Modernizacja izraelskiego transportowca wodnosamolotów Maoz (ex-brytyjski, ex-australijski Albatross) 1950 (1 jednostka)

Modernizacja izraelskiego transportowca wodnosamolotów Maoz (ex-brytyjski, ex-australijski Albatross) 1950 (1 jednostka)

Dzisiaj projekt wg pomysłu kolegi ŁK. Pomysłodawca jest też autorem legendy oraz założeń do opisu technicznego.

W dniu 03.01.1929 r. wszedł do służby w Królewskiej Marynarce Australii (RAN) niezwykły okręt – pływająca baza wodnosamolotów Albatross, jeden z przedstawicieli bardzo nielicznej klasy, występującej w ówczesnych flotach. W przeciwieństwie do wielu okrętów, adaptowanych z jednostek cywilnych, Albatross rozwijał pokaźną prędkość 21 węzłów, co nadawało mu charakter jednostki „ofensywnej”. We wrześniu 1938 r. okręt został przesunięty do składu RN, zachowując swą dawną nazwę. Kilkakrotnie, acz nieznacznie, był on modernizowany, nie znajdując jednak sensownego zastosowania w realiach toczącej się wojny. Ostatecznie, od listopada 1943 r. do kwietnia 1944 r.  przebudowano go na warsztatowiec dla obsługi eskortowców. W tym charakterze przesłużył jedynie do 11.08.1944 r., kiedy to po ciężkim uszkodzeniu torpedą, został wycofany ze służby i użytkowany odtąd jako hulk koszarowy. Realnie okręt sprzedano w 1946 r. odbiorcy cywilnemu, który przebudował go na osobliwy statek pasażerski, przeznaczony do przewozu najuboższych emigrantów, udających się do Australii. Skrajnie spartańskie warunki,  oferowane na jego pokładzie, spowodowały, że s/s Hellenic Prince nie cieszył się popularnością i już w 1954 r. został ostatecznie przeznaczony do złomowania. My tradycyjnie zgotujemy mu jednak inny los. Załóżmy otóż, że 18.10.1946 r. zrujnowany okręt został zakupiony przez agentów Hagany, jako przedstawicieli fikcyjnego armatora z siedzibą w Nowym Jorku. Oficjalnie okręt miał zostać (jak w realu) przebudowany na statek pasażerski. Faktycznie do maja 1948 r. opracowano szczegółowy plan jego odbudowy jako jednostki bojowej i uporządkowano wrak w stoczni cywilnej, demontując uszkodzone i zbędne elementy wyposażenia. 14.05.1948 r. oficjalnie wcielono okręt do powstałego (wraz z ogłoszeniem niepodległości) Izraelskiego Korpusu Morskiego i nadano imię Maoz. Odbudowę okrętu, wcześniej tajnie uzgodnioną, powierzono nowojorskiej stoczni New York SB w Camden, która uporała się z zadaniem od 19.07.1948 r. do 12.11.1950 r. Po zakończonej konwersji okręt podjął rejs do Hajfy, która stała się odtąd miejscem jego stałego bazowania. Maoz został sklasyfikowany enigmatycznie, jako „okręt lotniczy” (faktycznie był jednostką eksperymentalną) i stał się flagowcem floty izraelskiej. Służbę zakończył po tzw. wojnie sześciodniowej, skreślony z listy floty 31.12.1967 r. W czasie tej wojny zanotował swój jedyny sukces bojowy. Operujące z jego pokładu śmigłowce wytropiły i zatopiły 08.06.1967 r. najnowszy (ex-sowiecki) okręt podwodny typu 334, należący do floty Egiptu. Do 31.12.1977 r. kadłuba okrętu używano jeszcze, po pełnym rozbrojeniu i demontażu siłowni, w charakterze hulka koszarowego. Rozbiórkę przeprowadziła stocznia w Hajfie do 19.10.1979 r.

Opis techniczny modernizacji.

Kadłub

Bez zmian w stosunku do oryginału.

Napęd

Istniejący zdemontowano w całości. Zainstalowano 8 kotłów olejowych Foster-Wheeler w czterech kotłowniach oraz dwa zestawy turbin parowych Allis-Chalmers z przekładniami w dwu maszynowniach.

Uzbrojenie

Okręt przejęto bez uzbrojenia. W trakcie modernizacji zamontowano:

- 3xIIx4"/45 (10,2 cm) QF HA Mk XXI, przy elewacji 45^o donośność pociskiem HE 15,88 kg wynosi 18150 m, a przy elewacji maksymalnej 80^o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 11890 m;

- 6xIIx40 mm/56,3 (1.57”) OQF Mark III, przy elewacji 45^o donośność pociskiem HE 0,894 kg wynosi 9830 m, a przy elewacji maksymalnej 90^o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 7160 m.

Do kierowania ogniem zainstalowano dwa radiodalocelowniki o bazie 5,6 m.

