Rangi okrętów, stopnie, uprawnienia dowódcze i struktura dowodzenia MW

Rangi okrętów, stopnie, uprawnienia dowódcze i struktura dowodzenia MW

Chciałbym w niniejszym poście przedstawić zagadnienia związane z rangami okrętów wojennych, stopniami, uprawnieniami dowódczymi i strukturą dowódczą w PMW.

Na początek zestawienie rang okrętów.

Do okrętów bojowych zaliczane są jednostki przeznaczone do bezpośredniej walki z przeciwnikiem. Pozostałe okręty w tym szkolne, badawcze, transportowe, zabezpieczenia technicznego itp. zaliczane są do jednostek pomocniczych. Przewidywany krążownik-jacht królewski zaliczony będzie do jednostek bojowych.

I ranga – okręty bojowe o wyporności powyżej 15000 t.

II ranga – okręty bojowe o wyporności 3000 - 15000 t i okręty pomocnicze o wyporności powyżej 20000 t.

III ranga – okręty bojowe o wyporności 1000 – 3000 t i jednostki pomocnicze o wyporności 6000 – 20000 t.

IV ranga – okręty bojowe o wyporności 300 – 1000 t i jednostki pomocnicze o wyporności 1000 – 6000 t.

V ranga – okręty bojowe o wyporności 100 – 300 t i jednostki pomocnicze o wyporności 300 – 1000 t.

VI ranga – okręty bojowe o wyporności poniżej 100 t i jednostki pomocnicze o wyporności poniżej 300 t.

Stopnie wojskowe w MW podzielone są na następujące grupy: marynarze, podoficerowie młodsi, podoficerowie starsi, chorążowie, oficerowie młodsi, oficerowie starsi i admirałowie. Równolegle istnieje podział na tzw. korpusy związane z ogólną specjalnością okrętową. Wyróżnia się następujące korpusy: nawigacyjny, uzbrojenia, mechaniczny i administracyjny. Poniżej przedstawiono uwidocznione na naramiennikach dystynkcje dla poszczególnych stopni.

 

Dystynkcje te występują na naramiennikach wszystkich rodzajów mundurów. W przypadku mundurów wyjściowych i paradnych (tylko dla chorążych, oficerów i admirałów), dystynkcje te odzwierciedlone są ponadto na rękawach mundurów. Na rękawach mundurów wyjściowych i paradnych prócz oznaki stopnia występuje również oznaczenie korpusu wg poniższych zasad:

- korpus nawigacyjny – kotwica,

- korpus uzbrojenia – skrzyżowane lufa armatnia i miecz,

- korpus mechaniczny – śruba okrętowa,

- korpus administracyjny – skrzyżowane pióro gęsie i klucz.

Oznaczenia te są umieszczane ponad dystynkcjami stopnia.

Wszystkie dystynkcje uwidocznione są (choć w uproszczonej formie) także na czapkach przynależnych do munduru służbowego i wyjściowego. Admirałowie do munduru paradnego zamiast czapek noszą kapelusze tzw. „pierogi” bez dystynkcji. Na mundurach roboczych dystynkcje uwidocznione są w uproszczonej formie na lewej piersi kurtki mundurowej.

Warunki minimalne uzyskania stopnia.

Marynarz – brak.

Starszy marynarz – 1 rok służby.

Mat – ukończenie szkoły podoficerskiej lub 3 lata służby.

Bosmanmat – 2 lata służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej lub 5 lat służby.

Bosman – 5 lat służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej lub 10 lat służby.

Starszy bosman – 10 lat służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej lub 15 lat służby.

Bosman sztabowy – 15 lat służby po ukończeniu szkoły podoficerskiej.

Chorąży – ukończenie szkoły oficerskiej.

Podporucznik – 1 rok służby od uzyskania stopnia chorążego.

Porucznik – 5 lat służby od uzyskania stopnia podporucznika.

Kapitan – 5 lat służby od uzyskania stopnia porucznika.

Komandor podporucznik – 5 lat służby od uzyskania stopnia kapitana i ukończenie Wyższego Kursu Oficerów MW.

Komandor porucznik – 5 lat służby od uzyskania stopnia komandora podporucznika.

Komandor – 5 lat służby od uzyskania stopnia komandora porucznika.

Kontradmirał – 5 lat służby od uzyskania stopnia komandora i ukończenie Wyższej Szkoły Wojennej lub posiadanie tytułu naukowego co najmniej inżyniera, licencjata lub innego równorzędnego.

Viceadmirał – 5 lat służby od uzyskania stopnia kontradmirała.

Admirał floty – 5 lat służby od uzyskania stopnia viceadmirała.

Admirał – 5 lat służby od uzyskania stopnia admirała.

W czasie wojny powyższe wymogi mogą zostać obniżone wg uznania przełożonych..

Uprawnienia dowódcze.

Prawo do dowodzenia okrętami poszczególnych rang mają oficerowie wg poniższego zestawienia.

I ranga – komandor.

II ranga – komandor porucznik.

III ranga – komandor podporucznik.

IV ranga  - kapitan.

V ranga – porucznik.

VI ranga – podporucznik.

W uzasadnionych przypadkach czasowo pełnić obowiązki dowódcy może oficer (lub chorąży) legitymujący się stopniem o jeden poziom niższym od wymaganego.  Dowódca zespołu okrętów winien mieć stopień o jeden poziom wyższy niż stopień wymagany dla dowódcy wchodzącego w skład zespołu okrętu najwyższej rangi.

Struktura dowódcza MW.

Najwyższym przełożonym Marynarki Wojennej jest król, który swoje uprawnienia zwyczajowo ceduje na Naczelnego Dowódcę Marynarki Wojennej (ND), który z urzędu jest również Ministrem Marynarki w Radzie Ministrów. Minister Marynarki posiada dwóch zastępców, z których jeden musi być osobą cywilną odpowiedzialną za sprawy prawno-ekonomiczne resortu. Drugim wiceministrem jest admirał służby czynnej, zwyczajowo jest nim Szef Sztabu MW odpowiedzialny za sprawy operacyjno-szkoleniowe MW. Ponadto ND bezpośrednio podlegają: Główny Nawigator MW (GN), będący najwyższym przełożonym korpusu nawigacyjnego; Główny Inspektor Techniczny MW (GT), będący najwyższym przełożonym korpusu uzbrojenia i mechanicznego; Główny Kwatermistrz MW (GK), będący najwyższym przełozonym korpusu administracyjnego; Dowódca Floty (DF), będący najwyższym przełożonym jednostek pływających nie przydzielonych gdzie indziej;  Dowódca Lotnictwa MW (DL), będacy najwyższym przełożonym jednostek lotniczych floty; Dowódca Piechoty Morskiej (DP), bedący najwyższym przełożonym jednostek piechoty morskiej lądowych i zaokrętowanych oraz dowódcy obszarów morskich (DO), odpowiadający za bazy morskie i niektóre okręty na ich obszarach stacjonowane.

Chciałem tu wkleić schemat organizacyjny MW, niestety blog nie „łyka” takich ekstrawagancji, musicie Panowie wysilić swoją wyobraźnię :)