wtorek, 2 lipca 2024

Niderlandzkie lekkie lotniskowce typu Albatros 1939 (2 jednostki)

Niderlandzkie lekkie lotniskowce typu Albatros 1939 (2 jednostki)

Pierwsze w niderlandzkiej flocie okręty lotnicze „całą gębą” „Gęba” ta jest wprawdzie niezbyt wielka, ale – moim zdaniem – całkiem przyzwoita. Skąd dla tego lotniskowca epitet „lekki”? Otóż, planiści niderlandzkiej MW myślą o czymś większym tego rodzaju, a w porównaniu do tych, nieistniejących jeszcze „większych”, ten jest lekki. Nb. w zależności od floty, lotniskowiec tej wielkości mógłby być klasyfikowany jako „duży lekki” lub „mały uderzeniowy”
Koncepcyjnie, konstrukcja jest oparta bardziej na brytyjskich, niż amerykańskich rozwiązaniach. Brytyjskie założenia, to większa odporność, kosztem liczby samolotów, element amerykański to głównie burtowy podnośnik (chociaż na realnych lotniskowcach US Navy pojawił się dopiero trzy lata później). Pewną wadą tych okrętów może być niewielkie zanurzenie i stosunkowo mały współczynnik pełnotliwości, ale Springsharp uważa, że wszystko jest ok.
Sam często powtarzam, że jeżeli coś ma się nadawać do wszystkiego, to nie nadaje się do niczego. Założyłem jednak, dość wszechstronne wykorzystanie tych lotniskowców, chociażby z tego powodu, że innych niderlandzka MW nie posiada. Ponieważ zadania lotniskowców są głównie funkcją składu ich grupy lotniczej, założyłem trzy podstawowe typy konfiguracji tejże grupy. Mianowicie:
- wersja defensywna – 41 myśliwców + 3 samoloty rozpoznawczo-bombowe (bombowce nurkujące),
- wersja zrównoważona – 21 myśliwców + 10 samolotów rozpoznawczo-bombowych (bombowców nurkujących) + 10 samolotów torpedowo-bombowych;
- wersja ofensywna (uderzeniowa) - 10 myśliwców + 16 samolotów rozpoznawczo-bombowych (bombowców nurkujących) + 13 samolotów torpedowo-bombowych. Powyższe nie wyklucza innych jeszcze, pośrednich konfiguracji. Raport uwzględnia wersję zrównoważoną, z zapasami paliwa i uzbrojenia dla:
- myśliwców 21x30=630 samolotolotów;
- samolotów rozpoznawczo-bombowych (bombowce nurkujące) 10x20=200 samolotolotów;
- samolotów torpedowo-bombowych 10x10=100 samolotolotów.
Obydwa okręty powstają w Amsterdamsche Droogdok Maatschappij w Amsterdamie. Ich przydział to Dowództwo Sił Operacyjnych.
Opis techniczny.
Kadłub
Stosunkowo szeroki, o relatywnie niewielkim zanurzeniu i współczynniku pełnotliwości.
Napęd
Cztery wały śrubowe, osiem kotłów olejowych Cockerill w czterech kotłowniach i cztery zestawy turbin parowych Werkspoor z przekładniami w dwu maszynowniach.
Jako okręt porównawczy, przyjęto brytyjski lotniskowiec Unicorn (1943). Przy mocy napędu 40000 KM, jego realna prędkość wynosiła 24,00 w. Springsharp wyliczył ją na 23,69 w. 24,00 / 23,69 = 1,013. Ponieważ okręt został wyposażony w gruszkę dziobową, co zwiększa prędkość o 1,028, 1,013 x 1,028 = 1,041. Taki też współczynnik zwiększający przyjęto do prędkości maksymalnej w tym projekcie.
Uzbrojenie
Na lotniskowcu zamontowano:
- 4xIIx105/50 Wilton-Fijenoord/Hazemeyer P1938, stabilizowane, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 24,00 kg wynosi 18200 m, a przy elewacji maksymalnej 75o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 11340 m;
- 8xIIx40/60 Bofors/Wilton-Fijenoord/Hazemeyer P1937, stabilizowane, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,93 kg wynosi 9830 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 7160 m;
- 2xII+12xIx20/60 Madsen/Westoever P1938, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,16 kg wynosi 4700 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 3050 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano dalocelownik z funkcją plot o bazie 4,1 m.
Opancerzenie
Jak w raporcie i na rysunku.
Pokład startowy jest odporny na przebicie bombą burzącą o wagomiarze 454 kg (1000 lb) zrzuconą z wysokości 305 m (2000 ft), lub bombą o wagomiarze 227 kg (500 lb) zrzuconą z wysokości 976 m (3200 ft). Łącznie, obydwa pokłady pancerne (50+25 mm) są odporne na przebicie bombą burzącą o wagomiarze 454 kg (1000 lb) zrzuconą z wysokości 610 m (4000 ft), lub bombą o wagomiarze 227 kg (500 lb) zrzuconą z wysokości 2135 m (7000 ft).
Grupa lotnicza
Skład grupy lotniczej opisano powyżej. Dane taktyczno-techniczne samolotów pokładowych przedstawiłem w postach z 16.03.2024 i 25.05.2024.
Albatros posiada hangar dwupoziomowy. Do przemieszczania samolotów pomiędzy pokładami służą podnośniki:
- rufowy, obsługuje obydwa hangary i pokład startowy;
- burtowy, obsługuje górny hangar i pokład startowy;
- dziobowy (niewidoczny na rysunku), obsługuje obydwa hangary (bez pokładu startowego).
Mimo, że wszystkie używane na okręcie modele samolotów mają składane skrzydła, rozmiary podnośników pozwalają na podniesienie na pokład startowy myśliwców (i tylko myśliwców!) z już rozłożonymi skrzydłami. Przyśpiesza to start osłony powietrznej w razie zagrożenia. Prochowe katapulty są wykorzystywane w razie bezwietrznej pogody, celem nadania startującym samolotom, wymaganej prędkości startowej. Rozstaw katapult jest taki, że (prawie) jedocześnie mogą wyrzucać w powietrze dwa myśliwce.
Mimo, że początkowo miałem taki zamiar, finalnie zrezygnowałem z rysowania sylwetek samolotów. Są cztery tego powody:
- wszystkie trzy modele nie są prostą kalką realnych konstrukcji, a na opracowanie własnych, oryginalnych sylwetek, nie czuję się na siłach;
- w skali, której używam, ewentualne podobieństwa i różnice w stosunku do realnych konstrukcji, będą mało – lub zgoła całkiem – niewidoczne;
- rysowanie sylwetek samolotów jest – przynajmniej dla mnie – bardzo czasochłonne;
- nie chce mi się :).
Z góry wypraszam sobie insynuacje, jakoby ten czwarty powód był najważniejszy, a może nawet jedyny ;).
Okręt został wyposażony w sześć radiostacji i dwa radionamierniki.