W roku 1956, stanowiska IIx4"/45 (102 mm) QF HA Mk XXI zmieniono na Ix4.5”/45 (114 mm) QF Mark III.

Opancerzenie

Maski dział 102 mm posiadają grubość 13 mm.

Grupa lotnicza

Wg projektu, okręt w trybie operacyjnym przewozi 9 wodnosamolotów pływakowych Curtiss SC Seahawk. Praktycznie, z uwagi na łatwiejsze manewrowanie wodnosamolotami na i pod pokładem, ich liczba jest ograniczona do 8. W trybie transportowym, okręt może przewieźć 12 wodnosamolotów tego samego typu w całości, a dodatkowo do 8 w stanie rozłożonym na części. W trybie operacyjnym przewidziano zapasy paliwa i amunicji dla 40 lotów każdej maszyny.

Inne

Całkowicie przebudowano nadbudówki z kominem i masztami.

Zainstalowano: sześć radiostacji, jeden radionamiernik, sonar QCJ-3, radar kontroli przestrzeni powietrznej SA-2 oraz radar nawigacyjny i kontroli powierzchni morza SF.

Na skutek modernizacji, w porównaniu do projektu oryginalnego:

- prędkość maksymalna wzrosła z 21,00 do 27,64 w;

- zasięg wzrósł z 7900 Mm przy 10 w. do 8500 Mm przy 16 w.

Koszt modernizacji wyniósł 37,3% wartości porównywalnego okrętu nowego (bez kosztu grupy lotniczej).

Maoz, Israel seaplane carrier laid down 1926, launched 1928, completed 1928, modernized 1950 (engine 1949)

Displacement:

            4 611 t light; 4 800 t standard; 5 545 t normal; 6 142 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (443,67 ft / 437,66 ft) x 61,02 ft x (17,26 / 18,51 ft)

            (135,23 m / 133,40 m) x 18,60 m  x (5,26 / 5,64 m)

Armament:

      6 - 4,02" / 102 mm 45,0 cal guns - 38,25lbs / 17,35kg shells, 300 per gun

              Dual purpose guns in deck mounts, 1934 Model

              2 x Twin mounts on sides, forward deck centre

              1 x Twin mount on centreline, aft deck aft

      12 - 1,57" / 40,0 mm 56,3 cal guns - 1,97lbs / 0,89kg shells, 3 000 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1941 Model

              4 x Twin mounts on sides, evenly spread

              2 x Twin mounts on centreline, aft deck aft

                        2 double raised mounts

      Weight of broadside 158 lbs / 77 kg

Armour:

   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)            Barbette/hoist (max)

            Main:           0,51" / 13 mm                   -                                          -

Machinery:

            Oil fired boilers, steam turbines,

            Geared drive, 2 shafts, 37 000 shp / 27 602 Kw = 27,64 kts

            Range 8 500nm at 16,00 kts

            Bunker at max displacement = 1 342 tons

Complement:

            320 - 417

Cost:

            £1,702 million / $6,807 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 38 tons, 0,7%

               - Guns: 38 tons, 0,7%

            Armour: 4 tons, 0,1%

               - Armament: 4 tons, 0,1%

            Machinery: 895 tons, 16,1%

            Hull, fittings & equipment: 2 567 tons, 46,3%

            Fuel, ammunition & stores: 934 tons, 16,8%

            Miscellaneous weights: 1 109 tons, 20,0%

               - Hull below water: 984 tons

               - Hull above water: 38 tons

               - On freeboard deck: 87 tons

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              13 225 lbs / 5 999 Kg = 408,5 x 4,0 " / 102 mm shells or 1,7 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,47

            Metacentric height 4,6 ft / 1,4 m

            Roll period: 11,9 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 76 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,04

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,91

Hull form characteristics:

            Hull has rise forward of midbreak,

              a normal bow and a cruiser stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,421 / 0,435

            Length to Beam Ratio: 7,17 : 1

            'Natural speed' for length: 20,92 kts

            Power going to wave formation at top speed: 58 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 40

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 10,90 degrees

            Stern overhang: -2,95 ft / -0,90 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                                           Fore end,                          Aft end

               - Forecastle:            17,00%,  31,17 ft / 9,50 m,      31,17 ft / 9,50 m

               - Forward deck:       39,00%,  31,17 ft / 9,50 m,      31,17 ft / 9,50 m

               - Aft deck:                32,00%,  13,45 ft / 4,10 m,      14,11 ft / 4,30 m

               - Quarter deck:        12,00%,  14,11 ft / 4,30 m,      14,11 ft / 4,30 m

               - Average freeboard:                      23,56 ft / 7,18 m

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 76,4%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 231,4%

            Waterplane Area: 16 664 Square feet or 1 548 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 184%

            Structure weight / hull surface area: 90 lbs/sq ft or 438 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,99

                        - Longitudinal: 4,10

                        - Overall: 1,15

            Excellent machinery, storage, compartmentation space

            Excellent accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

1 x catapult

9 x Curtiss SC Seahawk