sobota, 19 października 2024

Niderlandzkie okręty podwodne typu O23 1941-1942 (9 jednostek)

Niderlandzkie okręty podwodne typu O23 1941-1942 (9 jednostek)

Średniej wielkości, lecz pełnomorskie okręty podwodne. Nazwy okrętów wskazywałyby na ich przeznaczenie dla Metropolii, i taki też przydział po wejściu do służby otrzymały. Niemniej, zakłada się w razie potrzeby, przerzucenie ich do Indii Wschodnich. Właściwości morskie tych jednostek taką relokację bezproblematycznie umożliwiają, a ich wartość bojowa nie ustępuje okrętom typu KVIII, a nawet KXIV.
Zastosowanie stali o wysokiej wytrzymałości, opracowanej przez zakłady Koninklijke Nederlandse Hoogovens en Staalfabrieken, pozwoliło na uzyskanie znacznej operacyjnej głębokości zanurzenia. Baterie akumulatorów o dużej pojemności, dają spory zasięg podwodny. Duża, jak na jednostkę tej wielkości, liczba wyrzutni torpedowych, pozwala na efektywne atakowanie nieprzyjacielskich zespołów statków i okrętów. Ogólnie – moim skromnym zdaniem – należy uznać ten projekt za udany i w zupełności spełniający współczesne wymagania dla okrętów podwodnych.
Po trzy okręty tego typu zbudowały stocznie: NV Wilton Dok- en Werf Maatschappij w Schiedam, Koninklijke Maatschappij De Schelde we Vlissingen i Willemsoord Werf w Den Helder.
Opis techniczny.
Kadłub
Układ dwukadłubowy, kadłub sztywny ze stali o podwyższonej wytrzymałości.
Napęd
Dwa silniki diesla Westoever o mocy 1350 KM każdy, oraz dwa silniki elektryczne Philips o mocy 660 KM każdy.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 1xIx105/40 Wilton-Fijenoord P1935, przy elewacji maksymalnej 35o donośność pociskiem HE 16,0 kg wynosi 14560 m;
- 1xIIx20/60 Madsen/Westoever P1938, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,16 kg wynosi 4700 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 3050 m;
- 8xwtx533 mm z całkowitym zapasem 16 torped.
Inne
Okręt został wyposażony w dwie radiostacje, radionamiernik i szumonamiernik.
Przewidziano miejsce dla – będącego w fazie wdrażania – aktywnego namiernika akustycznego (sonaru). 

O23, Netherlands submarine laid down 1940, launched 1941, completed 1941 (engine 1940)

Displacement:
            845 t light; 866 t standard; 940(1144) t normal; 999 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (240,19 ft / 238,19 ft) x 21,65 ft x (15,75 / 16,40 ft)
            (73,21 m / 72,60 m) x 6,60 m  x (4,80 / 5,00 m)

Armament:
      1 - 4,13" / 105 mm 40,0 cal gun - 33,85lbs / 15,36kg shells, 100 per gun
              Quick firing gun in deck mount, 1935 Model
              1 x Single mount on centreline, forward deck centre
      2 - 0,79" / 20,0 mm 60,0 cal guns - 0,27lbs / 0,12kg shells, 2 000 per gun
              Anti-air guns in deck mount, 1938 Model
              1 x Twin mount on centreline, aft deck forward
                        1 raised mount
      Weight of broadside 34 lbs / 16 kg
      Main Torpedoes
      6 - 21,0" / 533 mm, 23,70 ft / 7,23 m torpedoes - 1,600 t each, 9,599 t total
            submerged bow tubes
      2nd Torpedoes
      2 - 21,0" / 533 mm, 23,70 ft / 7,23 m torpedoes - 1,600 t each, 3,200 t total
            submerged stern tubes
            total 16 torpedoes reload

Machinery:
            Diesel Internal combustion generators plus batteries,
            Electric motors, 2 shafts, 2 700(1320) shp / 2 015(985) Kw = 17,77(9,73) kts
            Range 6 000(110)nm at 10,00(5,00) kts
            Bunker normal = 74 tons, at max displacement = 133 tons

