Przebudowa korwety Charlotte na krążownik pomocniczy Seeadler 1915 (1 szt.)

Przebudowa korwety Charlotte na krążownik pomocniczy Seeadler 1915 (1 szt.)

Pomysłodawcą i autorem legendy jest kolega ŁK.

Felix Nicolaus Alexander Georg hr. von Luckner stanowi koronny dowód (obok, nieco od niego starszego, Paula Emila von Lettow-Vorbeck), że i wśród oficerów niemieckich trafiają się oryginały o iście kawaleryjskiej fantazji, ożywione nadto rycerskim duchem szlachetnego prowadzenia wojny. Tym, którzy nie znają tej postaci, polecam zapoznać się choćby z dostępnym w Wikipedii biogramem. Ten młody arystokrata, jeszcze przed wybuchem PWS, prowadząc awanturnicze i pełne przygód życie, doszedł do wniosku, że epoka żaglowych okrętów przeminęła zdecydowanie przedwcześnie. Miały one, według niego, duży i zupełnie niedoceniany potencjał, zwłaszcza jako jednostki przeznaczone do zwalczania żeglugi handlowej nieprzyjaciela. Po wstąpieniu w 1912 r., do służby w niemieckiej flocie wojennej, von Luckner przygotował w tej sprawie poufny raport, który przesłał admiralicji. Tam, dość niespodziewanie, zainteresował on wpływowego admirała Hugona von Pohl, a za jego sprawą, samego dowódcę Hochseeflotte – admirała Friedricha von Ingenohl. W charakterze jednostek pomocniczych i hulków służyło jeszcze w Niemczech kilka starych korwet żaglowo-parowych, które nadawały się potencjalnie do planowanej konwersji. W wyborze odpowiedniej jednostki decydujący głos miał pomysłodawca, głównie z racji posiadania dużego doświadczenia żeglarskiego. Ostatecznie jego wybór padł na największą z dostępnych jednostek, czyli korwetę Charlotte. Głównie z uwagi na bardzo dobrą dzielność morską i potencjalnie wielką autonomię operacyjną. Przebudowa rozpoczęła się 18.05.1914 r. w stoczni marynarki wojennej w Wilhelmshaven, z zachowaniem najściślejszej tajemnicy, co do planowanego przeznaczenia okrętu. Prace stoczniowe zostały zakończone 17.12.1915 r. ponownym wcieleniem okrętu do służby, już pod nową nazwą Seeadler, którą przeforsował wyznaczony na jego dowódcę Kapitänleutnant von Luckner. Już wcześniej skompletowano i wyszkolono specjalnie dobraną załogę tak, iż 18.02.1916 r. Seeadler wyszedł z bazy Wilhelmshaven w swój wielki, transoceaniczny rejs, który zakończył się dopiero 11.04.1918 r. Było to osiągnięcie zupełnie bezprecedensowe w dziejach żeglugi. W trakcie swego rajdu Seeadler dokonał opłynięcia Ziemi, zatapiając łącznie 27 alianckich i neutralnych (tylko w wypadku stwierdzenia przewozu kontrabandy) statków o sumarycznej pojemności około 112000 BRT. Działania wojenne von Lucknera były prowadzone z zachowaniem wzorcowego humanitaryzmu. Przypadkowe ofiary ograniczyły się do 2 wrogich marynarzy. Ostrzał artyleryjski praktykowano tylko w odniesieniu do statków z napędem mechanicznym, zawsze jednak dopiero po ewakuowaniu ich załóg. Zagarnięte „skrzydlate statki” wroga nie były „rozstrzeliwane”, lecz niszczone ładunkami wybuchowymi, montowanymi przez grupy abordażowe. Po powrocie do Niemiec, na załogę okrętu i jego dowódcę spłynął prawdziwy „deszcz” odznaczeń i awansów. Von Luckner otrzymał najwyższe odznaczenie wojenne II Rzeszy – Order Pour le Merite i awans do stopnia komandora (Kapitän zur See). Po zakończeniu wojny okręt został przekazany w 1920 r., w ramach reparacji, Stanom Zjednoczonym AP. Tam został poddany bieżącemu remontowi i wcielony do służby jako okręt szkolny US Coast Guard, otrzymując nazwę Eagle. W toku tego remontu zdjęto z niego działa 105 mm, ckm-y i wyrzutnie torpedowe. Działka 37 mm Maxim zostało wymienione na nkm-y 12,7 mm L/90 Browning. W 1938 r. wymieniono diesle na amerykańskie, firmy Fairbanks, o zbliżonych mocach. 31.12.1956 r. Eagle został wycofany ze służby i zakotwiczony w charakterze okrętu-muzeum, w bazie Akademii Morskiej w Annapolis. W tej postaci istnieje do dziś.

