Przebudowa lekkiego lotniskowca Vindictive na szturmowy okręt desantowy 1944 (1 szt.)

Przebudowa lekkiego lotniskowca Vindictive na szturmowy okręt desantowy 1944 (1 szt.)

Dziś temat, który narodził się i został już wstępnie przedyskutowany, w związku z modernizacją krążowników typu Hawkins (post z dnia 03.04.2020). Pomysłodawcą jest kolega ŁK, jego też autorstwa (z pewnymi moimi modyfikacjami) legendę zamieszczam poniżej.

Operacja „Jubilee”, czyli rajd pod Dieppe (19.08.1942 r.) była jedną z najdziwniejszych, jakie Brytyjczycy przeprowadzili w czasie DWS. Tłumaczono potem, że miało to być rozpoznanie walką niemieckich możliwości obronnych na Wale Atlantyckim. Faktem pozostaje, że – jak na rajd dywersyjny – skala operacji była bezprecedensowa, a poniesione straty ogromne. Tak, czy siak, Churchill mógł udowodnić Stalinowi, że marzenia o rychłym utworzeniu „drugiego frontu” są bezpodstawną mrzonką. Przebieg operacji poddano drobiazgowym analizom w dowództwie Royal Navy. Szczególnie cenne stały się sugestie komandora Jeremy Ironside’a i to jego raport spowodował „ponowne narodziny” pewnego starego okrętu brytyjskiego, który – jak się wcześniej zdawało – był już „na prostej drodze” do stoczni złomowej. Otóż komandor Ironside zwrócił uwagę, że już pod koniec PWS flota brytyjska dokonała śmiałej i bezprecedensowej operacji dywersyjnej – rajdu na Zeebrugge i Ostendę (23.04.1918 r.) Głównym aktorem tych wydarzeń, ze strony Royal Navy, był stary krążownik pancernopokładowy Vindictive, który wystąpił w charakterze specjalnego okrętu szturmowego. Sama operacja zakończyła się jedynie połowicznym sukcesem, ale jej pomysł okazał się niezwykle inspirujący, niemal dokładnie ćwierćwiecze później. Brytyjski oficer zaproponował w swym raporcie, aby poddać konwersji na szturmowy okręt desantowy (dożywający właśnie kresu swej służby, podobnie jak niegdysiejszy jego imiennik) okręt warsztatowy Vindictive. Okręt ten miał dość bogatą i nietypową historię. Zaprojektowany jako jeden z krążowników ciężkich typu Hawkins (planowana nazwa Cavendish), ostatecznie został ukończony w roku 1918 jako lekki lotniskowiec pod nazwą Vindictive. Ponieważ w roli lotniskowca się nie sprawdził, przywrócono mu w roku 1924 status krążownika (epizodycznie, w latach 1923-24 był rezerwowym transportowcem wojska). W roku 1937 został przeklasyfikowany na okręt szkolny, a w 1939 na okręt warsztatowy. W roku 1940 przebudowano go – na wzór bliźniaka Effingham – na krążownik plot. Ostatecznie miał zakończyć swój żywot jako okręt baza niszczycieli. Raport komandora Ironside’a dał mu jednak zupełnie inne, „nowe” życie. Krążownik został – po błyskawicznym opracowaniu szczegółowych planów przebudowy – skierowany do stoczni Portsmouth DYd, która  przeprowadziła jego modernizację od 12.01.1943 do 27.02.1944. Osobny problem stanowiło zbudowanie nowego, specyficznego komponentu wyposażenia Vindictive’a, jakim były kutry desantowe. Tu z pomocą przyszli Amerykanie, którzy w połowie 1943 r. przekazali Brytyjczykom jeden ze zdobytych właśnie na Pacyfiku, japońskich 17-metrowych kutrów desantowych typu Toku Daihatsu. Brytyjczycy bez zbędnych ceregieli skopiowali udaną jednostkę japońską, która umożliwiała jednorazowy przerzut 16,5 t ładunku, na który mogło się składać również 120 żołnierzy z pełnym wyposażeniem lub lżejszego typu czołg. Okręt – po przeprowadzeniu błyskawicznych szkoleń –wziął udział w Operacji „Neptun” (06.06.1944 r.), będącej wstępną fazą największej w dziejach operacji desantowej pod kryptonimem „Overlord” Udział w walkach potwierdził zalety okrętu: relatywnie dużą prędkość, silne uzbrojenie i opancerzenie, które czyniło go praktycznie niewrażliwym na ogień niemieckiej artylerii nadbrzeżnej i armat polowych kalibru do 105 mm (na dystansie powyżej 3 km również armat 149 mm). Dzięki użyciu Vindictive'a udało się, we wstępnej fazie walk, zniszczyć częściowo niemieckie umocnienia w Cherbourgu i skutecznie odwrócić uwagę niemiecką od głównego kierunku uderzenia Aliantów. W toku tych walk okręt odniósł jednak dość istotne uszkodzenia, co spowodowało konieczność czasowego wycofania go ze służby po zakończeniu bezpośrednich walk na wybrzeżu Normandii. Pod koniec 1944 r. został przystosowany do działań w klimacie tropikalnym, gdyż zaplanowano jego użycie w walkach z Japonią. Na Dalekim Wschodzie Vindictive znalazł się ostatecznie w marcu 1945 r., ale nie zdążył już wziąć udziału w działaniach wojennych. We wrześniu 1945 r. uczestniczył w przejęciu z rąk japońskich Singapuru. Na wody europejskie powrócił w początkach 1946 r. i – w związku z rozpoczętą właśnie powojenną redukcją floty – został wycofany ze służby czynnej 31.12.1946 r. Pocięto go na złom w latach 1947 – 1948.

