Niderlandzkie eskortowce typu E1 1936 (4 jednostki)
Najnowszy raport Wydziału Studiów i
Analiz Oddziału Operacyjnego Sztabu Admiralicji, za najbardziej prawdopodobny w
najbliższym czasie konflikt, uznał konfrontację niderlandzko-japońską. W ślad
za tym, Wydział Planowania tego samego Oddziału, współpracując z właściwymi w
tym zakresie Flagowymi Oficerami Szefostwa Służb, opracował operat dostaw
materiałowo-technicznych, umożliwiających pod względem materiałowym utrzymanie
atakowanych Indii Wschodnich. Potrzeby te określono na: 1800 żołnierzy oraz 60000
t zaopatrzenia miesięcznie. W skali kwartalnej, potrzeba do tego ok. 2
transportowców wojska, 2 zaopatrzeniowców floty oraz 10-15 statków handlowych. Na
bazie tych wyliczeń, założono, że w każdym kwartale, będzie w Metropolii
sformowany i wysłany do Indii Wschodnich co najmniej jeden konwój, złożony z
kilkunastu statków i okrętów pomocniczych. Aby jednak konwoje te mogły
bezpiecznie docierać do miejsca przeznaczenia, wymagać będą eskorty,
szczególnie na końcowym etapie drogi, gdzie może zagrażać im przeciwdziałanie
wroga. Za początkowy punkt etapu końcowego uznano Cejlon. Na trasie Cejlon –
Cieśnina Malakka ewentualne zagrożenie wystąpi raczej wyłącznie ze strony OP
wroga, później dojdzie do tego lotnictwo, a być może także i okręty nawodne.
Mając na uwadze powyższe rozważania,
zaprojektowano i zbudowano prezentowane eskortowce. Zadania ich wynikają z ww.
założeń, nie będę więc ich powtarzał. Pomimo tego, że rejon realnego zagrożenia
konwojów rozciąga się od Cejlonu do najdalej na wschód wysuniętych krańców
Indii Wschodnich, to „na wszelki wypadek” eskortowce E1 posiadają dużo większy
zasięg. Jeżeli projekt sprawdzi się „w praniu”, należy spodziewać się budowy
dalszych jednostek tej klasy.
Prezentowany okręt wzbudził spore
zainteresowanie wśród znawców; zarówno zawodowych oficerów marynarek wojennych,
jak i publicystów, czy hobbystów. Zwracają oni uwagę na samą koncepcję
projektu, dość awangardową, zwartą sylwetkę, użycie dalocelownika na okręcie
tej wielkości, a przede wszystkim, na stosunkowo bardzo silne uzbrojenie plot.
Wszystkie okręty tego typu powstały w
stoczni A.F. Smulders w Schiedam. Na razie przydzielone zostają do Dowództwa
Obszaru Metropolii.
Opis techniczny.
Kadłub
Dość pełny w części dziobowej, zakończony
pawężą rufową.
Napęd
Dwa silniki diesla Werkspoor po 1800
KM każdy w dwu maszynowniach.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 2xIIx105/46
Bofors/Wilton-Fijenoord P1931/1933, przy elewacji 45o donośność
pociskiem HE 16,00 kg wynosi 16740 m, a przy elewacji maksymalnej 85o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 10880 m;
- 1xII+2xIx40/43 Bofors P1932, przy elewacji 45o
donośność pociskiem HE-T 0,93 kg wynosi 9980 m, a przy elewacji maksymalnej 90o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 4460 m;
- 2xIIx13,2/78
FN P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,05 kg
wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym
samym pociskiem wynosi 4080 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano
dalocelownik optyczny z funkcją plot o bazie 4,1 m.
Inne
Okręt został wyposażony w dwie
radiostacje, radionamiernik i szumonamiernik.