Complement:
            46

Cost:
            £0,494 million / $1,978 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 31 tons, 3,3%
               - Guns: 6 tons, 0,6%
               - Weapons: 26 tons, 2,7%
            Machinery: 72 tons, 7,7%
            Hull, fittings & equipment: 729 tons, 77,6%
            Fuel, ammunition & stores: 95 tons, 10,1%
            Miscellaneous weights: 12 tons, 1,3%
               - Hull below water: 12 tons

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
            331 lbs / 150 Kg = 9,40 x 4,1 " / 105 mm shells or 0,2 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,14
            Metacentric height 0,6 ft / 0,2 m
            Roll period: 11,3 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 48 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,06
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 0,84

Hull form characteristics:
            Hull has a flush deck,
              a normal bow and a round stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,405 / 0,413
            Length to Beam Ratio: 11,00 : 1
            'Natural speed' for length: 15,43 kts
            Power going to wave formation at top speed: 41 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 55
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 16,20 degrees
            Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                                                    Fore end,            Aft end
               - Forecastle:            28,00%,  6,89 ft / 2,10 m,  5,58 ft / 1,70 m
               - Forward deck:       12,00%,  5,58 ft / 1,70 m,  5,58 ft / 1,70 m
               - Aft deck:                46,00%,  5,58 ft / 1,70 m,  5,58 ft / 1,70 m
               - Quarter deck:        14,00%,  5,58 ft / 1,70 m,  1,97 ft / 0,60 m
               - Average freeboard:                      5,47 ft / 1,67 m
            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 44,5%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 40,3%
            Waterplane Area: 3 184 Square feet or 296 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 549%
            Structure weight / hull surface area: 115 lbs/sq ft or 562 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 3,07
                        - Longitudinal: 5,26
                        - Overall: 3,24
            Excellent machinery, storage, compartmentation space
            Extremely poor accommodation and workspace room
            Poor seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather

Operational diving depth 107 m
Emergency diving depth 171 m
Crush diving depth 268 m

O23 - O28 (1941)
O29 - O31 (1942)

18 komentarzy:

  1. Wreszcie pojawił się, niczym wisienka na torcie, okręt podwodny wybitnej charakterystyce. Finis coronat opus!
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Et qui probat, perfectionem consequitur.

      JKS

      Usuń
    2. Trudno zanegować! :)
      ŁK

      Usuń
    3. Per aspera (et reprehensio ;)) ad astra!

      JKS

      Usuń
  2. Gangut killery w wersji niderlandzkiej? ;) Niezłe, pozdro Karol Flibustier

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nowy Kolega na blogu?
      Witam serdecznie.

      JKS

      Usuń
    2. Myślę, że analogia z polskimi "Orłami" jest chyb dość odległa. Okręty niderlandzkie wydają mi się bardziej uniwersalne i zrównoważone w swych charkterystykach.
      ŁK

      Usuń
    3. Identyczne uzbrojenie i identyczne zasięgi jak Orły, minus te parę metrów, parę węzłów i tysiąc mil zasięgu ;) Te nie mają czterech dodatkowych torped pod pokładem na zewnątrz, z których Orły i tak nigdy nie skorzystałyby ;) Za to u Orłów 4+4 nie ma takiej siły gangutkillerowej, jak 6+2 ;) Są więc bardziej orłowate od Orłów, pozdro Flibustier

      Usuń
    4. @Flibustier Zdecyduj się Kolego - albo identyczne, albo jednak dość znacząco różne. Mimo istniejących podobieństw różnice są w sile uzbrojenia (artyleria i torpedy; nie wiem skąd taka negatywna opinia o możliwości użycia zewnętrznych aparatów torpedowych!), wyporności ("Orły" to już okręty duże; te należą do klasy średniej, choć różnice w tym zakresie nie są krytyczne), zasięgu pływania nawodnego (1000 mil morskich to nie takie "nic") i prędkości nawodnej są na tyle znaczące, że porównanie jest (moim zdaniem!) nieuprawnione. Pozostaję zdecydowanie przy własnej opinii.
      ŁK

