Okręt-muzeum Bolesław Chrobry

Okręt-muzeum Bolesław Chrobry

Kiedy podano do publicznej wiadomości zamiar wycofania ze składu Floty byłego pancernika, a obecnie okrętu szkolnego Bolesław Chrobry, ujawnili się liczni miłośnicy tego okrętu. Założyli oni Stowarzyszenie Miłośników Okrętu Bolesław Chrobry oraz zarejestrowali fundację, mającą sfinansować adaptację Bolesława Chrobrego do celów muzealnych oraz jego późniejsze utrzymanie. Inicjatywa ta znalazła poparcie w Ministerstwach Marynarki oraz Kultury i Sztuki, a także we władzach Miasta Gdańsk i u naszego Monarchy. Ostatecznie, w skład Zarządu, Stowarzyszenia weszli:

- prezes – król Bolesław IV,

- wiceprezesi – Szef Biura Historycznego Marynarki Wojennej oraz radca Departamentu Kultury Materialnej Ministerstwa Kultury i Sztuki,

- sekretarz – wiceprezydent Miasta Gdańsk,

- członkowie – znany historyk-marynista, wdowa po jednym z byłych dowódców okrętu oraz emerytowany konstruktor okrętowy, współprojektant pancernika.

Kapitał zakładowy zarządzanej przez Stowarzyszenie fundacji ustalono w wysokości 3 305 000 zł., kwota ta ma pokryć koszty adaptacji okrętu na jednostkę muzealną oraz jego konserwację i bieżące utrzymanie w pierwszym roku eksploatacji. Na kapitał ten złożyły się następujące wpłaty:

- 35% Ministerstwo Marynarki,

- 35% Ministerstwo Kultury i Sztuki,

- 20% Miasto Gdańsk,

- 10% donacje osób fizycznych, w tym 55 000 zł z osobistych środków naszego Monarchy.

Koszty utrzymania okrętu-muzeum w latach następnych mają być pokrywane z dochodów ze sprzedaży biletów dla zwiedzających oraz donacji osób fizycznych i prawnych. Ewentualny deficyt będzie uzupełniany przez instytucjonalnych członków Stowarzyszenia w następującym stosunku:

- 30% Ministerstwo Marynarki,

- 35% Ministerstwo Kultury i Sztuki,

- 35% Miasto Gdańsk.

W ramach adaptacji do celów muzealnych, planuje się następujące główne prace:

- zdjęcie dwu stanowisk IIx105, dwu IIx57 oraz dwu IIx25 mm;

- usunięcie większości zapasów amunicji oraz rozbrojenie pozostałych;

- zdjęcie jednego kutra motorowego i 15 tratw ratunkowych;

- zakonserwowanie kadłuba, nadbudówek, maszyn, uzbrojenia i innych urządzeń okrętowych;

- częściowe przywrócenie wyglądu okrętu z lat 1912-27, poprzez montaż zachowanego uzbrojenia plot, urządzeń, mebli i innego wyposażenia oraz odtworzenie wystroju niektórych wnętrz w stylu II i III dekady XX w.;

- adaptacja kilku pomieszczeń okrętowych dla ekspozycji historycznych dokumentów, obrazów, rycin, fotografii, insygniów, odznaczeń, umundurowania, osobistego wyposażenia załogi itp.;

- zakup eksponatów muzealnych;

- wyznaczenie tras zwiedzania oraz instalacja tablic informacyjno-poglądowych;

- adaptacja nabrzeża północnej, zewnętrznej fosy Twierdzy Wisłoujście na miejsce postoju okrętu.