czwartek, 8 kwietnia 2021

Francuski okręt doświadczalny Turbine 1938 (1 jednostka) cz.I

Francuski okręt doświadczalny Turbine 1938 (1 jednostka) - cz.I

Pomysłodawcą projektu jest kolega Stonk. Zaproponował On również dla tego okrętu – raczej lapidarną – legendę. Nie będę ukrywał, że temat mi się spodobał. Dlatego też – ku zaskoczeniu Pomysłodawcy, ale też za Jego zgodą – legendę mocno rozwinąłem. „Ubogaciłem” życie okrętu o liczne i zmienne etapy jego służby, a także związane z nimi (lub nie) przezbrojenia i remonty. Z uwagi na powyższe, zdecydowałem o podzieleniu tematu na trzy osobne, lecz stanowiące logiczną sekwencję  posty.

Na początek Część I.

Intencją francuskiej admiralicji było zbudowanie okrętu, na którym możliwe byłoby przetestowanie takich zagadnień, jak:

- warunki pływania w częściowym ślizgu, ze szczególnym uwzględnieniem poziomu oporów falowych (w tym celu zbudowano również wierny model okrętu do prób w basenie testowym),

- sprawność śrub okrętowych przy różnych prędkościach obrotowych wałów napędowych,

- metody chłodzenia urządzeń napędowych,

- odporność konstrukcji kadłuba na przeciążenia oraz wibracje,

- odporność delikatnego wyposażenia (elektronika, żyroskopy itp.) na ww. zagrożenia.

Budowa jednostki zakończyła się w sierpniu 1938 roku. Po zakończeniu prób odbiorowych, okręt został wcielony do Marine Nationale we wrześniu 1938 roku. Podczas prób, Turbine osiągnęła średnią prędkość na mili pomiarowej 46,21, a maksymalną 46,67 w. Od października 1938 do kwietnia 1940 roku, jednostka była wykorzystywana zgodnie z jej przeznaczeniem. Dodatkowo, brała udział w pokazach morskich, budząc zachwyt obserwatorów swoją prędkością. Dalsze losy okrętu zostaną przedstawione w następnych postach.

Teraz opis techniczny jednostki.

Kadłub

Stosunkowo silnie wydłużony, gładkopokładowy o stałym wzniosie pokładu. W rejonie śródokręcia płaskodenny z podwójnym redanem, w części dziobowej o profilu wąskiego „V”, w części rufowej o profilu rozchylonego „V” Zanurzenie konstrukcyjne 1,8 m tylko na śródokręciu, stąd niewielki współczynnik pełnotliwości.

Napęd

Dwa wały śrubowe. Dwa kotły olejowe w jednej kotłowni. Wstępny podgrzew oleju parą odlotową z turbin. Dwa zestawy turbin parowych z przegrzewem wtórnym oraz przekładniami redukcyjnymi w jednej maszynowni. Wymuszony podciśnieniowo ciąg spalin kotłowych.

Uzbrojenie

Brak.

Inne

Okręt wyposażony jest w radiostację krótkiego zasięgu oraz radionamiernik.

Załoga stała 4 oficerów, 8 podoficerów i 9 marynarzy, dodatkowo 4 osoby personelu badawczego.

Z oczywistych względów, właściwości morskie okrętu są słabe. Osiągnięcie prędkości maksymalnej jest możliwe tylko do stanu morza 2 (w skali Douglasa). Niezależnie od prędkości, nie zaleca się działalności jednostki przy stanie morza powyżej 4.

Turbine, France experimental ship laid down 1937, launched 1937, completed 1938 (engine 1938)

 Displacement:

            179 t light; 183 t standard; 200 t normal; 214 t full load

 Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (183,89 ft / 173,88 ft) x 21,65 ft x (5,91 / 6,12 ft)

            (56,05 m / 53,00 m) x 6,60 m  x (1,80 / 1,86 m)

Machinery:

            Oil fired boilers, steam turbines,

            Geared drive, 2 shafts, 12 500 shp / 9 325 Kw = 46,21 kts

            Range 600nm at 20,00 kts

            Bunker at max displacement = 31 tons

Complement:

            21 - 25

 Cost:

            £0,123 million / $0,491 million

 Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 0 tons, 0,0%

            Machinery: 116 tons, 58,0%

            Hull, fittings & equipment: 63 tons, 31,4%

            Fuel, ammunition & stores: 21 tons, 10,7%

            Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

 Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              46 lbs / 21 Kg = 0,4 x 6 " / 152 mm shells or 0,1 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,10

            Metacentric height 0,6 ft / 0,2 m

            Roll period: 11,7 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 42 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,00

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 0,36

 Hull form characteristics:

            Hull has a flush deck,

              a normal bow and large transom stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,315 / 0,325