Link do obrazka: https://megawrzuta.pl/download/f44fdf7df85ffb7cdabdd8afd168dd2d.html

Albatros, Netherlands aircraft carrier laid down 1937, launched 1938, completed 1939

Displacement:
            14 098 t light; 14 507 t standard; 16 620 t normal; 18 309 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (618,93 ft / 608,92 ft) x 89,57 ft x (23,62 / 25,28 ft)
            (188,65 m / 185,60 m) x 27,30 m  x (7,20 / 7,71 m)

Armament:
      8 - 4,13" / 105 mm 50,0 cal guns - 35,27lbs / 16,00kg shells, 200 per gun
              Dual purpose guns in deck mounts, 1938 Model
              4 x Twin mounts on sides, evenly spread
                        2 raised mounts
      16 - 1,57" / 40,0 mm 60,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 2 000 per gun
              Anti-air guns in deck mounts, 1937 Model
              8 x Twin mounts on sides, evenly spread
                        8 hull mounts in casemates- Limited use in heavy seas
      4 - 0,79" / 20,0 mm 60,0 cal guns - 0,35lbs / 0,16kg shells, 3 000 per gun
              Anti-air guns in deck mounts, 1938 Model
              2 x Twin mounts on sides amidships
                        2 double raised mounts
      12 - 0,79" / 20,0 mm 60,0 cal guns - 0,35lbs / 0,16kg shells, 3 000 per gun
              Machine guns in deck mounts, 1938 Model
              6 x Twin mounts on sides, evenly spread
                        6 hull mounts in casemates- Limited use in heavy seas
      Weight of broadside 302 lbs / 137 kg

