następujące okręty:
- 2 krążowniki liniowe,
- 5 pancerników obrony wybrzeża,
- 3 krążowniki ciężkie,
- 6 krążowników lekkich,
- 24 niszczyciele,
- 19 torpedowców,
- 24 okręty podwodne,
- 19 kanonierek,
- 12 patrolowców,
- 24 kutry patrolowe,
- 6 ścigaczy okrętów podwodnych,
- 4 eskortowce,
- 31 kutrów torpedowych,
- 9 stawiaczy min,
- 20 trałowców,
- 22 kutry trałowe,
- 3 transportowce wodnosamolotów,
- 1 transportowiec wojska,
- 1 zaopatrzeniowiec,
- 3 zbiornikowce floty,
- 2 okręty bazy,
- 2 okręty hydrograficzne,
- 1 okręt warsztatowy,
- 3 holowniki pełnomorskie,
- 1 okręt szkolny. 

Budżet

Rok budżetowy 1936 zakończył się nadwyżką w kwocie £163393, środki te zostały przeniesione na rok następny. 

PS.
Czy ktoś zgadnie skąd wzięła się wysoka nadwyżka budżetowa? Dla tych, którzy uważnie czytają komentarze, nie powinno to być trudne.

JKS

czwartek, 28 grudnia 2023

Eskortowiec E1 – próba obrony

Eskortowiec E1 – próba obrony

W artykule tym, zamierzam podjąć się obrony projektu eskortowca E1, wobec zarzutów, jakoby by był on „nierealistyczny” Ponieważ sam charakter bloga zakłada, że pojawiać się na nim będą wyłącznie projekty fikcyjne, epitet „nierealistyczny” rozumiem, jako technicznie niemożliwy do realizacji.