            Length to Beam Ratio: 8,03 : 1

            'Natural speed' for length: 15,83 kts

            Power going to wave formation at top speed: 80 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 98

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 39,30 degrees

            Stern overhang: 0,98 ft / 0,30 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                               Fore end,        Aft end

               - Forecastle:            20,00%,  11,02 ft / 3,36 m,  10,01 ft / 3,05 m

               - Forward deck:       34,00%,  10,01 ft / 3,05 m,  9,02 ft / 2,75 m

               - Aft deck:    34,00%,  9,02 ft / 2,75 m,  8,01 ft / 2,44 m

               - Quarter deck:        12,00%,  8,01 ft / 2,44 m,  7,51 ft / 2,29 m

               - Average freeboard:                      9,14 ft / 2,79 m

            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 187,1%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 152,2%

            Waterplane Area: 2 305 Square feet or 214 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 29%

            Structure weight / hull surface area: 15 lbs/sq ft or 74 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,31

                        - Longitudinal: 2,70

                        - Overall: 0,39

            Cramped machinery, storage, compartmentation space

            Excellent accommodation and workspace room

            Caution: Lacks seaworthiness - very limited seakeeping ability


5 komentarzy:

  1. Ooo, jednostka eksperymentalna, dobrze. Czekam na c.d. historii

    OdpowiedzUsuń
  2. Jednostka dosyć mała, więc jej militaryzacja nie będzie ogromna. Z mojej strony podejrzewam coś do niszczenia kutrów torpedowych.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jednostka ta powstała w trzech celach. 1. Sama w sobie jest eksperymentem, który ma sprawdzić możliwości nowoczesnych na te lata systemów turboparowych. 2. Różnego rodzaju eksperymenty dotyczące samego zjawiska pływania ślizgowego i testy elementów wyposażenia dla przyszłej generacji szybkich okrętów. 3. Reklama i propaganda. Ma uczestniczyć w pokazach jako demonstrator możliwości technologicznych.
      Ad 1. Częściowy sukces. Okręt większy od standardowego kutra torpedowego rozpędza się do prędkości nieosiągalnych dla większości kutrów. Jednak mała wytrzymałość kadłuba sprawia, że jest to mało praktyczne. Nie ma sensu budować większego kadłuba, bo nie będzie się ślizgać, powstałby zwykły torpedowiec. Czyli ten okręt nie nadaje się na protoplastę typu okrętów bojowych.
      Kolejny taki okręt mógłby powstać w latach osiemdziesiątych. Dzięki nowej generacji kompozytom i tytanowi okręt napędzany już turbinami gazowymi mógłby być jeszcze szybszy i bardziej praktyczny bojowo.
      Ad 2. i 3. Sukces, ale pójdzie na marne w 1940 roku.
      Nie ujawniam jeszcze wojennych losów tego-tego.

      Usuń
  3. Pomysł na szybki ścigacz turboparowy pojawił się wówczas (przed DWS) w kilku krajach: ja wiem o Wielkiej Brytanii (SGB, inaczej Denny gun boats) i Sowietach (projekt kutra, potem porzucony).
    Generalnie uważam, że właśnie rozmiar około 200t wyporności, to ideał kutra torpedowego. Podobne jednostki (tzn. 200t i duża prędkość) pojawiły się po DWS: niemiecki Jaguar i Francuski La Combattante. Podobne (200t, choć wolniejsze) był brytyjskie SGB z okresu wojny.
    Na ich tle Turbine jest nietypowo długa i wąska (53mx6,m), podczas gdy wymienione wyżej jednostki były odpowiednio 39,8x7,1, 45x7,4 oraz 44,4x7,11. Wydaje mi się, że zbyt wąski kadłub będzie negatywnie wpływał na stabilność jednostki.
    Druga cecha zupełnie osobliwa tego projektu to wysokość nadbudówki. Tu wynosi „2,5 pokłady”, czyli pełne dwa piętra i jeszcze otwarty pomost „na dachu”. Na omawianych kutrach stosowano standardowe dla ścigaczy wysokości nadbudówek: tylko jedno piętro zamkniętej nadbudówki oraz otwarty pomost, ale nie na dachu, tylko za nadbudówka na „półpiętrze”. Dawało to zarówno mniejsze opory powietrza, mniejsze masy wysoko rozmieszczone (to wydaje się kluczowe), oraz bardziej skrytą sylwetkę.
    Szkoda też, że Autor nie zastosował jakiegoś francuskiego „smaczku” architektonicznego. Np. maszto-komin podobny (w mikroskali!) do rozwiązania z Richelieu
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zwróć uwagę na fakt, że w zamierzeniu to nie miał być okręt bojowy. W takim przypadku, niektóre z Twoich uwag nie mają tu zastosowania.

      JKS

      Usuń