Związany z przebudową zakres prac obejmował:

Kadłub

Istotnie przebudowano rufową część kadłuba, montując w niej pochylnię do wodowania kutrów desantowych. Przesunięto w stronę dziobu uskok pokładu górnego oraz dokonano zmian podziału wewnętrznego kadłuba.

Napęd

W porównaniu do projektu wyjściowego (Cavendish) zdemontowano dwie kotłownie, dwie maszynownie i dwa wewnętrzne wały śrubowe. Nowy układ napędowy składa się z czterech kotłów w dwu kotłowniach i dwu zestawów turbin z przekładniami w dwu maszynowniach.

Uzbrojenie

Zdemontowano całe istniejące uzbrojenie, montując w jego miejsce:

- 4xIx7.5"/45 (19 cm) Mark VI, przy elewacji maksymalnej 30^o donośność pociskami HE i SAPC 90,7 kg wynosi 19300 m;

- 5xIIx4"/45 (10.2 cm) QF Mark XV, przy elewacji 45^o donośność pociskiem HE 14,06 kg wynosi 15020 m, a przy elewacji maksymalnej 80^o donośność tym samym pociskiem wynosi 9450 m;

- 4xIVx 2-pdr [4 cm/39 (1.575")] QF Mark VIII, przy elewacji maksymalnej 80^o donośność pociskiem HE HV 0,82 kg wynosi 3960 m;

- 7xIIx20 mm/70 (0.79") Mark II, przy elewacji maksymalnej 85^o donośność pociskiem HE 0,12 kg wynosi 3050 m.

Artyleria główna to stale używane na tym okręcie stanowiska, jednakże zamontowane w lekko zmienionych lokalizacjach i wyposażone w systemy donoszenia amunicji. Zainstalowano nowe systemy kierowania ogniem.

Opancerzenie

W związku z przebudową rufy, ograniczono opancerzenie w tej strefie. Zwiększono grubość głównego pokładu pancernego z 25-38 mm do 38-51 mm oraz dodano górny pokład pancerny 25 mm. Zamontowano grodzie przeciwtorpedowe 51 mm.

Wyposażenie desantowe

Składa się ono z siedmiu kutrów desantowych (LCVP), wzorowanych na japońskich typu Toku Daihatsu. Każdy kuter może zabrać 120 żołnierzy piechoty morskiej wraz z osobistym wyposażeniem, lub 16,5 t zaopatrzenia, lub lekki czołg do 15,5 t (np. M3/M5 Stuart), lub działo (np. QF 6-pdr 7 cwt, QF 25-pdr, 75 mm Pack Howitzer M1A1 itp.) z ciągnikiem (samochód terenowy/półciężarówka) i obsługą, lub dwa załadowane samochody ciężarowe, lub trzy załadowane samochody terenowe.