E1, Netherlands escort ship laid down 1936, launched 1936, completed 1936 (engine 1936)
Displacement:
414 t light; 467 t
standard; 693 t normal; 874 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(197,94 ft / 191,93 ft)
x 29,53 ft x (9,84 / 11,55 ft)
(60,33 m / 58,50 m) x
9,00 m x (3,00 / 3,52 m)
Armament:
4 - 4,13" / 105 mm 46,0
cal guns - 35,27lbs / 16,00kg shells, 300 per gun
Dual purpose guns in deck mounts, 1931 Model
2 x Twin mounts on centreline ends, evenly
spread
4 - 1,57" / 40,0 mm
43,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 3 000 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1932 Model
1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
1 raised
mount
2 x Single mounts on sides, aft deck forward
2 raised
mounts
4 - 0,52" / 13,2 mm
78,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 6 000 per gun
Machine guns in deck mounts, 1919 Model
2 x Twin mounts on sides, forward deck aft
2 double
raised mounts
Weight of broadside 149 lbs
/ 67 kg
Main DC/AS Mortars
2 - 396,83 lbs / 180,00 kg
Depth Charges + 60 reloads - 10,984 t total
in Stern depth charge
racks
Armour:
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 0,51" / 13 mm - -
Machinery:
Diesel Internal
combustion motors,
Geared drive, 2 shafts,
3 600 shp / 2 686 Kw = 19,32 kts
Range 12 000nm at
12,00 kts
Bunker normal = 226
tons, at max displacement = 408 tons
Complement:
66 - 87
Cost:
£0,192 million / $0,768
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 39 tons, 5,7%
- Guns: 26 tons, 3,7%
- Weapons: 14 tons, 2,0%
Armour: 2 tons, 0,3%
- Armament: 2 tons, 0,3%
Machinery: 101 tons,
14,6%
Hull, fittings &
equipment: 272 tons, 39,2%
Fuel, ammunition &
stores: 279 tons, 40,2%
Miscellaneous weights:
0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
1 614 lbs / 732 Kg = 45,7 x 4,1 " /
105 mm shells or 0,7 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,53
Metacentric height 1,7
ft / 0,5 m
Roll period: 9,7
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 76 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,21
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,89
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck,
a normal bow and large transom stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,435 / 0,467
Length to Beam Ratio:
6,50 : 1
'Natural speed' for
length: 16,58 kts
Power going to wave
formation at top speed: 61 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 40
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 16,60 degrees
Stern overhang: 1,51 ft
/ 0,46 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 20,00%, 15,09 ft /
4,60 m, 13,12 ft / 4,00 m
- Forward deck: 28,00%, 13,12 ft / 4,00
m, 12,14 ft / 3,70 m
- Aft deck: 36,00%, 12,14 ft / 3,70 m, 12,14 ft / 3,70 m
- Quarter deck: 16,00%, 12,14 ft /
3,70 m, 12,14 ft / 3,70 m
- Average freeboard: 12,63 ft / 3,85 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 63,7%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 132,3%
Waterplane Area:
3 710 Square feet or 345 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 249%
Structure weight / hull
surface area: 41 lbs/sq ft or 202 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,83
-
Longitudinal: 6,50
- Overall:
1,02
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat,
comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
E1 - E4 (1936)
Zadziwiająco!
OdpowiedzUsuńPavel
Napisałem na wstępie "Prezentowany okręt wzbudził spore zainteresowanie wśród znawców[...]" Skoro i Ciebie zainteresował, to koniecznie muszę Cię do znawców zaliczyć :).
UsuńJKS
Biorąc pod uwagę niewielką wyporność i silną artylerię, wydaje mi się, że jest to idealny okręt eskortowy. I na zewnątrz jest to proste... Milutki!
UsuńWitam
OdpowiedzUsuńGwiazdka jest to i prezenty są ;) .
Sylwetka miła dla oka, a pozostałe parametry miłe dla serca i rozumu i to na tak niewielkim kadłubie, a zasięg i opelotka miodzio.