W tytule artykułu widzimy słowa „próba obrony” Próba, ponieważ mam nieodparte wrażenie, że niektórzy Koledzy już wydali wyrok i żadne moje argumenty go nie zmienią. Po co więc próbuję? Dla oddania sprawiedliwości samemu sobie i tym – choćby nielicznym – którzy się ze mną zgadzają.
W ramach tej próby podniosę trzy kwestie:
A.  A. Niewłaściwy (dobrodusznie zakładam, że nie tendencyjny) wybór do porównania realnej korwety typu Flower, jako wybitnie niedozbrojonej.
B.  B. Przyczyną niedozbrojenia korwety typu Flower były konkretne okoliczności, a nie ogólna zasada dla okrętów eskortowych.
C.   C. Można zbudować użyteczny okręt, mający stosunek siły uzbrojenia do wyporności zbliżony do inkryminowanego eskortowca.
Kwestia A.
Teza: Korwety typu Flower (1940-42, 925 ts, 2750 KM, 1x102 mm), w stosunku do swojej wielkości, były wybitnie niedozbrojone.
Dowód: znacznie silniejsze uzbrojenie w miarę porównywalnych wielkością, brytyjskich okrętów eskortowych. W zakresie uzbrojenia rozważać będę wyłącznie uzbrojenie główne.
Przykład 1. Slup typu Black Swan (1939-41, 1300 ts, 4300 KM, 6x102 mm). W porównaniu do typu Flower, wyporność większa o 41%, moc napędu większa o 56%, ale uzbrojenie silniejsze o 500%. Przewaga w uzbrojeniu, przy uwzględnieniu różnicy wyporności jak 4,26:1 (600% / 141%).
Przykład 2. Niszczyciel eskortowy Hunt seria 1 (1940-41, 1000 ts, 19000 KM, 4x102 mm). W porównaniu do typu Flower, wyporność większa o 11%, moc napędu większa o 591%, ale uzbrojenie silniejsze o 300%. Przewaga w uzbrojeniu, przy uwzględnieniu różnicy wyporności jak 3,6:1 (400% / 111%).
Przykład 3. Niszczyciel eskortowy Hunt seria 2 (1941-42, 1050 ts, 19000 KM, 6x102 mm). W porównaniu do typu Flower, wyporność większa o 14%, moc napędu większa o 591%, ale uzbrojenie silniejsze o 500%. Przewaga w uzbrojeniu, przy uwzględnieniu różnicy wyporności jak 5,26:1 (600% / 114%).
Przykład 4. Niszczyciel eskortowy Hunt seria 3 (1941-43, 1050 ts, 19000 KM, 4x102 mm). W porównaniu do typu Flower, wyporność większa o 14%, moc napędu większa o 591%, ale uzbrojenie silniejsze o 300%. Przewaga w uzbrojeniu, przy uwzględnieniu różnicy wyporności jak 3,51:1 (400% / 114%).
Przykład 5. Slup typu Black Swan zmodyfikowany (1942-46, 1350 ts, 4300 KM, 6x102 mm). W porównaniu do typu Flower, wyporność większa o 46%, moc napędu większa o 56%, ale uzbrojenie silniejsze o 500%. Przewaga w uzbrojeniu, przy uwzględnieniu różnicy wyporności jak 4,11:1 (600% / 146%).
Średnia przewaga w uzbrojeniu 4,26 + 3,6 + 5,26 + 3,51 + 4,11 / 5  = 4,15.
Konkluzja: tezę uważam za wystarczająco udowodnioną.
Kwestia B.
Teza: niedozbrojenie korwet typu Flower wynikało z potrzeby jak najszybszej budowy jak największej ilości okrętów tego typu oraz z powodu braku odpowiedniej ilości dział 102 mm.
Przesłanki: istniejąca w latach 1940-42 sytuacja w bitwie o Atlantyk, wymagała o Brytyjczyków jak najszybszego wprowadzenia do służby, jak największej ilości okrętów eskortowych. Realizowano to przez budowę korwet typów Flower (224 jednostki), slupów typu Black Swan (34+4 jednostki), fregat typu River (93 jednostki) i niszczycieli eskortowych typu Hunt serii 1-3 (23+33+28 jednostek). Zakładając realne uzbrojenie typów Black Swan i Hunt oraz wzmocnione do stanu „przyzwoitego” uzbrojenie typów Flower (3x102 mm) i River (4x102 mm), zapotrzebowanie wynosiło 1674 działa 102 mm. Nie podzielam