Armour:
   - Belts:                     Width (max)             Length (avg)               Height (avg)
            Main:           3,94" / 100 mm     438,32 ft / 133,60 m       8,86 ft / 2,70 m
            Ends:   Unarmoured
            Upper:         0,98" / 25 mm       438,32 ft / 133,60 m     36,09 ft / 11,00 m
              Main Belt covers 111% of normal length
   - Torpedo Bulkhead - Additional damage containing bulkheads:
                                1,18" / 30 mm       438,32 ft / 133,60 m      27,56 ft / 8,40 m
            Beam between torpedo bulkheads 63,32 ft / 19,30 m
   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)     Barbette/hoist (max)
            Main:           0,51" / 13 mm                   -                                     -
   - Armoured deck - multiple decks:
            For and Aft decks: 2,95" / 75 mm
   - Conning towers: Forward 0,98" / 25 mm, Aft 0,00" / 0 mm

Machinery:
            Oil fired boilers, steam turbines,
            Geared drive, 4 shafts, 88 000 shp / 65 648 Kw = 31,77 kts
            Range 12 500nm at 15,00 kts
            Bunker normal = 2 112 tons, at max displacement = 3 802 tons

Complement:
            731 - 951

Cost:
            £4,661 million / $18,644 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 64 tons, 0,4%
               - Guns: 64 tons, 0,4%
            Armour: 3 538 tons, 21,3%
               - Belts: 1 292 tons, 7,8%
               - Torpedo bulkhead: 528 tons, 3,2%
               - Armament: 5 tons, 0,0%
               - Armour Deck: 1 700 tons, 10,2%
               - Conning Tower: 14 tons, 0,1%
            Machinery: 2 439 tons, 14,7%
            Hull, fittings & equipment: 7 217 tons, 43,4%
            Fuel, ammunition & stores: 2 522 tons, 15,2%
            Miscellaneous weights: 840 tons, 5,1%
               - Hull below water: 703 tons
               - Hull above water: 105 tons
               - On freeboard deck: 32 tons

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              51 419 lbs / 23 323 Kg = 1 455,8 x 4,1 " / 105 mm shells or 2,7 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,38
            Metacentric height 7,4 ft / 2,3 m
            Roll period: 13,8 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 80 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,02
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 2,00

Hull form characteristics:
            Hull has low quarterdeck ,
              an extended bulbous bow and small transom stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,452 / 0,465
            Length to Beam Ratio: 6,80 : 1
            'Natural speed' for length: 27,10 kts
            Power going to wave formation at top speed: 56 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 40
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 13,40 degrees
            Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                                                     Fore end,                 Aft end
               - Forecastle:            16,00%,  41,99 ft / 11,90 m,  40,03 ft / 12,20 m
               - Forward deck:       36,00%,  40,03 ft / 12,20 m,  40,03 ft / 12,20 m
               - Aft deck:                36,00%,  40,03 ft / 12,20 m,  40,03 ft / 12,20 m
               - Quarter deck:        12,00%,  21,00 ft / 6,40 m,  21,00 ft / 6,40 m
               - Average freeboard:                      37,87 ft / 11,48 m

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 78,6%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 371,7%
            Waterplane Area: 35 643 Square feet or 3 311 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 176%
            Structure weight / hull surface area: 114 lbs/sq ft or 554 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,85
                        - Longitudinal: 5,13
                        - Overall: 1,02
            Excellent machinery, storage, compartmentation space
            Excellent accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weathe 

2 x powder powered catapults

21 x Fokker DM.XXI
10 x Renard R.40
10 x Renard R.39

Albatros (1939)
Fregatvogel (1940)

13 komentarzy:

