Przebudowa francuskiego pancernika typu Brennus na pancernik obrony wybrzeża
1915 (1 jednostka)
Pomysłodawcą projektu jest kolega ŁK. Legendę opracował
Pomysłodawca, a opis techniczny ja, na podstawie Jego wytycznych.
Pancernik Brennus jest trochę niesłusznie zapomnianą jednostką bojową Marine
Nationale, pochodzącą ze schyłku XIX wieku. Okręt ten posiadał wiele nowatorskich
cech konstrukcyjnych, również w skali światowej. Wymienić wypada: brak
taranowej dziobnicy, artyleria główna zgrupowana na osi symetrii okrętu i
składająca się z długolufowych, potężnych armat 340 mm, artyleria drugiego
kalibru rozlokowana częściowo w wieżach i dość znaczna prędkość maksymalna,
dochodząca do 18 węzłów, którą zawdzięczał nowoczesnym kotłom parowym systemu
Belleville’a. Oprócz tych zalet okręt miał też poważne wady: rufowa wieża była
tylko pojedyncza, więc salwa burtowa składała się jedynie z 3 pocisków głównego
kalibru, masywne maszty wieżowe przeciążały zbytecznie okręt, przestarzałe
opancerzenie (częściowo typu compound), bardzo długi czas budowy, wynoszący od
położenia stępki (12.01.1889 r.) do ostatecznego wcielenia do służby
(16.12.1896 r.) niemal dokładnie 8 lat! To powodowało, że projekt – do momentu
podjęcia regularnej służby we flocie – zdążył się już moralnie nieco zestarzeć.
W rezultacie jego nowatorski charakter był już słabiej zauważalny, a sam
pancernik bardzo szybko (15.11.1909 r.) został jednostką szkolną i
eksperymentalną, wycofaną ze służby jeszcze w 1914 r., bezpośrednio przed
wybuchem PWS. Jako, że uznajemy to za działanie zdecydowanie przedwczesne, zmienimy
bieg historii i poddamy okręt poważnej modernizacji, która przedłuży znacząco
okres jego aktywnej służby we flocie J.
Rozpoczęcie I Wojny Bałkańskiej
uświadomiło dowództwo Marine Nationale, że wybuch wielkiego konfliktu
europejskiego jest już bliski, a wojna będzie stanowić znakomitą okazję do
rewanżu za klęskę z lat 1870-1871. Należy zatem zintensyfikować zbrojenia,
także i te na morzu. Po opracowaniu planów modernizacji, Brennus przybił 14.08.1913 r. do
nabrzeża stoczni Arsenału w Lorient, tej samej, która zbudowała go 17 lat wcześniej. Prace stoczniowe były prowadzone bardzo sprawnie, zwłaszcza od
momentu wybuchu Wielkiej Wojny w 1914 r. Ponowne wcielenie okrętu do służby
nastąpiło 11.03.1915 r., po czym został on przerzucony na Morze
Śródziemne, w sam raz, by zdążyć wziąć udział w walkach o Gallipoli, toczonych od 25.04.1915 r. do 09.01.1916 r. W
trakcie działań pancernik udowodnił swą przydatność, skutecznie bombardując tureckie
forty, w czym zasadniczy udział miała jego silna i dość nowoczesna artyleria.
Po zakończonej kampanii tureckiej, pancernik powrócił do Floty Atlantyckiej i
wykorzystywany był epizodycznie do ostrzału wybrzeża flandryjskiego, czemu
jednak nie sprzyjało zbyt głębokie zanurzenie kadłuba, przekraczające 8 m. Po
zakończeniu PWS, okręt został poddany zabiegowi zainstalowania bąbli
przeciwtorpedowych, a następnie, w połowie 1920 r., detaszowany został na Daleki
Wschód, stając się flagową jednostką francuskiej eskadry w Indochinach. Ze
służby czynnej okręt wycofano 31.12.1935 r., przekształcając go w hulk
koszarowy. Zdemontowana artyleria trafiła do obrony wybrzeża. Kadłub okrętu
został zbombardowany 03.01.1945 r. przez amerykańskie lotnictwo pokładowe w
Zatoce Cam Rahn i zatonął na płytkiej wodzie. Podniesiony z dna, został w
połowie 1946 r. przeholowany do okupowanej Japonii, a tam pocięty na złom w
stoczni w Jokohamie.
Poniżej
opis modernizacji okrętu.
Kadłub
Zwiększono zanurzenie o 0,12 m oraz
nieznacznie podniesiono pokład dziobowy. Zaślepiono ambrazury po zdemontowanych
działach kazamatowych. Zgodnie z potrzebami, zmieniono częściowo podział
wewnętrzny.