tu optymizmu jednego z Kolegów i nie uważam, aby w arsenałach RN leżało aż tyle, do niczego innego nie potrzebnych, dział 102 mm. Wspomniane przez Kolegę dostawy z lend-lease też nie rozwiązują problemu. Ustawa Lend-lease Act została uchwalona 11.03.1941 r., a realne dostawy rozpoczęły się w październiku 1941 roku i nie obejmowały one armat 102 mm. Poza tym, na okrętach wspomnianych wyżej typów występowały działa 102 mm wyłącznie brytyjskiej produkcji. Dodatkowo, problemy z dostępnością dział 102 mm może potwierdzać fakt, że na niektórych korwetach typu Flower zamontowano w ich miejsce działa 76 mm.
W tej sytuacji – moim zdaniem – Brytyjczycy przyjęli dwojaki tryb postępowania; okręty eskortowe budowane w krótszych seriach (Black Swan i Hunt) uzbrajali „do pełna”, a produkowane bardziej masowo (Flower i River) tylko symbolicznie. Po prostu przyjęli, że w drugim przypadku ilość zastąpi jakość. Być może zakładano, że w późniejszym czasie te symbolicznie uzbrojone typy będą dozbrojone, ale w sytuacji, gdy statki na Atlantyku masowo tonęły, któż w brytyjskiej Admiralicji ośmieliłby się odwołać okręty eskortowe do stoczni w celu dozbrojenia. Zaś, kiedy bitwa o Atlantyk była już wygrana, to po co?
Konkluzja: niedozbrojenie korwet typu Flower wynikało z powodu zewnętrznych okoliczności i nie można go traktować jako immanentną cechę wszystkich okrętów eskortowych.
Kwestia C.
Teza: Można zbudować użyteczny okręt o stosunku siły uzbrojenia do wyporności zbliżonym do inkryminowanego eskortowca.
Dowód: istniały realne okręty o zbliżonej wyporności i sile uzbrojenia, choć innej mocy napędu i przeważnie innym przeznaczeniu.
Na początek ustalmy wskaźnik wzorcowy S, będzie to wyporność standardowa w tonach, podzielona przez liczbę dział circa 4”. Dla eskortowca typu E1 jest to w zaokrągleniu 117 ts/działo (467 ts / 4). Do porównań będzie nam też potrzebna orientacyjna masa urządzeń napędowych na 1 KM mocy. Dla okrętów o wyporności 500-1000 ts wynosi średnio 0,028 t/KM, przyjmijmy ostrożnie 0,025. Dla poniższych przykładów będę obniżał moc napędu o circa połowę, co i tak pozwoli uzyskać przykładowym okrętom prędkość co najmniej równą prędkości E1. Teraz przykłady realnych okrętów podobnej wielkości.
Przykład 1.
Torpedowiec typu Möwe (1926-28, 798 ts, 22200 KM, 3x105 mm). Obniżmy moc napędu do 11000 KM, daje nam to rezerwę 280 t. Swobodnie można dodać 3x105 mm. Wtedy wskaźnik S wynosi 133 ts/działo (798 ts / 6).
Przykład 2.
Torpedowiec typu Spica (1935-38, 638 ts, 19000 KM, 3x100 mm). Obniżmy moc napędu do 9000 KM, daje nam to rezerwę 250 t. Swobodnie można dodać 3x105 mm. Wtedy wskaźnik S wynosi 106 ts/działo (638 ts / 6).
Przykład 3.
Torpedowiec typu Tomozuru (1933-34, 535 ts, 11000 KM, 3x127 mm). Obniżmy moc napędu do 5500 KM, daje nam to rezerwę 138 t. Swobodnie można dodać 1x127 mm. Wtedy wskaźnik S wynosi 134 ts/działo (535 ts / 4). Z uwagi na różnicę kalibrów, trzeba dodać współczynnik korekcyjny 1,22, wtedy będzie to 163 ts/działo.
Średni wskaźnik S wyniesie więc 133 + 106 + 163 / 3 = 134  ts/działo i będzie prawie identyczny ze wskaźnikiem dla E1.
Konkluzja: względy techniczne umożliwiają budowę użytecznego okrętu o parametrach zbliżonych do eskortowca E1.
Zgadzam się jednak, że są to parametry mocno wyśrubowane i najlepiej w praktyce sprawdziłby się okręt o parametrach pośrednich pomiędzy Flower a E1.