Prowadzona w latach 1914-1915 przebudowa korwety. objęła następujące prace:

Kadłub

Zlikwidowano kazamaty, a podwodną część kadłuba obito blachą miedzianą. Częściowo przebudowano wewnętrzny podział kadłuba.

Takielunek

Istniejący zdemontowano w całości. Zamontowano nowy, w układzie 3-masztowego barku ze stalowymi masztami.

Napęd

W miejsce napędu parowego, zainstalowano główny silnik diesla firmy MAN o mocy 1000 oraz pomocniczy silnik diesla firmy Daimler o mocy 250 KM do napędu prądnicy, zapewniającej oświetlenie, ogrzewanie i napęd urządzeń pomocniczych, w tym odsalarni wody morskiej.

Prędkość maksymalna na silniku 11,02 w, na żaglach maksymalna 15,9 w, w warunkach przeciętnych 9-13 w.

Uzbrojenie

Istniejące w całości zdemontowano. Nowe uzbrojenie składało się z:

- 5xIx10.5 cm/45 (4.1") SK C/06, przy elewacji maksymalnej 30^o donośność pociskiem HE 17,4 kg wynosi 12700 m;

- 4xIx3,7 cm/30 (1,46”) M.1883;

- 4xIx7,92 mm/85 M.1886;

- 2xIIxwt500 mm.

Zamontowano dalmierz optyczny o bazie 2,9 m.

Stanowiska dział 105 mm były zamaskowane atrapami nadbudówek (nie uwzględniono na rysunku)  i odkrywane bezpośrednio przed rozpoczęciem akcji bojowej. Wyrzutnie torpedowe posiadały zapas 12 torped (prócz tych w wyrzutniach). Przeładowanie wyrzutni realizowano za pomocą bomu ładunkowego oraz takielunku na postoju, ewentualnie w dryfie.

Zapasy amunicji przekraczają 4-5 razy zwyczajowe stany. Dodatkowo okręt przewozi 1,4 t materiałów wybuchowych.

Opancerzenie

Pokład główny nad maszynownią i magazynami otrzymał opancerzenie o grubości 25 mm.

Inne

Zamontowano dwie radiostacje, po jednej dalekiego i średniego zasięgu.

Na okręcie zbudowano nowe nadbudówki, w tym sterówkę.

Jednostka została stosunkowo bogato wyposażona w urządzenia sanitarno-bytowe, m.in. chłodnię prowiantu z mroźnią, pralnię oraz ambulatorium z gabinetem stomatologicznym, małą salą operacyjną i aparatem rentgenowskim. Autonomiczność okrętu wynosi ok. 7 miesięcy.

Koszt przebudowy wyniósł 21,4% wartości identycznego okrętu nowego.

Istotnie skorygowano odporność okrętu na trafienia.

Tak na marginesie; w czasie IWS działał realny niemiecki żaglowo-parowy krążownik pomocniczy Seeadler (przejęty amerykański Pass of Balmaha). Jego „kariera” – mimo wielu podobieństw do prezentowanego tu okrętu – i zaczęła się, i zakończyła inaczej.