  1. Lotniskowiec wizualnie ładny, ale...
    1. Brytyjskie "pancerne" lotniskowce posiadały pokład lotniczy pokryty pancerzem 76 mm. Tak więc pokład lotniczy Albatrosa wytrzyma uderzenie bomby burzącej, ale przeciwpancernej już nie.
    2. Burtowy podnośnik lotniczy jest przydatny, ale na amerykańskich lotniskowcach typu Essex nie były aż tak uzupełnione pokładem lotniczym. Wychodzi na to, że Albatrosy są do przodu co najmniej 15 lat.
    3. Nie bardzo widzę sens zabudowy na okręcie podnośnika lotniczego, który nie obsługuje pokładu lotniczego.
    4. Do jakich celów służyć ma dolny hangar, który jest obsługiwany przez jeden podnośnik ?
    5. W jakim celu kadłub jest obciążony "pancerzem" 25 mm ? Sądzę, że tę utraconą wyporność można lepiej wykorzystać. Tym bardziej, że często wielkie okręty i liniowce pasażerskie miały poszycie burtowe o tej grubości.
    6. Czy zapasy wielkości 840 ton są wystarczające dla grupy 41 samolotów ?
    7. Jak liczyłeś wielkość grupy lotniczej okrętu ? Dużo większe brytyjskie lotniskowce typu Illustrious posiadały grupy niewiele większe, niż Albatros.
    8. Dlaczego okręt ma współczynnik pełnotliwości mniejszy niż realnie istniejące krążowniki ciężkie ?
    9. Jaka jest szerokość maksymalna okrętów na pokładzie lotniczym ?
    10. Skąd wzięły Ci się katapulty parowe w czasach, w których powszechne były katapulty prochowe i pneumatyczne ?
    Peperon

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ad 1. Lotniskowce, o których piszesz były większe, a więc i opancerzenie mogły mieć silniejsze.
      Ad 2. Przesada. Wyrównany do krawędzi podnośnika pokład startowy ma częściowo równoważyć nadbudówkę z pomostem.
      Ad 3. Podnośnik ten poprawia komunikację pomiędzy hangarami i taki jest jego sens.
      Ad 4. Nie przez jeden, a przez dwa podnośniki; rufowy i dziobowy. Każdy poziom jest obsługiwany przez co najmniej dwa podnośniki; hangar dolny przez rufowy i dziobowy, hangar górny przez rufowy, burtowy i dziobowy, pokład startowy przez rufowy i burtowy.
      Ad 5. Jest to pancerz przeciwodłamkowy.
      Ad 6. Tak. Przeczytaj raz jeszcze opis wstępny (od słów "z zapasami paliwa i uzbrojenia dla:").
      Ad 7. Biorąc pod uwagę wyporność standardową, dla "Ark Royal" w roku 1939 22000 ts / 60 samolotów = 367; dla "Albatrosa" 14507 ts / 41 samolotów = 354. Mamy tu więc wielkości porównywalne.
      Ad 8. Celem uzyskania większej prędkości.
      Ad 9. Masz rację, przyjmijmy, że były to katapulty prochowe. Zaraz poprawię.

      JKS

      Usuń
    2. Ad 1. Były większe, ale nie o to mi chodziło, tylko o układ opancerzenia. Zastanawiam się, czy nie lepszym rozwiązaniem byłoby lepiej opancerzyć przynajmniej dolny hangar, zamiast wystawiać oba na ogień artyleryjski.
      Ad 2. Nie wiem czy przesadzam, ale taka zabudowa pokładu pojawiła się dopiero po zastosowaniu skośnego pokładu lotniczego. A to już kwestia lat 50-tych XX wieku.
      Ad 3. Przyjmuję Twoje wyjaśnienie, ale pozostanę przy swoim zdaniu.
      Ad 4. Ale na pokład lotniczy wywozisz samoloty tylko jednym podnośnikiem i to miałem na myśli. Dużo napisałeś o podnośnikach, ale nic o dolnym hangarze.
      Ad 5. Dla mnie bez sensu. Zamiast "opancerzać" burty, można zastosować grubsze poszycie burt. Niby to samo, ale masa mniejsza.
      Ad 6. Nie dość, że czytałem, to jeszcze wziąłem kalkulator do ręki. Wykonałem proste działania. Zsumowałem samolotoloty wszystkich typów, a później podzieliłem masę zapasów przez ilość samolotolotów. Wynik dzielenia spowodował opad szczeny. Wychodzi na to, że przewidziałeś całe 903 kg wszelkiej maści zapasów na samololot. Po prostu EKO.
      Ad 7. Tu nie chodzi tylko o współczynnik wyporności na samolot, ale przede wszystkim o powierzchnię hangarów. Zwróć uwagę, że większe Illustriousy miały tylko ~40-ci samolotów na pokładach. To samo można powiedzieć o Gloriousach i Furiousie.
      Ad 10. Cieszę się, że argument zadziałał.
      Peperon