Jedynie pozostaje pytanie gdzie zmieścic żarcie dla 80 ludzi na ponad 40 dni ?To będzie trochę bunkra kosztować.
Wesołych Świąt.
Pawel76
Do żarcia 2 kg dziennie (łącznie z odpadami typu obierki ziemniaków, rybie flaki itp.), do tego 3 l wody pitnej (łącznie z tą do gotowania), daje 5 kg/osobę/dobę. 0,005 t x 87 osób x 42 dni = 18,27 t. Co to jest w porównaniu z 226 t paliwa, czy nawet 40 t amunicji artyleryjskiej (bez bg)?
UsuńJKS
Witam
UsuńCzyli circa 60m3 duża część w chłodniach i lodówkach (mięso, ryby, warzywa i owoce) aby w czasie długiego rejsu uniknąć szkorbutu.
Pawel76
No to ja napiszę bardziej krytycznie! :) Okręt absolutnie nie mieszczący się w standardach epoki. Próbuję przyrównać go do analogicznych okrętów realnych i nie znajduję odpowiednika. Jest to okręt znacząco mniejszy od niemieckich trałowców klasy "1935", francuskich typu "Elan" i równy sowieckim "Fugasom", a przenosi (przy bardzo zbliżonej prędkości!) dwakroć silniejsze uzbrojenie (w przypadku okrętu sowieckiego jest to jeszcze większa dysproporcja!). Dla mnie oznacza o tylko jedno: springsharp pozwala swoimi algorytmami stanowczo zbyt wiele!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam w Świąteczny czas!
ŁK
No coś podobnego, okręt wyprzedzający epokę! Dopuścił się tego! Jak on śmie? Rozbroić i zezłomować! Nic nie może wychylić się ponad standard drewnianych klompów, stamppotu, gulfhuisu, i ogólnych śledzio-żytnio-wiatrakowych realiów.
UsuńAle dlaczego ta twoja niderlandzka flota taka nikczemna? Takie samo dziadostwo, jak w realiach! Postaraj się! Jak nie daje rady ilościowo, to niech chociaż jakościowo się wyróżnia!
Wesołych Świąt!
JKS
ad JKS "...okręt wyprzedzający epokę..." - a czy jest przykład okrętu późniejszego, ale z takim uzbrojeniem jak E1 na wyporności 693tn? Bo ja nie umiem sobie takiego przypomnieć.
UsuńH_Babbock
"Wyprzedzający epokę" to opinia kolegi ŁK, ja tylko zacytowałem.
UsuńJa też sobie nie przypominam. I co z tego?
8000 rok p.n.e.
- Co robisz?
- Koło.
- Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
4000 rok p.n.e.
- Co robisz?
- Koło.
- Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
1 rok n.e.
- Co robisz?
- Koło.
- Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
4000 rok n.e.
- Co robisz?
- Koło.
- Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
N-ty rok n-tej ery
- Co robisz?
- Koło.
- Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
JKS
@JKS: marna odpowiedź! :) Typowe odwracanie kota ogonem. A więc rację mam ja i wspierający mnie w tym momencie @H_Babbock. Dalszej dyskusji z mojej strony więc nie będzie, chyba, że przyznasz, że springsharp w tym momencie "przedobrzył", a Ty wykorzystałeś to do granic...
UsuńŁK
Program Spring sharp był skonstruowany pod "duże" okręty. Stąd problemy z uzyskaniem dużych (ale realnych!) prędkości dla małych jednostek. Druga strona tego samego medalu to uzbrojenie małych jednostek. Mam hipotezę, że program ma uproszczenie, że montaż np działa 152mm na np pancerniku i niszczycielu wazy tyle samo. A jest to nieprawda - na pancerniku takie działo można postawić prawie "wszędzie", bo solidna konstrukcja wytrzyma obciążenie. Na niszczycielu wymagałoby to fundamentalnie mocniejszego kadłuba co waży wiele dziesiątków(?) ton. Brak uwzględnienia konieczności mocnego kadłuba powoduje takie bzdury:
UsuńPrzykłady symulacji: realna kanonierka Generał Haller może być przezbrojona (wg springsharp) w 2x190mm działa na cokołach.