Wodowanie pustych (jedynie z 5-osobową załogą) kutrów może odbywać się pochylnią rufową za pomocą wciągarki lub żurawiami. Zwodowane kutry są załadowywane piechotą przez furty burtowe lub zaopatrzeniem/sprzętem za pomocą żurawi. Kutry powracające są podnoszone na pokład za pomocą żurawi; po zatankowaniu mogą być użyte wielokrotnie.

Inne

Zlikwidowano komin rufowy oraz przebudowano nadbudówki i maszty. Zainstalowano nowe wyposażenie radionawigacyjne.

Na skutek przebudowy (w stosunku do projektu wyjściowego), prędkość okrętu zmalała z 30,0 do 25,1 w, a zasięg wzrósł z 5400 Mm przy 14 w. do 7500 Mm przy 15 w.

Koszt przebudowy wyniósł 34,2% wartości podobnego okrętu nowego.

Przykładowa taktyka działania okrętu:

- podejście do wybrzeża na dystans ok. 3000 m, ostrzał plaży lądowania, ewentualne zwalczanie artylerii nadbrzeżnej;

- zbliżenie do ok. 1000 m, zwalczanie pojedynczych celów;

- I rzut desantu: 600 żołnierzy, 1 czołg lekki, 16,5 t zaopatrzenia (amunicja, paliwo, żywność, woda pitna, medykamenty);

- II rzut: 240 żołnierzy, 2 czołgi lekkie, 3 działa 6-pdr;

- III rzut: 3 działa 25-pdr, 3 samochody terenowe, 16,5 t zaopatrzenia;

- IV rzut: 3 działka plot, 3 samochody ciężarowe, 16,5 t zaopatrzenia;

- V i dalsze rzuty: reszta zaopatrzenia (do 99 t).

Kutry powracające zabierają ciężko rannych i ewentualnych jeńców. W miarę rozszerzania się przyczółka, okręt może ostrzeliwać cele w głębi lądu wg wskazań obserwatorów lądowych.

Moim zdaniem, wartościowa jednostka pierwszej fali desantu, mogąca wyrzucić i skutecznie wesprzeć ogniowo oraz logistycznie silnie wzmocniony batalion piechoty morskiej. Jedyna jej wada to to, że jest tylko jedna J.

Link do obrazka: https://megawrzuta.pl/download/73618e03dea16200142991f46ecd6e41.html

Vindictive, United Kingdom landing atack ship laid down 1916, launched 1918, complete 1918, rebuilt 1924, 1937, 1940, 1944

Displacement:

            8 300 t light; 8 899 t standard; 9 750 t normal; 10 431 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (604,99 ft / 595,80 ft) x 64,96 ft x (19,36 / 20,32 ft)

            (184,40 m / 181,60 m) x 19,80 m  x (5,90 / 6,19 m)

Armament:

      4 - 7,48" / 190 mm 45,0 cal guns - 199,96lbs / 90,70kg shells, 400 per gun

              Breech loading guns in deck and hoist mounts, 1915 Model

              2 x Single mounts on centreline, forward deck forward

                        1 raised mount - superfiring

              2 x Single mounts on sides, forward deck centre

      10 - 4,02" / 102 mm 45,0 cal guns - 31,00lbs / 14,06kg shells, 800 per gun

              Dual purpose guns in deck mounts, 1930 Model

              4 x Twin mounts on sides, forward evenly spread

                        4 raised mounts

              1 x Twin mount on centreline, forward deck aft

                        1 raised mount

      16 - 1,57" / 40,0 mm 39,0 cal guns - 2,01lbs / 0,91kg shells, 4 000 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1939 Model

              2 x Quad mounts on sides, forward deck centre

                        2 raised mounts

              2 x Quad mounts on centreline ends, evenly spread

                        2 double raised mounts

      12 - 0,79" / 20,0 mm 70,0 cal guns - 0,27lbs / 0,12kg shells, 8 000 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1941 Model