      Usuń
    3. Ad 4. "Ale na pokład lotniczy wywozisz samoloty tylko jednym podnośnikiem" Skąd taki wniosek? Mogą być do tego użyte dwa podnośniki, rufowy i burtowy. Rufowy służy w zasadzie tylko do ruchu "w górę", burtowy "w górę" i "w dół"
      Ad 6. Ciężar zapasów (paliwo, uzbrojenie) dla każdego lotu, to masa startowa pomniejszona o masę własną. Dla myśliwca jest to 376 kg, dla bombowca nurkującego 1410 kg, a dla bombowca torpedowego 1780 kg, po odjęciu ciężaru załogi, jeszcze mniej.
      Ad 7. Cytat z Wikipedii (artykuł "HMS Illustrious (1939)") "Posiadały one tylko jeden pokład hangarowy, przez co ograniczona była liczba zabieranych samolotów"

      JKS

      Usuń
  2. Bardzo efektowne okręty. Raczej określiłbym je jako "średnie", niźli lekkie - posiadają wymierny pancerz i silną artylerię DP. Ważnym atutem jest także wysoka prędkość, bardzo ważna przy prowadzeniu operacji lotniczych. Jednoznacznie pozytywna ocena!
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Określenie "lekki" pasuje. W porównaniu do Béarna czy Lexingtona ciężki nie jest.
      Kadłub, siłownia i uzbrojenie są akceptowalne na ten czas i na kilka kolejnych lat. Wartość bojowa tych lotniskowców będzie w dużej mierze zależeć od zamontowania na nich radarów i oczywiście od samolotów.
      Wieczną dyskusją jest czy powinien być uniwersalny samolot myśliwsko-bombowy, jak Włosi chcieli zrobić Re.2001 na lotniskowcu Aquila, Amerykanie XF8B i jak Amerykanie dziś mają F/A-18, czy rozdzielić funkcje myśliwskie, bombowe i rozpoznawcze między różne modele samolotów, jak było przez większość historii amerykańskich lotniskowców.
      Stonk

      Usuń
    2. Trochę nie zgadzam się z opisem samolotów. Samoloty pokładowe ściśle rozpoznawcze praktycznie nie występowały w DWS. Na Pacyfiku standardem były 3 typy: myśliwce, bombowce nurkujące i bombowce torpedowe. Pod koniec wojny u Amerykanów zaczęły zanikać bombowce nurkujące na rzecz myśliwców wykorzystywanych w roli myśliwców bombardujących.
      Taka unifikacja (myśliwiec z możliwościami bombowca a nawet samolotu torpedowego) stała się dopiero możliwa po wprowadzeniu pod koniec wojny silników wielkiej mocy dających odpowiedni udźwig myśliwcom.
      H_Babbock

      Usuń
    3. Ad ŁK nazewnictwo lotniskowców to problem. W zasadzie jest zgoda na podział na eskortowe i uderzeniowe. Ale już kryteria podziału lotniskowców uderzeniowych są niejasne. Chyba jednak najważniejszy jest podział liczbą samolotów pokładowych. Czyli do około 50, może 60 samolotów, to lotniskowce "lekkie", powyżej ciężkie. Ale nadal jest to podział nie doskonały bo np. Shinano jest wówczas lekki, a a Ranger "ciężki".
      Tym niemniej, jeśli jednak opierać się na tym podziale to Albatros jest zdecydowanie "lekki". Dodatkowo popiera to przykład typu Saipan - większych od Albatrosa, ale zdecydowanie "lekkich".
      H_Babbock

