niedziela, 24 grudnia 2023

Niderlandzkie eskortowce typu E1 1936 (4 jednostki)

Niderlandzkie eskortowce typu E1 1936 (4 jednostki)

Najnowszy raport Wydziału Studiów i Analiz Oddziału Operacyjnego Sztabu Admiralicji, za najbardziej prawdopodobny w najbliższym czasie konflikt, uznał konfrontację niderlandzko-japońską. W ślad za tym, Wydział Planowania tego samego Oddziału, współpracując z właściwymi w tym zakresie Flagowymi Oficerami Szefostwa Służb, opracował operat dostaw materiałowo-technicznych, umożliwiających pod względem materiałowym utrzymanie atakowanych Indii Wschodnich. Potrzeby te określono na: 1800 żołnierzy oraz 60000 t zaopatrzenia miesięcznie. W skali kwartalnej, potrzeba do tego ok. 2 transportowców wojska, 2 zaopatrzeniowców floty oraz 10-15 statków handlowych. Na bazie tych wyliczeń, założono, że w każdym kwartale, będzie w Metropolii sformowany i wysłany do Indii Wschodnich co najmniej jeden konwój, złożony z kilkunastu statków i okrętów pomocniczych. Aby jednak konwoje te mogły bezpiecznie docierać do miejsca przeznaczenia, wymagać będą eskorty, szczególnie na końcowym etapie drogi, gdzie może zagrażać im przeciwdziałanie wroga. Za początkowy punkt etapu końcowego uznano Cejlon. Na trasie Cejlon – Cieśnina Malakka ewentualne zagrożenie wystąpi raczej wyłącznie ze strony OP wroga, później dojdzie do tego lotnictwo, a być może także i okręty nawodne.
Mając na uwadze powyższe rozważania, zaprojektowano i zbudowano prezentowane eskortowce. Zadania ich wynikają z ww. założeń, nie będę więc ich powtarzał. Pomimo tego, że rejon realnego zagrożenia konwojów rozciąga się od Cejlonu do najdalej na wschód wysuniętych krańców Indii Wschodnich, to „na wszelki wypadek” eskortowce E1  posiadają dużo większy zasięg. Jeżeli projekt sprawdzi się „w praniu”, należy spodziewać się budowy dalszych jednostek tej klasy.
Prezentowany okręt wzbudził spore zainteresowanie wśród znawców; zarówno zawodowych oficerów marynarek wojennych, jak i publicystów, czy hobbystów. Zwracają oni uwagę na samą koncepcję projektu, dość awangardową, zwartą sylwetkę, użycie dalocelownika na okręcie tej wielkości,  a przede wszystkim, na stosunkowo bardzo silne uzbrojenie plot.
Wszystkie okręty tego typu powstały w stoczni A.F. Smulders w Schiedam. Na razie przydzielone zostają do Dowództwa Obszaru Metropolii.
Opis techniczny.
Kadłub
Dość pełny w części dziobowej, zakończony pawężą rufową.
Napęd
Dwa silniki diesla Werkspoor po 1800 KM każdy w dwu maszynowniach.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 2xIIx105/46 Bofors/Wilton-Fijenoord P1931/1933, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 16,00 kg wynosi 16740 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 10880 m;
- 1xII+2xIx40/43 Bofors P1932, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE-T 0,93 kg wynosi 9980 m, a przy elewacji maksymalnej 90o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 4460 m;
- 2xIIx13,2/78 FN P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,05 kg wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym samym pociskiem wynosi 4080 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano dalocelownik optyczny z funkcją plot o bazie 4,1 m.
Inne
Okręt został wyposażony w dwie radiostacje, radionamiernik i szumonamiernik. 

E1, Netherlands escort ship laid down 1936, launched 1936, completed 1936 (engine 1936)

Displacement:
            414 t light; 467 t standard; 693 t normal; 874 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (197,94 ft / 191,93 ft) x 29,53 ft x (9,84 / 11,55 ft)
            (60,33 m / 58,50 m) x 9,00 m  x (3,00 / 3,52 m)

Armament:
      4 - 4,13" / 105 mm 46,0 cal guns - 35,27lbs / 16,00kg shells, 300 per gun
              Dual purpose guns in deck mounts, 1931 Model
              2 x Twin mounts on centreline ends, evenly spread
      4 - 1,57" / 40,0 mm 43,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 3 000 per gun
              Anti-air guns in deck mounts, 1932 Model
              1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
                        1 raised mount
              2 x Single mounts on sides, aft deck forward
                        2 raised mounts
      4 - 0,52" / 13,2 mm 78,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 6 000 per gun
              Machine guns in deck mounts, 1919 Model
              2 x Twin mounts on sides, forward deck aft
                        2 double raised mounts
      Weight of broadside 149 lbs / 67 kg
      Main DC/AS Mortars
      2 - 396,83 lbs / 180,00 kg Depth Charges + 60 reloads - 10,984 t total
            in Stern depth charge racks

Armour:
   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)      Barbette/hoist (max)
            Main:           0,51" / 13 mm                   -                                      - 

Machinery:
            Diesel Internal combustion motors,
            Geared drive, 2 shafts, 3 600 shp / 2 686 Kw = 19,32 kts
            Range 12 000nm at 12,00 kts
            Bunker normal = 226 tons, at max displacement = 408 tons

Complement:
            66 - 87

Cost:
            £0,192 million / $0,768 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 39 tons, 5,7%
               - Guns: 26 tons, 3,7%
               - Weapons: 14 tons, 2,0%
            Armour: 2 tons, 0,3%
               - Armament: 2 tons, 0,3%
            Machinery: 101 tons, 14,6%
            Hull, fittings & equipment: 272 tons, 39,2%
            Fuel, ammunition & stores: 279 tons, 40,2%
            Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              1 614 lbs / 732 Kg = 45,7 x 4,1 " / 105 mm shells or 0,7 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,53
            Metacentric height 1,7 ft / 0,5 m
            Roll period: 9,7 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 76 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,21
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,89

Hull form characteristics:
            Hull has a flush deck,
              a normal bow and large transom stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,435 / 0,467
            Length to Beam Ratio: 6,50 : 1
            'Natural speed' for length: 16,58 kts
            Power going to wave formation at top speed: 61 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 40
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 16,60 degrees
            Stern overhang: 1,51 ft / 0,46 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                               Fore end,        Aft end
               - Forecastle:            20,00%,  15,09 ft / 4,60 m,  13,12 ft / 4,00 m
               - Forward deck:       28,00%,  13,12 ft / 4,00 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Aft deck:    36,00%,  12,14 ft / 3,70 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Quarter deck:        16,00%,  12,14 ft / 3,70 m,  12,14 ft / 3,70 m
               - Average freeboard:                      12,63 ft / 3,85 m
            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 63,7%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 132,3%
            Waterplane Area: 3 710 Square feet or 345 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 249%
            Structure weight / hull surface area: 41 lbs/sq ft or 202 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,83
                        - Longitudinal: 6,50
                        - Overall: 1,02
            Excellent machinery, storage, compartmentation space
            Excellent accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

E1 - E4 (1936)

36 komentarzy:

  1. Zadziwiająco!

    Pavel

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Napisałem na wstępie "Prezentowany okręt wzbudził spore zainteresowanie wśród znawców[...]" Skoro i Ciebie zainteresował, to koniecznie muszę Cię do znawców zaliczyć :).

      JKS

      Usuń
    2. Biorąc pod uwagę niewielką wyporność i silną artylerię, wydaje mi się, że jest to idealny okręt eskortowy. I na zewnątrz jest to proste... Milutki!