Niszczyciel Grom dozbrojony do 40x120mm.
Niszczyciel Piorun po drobnym zmniejszeniu maszynowni (z 40tys KM do 35tys KM) może być przezbrojony w 1x305 wieżę na barbecie (co prawda nieopancerzoną).
Reasumując. Uważam, że Springsharp w zakresie mniejszych jednostek musi być używany niezwykle ostrożnie, z weryfikacją wyników na podstawie realnych konstrukcji z epoki.
H_Babbock
Bez wyzłośliwiania się, ale nasunęły mi się takie pytania:
UsuńW jaki sposób okręt o wyporności max. 874 ton przenosi ponad 400 ton ropy ?
Ile amunicji i zaopatrzenia zabierze w rejs, jeśli zostają tylko 474 tony na wszystko przy wyporności pełnej ? A należy pamiętać, że samych nabojów do dział 105 mm jest 1200 sztuk w magazynach, a do tego dochodzą inne rodzaje amunicji. Samych bomb głębinowych mamy 11 ton, natomiast amunicji do dział 40 mm 30 ton.
Otwartym pozostaje pytanie: Gdzie to wszystko pomieścić ?
Peperon
"Reasumując. Uważam, że Springsharp w zakresie mniejszych jednostek musi być używany niezwykle ostrożnie, z weryfikacją wyników na podstawie realnych konstrukcji z epoki." To chyba najlepsze podsumowanie ego wątku dyskusji. Dziękuję @H_Babbock. Słowo "weryfikacja" ma - w moim odczuciu - znaczenie kluczowe! :)
UsuńŁK
Porównałem oceaniczne okręty eskortowe: E1, Flower (zresztą uznany za niewystarczający do służby oceanicznej) i jego następca, typ River. Dane w kolejności E1 / Flower / River.
OdpowiedzUsuńWyporność standard 467 / 925 / 1310
wyporność pełna 874 / 1170 / 1920
prędkość 19,3w / 16,5w / 20w
paliwo 408t / 230t / 720t
uzbrojenie 4x105 / 1x102 / 2x102
bomby głębinowe 60 / 40 (potem do 70) / 126 (potem do 150)
załoga 66 / 85 / 140
Czyli E1 mając około 2/3 wyporności Flower ma 4x silniejsze uzbrojenie, większą prędkość i niemal 2x większy zapas paliwa.
Na mniej niż połowie wyporności River ma 2x silniejsze uzbrojenie i niemal taką samą prędkość.
Dla mnie wniosek, że nawet jeżeli E1 mógłby powstać, to kosztem radykalnie słabszej konstrukcji kadłuba (niż okrętów brytyjskich) i w praktyce musiałby być przebudowywany (częściowe rozbrojenie, wzmocnienie kadłuba) podobnie zresztą, jak szereg okrętów japońskich z tego okresu.
Druga sprawa to praktyka - okazało się, że nawet niemal 1000t Flower są po prostu za małe do służby oceanicznej. Tak więc dużo mniejsze E1 też by się do niej nie nadawały.
H_Babbock
Witam
UsuńPopatrzmy na Hunty jednak o 100 % większe
Pawel76
@Pawel76: na dodatek znacząco szybsze i przenoszące bardzo bliski zestaw uzbrojenia. Wniosek jest jeden: przedstawiony tu okręt jest bardzo urodziwy i efektowny w swych charakterystykach taktyczno-technicznych, ale ... całkowicie nierealny!
UsuńŁK
Witam
UsuńDlatego podałem ten przykład Hunta i sorry dopiero teraz zauważyłem że uzbrojenie to 2x2x105mm, o 40mm nie wspominając tym bardziej trafiłem;).