Napęd
Zdemontowano istniejące kotły węglowe,
instalując w ich miejsce 12 kotłów olejowych typu Du Temple w czterech kotłowniach.
Poddano rewitalizacji i częściowej modernizacji istniejące tłokowe maszyny
parowe potrójnego rozprężania. Zmodernizowane maszyny parowe zachowały moc
nominalną 13900 KM, lecz zostały przystosowane do chwilowych przeciążeń do
15000 KM.
Uzbrojenie
Zmodernizowano dziobową wieżę głównego
kalibru, wymieniając jej napęd na całkowicie elektryczny, usprawniając systemy
zasilania w amunicję, zwiększając elewację z 12o do 23o oraz montując
na niej dalmierz optyczny o bazie 8,1 m. Rufową wieżę 340 mm zdemontowano, a na
poszerzonej barbecie zamontowano wieżę identyczną do dziobowej. Jedno z dział
tej wieży pochodziło ze zdemontowanej starej wieży, a drugie z zapasu. Same
działa 340 mm Mle1887 również zmodernizowano, przystosowując je do amunicji
Mle1912.
Zdemontowano artylerię średniego
kalibru, tak wieżową, jak i kazamatową. Odzyskane działa, po modernizacji
do standardu z 1896 roku, zostały zamontowane w nowych wieżach, identycznych do
tych, użytych na krążownikach pancernych typu Dupleix.
Artylerię 65, 47 i 37 mm usunięto w
całości, montując w zamian długolufowe działa 75 mm. Dodatkowo zainstalowano
cztery km-y 8 mm.
Wszystkie wyrzutnie torped
zdemontowano.
Po przebudowie, uzbrojenie okrętu
przedstawiało się następująco:
- 2xIIx340 mm/42 (13.4") Mle1887/1914, przy elewacji maksymalnej 23o donośność
pociskiem APC 540,0 kg wynosi 22100 m;
-
4xIIx164.7 mm/45 (6.5") Mle1893/1896, przy elewacji maksymalnej 25o donośność
pociskiem AP 45,0 kg wynosi 21300 m;
-
8xIx75 mm/62.5 (2.95") Mle1908,
przy elewacji maksymalnej 25o donośność pociskiem HE 6,4 kg wynosi 8000
m;
-
4xIx8 mm/96 (0.315”) Mle1914.
W roku 1918, stanowiska dział 75
mm/62.5 wymieniono na stanowiska plot z działami 75 mm/50 Mle1891/1916 o
elewacji maksymalnej 70o, a w roku 1931 km-y 8 mm zastąpiono
podwójnymi nkm-ami 13.2 mm/76 (0.52") Mle1929.
Prócz dalmierzy zamontowanych na
wieżach 340 mm, okręt został wyposażony w dwa pomocnicze dalmierze optyczne o
bazie 3,2 m.
Opancerzenie
Całkowicie usunięto istniejące opancerzenie
burtowe (compound i stal Creusot), zastępując je płytami ze stali Kruppa. Zdemontowano
opancerzenie kazamat (zastąpił je górny pas pancerny). Zachowano stary pokład
pancerny ze stali Creusot o grubości 70/80 mm. Dodatkowo zamontowano górny
pokład pancerny ze stali Kruppa o grubości 30 mm. Wbudowano grodzie ptorp z przewalcowanych
elementów zdemontowanego pancerza burtowego (stal Creusot). Pozostałe
informacje o opancerzeniu w raporcie i na rysunku.
Inne
Całkowicie przebudowano nadbudówki,
maszty i kominy. Zainstalowano nowe wyposażenie radiowe i nawigacyjne.
W wyniku przebudowy:
- wyporność normalna wzrosła z 11190
do 11352 t;
- prędkość maksymalna wzrosła do 18,23
w. (przy dopuszczalnym przeciążeniu maszyn);
- zasięg wzrósł z 3000 Mm przy 10 w.
do 4600 Mm przy 12,5 w;
- ciężar salwy burtowej wzrósł z 1866 do
2366 kg.
Koszt przebudowy wyniósł 51,2%
wartości identycznego okrętu nowego.