JKS 

niedziela, 24 grudnia 2023

Niderlandzkie eskortowce typu E1 1936 (4 jednostki)

Niderlandzkie eskortowce typu E1 1936 (4 jednostki)

Najnowszy raport Wydziału Studiów i Analiz Oddziału Operacyjnego Sztabu Admiralicji, za najbardziej prawdopodobny w najbliższym czasie konflikt, uznał konfrontację niderlandzko-japońską. W ślad za tym, Wydział Planowania tego samego Oddziału, współpracując z właściwymi w tym zakresie Flagowymi Oficerami Szefostwa Służb, opracował operat dostaw materiałowo-technicznych, umożliwiających pod względem materiałowym utrzymanie atakowanych Indii Wschodnich. Potrzeby te określono na: 1800 żołnierzy oraz 60000 t zaopatrzenia miesięcznie. W skali kwartalnej, potrzeba do tego ok. 2 transportowców wojska, 2 zaopatrzeniowców floty oraz 10-15 statków handlowych. Na bazie tych wyliczeń, założono, że w każdym kwartale, będzie w Metropolii sformowany i wysłany do Indii Wschodnich co najmniej jeden konwój, złożony z kilkunastu statków i okrętów pomocniczych. Aby jednak konwoje te mogły bezpiecznie docierać do miejsca przeznaczenia, wymagać będą eskorty, szczególnie na końcowym etapie drogi, gdzie może zagrażać im przeciwdziałanie wroga. Za początkowy punkt etapu końcowego uznano Cejlon. Na trasie Cejlon – Cieśnina Malakka ewentualne zagrożenie wystąpi raczej wyłącznie ze strony OP wroga, później dojdzie do tego lotnictwo, a być może także i okręty nawodne.
Mając na uwadze powyższe rozważania, zaprojektowano i zbudowano prezentowane eskortowce. Zadania ich wynikają z ww. założeń, nie będę więc ich powtarzał. Pomimo tego, że rejon realnego zagrożenia konwojów rozciąga się od Cejlonu do najdalej na wschód wysuniętych krańców Indii Wschodnich, to „na wszelki wypadek” eskortowce E1  posiadają dużo większy zasięg. Jeżeli projekt sprawdzi się „w praniu”, należy spodziewać się budowy dalszych jednostek tej klasy.
Prezentowany okręt wzbudził spore zainteresowanie wśród znawców; zarówno zawodowych oficerów marynarek wojennych, jak i publicystów, czy hobbystów. Zwracają oni uwagę na samą koncepcję projektu, dość awangardową, zwartą sylwetkę, użycie dalocelownika na okręcie tej wielkości,  a przede wszystkim, na stosunkowo bardzo silne uzbrojenie plot.
Wszystkie okręty tego typu powstały w stoczni A.F. Smulders w Schiedam. Na razie przydzielone zostają do Dowództwa Obszaru Metropolii.
Opis techniczny.
Kadłub
Dość pełny w części dziobowej, zakończony pawężą rufową.
Napęd
Dwa silniki diesla Werkspoor po 1800 KM każdy w dwu maszynowniach.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 2xIIx105/46 Bofors/Wilton-Fijenoord P1931/1933, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 16,00 kg wynosi 16740 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 10880 m;
- 1xII+2xIx40/43 Bofors P1932, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE-T 0,93 kg wynosi 9980 m, a przy elewacji maksymalnej 90o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 4460 m;
- 2xIIx13,2/78 FN P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,05 kg wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym samym pociskiem wynosi 4080 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano dalocelownik optyczny z funkcją plot o bazie 4,1 m.
Inne
Okręt został wyposażony w dwie radiostacje, radionamiernik i szumonamiernik. 

E1, Netherlands escort ship laid down 1936, launched 1936, completed 1936 (engine 1936)

Displacement:
            414 t light; 467 t standard; 693 t normal; 874 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (197,94 ft / 191,93 ft) x 29,53 ft x (9,84 / 11,55 ft)
            (60,33 m / 58,50 m) x 9,00 m  x (3,00 / 3,52 m)

Armament:
      4 - 4,13" / 105 mm 46,0 cal guns - 35,27lbs / 16,00kg shells, 300 per gun
              Dual purpose guns in deck mounts, 1931 Model
              2 x Twin mounts on centreline ends, evenly spread
      4 - 1,57" / 40,0 mm 43,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 3 000 per gun
              Anti-air guns in deck mounts, 1932 Model
              1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
                        1 raised mount
              2 x Single mounts on sides, aft deck forward
                        2 raised mounts
      4 - 0,52" / 13,2 mm 78,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 6 000 per gun
              Machine guns in deck mounts, 1919 Model
              2 x Twin mounts on sides, forward deck aft
                        2 double raised mounts
      Weight of broadside 149 lbs / 67 kg
      Main DC/AS Mortars
      2 - 396,83 lbs / 180,00 kg Depth Charges + 60 reloads - 10,984 t total
            in Stern depth charge racks

Armour:
   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)      Barbette/hoist (max)
            Main:           0,51" / 13 mm                   -                                      - 

Machinery:
            Diesel Internal combustion motors,
            Geared drive, 2 shafts, 3 600 shp / 2 686 Kw = 19,32 kts
            Range 12 000nm at 12,00 kts
            Bunker normal = 226 tons, at max displacement = 408 tons