      Usuń
  2. Witam
    Gwiazdka jest to i prezenty są ;) .
    Sylwetka miła dla oka, a pozostałe parametry miłe dla serca i rozumu i to na tak niewielkim kadłubie, a zasięg i opelotka miodzio.
    Jedynie pozostaje pytanie gdzie zmieścic żarcie dla 80 ludzi na ponad 40 dni ?To będzie trochę bunkra kosztować.
    Wesołych Świąt.
    Pawel76

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Do żarcia 2 kg dziennie (łącznie z odpadami typu obierki ziemniaków, rybie flaki itp.), do tego 3 l wody pitnej (łącznie z tą do gotowania), daje 5 kg/osobę/dobę. 0,005 t x 87 osób x 42 dni = 18,27 t. Co to jest w porównaniu z 226 t paliwa, czy nawet 40 t amunicji artyleryjskiej (bez bg)?

      JKS

      Usuń
    2. Witam
      Czyli circa 60m3 duża część w chłodniach i lodówkach (mięso, ryby, warzywa i owoce) aby w czasie długiego rejsu uniknąć szkorbutu.
      Pawel76

      Usuń
  3. No to ja napiszę bardziej krytycznie! :) Okręt absolutnie nie mieszczący się w standardach epoki. Próbuję przyrównać go do analogicznych okrętów realnych i nie znajduję odpowiednika. Jest to okręt znacząco mniejszy od niemieckich trałowców klasy "1935", francuskich typu "Elan" i równy sowieckim "Fugasom", a przenosi (przy bardzo zbliżonej prędkości!) dwakroć silniejsze uzbrojenie (w przypadku okrętu sowieckiego jest to jeszcze większa dysproporcja!). Dla mnie oznacza o tylko jedno: springsharp pozwala swoimi algorytmami stanowczo zbyt wiele!
    Pozdrawiam w Świąteczny czas!
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No coś podobnego, okręt wyprzedzający epokę! Dopuścił się tego! Jak on śmie? Rozbroić i zezłomować! Nic nie może wychylić się ponad standard drewnianych klompów, stamppotu, gulfhuisu, i ogólnych śledzio-żytnio-wiatrakowych realiów.
      Ale dlaczego ta twoja niderlandzka flota taka nikczemna? Takie samo dziadostwo, jak w realiach! Postaraj się! Jak nie daje rady ilościowo, to niech chociaż jakościowo się wyróżnia!
      Wesołych Świąt!

      JKS

      Usuń
    2. ad JKS "...okręt wyprzedzający epokę..." - a czy jest przykład okrętu późniejszego, ale z takim uzbrojeniem jak E1 na wyporności 693tn? Bo ja nie umiem sobie takiego przypomnieć.
      H_Babbock

      Usuń
    3. "Wyprzedzający epokę" to opinia kolegi ŁK, ja tylko zacytowałem.
      Ja też sobie nie przypominam. I co z tego?
      8000 rok p.n.e.
      - Co robisz?
      - Koło.
      - Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
      4000 rok p.n.e.
      - Co robisz?
      - Koło.
      - Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
      1 rok n.e.
      - Co robisz?
      - Koło.
      - Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
      4000 rok n.e.
      - Co robisz?
      - Koło.
      - Ależ to wyprzedza epokę, przestań!
      N-ty rok n-tej ery
      - Co robisz?
      - Koło.
      - Ależ to wyprzedza epokę, przestań!

      JKS

      Usuń
    4. @JKS: marna odpowiedź! :) Typowe odwracanie kota ogonem. A więc rację mam ja i wspierający mnie w tym momencie @H_Babbock. Dalszej dyskusji z mojej strony więc nie będzie, chyba, że przyznasz, że springsharp w tym momencie "przedobrzył", a Ty wykorzystałeś to do granic...
      ŁK