Tak swoją drogą załoga podobna a na Huntach narzekano na ciasnotę więc skąd :,,Excellent accommodation and workspace room,,?
Pozdrawiam
Pawel76
Przytoczył Kolega następny argument za tym, że okręt ten jest tak znakomity jedynie "na papierze", w wyniku niedoskonałości algorytmów springsharpa...
UsuńŁK
Trzeba pamiętać, że budowę korwet typu "Flower" Anglicy rozpoczęli w momencie najtrudniejszej sytuacji w Bitwie o Atlantyk. Zależało im więc na jak najszybszej budowie, jak największej ilości tych jednostek; ich jakość miała tu mniejsze znaczenie. Niewykluczone jest także to, że brakowało im uzbrojenia dla 220 okrętów (nie wszystkie ukończono).
UsuńJKS
Porównania z okrętami historycznymi też nie określają jednoznacznie granic tego, co jest możliwe.
UsuńPokażcie mi niszczyciel, który osiąga ponad 40 węzłów, ma 6 dział i 15 wyrzutni torped. Nie, to niemożliwe. A potem zbudowano Shimakaze.
Stonk
Zapasy starych brytyjskich armat SP 102 mm L/40 - L/50 (a możliwe jeszcze dostawy L-L amerykańskich L/51) były przeogromne i nic nie stało formalnie na przeszkodzie, aby montować je w większych ilościach na "Flowerach". Ale najwyraźniej nie były ich zdolne przenosić ich nawet w ilości 2 szt., bez uszczerbku na pozostałych parametrach taktyczno-technicznych...
UsuńŁK
@Stonk: jedna wieża 127 mm został wkrótce zdemontowana, a trwała prędkość okrętu nie przekraczała 39 węzłów. Osiągnięcie takich parametrów przy wyporności 2567 ts nie wydaje mi się szczególnym osiągnięciem. Jest porównywalne z francuskimi superniszczycielami klasy "La Fantasque", które weszły do służby niemal 10 lat wcześniej...
UsuńŁK
Nawet jeśli jego trwała prędkość nie przekraczała 39 węzłów, to i tak powyżej średniej dla niszczycieli, uzbrojenie torpedowe miał wyjątkowe i do końca zachował komplet dział (dwa działa miałyby być zdemontowane na początku 1944, na zdjęciu z 11.11.1944 są wszystkie https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/84/Shimakaze_1944-11-11.jpg, i na zdjęciach wraku też są https://www.google.com/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Flookaside.fbsbx.com%2Flookaside%2Fcrawler%2Fmedia%2F%3Fmedia_id%3D1547103598658449&tbnid=E-vCuetiebBCgM&vet=12ahUKEwierMnzzq2DAxX76wIHHdSBAVgQMygAegQIARAz..i&imgrefurl=https%3A%2F%2Fm.facebook.com%2Fmedia%2Fset%2F%3Fset%3Da.1547103538658455%26type%3D3%26comment_id%3D1555512457817563&docid=qoXP_FPJ3KfrFM&w=960&h=540&itg=1&q=shimakaze%20destroyer%20wreck&hl=pl&ved=2ahUKEwierMnzzq2DAxX76wIHHdSBAVgQMygAegQIARAz).
UsuńShimakaze był wyjątkowy, Yamato był, Hood w czasie swojego powstania też był wyjątkowy. I dlatego nie można wyjątkowości projektu uznawać za dowód niemożliwości czy ahistoryczności.
Stonk
Wskaż zatem taki realny okręt, który będzie miał charakterystyki tego eskortowca i powstanie nie później, niż do końca DWS. NIE MA! Jest to zatem projekt ahistoryczny i 100% nierealny!