Complement:
            66 - 87

Cost:
            £0,192 million / $0,768 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 39 tons, 5,7%
               - Guns: 26 tons, 3,7%
               - Weapons: 14 tons, 2,0%
            Armour: 2 tons, 0,3%
               - Armament: 2 tons, 0,3%
            Machinery: 101 tons, 14,6%
            Hull, fittings & equipment: 272 tons, 39,2%
            Fuel, ammunition & stores: 279 tons, 40,2%
            Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              1 614 lbs / 732 Kg = 45,7 x 4,1 " / 105 mm shells or 0,7 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,53
            Metacentric height 1,7 ft / 0,5 m
            Roll period: 9,7 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 76 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,21
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,89

Hull form characteristics:
            Hull has a flush deck,
              a normal bow and large transom stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,435 / 0,467
            Length to Beam Ratio: 6,50 : 1
            'Natural speed' for length: 16,58 kts
            Power going to wave formation at top speed: 61 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 40
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 16,60 degrees
            Stern overhang: 1,51 ft / 0,46 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                               Fore end,        Aft end
               - Forecastle:            20,00%,  15,09 ft / 4,60 m,  13,12 ft / 4,00 m
               - Forward deck:       28,00%,  13,12 ft / 4,00 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Aft deck:    36,00%,  12,14 ft / 3,70 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Quarter deck:        16,00%,  12,14 ft / 3,70 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Average freeboard:                      12,63 ft / 3,85 m
            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 63,7%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 132,3%
            Waterplane Area: 3 710 Square feet or 345 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 249%
            Structure weight / hull surface area: 41 lbs/sq ft or 202 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,83
                        - Longitudinal: 6,50
                        - Overall: 1,02
            Excellent machinery, storage, compartmentation space
            Excellent accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

E1 - E4 (1936)

sobota, 16 grudnia 2023

Modernizacja niderlandzkich stawiaczy min typu Hydra 1936 (2 jednostki)

Modernizacja niderlandzkich stawiaczy min typu Hydra 1936 (2 jednostki)

Ponieważ wojna minowa jest ważnym elementem doktryny niderlandzkiej MW, Admiralicja sporo inwestuje w ten segment floty. W latach 1922-35 zbudowała 4 stawiacze min (piąty na ukończeniu), 16 trałowców, 22 kutry trałowe (6 dalszych w budowie) oraz przebudowała na stawiacze min 3 kanonierki. Teraz przyszła kolej na modernizację dwu najstarszych stawiaczy min typu Hydra.
Dobry stan kadłuba, przy złym stanie napędu i nieracjonalnym uzbrojeniu, nadały kierunek modernizacji. Dziwić może stosunkowo silna nowa artyleria, ale skoro bilans ciężarowy i miejsce na obszernym pokładzie na to pozwalają, to czemu nie dodać okrętowi możliwości pełnienia ubocznej funkcji pomocniczej kanonierki? Sylwetka jest mocno przysadzista, można nawet powiedzieć zwalista; efekt ten zwiększyło znaczne zmniejszenie zanurzenia. Skoro jednak Hydra na „ship beauty pageant” się nie wybiera…J.
Bez ładunku min, okręt może w razie potrzeby przewieźć do 60 t drobnicy, lub dwa lekkie czołgi, lub 6-8 innych pojazdów mechanicznych. Pojazdy te za- i wyładowuje się za pomocą dostarczanej z zewnątrz pochylni, przez istniejąca furtę rufową do pomieszczeń minowych.
Po modernizacji obydwie jednostki pozostają w składzie Dowództwa Obszaru Indie Wschodnie.
Opis techniczny modernizacji.
Kadłub
Pomijając niewielką korektę podziału wewnętrznego, bez zmian.
Napęd
Istniejący zdemontowano w całości. W byłej kotłowni zainstalowano dwa silniki diesla DAF po 750 KM każdy.
Uzbrojenie
Wymieniono istniejącą artylerię i zwiększono zapas zabieranych min. Aktualnie, uzbrojenie przedstawia się następująco:
- 2xIx105/46 Bofors/Wilton-Fijenoord P1931/1933, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 16,00 kg wynosi 16740 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 10880 m;
- 1xIIx40/43 Bofors P1932, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE-T 0,93 kg wynosi 9980 m, a przy elewacji maksymalnej 90o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 4460 m;
- 2xIIx13,2/78 FN P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,05 kg wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym samym pociskiem wynosi 4080 m;
- 80 min.
Do kierowania ogniem zainstalowano dalmierz optyczny o bazie 2,0 m.
Inne
Nadbudówki, komin i maszty przebudowano w całości.
Zainstalowano trzy radiostacje i radionamiernik.
W wyniku modernizacji:
- zanurzenie zmniejszyło się z 2,75 do 2,10 m;
- wyporność normalna zmniejszyła się z 593 do 472 t;
- moc napędu wzrosła z 900 do 1500 KM;
- prędkość maksymalna wzrosła z 11,00 do 14,74 w;
- zasięg wzrósł z 1400 Mm przy 6 w. do 2800 Mm przy 10 w.
Koszt modernizacji wyniósł 33,1% wartości porównywalnego okrętu nowego.