      Usuń
    5. Program Spring sharp był skonstruowany pod "duże" okręty. Stąd problemy z uzyskaniem dużych (ale realnych!) prędkości dla małych jednostek. Druga strona tego samego medalu to uzbrojenie małych jednostek. Mam hipotezę, że program ma uproszczenie, że montaż np działa 152mm na np pancerniku i niszczycielu wazy tyle samo. A jest to nieprawda - na pancerniku takie działo można postawić prawie "wszędzie", bo solidna konstrukcja wytrzyma obciążenie. Na niszczycielu wymagałoby to fundamentalnie mocniejszego kadłuba co waży wiele dziesiątków(?) ton. Brak uwzględnienia konieczności mocnego kadłuba powoduje takie bzdury:
      Przykłady symulacji: realna kanonierka Generał Haller może być przezbrojona (wg springsharp) w 2x190mm działa na cokołach.
      Niszczyciel Grom dozbrojony do 40x120mm.
      Niszczyciel Piorun po drobnym zmniejszeniu maszynowni (z 40tys KM do 35tys KM) może być przezbrojony w 1x305 wieżę na barbecie (co prawda nieopancerzoną).
      Reasumując. Uważam, że Springsharp w zakresie mniejszych jednostek musi być używany niezwykle ostrożnie, z weryfikacją wyników na podstawie realnych konstrukcji z epoki.
      H_Babbock

      Usuń
    6. Bez wyzłośliwiania się, ale nasunęły mi się takie pytania:
      W jaki sposób okręt o wyporności max. 874 ton przenosi ponad 400 ton ropy ?
      Ile amunicji i zaopatrzenia zabierze w rejs, jeśli zostają tylko 474 tony na wszystko przy wyporności pełnej ? A należy pamiętać, że samych nabojów do dział 105 mm jest 1200 sztuk w magazynach, a do tego dochodzą inne rodzaje amunicji. Samych bomb głębinowych mamy 11 ton, natomiast amunicji do dział 40 mm 30 ton.
      Otwartym pozostaje pytanie: Gdzie to wszystko pomieścić ?
      Peperon

      Usuń
    7. "Reasumując. Uważam, że Springsharp w zakresie mniejszych jednostek musi być używany niezwykle ostrożnie, z weryfikacją wyników na podstawie realnych konstrukcji z epoki." To chyba najlepsze podsumowanie ego wątku dyskusji. Dziękuję @H_Babbock. Słowo "weryfikacja" ma - w moim odczuciu - znaczenie kluczowe! :)
      ŁK

      Usuń
  4. Porównałem oceaniczne okręty eskortowe: E1, Flower (zresztą uznany za niewystarczający do służby oceanicznej) i jego następca, typ River. Dane w kolejności E1 / Flower / River.
    Wyporność standard 467 / 925 / 1310
    wyporność pełna 874 / 1170 / 1920
    prędkość 19,3w / 16,5w / 20w
    paliwo 408t / 230t / 720t
    uzbrojenie 4x105 / 1x102 / 2x102
    bomby głębinowe 60 / 40 (potem do 70) / 126 (potem do 150)
    załoga 66 / 85 / 140
    Czyli E1 mając około 2/3 wyporności Flower ma 4x silniejsze uzbrojenie, większą prędkość i niemal 2x większy zapas paliwa.
    Na mniej niż połowie wyporności River ma 2x silniejsze uzbrojenie i niemal taką samą prędkość.
    Dla mnie wniosek, że nawet jeżeli E1 mógłby powstać, to kosztem radykalnie słabszej konstrukcji kadłuba (niż okrętów brytyjskich) i w praktyce musiałby być przebudowywany (częściowe rozbrojenie, wzmocnienie kadłuba) podobnie zresztą, jak szereg okrętów japońskich z tego okresu.
    Druga sprawa to praktyka - okazało się, że nawet niemal 1000t Flower są po prostu za małe do służby oceanicznej. Tak więc dużo mniejsze E1 też by się do niej nie nadawały.
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witam
      Popatrzmy na Hunty jednak o 100 % większe
      Pawel76

      Usuń
    2. @Pawel76: na dodatek znacząco szybsze i przenoszące bardzo bliski zestaw uzbrojenia. Wniosek jest jeden: przedstawiony tu okręt jest bardzo urodziwy i efektowny w swych charakterystykach taktyczno-technicznych, ale ... całkowicie nierealny!
      ŁK