UsuńŁK
Ad Stonk. To jest jakieś nieporozumienie. Shimakaze miał wyjątkowo silne uzbrojenie torpedowe, ale na wyjątkowo dużej wyporności. Francuskie La Fantasque przy tej samej wyporności i mocy siłowni miały znacząco silniejsze uzbrojenie artyleryjski (oraz 3xIII wt). Poprzedni typ japoński (Yugumo) miał to samo uzbrojenie artyleryjskie przy wyporności mniejszej o 20%.
UsuńJa nie widzę problemu z okrętem o np. wyjątkowo silnym uzbrojeniu (nie spotykanym na innych okrętach), jeśli znajduje to uzasadnienie w wyporności.
H_Babbock
Ja dołożyłbym okręty bez dalekiego szukania. Wystarczy przyjrzeć się naszym Gromom, które były szybkie, i silnie uzbrojone. To, że w efekcie miały słabą stateczność i musiano je odciążyć, to już inna sprawa. Jednak ważną rzeczą w porównaniu z francuskimi superniszczycielami oraz z Shimakaze to ich wymiary, które były dużo skromniejsze od wspomnianych odpowiedników.
Usuń@Stonk. Taka mała uwaga na marginesie. Napisałeś:..."Pokażcie mi niszczyciel, który osiąga ponad 40 węzłów, ma 6 dział i 15 wyrzutni torped. Nie, to niemożliwe. A potem zbudowano Shimakaze."
Dołóż mu 1500 ton paliwa przy wyporności pełnej, a zobaczysz, że taki niszczyciel jest nierealny. I tu leży jeden z problemów eskortowca E 1.
Dla porównania, nasze Gromy miały zapas paliwa na poziomie 350 ton.
Peperon
@Peperon. Gromy zaprojektowane były do działań na Bałtyku. Do tego ich stateczność była wystarczająca. Problem pojawił się dopiero, kiedy Brytyjczycy chcieli je wykorzystać na Atlantyku. Na Atlantyku wiele okrętów miało problemy, nawet brytyjskich. Częste są narzekania na okręty, czołgi i inny sprzęt wojskowy, który był używany w warunkach czy w sposób niezgodny z przeznaczeniem. Jak zaprojektujesz samochód do wyścigów na torze F1, to zapewne wkurzą Cię narzekania, że ten samochód nie sprawdza się w terenie.
UsuńW przykładzie Shimakaze nie chodziło mi o ten konkretny okręt. Chodziło mi o wskazanie, że brak historycznego odpowiednika nie jest sam w sobie dowodem niemożliwości danego projektu.
Czy E1 ma za dużo paliwa i uzbrojenia, a jeśli tak, to jak określić realną granicę, ile tego paliwa mógłby mieć? Musielibyśmy mieć lepsze narzędzie symulacji okrętów niż springsharp.
Stonk
@ Stonk. Doskonale rozumiem Twoje intencje i dlatego napisałem o zapasie paliwa w kontekście problemów z E 1. Zwróć uwagę, że takim Wcześniejszym odpowiednikiem Shimakaze był Dreadnought, czyli pancernik jakiego nie było na całym świecie. I można by wymieniać długo okręty, które były rewolucyjne w budownictwie okrętowym. Ale to nie oznacza, że wszystkie byłe udane.
UsuńSądzę, że pewien umiar i rozsądek w używaniu Springsharpa jest niezłą receptą na tworzenie okrętów "bez przegięć". Zwłaszcza, że program ma duże problemy z odtwarzaniem okrętów realnie istniejących. Zwłaszcza dużych i szybkich, jak krążowniki.
Peperon
Całkowita masa okrętu musi być znacznie mniejsza od wyporności (albo równa wyporności, jeśli mówimy o okręcie podwodnym w zanurzeniu). Prezentowany tu okręt ma też dość sporą odporność na trafienia. Nie wiem, jaki dokładnie wzór zastosowali twórcy programu, ale widać, że springsharp uzależnia odporność na trafienia od między innymi (widzę jeszcze dwa czynniki, może są też jakieś, których nie zauważyłem) od zapasu wyporności, czyli ile wody może się nalać do kadłuba, zanim łajba pójdzie na dno.