Hydra, Netherlands minelayer laid down 1910, launched 1911, completed 1912, modernized 1936 (engine 1936)

Displacement:
            419 t light; 442 t standard; 472 t normal; 495 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (163,06 ft / 163,06 ft) x 29,53 ft x (6,89 / 7,14 ft)
            (49,70 m / 49,70 m) x 9,00 m  x (2,10 / 2,18 m)

Armament:
      2 - 4,13" / 105 mm 46,0 cal guns - 35,27lbs / 16,00kg shells, 200 per gun
              Dual purpose guns in deck mounts, 1931 Model
              2 x Single mounts on centreline ends, evenly spread
      2 - 1,57" / 40,0 mm 43,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 2 000 per gun
              Anti-air guns in deck mount, 1932 Model
              1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
1 raised mount
      4 - 0,52" / 13,2 mm 78,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 4 000 per gun
              Machine guns in deck mounts, 1919 Model
              2 x Twin mounts on sides, forward deck centre
                        2 double raised mounts
      Weight of broadside 75 lbs / 34 kg
      Mines
      2 - 2 314,85 lbs / 1 050,00 kg mines + 80 reloads - 84,740 t total
            in Above water - Stern racks/rails

Machinery:
            Diesel Internal combustion motors,
            Geared drive, 2 shafts, 1 500 shp / 1 119 Kw = 14,74 kts
            Range 2 800nm at 10,00 kts
            Bunker normal 30 tons, at max displacement = 54 tons

Complement:
            49 - 65

Cost:
            £0,042 million / $0,0165 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 121 tons, 25,7%
               - Guns: 15 tons, 3,3%
               - Weapons: 106 tons, 22,5%
            Machinery: 42 tons, 8,9%
            Hull, fittings & equipment: 196 tons, 41,5%
            Fuel, ammunition & stores: 53 tons, 11,2%
            Miscellaneous weights: 60 tons, 12,7%
               - Hull above water: 60 ton 

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              1 498 lbs / 680 Kg = 42,4 x 4,1 " / 105 mm shells or 0,8 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,44
            Metacentric height 1,5 ft / 0,5 m
            Roll period: 10,1 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 80 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,13
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 2,00

Hull form characteristics:
            Hull has a flush deck,
              a normal bow and large transom stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,498 / 0,504
            Length to Beam Ratio: 5,52 : 1
            'Natural speed' for length: 15,38 kts
            Power going to wave formation at top speed: 54 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 40
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 0,00 degrees
            Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                                                   Fore end,                Aft end
               - Forecastle:            18,00%,  14,11 ft / 4,30 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Forward deck:       35,00%,  12,14 ft / 3,70 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Aft deck:                35,00%,  12,14 ft / 3,70 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Quarter deck:        12,00%,  12,14 ft / 3,70 m,  12,47 ft / 3,80 m
               - Average freeboard:                      12,30 ft / 3,75 m

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 54,0%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 157,1%
            Waterplane Area: 3 328 Square feet or 309 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 259%
            Structure weight / hull surface area: 37 lbs/sq ft or 178 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,83
                        - Longitudinal: 6,93
                        - Overall: 1,03
            Excellent machinery, storage, compartmentation space
            Excellent accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
 
Hydra (1936)
Medusa (1936)