      Usuń
    3. Witam
      Dlatego podałem ten przykład Hunta i sorry dopiero teraz zauważyłem że uzbrojenie to 2x2x105mm, o 40mm nie wspominając tym bardziej trafiłem;).
      Tak swoją drogą załoga podobna a na Huntach narzekano na ciasnotę więc skąd :,,Excellent accommodation and workspace room,,?
      Pozdrawiam
      Pawel76

      Usuń
    4. Przytoczył Kolega następny argument za tym, że okręt ten jest tak znakomity jedynie "na papierze", w wyniku niedoskonałości algorytmów springsharpa...
      ŁK

      Usuń
    5. Trzeba pamiętać, że budowę korwet typu "Flower" Anglicy rozpoczęli w momencie najtrudniejszej sytuacji w Bitwie o Atlantyk. Zależało im więc na jak najszybszej budowie, jak największej ilości tych jednostek; ich jakość miała tu mniejsze znaczenie. Niewykluczone jest także to, że brakowało im uzbrojenia dla 220 okrętów (nie wszystkie ukończono).

      JKS

      Usuń
    6. Porównania z okrętami historycznymi też nie określają jednoznacznie granic tego, co jest możliwe.
      Pokażcie mi niszczyciel, który osiąga ponad 40 węzłów, ma 6 dział i 15 wyrzutni torped. Nie, to niemożliwe. A potem zbudowano Shimakaze.
      Stonk

      Usuń
    7. Zapasy starych brytyjskich armat SP 102 mm L/40 - L/50 (a możliwe jeszcze dostawy L-L amerykańskich L/51) były przeogromne i nic nie stało formalnie na przeszkodzie, aby montować je w większych ilościach na "Flowerach". Ale najwyraźniej nie były ich zdolne przenosić ich nawet w ilości 2 szt., bez uszczerbku na pozostałych parametrach taktyczno-technicznych...
      ŁK

      Usuń
    8. @Stonk: jedna wieża 127 mm został wkrótce zdemontowana, a trwała prędkość okrętu nie przekraczała 39 węzłów. Osiągnięcie takich parametrów przy wyporności 2567 ts nie wydaje mi się szczególnym osiągnięciem. Jest porównywalne z francuskimi superniszczycielami klasy "La Fantasque", które weszły do służby niemal 10 lat wcześniej...
      ŁK

      Usuń
    9. Nawet jeśli jego trwała prędkość nie przekraczała 39 węzłów, to i tak powyżej średniej dla niszczycieli, uzbrojenie torpedowe miał wyjątkowe i do końca zachował komplet dział (dwa działa miałyby być zdemontowane na początku 1944, na zdjęciu z 11.11.1944 są wszystkie https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/84/Shimakaze_1944-11-11.jpg, i na zdjęciach wraku też są https://www.google.com/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Flookaside.fbsbx.com%2Flookaside%2Fcrawler%2Fmedia%2F%3Fmedia_id%3D1547103598658449&tbnid=E-vCuetiebBCgM&vet=12ahUKEwierMnzzq2DAxX76wIHHdSBAVgQMygAegQIARAz..i&imgrefurl=https%3A%2F%2Fm.facebook.com%2Fmedia%2Fset%2F%3Fset%3Da.1547103538658455%26type%3D3%26comment_id%3D1555512457817563&docid=qoXP_FPJ3KfrFM&w=960&h=540&itg=1&q=shimakaze%20destroyer%20wreck&hl=pl&ved=2ahUKEwierMnzzq2DAxX76wIHHdSBAVgQMygAegQIARAz).
      Shimakaze był wyjątkowy, Yamato był, Hood w czasie swojego powstania też był wyjątkowy. I dlatego nie można wyjątkowości projektu uznawać za dowód niemożliwości czy ahistoryczności.
      Stonk

      Usuń
    10. Wskaż zatem taki realny okręt, który będzie miał charakterystyki tego eskortowca i powstanie nie później, niż do końca DWS. NIE MA! Jest to zatem projekt ahistoryczny i 100% nierealny!
      ŁK