Seeadler, Germany auxiliary cruiser laid down 1883, launched 1885, completed 1886, rebuilt 1915 (engine 1915)

Displacement:

            2 192 t light; 2 383 t standard; 3 288 t normal; 4 012 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (303,00 ft / 252,30 ft) x 47,90 ft x (19,85 / 23,20 ft)

            (92,36 m / 76,90 m) x 14,60 m  x (6,05 / 7,07 m)

Armament:

      5 - 4,13" / 105 mm 45,0 cal guns - 38,36lbs / 17,40kg shells, 1 000 per gun

              Quick firing guns in deck mounts, 1906 Model

              4 x Single mounts on sides, evenly spread

              1 x Single mount on centreline, forward deck aft

                        1 raised mount

      4 - 1,46" / 37,0 mm 30,0 cal guns - 1,06lbs / 0,48kg shells, 7 500 per gun

              Quick firing guns in deck mounts, 1883 Model

              4 x Single mounts on sides, evenly spread

      4 - 0,31" / 7,9 mm 85,0 cal guns - 0,02lbs / 0,01kg shells, 6 000 per gun

              Machine guns in deck mounts, 1886 Model

              4 x Single mounts on sides, evenly spread

      Weight of broadside 117 lbs / 53 kg

      Main Torpedoes

      4 - 19,7" / 500 mm, 25,59 ft / 7,80 m torpedoes - 0,651 t each, 2,602 t total

            In 2 sets of deck mounted side rotating tubes

            12 torpedoes reloads

Armour:

   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)            Barbette/hoist (max)

            Main:   0,98" / 25 mm       -                                  -

   - Armoured deck - single deck:

            For and Aft decks: 0,98" / 25 mm

Machinery:

            Main diesel internal combustion motor,

            Geared drive, 1 shaft, 1 000 shp / 746 Kw = 11,02 kts

            Auxiliary diesel internal combustion motor 250 shp / 187 Kw

            Range 40 000nm at 8,50 kts

            Bunker at max displacement = 1 629 tons

Complement:

            216 - 282

Cost:

            £0,020 million / $0,079 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 38 tons, 1,2%

               - Guns: 33 tons, 1,0%

               - Weapons: 5 tons, 0,2%

            Armour: 127 tons, 3,9%

               - Armament: 12 tons, 0,4%

               - Armour Deck: 116 tons, 3,5%

            Machinery: 47 tons, 1,4%

            Hull, fittings & equipment: 991 tons, 30,1%

            Fuel, ammunition & stores: 1 095 tons, 33,3%

            Miscellaneous weights: 989 tons, 30,1%

               - Hull below water: 131 tons

               - Hull void weights: 405 tons

               - Hull above water: 22 tons

               - On freeboard deck: 3 tons

               - Above deck: 428 tons

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              18 508 lbs / 8 395 Kg = 47,4 x 4,1 " / 105 mm shells or 1,3 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,33

            Metacentric height 2,8 ft / 0,8 m

            Roll period: 12,1 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 80 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,06

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 2,00

Hull form characteristics:

            Hull has raised forecastle, raised quarterdeck ,

              a normal bow and a round stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,480 / 0,501

            Length to Beam Ratio: 5,27 : 1

            'Natural speed' for length: 15,88 kts

            Power going to wave formation at top speed: 34 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 40

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 48,15 degrees

            Stern overhang: 20,67 ft / 6,30 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                               Fore end,        Aft end

               - Forecastle:            21,00%,  26,90 ft / 8,20 m,  22,97 ft / 7,00 m

               - Forward deck:       29,00%,  14,44 ft / 4,40 m,  14,44 ft / 4,40 m

               - Aft deck:    38,00%,  14,44 ft / 4,40 m,  14,44 ft / 4,40 m

               - Quarter deck:        12,00%,  22,97 ft / 7,00 m,  22,97 ft / 7,00 m

               - Average freeboard:                      17,58 ft / 5,36 m

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 17,9%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 89,1%

            Waterplane Area: 7 572 Square feet or 704 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 254%

            Structure weight / hull surface area: 72 lbs/sq ft or 350 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,85

                        - Longitudinal: 5,25

                        - Overall: 1,02

            Excellent machinery, storage, compartmentation space

            Cramped accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest w