Flota desantowa – stan na rok 1939

Flota desantowa – stan na rok 1939

Zgodnie z obietnicą, przedstawiam stan naszej floty desantowej na koniec roku 1939.

Prócz prezentowanych w osobnych postach nowych typów okrętów desantowych, w roku 1939 zbudowano w ramach tzw. „dokładek” następujące jednostki:

- 10 kutrów desantowych typu KD-7 (LC-7 1934) o nazwach KD-47 – KD-56;

- 1 transportowiec desantowy typu Kattegat (TSL-1 1934) o nazwie La Manche;

- 16 małych okrętów desantowych typu OD-3 (LSS-3 1934) o nazwach OD-13 – OD-28;

- 8 małych okrętów desantowych typu OD-9 (LSS-9 1935) o nazwach OD-29 – OD-36.

Aktualnie nasza „armada desantowa” wygląda jak w poniższej tabeli.

Klasa	Typ	Kod	Rok budowy	Wyporność [tn]		Ilość	Pojemność jednostkowa								Pojemność łączna
				jednostkowa	łączna		OS	CL	CS	CC	ST	SC	DL	ZA	OS	CL	CS	CC	ST	SC	DL	ZA
LC	KD-1	LC-1	1929	34	170	5	80							25	400							125
	KD-7	LC-7	1934	55	1 650	30	90	1			2	1	1	30	2 700	30			60	30	30	900
	KD-29	LC-29	1939	39	702	18	80							29	1 440							522
LSS	OD-1	LSS-1	1929	136	272	2	160							60	320							120
	OD-3	LSS-3	1934	160	3 520	22	220							75	4 840							1 650
	OD-9	LSS-9	1935	272	3 264	12		7	4		7	4	3	132		84	48		84	48	36	1 584
LSM	Śniardwy	LSM-1	1935	863	6 904	8	380							240	3 040							1 920
	Dąbie	LSM-9	1939	936	3 744	4	400							250	1 600							1 000
LSL	Biskaje	LSL-1	1939	2 853	2 853	1	110	21	16	8	27	18	9	210	110	21	16	16	27	18	9	210
TSL	Kattegat	TSL-1	1934	11 286	33 858	3	810							4 680	2 430							14 040
	Sund	TSL-3	1939	6 874	13 748	2	570							3 900	1 140							7 800
Ogółem:					70 685	107									18 020	135	64	16	171	96	75	29 871
	Legenda:	LC -	kuter desantowy			OS -	osoby (żołnierze)
		LSS -	mały okręt desantowy			CL -	czołgi lekkie (do 15 t)
		LSM -	średni okręt desantowy			CS -	czołgi średnie (do 35 t)
		LSL -	duży okręt desantowy			CC -	czołgi ciężkie (do 50 t)
		TSL -	transportowiec desantowy			ST -	samochody terenowe
						SC -	samochody ciężarowe
						DL -	działa lekkie z ciągnikami
						ZA -	zaopatrzenie (w tonach)
Uwaga: działa lekkie to: armata uniwersalna (polowa i ppanc) 57 mm, armata ppanc 40 mm, armata plot 25 mm i haubica górska 75 mm. Poza tym jednostki desantowe mogą przewozić moździerze 75 mm (przenoszone ręcznie), 105 mm (na samochodach terenowych) oraz 120 mm (holowane przez samochody terenowe).

W większości przypadków dane o pojemności należy rozpatrywać alternatywnie, tzn. np. albo 21 czołgów lekkich, albo 16 czołgów średnich, albo 8 czołgów lekkich, albo 220 żołnierzy, albo 75 t zaopatrzenia itd. Możliwe są oczywiście rozmaite kombinacje załadowania, jednakże nie można wartości „ogółem” traktować sumarycznie.

Reasumując, aktualny stan floty desantowej pozwala wyrzucić na nieurządzony brzeg npla trzy brygady piechoty morskiej jednocześnie (z pewną rezerwą). Zwracam uwagę na słowo „jednocześnie”; nawet biorąc pod uwagę straty w jednostkach desantowych, nie są one jednorazowego użytku. Oznacza to, że jednostki nieutracone w pierwszej akcji mogą być wykorzystane powtórnie, do przewozu wojska, sprzętu i zaopatrzenia z np. stojących w pewnym oddaleniu od rubieży desantu transportowców wojska, zaopatrzeniowców, a nawet „cywilnych” frachtowców.

Przy okazji przedstawiam skrótowo założenia operacji desantowych. Otóż działania desantowe można podzielić na trzy rodzaje; taktyczne, operacyjne i strategiczne. Desant taktyczny wykonywany jest siłami nie większymi niż dywizja/brygada i ma na celu pewnego rodzaju dywersję na tyłach npla. Desant operacyjny w sile większej niż dywizja/brygada ma za zadanie trwałe opanowanie pewnego obszaru na zapleczu wroga oraz dalsze jego wykorzystanie operacyjne. Desant strategiczny siłami co najmniej armii ma na celu utworzenie nowego frontu lub teatru działań wojennych. Oczywiście - w przypadku uzyskania powodzenia – desanty taktyczne i operacyjne mogą zmienić swoje znaczenie, rozwijając się w działania wyższego rodzaju.

I jeszcze o podziale desantów w czasie. Każdy desant możemy podzielić na rzuty, a te z kolei na fale. Struktura tego podziału jest różna w zależności od „szczebla” operacji desantowej, a także od warunków miejscowych, np. szerokości dostępnego przyczółka. Dla przykładu podam tu podział czasowy hipotetycznego desantu operacyjnego (w składzie 3 brygad piechoty morskiej [BPm], dywizji piechoty [DP] i dywizji pancernej [DPanc]):

- rzut 1 – fala 1 – bataliony rozpoznawcze 3 BPm,

- rzut 1 – fala 2 – po dwa bataliony z każdej BPm wzmocnione kompanią czołgów lekkich,

- rzut 1 – fala 3 – pozostałe bataliony BPm, brygadowe grupy artylerii i służby BPm;

- rzut 2 – fala 1 – bataliony rozpoznawcze DP i DPanc,

- rzut 2 – fala 2 – obydwie brygady DP z dywizyjną grupą artylerii (DP),

- rzut 2 – fala 3 – służby DP i brygada czołgów DPanc;

- rzut 3 – fala 1 – brygada piechoty zmotoryzowanej DPanc z dywizyjną grupą artylerii (DPanc),

- rzut 3 – fala 2 – batalion czołgów ciężkich DPanc i służby DPanc,

- rzut 3 – fala 3 – pozostałe oddziały tyłowe i zaopatrzenie.

Zakłada się, że przy zaangażowaniu takich sił, albo zostanie zdobyty odpowiedni do wyładunku port, albo zaistnieje możliwość budowy portu prowizorycznego i dalszy wyładunek sił straci już charakter desantu par excellence.