      Usuń
    5. Orły, to nie torpedowce, a użycie nawodnych wyrzutni torped związane było z trybem pracy na powierzchni, jak klasyczny torpedowiec floty. Coś absolutnie niewyobrażalnego w warunkach bojowych dla jednostki z wrażliwym na pociski kadłubem ciśnieniowym. Tu proponowane okręty są identyczne w założeniach do Orłów, tylko ciut zmniejszone, aby uniknąć odium należnego Orłom ;) które te odium dostają w nieuprawniony sposób, bo to żadne oceaniczne okręty podwodne, nawiasem mówiąc, pozdrawiam Flibustier

      Usuń
    6. Zewnętrze aparaty torpedowe miały okręty podwodne sowieckie, amerykańskie, brytyjskie. Więc rozwiązanie takie uznawano wówczas za racjonalne. Zdejmowano je najczęściej dopiero po doświadczeniach DWS.
      ŁK

      Usuń
    7. Skoro "Zdejmowano je najczęściej dopiero po doświadczeniach DWS" to znaczy, że ci, którzy od początku ich nie montowali, wykazali się większą zdolnością przewidywania.

      JKS

      Usuń
    8. Rezygnacja z zewnętrznych aparatów torpedowych została spowodowana trochę koniecznością a trochę możliwością. Z jednej strony lotnictwo mocno ograniczyło okrętom podwodnym możliwość działania na powierzchni. Z drugiej strony w porównaniu do poprzedniej wojny światowej bardzo wzrosły możliwości okrętów podwodnych działania w zanurzeniu - większe możliwości działania w zanurzeniu ograniczyły potrzebę działań na powierzchni. W praktyce okręty podwodne coraz więcej czasu spędzały pod wodą.
      Stonk

      Usuń
    9. Nie wiem na ile zewnętrzne aparaty torpedowe były złe. Pewnie kluczowe było to, że nie było możliwości zmiany nastaw torped w zanurzeniu.
      Z Orłami był problem taki, że były to aparaty obrotowe (dodatkowa masa!). W teorii dawały możliwość salwy natychmiast w kierunku na burtę. W praktyce obrócone wyrzutnie w zanurzeniu peryskopowym powodowały fale na powierzchni (czyli zdradzały miejsce okrętu). A używanie ich na powierzchni w większości sytuacji było zbyt ryzykowne. Resumując było to rozwiązanie bez sensu.
      H_Babbock

      Usuń
    10. Dyskutowane rozwiązanie było niefortunne, ale powszechnie stosowane. Proszę sobie poszperać na Navypedii... :)
      ŁK

      Usuń
    11. Oczywiście masz rację, stosowano i potrafiono uzasadnić ich istnienie. W którymś z Przeglądów Morskich sprzed wojny czytałem o "konieczności" ich posiadania przez duży , wtedy w zasadzie przez dużą łódź podwodną, pozdrawiam Karol Flibustier

      Usuń
  3. Trochę liczyłem na to, że ostatnia odsłona tego cyklu (który przypadł mi dość "średnio" do smaku!) będzie "z przytupem". A tu trafił się temat niekontrowersyjny i zrealizowany więcej niż poprawnie... Trochę szkoda, bo dyskusja zupełnie nijaka i rozwinęła się jedynie poprzez marginalny wątek zewnętrznych rur torpedowych...
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Budując niderlandzką flotę, kierowałem się głównie jej - wynikającymi z założonej doktryny - potrzebami, a nie dążeniem do osiągnięcia efektowności ("przytupu"), zyskania aplauzu, czy innych, podobnych efektów.
      Przykro mi, jeżeli Cię to zmartwi, ale to nie koniec. Ukażą się w tym cyklu jeszcze 3-4 posty, ale już "nieokrętowe", o charakterze epilogu/podsumowania.

      JKS

      Usuń