Brennus, France coastal defence battleship laid down 1889, launched
1891, completed 1896 (engine 1914)
Displacement:
10 018 t light;
10 670 t standard; 11 352 t normal; 11 898 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(374,02 ft / 374,02 ft)
x 66,93 ft x (27,56 / 28,63 ft)
(114,00 m / 114,00 m) x
20,40 m x (8,40 / 8,73 m)
Armament:
4 - 13,39" / 340 mm
42,0 cal guns - 1 190,50lbs / 540,00kg shells, 120 per gun
Breech loading guns in turret on barbette
mounts, 1914 Model
2 x 2-gun mounts on centreline ends, evenly
spread
8 - 6,48" / 165 mm 45,0
cal guns - 99,21lbs / 45,00kg shells, 200 per gun
Quick firing guns in turret on barbette
mounts, 1896 Model
4 x 2-gun mounts on sides, evenly spread
8 - 2,95" / 75,0 mm
62,5 cal guns - 14,11lbs / 6,40kg shells, 300 per gun
Quick firing guns in deck mounts, 1908 Model
8 x Single mounts on sides, evenly spread
8 raised
mounts
4 - 0,31" / 8,0 mm 96,0
cal guns - 0,02lbs / 0,01kg shells, 3 000 per gun
Machine guns in deck mounts, 1914 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 double
raised mounts
Weight of broadside 5 215
lbs / 2 366 kg
Armour:
- Belts: Width (max) Length
(avg) Height (avg)
Main: 8,86" / 225 mm 210,63 ft / 64,20 m 10,17
ft / 3,10 m
Ends: 3,94" / 100 mm 163,39 ft / 49,80 m 10,17
ft / 3,10 m
Upper: 4,92" / 125 mm 132,55 ft / 40,40 m 10,17
ft / 3,10 m
Main Belt covers 87% of normal length
- Torpedo Bulkhead - Additional
damage containing bulkheads:
1,97"
/ 50 mm 210,63 ft / 64,20 m 20,67 ft / 6,30 m
Beam between torpedo
bulkheads 55,77 ft / 17,00 m
- Hull void:
0,00"
/ 0 mm
0,00 ft / 0,00 m 0,00 ft /
0,00 m
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 8,86" / 225 mm 6,50" / 165 mm 8,86"
/ 225 mm
2nd: 4,92" / 125 mm 3,54" / 90 mm 4,92"
/ 125 mm
3rd: 0,79" / 20 mm -
-
- Armoured deck - multiple decks:
For and Aft decks:
4,33" / 110 mm
- Conning towers: Forward
8,86" / 225 mm, Aft 4,92" / 125 mm
Machinery:
Oil fired boilers,
complex reciprocating steam engines,
Direct drive, 2 shafts,
13 900 ihp (at overload 15 000 ihp) / 10 425 Kw (at overload 11 190
Kw) = 17,88 kts (at overload 18,23 kts)
Range 4 600nm at
12,50 kts
Bunker at max
displacement = 1 228 tons
Complement:
549 - 714
Cost:
£0,508 million / $2,034
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 1 259
tons, 11,1%
- Guns: 1 259 tons, 11,1%
Armour: 3 987
tons, 35,1%
- Belts: 1 475 tons, 13,0%
- Torpedo bulkhead: 317 tons, 2,8%
- Armament: 985 tons, 8,7%
- Armour Deck: 1 059 tons, 9,3%
- Conning Towers: 150 tons, 1,3%
Machinery: 897 tons,
7,9%
Hull, fittings &
equipment: 3 674 tons, 32,4%
Fuel, ammunition &
stores: 1 334 tons, 11,7%
Miscellaneous weights:
202 tons, 1,8%
- Hull void weights: 202 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
14 193 lbs / 6 438 Kg = 12,0 x 13,4
" / 340 mm shells or 2,3 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,06
Metacentric height 3,1
ft / 0,9 m
Roll period: 16,0
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,87
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,26
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck,
a normal bow and a cruiser stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,576 / 0,581
Length to Beam Ratio:
5,59 : 1
'Natural speed' for
length: 19,34 kts
Power going to wave
formation at top speed: 52 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 56
Bow angle (Positive =
bow angles forward): -1,60 degrees
Stern overhang: -11,48
ft / -3,50 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 24,00%, 16,40 ft /
5,00 m, 15,09 ft / 4,60 m
- Forward deck: 27,50%, 15,09 ft / 4,60
m, 15,09 ft / 4,60 m
- Aft deck: 27,50%, 15,09 ft / 4,60 m, 15,09 ft / 4,60 m
- Quarter deck: 21,00%, 15,09 ft /
4,60 m, 15,09 ft / 4,60 m
- Average freeboard: 15,22 ft / 4,64 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 81,9%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 93,7%
Waterplane Area:
17 901 Square feet or 1 663 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 104%
Structure weight / hull
surface area: 158 lbs/sq ft or 771 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,89
-
Longitudinal: 2,91
- Overall:
1,01
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Adequate accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Good
seaboat, rides out heavy weather easily