              4 x Twin mounts on sides, evenly spread

              2 x Twin mounts on sides, forward deck centre

                        2 double raised mounts

      2 - 0,79" / 20,0 mm 70,0 cal guns - 0,27lbs / 0,12kg shells, 7 000 per gun

              Anti-air guns in deck mount, 1941 Model

              1 x Twin mount on centreline, forward deck aft

                        1 double raised mount

      Weight of broadside 790,0 lbs / 368 kg

Armour:

   - Belts:                     Width (max)    Length (avg)               Height (avg)

            Main:   2,99" / 76 mm 353,67 ft / 107,80 m   19,69 ft / 6,00 m

            Ends:   1,50" / 38 mm 170,93 ft / 52,10 m     17,39 ft / 5,30 m

              71,19 ft / 21,70 m Unarmoured ends

            Upper: 1,50" / 38 mm 353,67 ft / 107,80 m   5,25 ft / 1,60 m

              Main Belt covers 91% of normal length

   - Torpedo Bulkhead - Additional damage containing bulkheads:

                        2,01" / 51 mm 353,67 ft / 107,80 m   21,65 ft / 6,60 m

            Beam between torpedo bulkheads 50,85 ft / 15,50 m

   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)            Barbette/hoist (max)

            Main:   2,99" / 76 mm 2,01" / 51 mm             2,99" / 76 mm

            2nd:     0,98" / 25 mm 0,75" / 19 mm                   -

   - Protected deck - multiple decks:

            For and Aft decks: 2,99" / 76 mm

   - Conning towers: Forward 4,02" / 102 mm, Aft 0,98" / 25 mm

Machinery:

            Oil fired boilers, steam turbines,

            Geared drive, 2 shafts, 32 000 shp / 23 872 Kw = 25,11 kts

            Range 7 500nm at 15,00 kts

            Bunker at max displacement = 1 532 tons

Complement:

            489 - 637

Cost:

            £1,128 million / $4,510 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 280 tons, 2,9%

               - Guns: 280 tons, 2,9%

            Armour: 2 858 tons, 29,3%

               - Belts: 1 154 tons, 11,8%

               - Torpedo bulkhead: 569 tons, 5,8%

               - Armament: 105 tons, 1,1%

               - Armour Deck: 980 tons, 10,1%

               - Conning Towers: 49 tons, 0,5%

            Machinery: 826 tons, 8,5%

            Hull, fittings & equipment: 3 481 tons, 35,7%

            Fuel, ammunition & stores: 1 450 tons, 14,9%

            Miscellaneous weights: 855 tons, 8,8%

               - Hull below water: 510 tons

               - Hull above water: 200 tons

               - On freeboard deck: 145 tons

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              27 053 lbs / 12 271 Kg = 129,3 x 7,5 " / 190 mm shells or 2,0 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,32

            Metacentric height 4,3 ft / 1,3 m

            Roll period: 13,1 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 75 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,21

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,68

Hull form characteristics:

            Hull has rise forward of midbreak,

              a normal bow and a cruiser stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,456 / 0,464

            Length to Beam Ratio: 9,17 : 1

            'Natural speed' for length: 24,41 kts

            Power going to wave formation at top speed: 42 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 45

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 17,05 degrees

            Stern overhang: 1,64 ft / 0,50 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                               Fore end,        Aft end

               - Forecastle:            18,00%,  24,61 ft / 7,50 m,  21,00 ft / 6,40 m

               - Forward deck:       37,00%,  21,00 ft / 6,40 m,  20,67 ft / 6,30 m

               - Aft deck:    18,00%,  15,42 ft / 4,70 m,  15,42 ft / 4,70 m

               - Quarter deck:        27,00%,  15,42 ft / 4,70 m,  16,08 ft / 4,90 m

               - Average freeboard:                      18,78 ft / 5,72 m

            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 63,1%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 184,1%

            Waterplane Area: 24 800 Square feet or 2 304 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 155%

            Structure weight / hull surface area: 97 lbs/sq ft or 472 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,99

                        - Longitudinal: 1,21

                        - Overall: 1,01

            Excellent machinery, storage, compartmentation space

            Excellent accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

7 x LCVP