      Usuń
    11. Ad Stonk. To jest jakieś nieporozumienie. Shimakaze miał wyjątkowo silne uzbrojenie torpedowe, ale na wyjątkowo dużej wyporności. Francuskie La Fantasque przy tej samej wyporności i mocy siłowni miały znacząco silniejsze uzbrojenie artyleryjski (oraz 3xIII wt). Poprzedni typ japoński (Yugumo) miał to samo uzbrojenie artyleryjskie przy wyporności mniejszej o 20%.
      Ja nie widzę problemu z okrętem o np. wyjątkowo silnym uzbrojeniu (nie spotykanym na innych okrętach), jeśli znajduje to uzasadnienie w wyporności.
      H_Babbock

      Usuń
    12. Ja dołożyłbym okręty bez dalekiego szukania. Wystarczy przyjrzeć się naszym Gromom, które były szybkie, i silnie uzbrojone. To, że w efekcie miały słabą stateczność i musiano je odciążyć, to już inna sprawa. Jednak ważną rzeczą w porównaniu z francuskimi superniszczycielami oraz z Shimakaze to ich wymiary, które były dużo skromniejsze od wspomnianych odpowiedników.
      @Stonk. Taka mała uwaga na marginesie. Napisałeś:..."Pokażcie mi niszczyciel, który osiąga ponad 40 węzłów, ma 6 dział i 15 wyrzutni torped. Nie, to niemożliwe. A potem zbudowano Shimakaze."
      Dołóż mu 1500 ton paliwa przy wyporności pełnej, a zobaczysz, że taki niszczyciel jest nierealny. I tu leży jeden z problemów eskortowca E 1.
      Dla porównania, nasze Gromy miały zapas paliwa na poziomie 350 ton.
      Peperon

      Usuń
    13. @Peperon. Gromy zaprojektowane były do działań na Bałtyku. Do tego ich stateczność była wystarczająca. Problem pojawił się dopiero, kiedy Brytyjczycy chcieli je wykorzystać na Atlantyku. Na Atlantyku wiele okrętów miało problemy, nawet brytyjskich. Częste są narzekania na okręty, czołgi i inny sprzęt wojskowy, który był używany w warunkach czy w sposób niezgodny z przeznaczeniem. Jak zaprojektujesz samochód do wyścigów na torze F1, to zapewne wkurzą Cię narzekania, że ten samochód nie sprawdza się w terenie.
      W przykładzie Shimakaze nie chodziło mi o ten konkretny okręt. Chodziło mi o wskazanie, że brak historycznego odpowiednika nie jest sam w sobie dowodem niemożliwości danego projektu.
      Czy E1 ma za dużo paliwa i uzbrojenia, a jeśli tak, to jak określić realną granicę, ile tego paliwa mógłby mieć? Musielibyśmy mieć lepsze narzędzie symulacji okrętów niż springsharp.
      Stonk

      Usuń
    14. @ Stonk. Doskonale rozumiem Twoje intencje i dlatego napisałem o zapasie paliwa w kontekście problemów z E 1. Zwróć uwagę, że takim Wcześniejszym odpowiednikiem Shimakaze był Dreadnought, czyli pancernik jakiego nie było na całym świecie. I można by wymieniać długo okręty, które były rewolucyjne w budownictwie okrętowym. Ale to nie oznacza, że wszystkie byłe udane.
      Sądzę, że pewien umiar i rozsądek w używaniu Springsharpa jest niezłą receptą na tworzenie okrętów "bez przegięć". Zwłaszcza, że program ma duże problemy z odtwarzaniem okrętów realnie istniejących. Zwłaszcza dużych i szybkich, jak krążowniki.
      Peperon