      Usuń
  3. W opisie "...Prochowe katapulty są wykorzystywane w razie bezwietrznej pogody, celem nadania startującym samolotom, wymaganej prędkości startowej....". Wydaje mi się, że w ogóle nie praktykowano startów z nieruchomego lotniskowca. A jeśli lotniskowiec był w ruchu, to nawet bez wiatru samoloty mogły startować z pokładu.
    I jeszcze jedna uwaga. Użycie katapult dla kołowych samolotów pokładowych w DWS były niezwykle rzadkie, Wynikało to z czasochłonnej komplikacji. Mianowicie samolot trzeba było pierw ustawić na wózku startowym, który podpierał ogon samolotu, tak, aby cały samolot był w pozycji poziomej. Problem zniknął dopiero po wprowadzeniu do służby samolotów z podwoziem z kołem przednim (które miały od razu pozycję poziomą) - ale w praktyce było to po DWS.
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
  4. Generalnie bardzo typowa droga. Pierwszy lotniskowiec budowany w danym kaju (z wyjątkiem Niemiec) był zawsze relatywnie mały (i niezbyt udany).
    Z wyglądu okręt wyglada na krótki i wysoki. Tutaj także działa element optyczny, a mianowicie duże powierzchnie, nie przecięte poziomymi liniami, tworza wrażenie nadmiernie wysokich.
    1. Pod względem wymiarów (długość 185,6m, szerokość 27,3m, wydłużenie 6,8:1 przy 14,5tys ts) okręt jest zdecydowanie krótki wśród lekkich lotniskowców – krótszy był jedynie Ryujo (167m, 8tys ts) i nie zancznie Independence (182m). Jest też wyraźnie szerszy od wszytkich konkurentów. Świadomie pomijam tu Unicorn (14,8tys ts 171,9mx27,4m), który był powolny (24w) i konstruowany jako okręt warsztatowo – pomocniczy.
    2. Okręt wyraźnie odstaje w dół pod względem siłowni (88tys KM). Mniejsze moce miały tylko Ryujo (ale dużo mniejszy i wolniejszy - 29w) i Wasp (70tys KM), ale mający długi i waski kadłub (210mx24,9m, 8,43:1) i rozwijający 29w. A dla porównania Independence dużo mniejszy (10,6tys ts) i smuklejszy (8,35:1), przy 100tys KM rozwijał 31,6w. Więc szybkość Albatrosa (31,77w) wyglada dla mnie dziwnie.
    3. Pod względem ochrony, to jest pokładu pancernego, ale także 4m głębokości ochrony biernej, okręt wypada (jak na okręt tej wielkości) bardzo dobrze.
    4. Liczba samolotów jest w górnych poziomach standardu dla lekkich lotniskowców.
    5. Mega nowoczesny jest podnośnik burtowy, i to jako „pełnoprawny” (u Amerykanów był jako „dodatkowy”). Ale z drugiej strony konstrukcyjnie jest wyraźnie gorszy – bo u Amerykanów był całkowicie poza obrysem hangaru i kadłuba. Dygresja – u Amerykanów po raz pierwszy pojawił się na Wasp w 1939, choć w postaci szczątkowej.
    6. Układ dwóch hangarów to zaleta i wada. Zaleta, bo daje dużą powierzchnię harowania. Tutaj dygresja – Amerykanie na Independence mieli podobną liczbe samolotów przy jednym hangarze, ale chyba dzięki stacjonowaniu części samolotów stale na pokładzie.
    7. Wada – dolny pokład jest tylko 1,2m nad linią wody. Oznacza to, że uszkodzenie burty, połączone z przechyłem, doprowadzi do katastrofy – bo wlewanie się wody do hangaru będzie nie do opanowania.
    8. Pytanie – co to jest za „choinka” na dziobie (widok z góry)?
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Okręt jest dość symetryczny. Ta "choinka" zapewne mówi pilotowi podchodzącemu do lądowania czy leci z dobrej strony.
      Stonk

      Usuń
    2. Raczej wątpię. Okręt jest symetryczny z boku. Ale z góry i wzdłóż wyspa nadbudówki jednoznacznie wskazuje kierunek okrętu.
      H_Babbock

      Usuń