OdpowiedzUsuńI trochę mi się tu nie zgadza. Jeśli ciało waży mniej niż woda przez to ciało wypierana - ciało pływa na powierzchni - okręt. Jeśli waga ciała i wypartej wody jest równa - ciało pływa zanurzone - okręt podwodny w zanurzeniu. Jeśli waga wypartej wody jest mniejsza od wagi ciała - ciało tonie - wrak.
Program rozróżnia pojęcia "weights" i "displacement", więc wieghts powinno być mniejsze niż displacement.
"Distribution of weights at normal displacement:" wskazuje nam 39+2+101+272+279=693 a to jest równe wyporności normalnej.
Stonk
W pierwszym rzędzie, program do wyliczenia odporności bierze pod uwagę wytrzymałość konstrukcji (hull strength). Jakim wzorem się posługuje, nie wiem.
UsuńZgodnie z prawem Archimedesa, na ciało zanurzone w wodzie działa siła wyporu równa masie wody wypartej przez to ciało. Wyporność jest miarą siły wyporu. Ponieważ gęstość wody wynosi 1t/1m3 (przy temperaturze 3,98 st.C), można z pomijalnym błędem przyjąć, że ciężar okrętu jest równy jego wyporności.
JKS
Nie liczyłem tego dla żadnego okrętu, chociaż logicznie wygląda, że w takiej skali archimedesowa różnica gęstości powinna być widoczna. Przyjmijmy, że jest to wielkość pomijalna.
UsuńW kwestii wytrzymałości na trafienia zauważyłem trzy zależności: wielkość okrętu (po prostu duży może więcej znieść) hull strength i procent masy pancerza względem całości.
Stonk
Ad Stonk. Okręt pływa jeżeli suma mas jest dokładnie równa wypartej wodzie. Jeżeli jest mniejsza, to okręt się wynurza, czyli faktycznie będzie miał mniejsze zanurzenie. Konkretnie tu, suma mas w konfiguracji "normalnej" równa się wyporności normalnej - to jest OK.
UsuńTu dygresja - przy "normalnej" wyporności okręt ma 1/4 zapasów paliwa (wg wiki). W takim razie jest logiczne, że w "wieght distribution" paliwo i zapasy to 279t, a samego paliwa (ale na 100% załadowanego!) może być 408t.
Wytrzymałość na trafienia jest jeszcze silnie zależna od tego czym strzelamy. Program zakłada, że kalibrem będącym na uzbrojeniu okrętu, a torpedy (jeśli nie ma ich na pokładzie) to 533mm. Czyli jakby okręt miał działa 75 i chociaż jedną wt np 356mm, to wytrzymałość wyglądała by dużo lepiej.
H_Babbock
W obliczeniach odporności na torpedy program uwzględnia torpedy 508 mm.
UsuńJKS
Jeszcze jedna obserwacja dla zainteresowanych. Wszystkie działa (wg "weight distribution") ważą łącznie 26t. Czyli zestaw IIx105 jakieś max 12tony. To uwzględniając zapas amunicji, kosztem zwiększenia wyporności o powiedzmy 25ton można by okręt uzbroić 3xIIx105. A kosztem 50t wyporności dodatkowej, uzyskać 4xIIx105,....
OdpowiedzUsuńI nie widać granic tego szaleństwa.
H_Babbock
Faktycznie, ciekawie to wygląda.
UsuńZwłaszcza, że NavWeaps podaje masę zestawu 2 x 105 mm DP Boforsa na poziomie 22 ton metrycznych. Pisze o działach montowanych na POW typu Vainamoinen.
Niemieckie zestawy 2 x 105 mm DP/C 31 posiadały masy prawie 28 ton metrycznych. Skąd więc wzięły się te 22 tony na dwa zestawy 2 x 105 mm ?
Peperon