      Usuń
  5. Całkowita masa okrętu musi być znacznie mniejsza od wyporności (albo równa wyporności, jeśli mówimy o okręcie podwodnym w zanurzeniu). Prezentowany tu okręt ma też dość sporą odporność na trafienia. Nie wiem, jaki dokładnie wzór zastosowali twórcy programu, ale widać, że springsharp uzależnia odporność na trafienia od między innymi (widzę jeszcze dwa czynniki, może są też jakieś, których nie zauważyłem) od zapasu wyporności, czyli ile wody może się nalać do kadłuba, zanim łajba pójdzie na dno.
    I trochę mi się tu nie zgadza. Jeśli ciało waży mniej niż woda przez to ciało wypierana - ciało pływa na powierzchni - okręt. Jeśli waga ciała i wypartej wody jest równa - ciało pływa zanurzone - okręt podwodny w zanurzeniu. Jeśli waga wypartej wody jest mniejsza od wagi ciała - ciało tonie - wrak.
    Program rozróżnia pojęcia "weights" i "displacement", więc wieghts powinno być mniejsze niż displacement.
    "Distribution of weights at normal displacement:" wskazuje nam 39+2+101+272+279=693 a to jest równe wyporności normalnej.
    Stonk

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W pierwszym rzędzie, program do wyliczenia odporności bierze pod uwagę wytrzymałość konstrukcji (hull strength). Jakim wzorem się posługuje, nie wiem.
      Zgodnie z prawem Archimedesa, na ciało zanurzone w wodzie działa siła wyporu równa masie wody wypartej przez to ciało. Wyporność jest miarą siły wyporu. Ponieważ gęstość wody wynosi 1t/1m3 (przy temperaturze 3,98 st.C), można z pomijalnym błędem przyjąć, że ciężar okrętu jest równy jego wyporności.

      JKS

      Usuń
    2. Nie liczyłem tego dla żadnego okrętu, chociaż logicznie wygląda, że w takiej skali archimedesowa różnica gęstości powinna być widoczna. Przyjmijmy, że jest to wielkość pomijalna.
      W kwestii wytrzymałości na trafienia zauważyłem trzy zależności: wielkość okrętu (po prostu duży może więcej znieść) hull strength i procent masy pancerza względem całości.
      Stonk

      Usuń
    3. Ad Stonk. Okręt pływa jeżeli suma mas jest dokładnie równa wypartej wodzie. Jeżeli jest mniejsza, to okręt się wynurza, czyli faktycznie będzie miał mniejsze zanurzenie. Konkretnie tu, suma mas w konfiguracji "normalnej" równa się wyporności normalnej - to jest OK.
      Tu dygresja - przy "normalnej" wyporności okręt ma 1/4 zapasów paliwa (wg wiki). W takim razie jest logiczne, że w "wieght distribution" paliwo i zapasy to 279t, a samego paliwa (ale na 100% załadowanego!) może być 408t.
      Wytrzymałość na trafienia jest jeszcze silnie zależna od tego czym strzelamy. Program zakłada, że kalibrem będącym na uzbrojeniu okrętu, a torpedy (jeśli nie ma ich na pokładzie) to 533mm. Czyli jakby okręt miał działa 75 i chociaż jedną wt np 356mm, to wytrzymałość wyglądała by dużo lepiej.
      H_Babbock

      Usuń
    4. W obliczeniach odporności na torpedy program uwzględnia torpedy 508 mm.

      JKS

      Usuń
  6. Jeszcze jedna obserwacja dla zainteresowanych. Wszystkie działa (wg "weight distribution") ważą łącznie 26t. Czyli zestaw IIx105 jakieś max 12tony. To uwzględniając zapas amunicji, kosztem zwiększenia wyporności o powiedzmy 25ton można by okręt uzbroić 3xIIx105. A kosztem 50t wyporności dodatkowej, uzyskać 4xIIx105,....
    I nie widać granic tego szaleństwa.
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Faktycznie, ciekawie to wygląda.
      Zwłaszcza, że NavWeaps podaje masę zestawu 2 x 105 mm DP Boforsa na poziomie 22 ton metrycznych. Pisze o działach montowanych na POW typu Vainamoinen.
      Niemieckie zestawy 2 x 105 mm DP/C 31 posiadały masy prawie 28 ton metrycznych. Skąd więc wzięły się te 22 tony na dwa zestawy 2 x 105 mm ?
      Peperon

      Usuń