Niderlandzka pływająca stacja torpedowa typu Visser 1941 (1 jednostka)
Potocznie, podobne jednostki nazywa
się poławiaczami torped, ale nazwa ta tylko w części oddałaby przeznaczenie Vissera.
Pierwszym z zadań, jakie ciążą na tym
okręcie jest testowanie i regulacja torped. Wygląda to tak, że wyznacza się
odcinek pomiarowy, na początku którego kotwiczy sama stacja, a będące na jej
wyposażeniu dwa kutry motorowe ustawia się wzdłuż wyznaczonego odcinka. Z
zamontowanej na stacji wyrzutni, wystrzeliwuje się torpedę, a kutry śledzą jej
bieg. Po zakończeniu swojego biegu, torpeda wypływa na powierzchnię, jest
odnajdywana przez jeden z kutrów i holowana do stacji, a następnie podnoszona
żurawiem na jej pokład. Jeśli wyniki pomiarów okażą się negatywne, dokonuje się
regulacji torpedy i testuje ją ponownie. Operacje te można powtarzać
wielokrotnie.
Drugie zadanie, to uczestnictwo w
szkolnych strzelaniach torpedowych okrętów bojowych. Wtedy rzeczywiście rolą Vissera jest poławianie wystrzelonych
torped, ale także śledzenie ich biegu.
Dla realizacji tych zadań, okręt
został wyposażony w dwie wyrzutnie torped 533 i 450 mm, żuraw o udźwigu 6 t,
dwa kutry motorowe i dwie motorowe łodzie robocze. Na stację można załadować do
11 torped 533 mm i do 13 450 mm. Poza tymi w wyrzutniach, torpedy
przewożone są w ładowni na rufie oraz na pokładzie, na specjalnych
torach/prowadnicach.
Okręt zbudowała stocznia Amsterdamsche
Droogdok Maatschappij w Amsterdamie, został on przydzielony do Dowództwa Zabezpieczenia
Techniczno-Materiałowego. Ponieważ, na obszarach Metropolii i Indii Wschodnich
istnieją stacjonarne (brzegowe) stacje torpedowe, większość czasu Visser będzie spędzał na obszarze Indii
Zachodnich. Jedynie dwa razy w roku, na okres jednego miesiąca, będzie
przechodził do obszaru Afryki Południowej (stąd – wydawałoby się niepotrzebny
– duży zasięg).
Opis techniczny.
Kadłub
O pełnych kształtach, z obniżonym pokładem rufowym.
Napęd
Dwa silniki diesla DAF o mocy 420 KM każdy, w jednej maszynowni.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 1xIx40/43 Bofors P1932, przy elewacji 45o
donośność pociskiem HE-T 0,93 kg wynosi 9980 m, a przy elewacji maksymalnej 90o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 4460 m;
- 1xIIx13,2/78 FN P1919, przy elewacji 45o donośność
pociskiem 0,05 kg wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność
tym samym pociskiem wynosi 4080 m;
- 1xIxwt533 mm, z zapasem 11 torped;
- 1xIxwt450 mm, z zapasem 13 torped.
Inne
Jednostka została wyposażona w trzy radiostacje i
radionamiernik.
Visser, Netherlands floating torpedo station laid down 1941, launched 1941, complefed 1941 (engine 1941)
Displacement:
654 t light; 671 t
standard; 760 t normal; 832 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(185,36 ft / 183,07 ft)
x 30,51 ft x (7,87 / 8,46 ft)
(56,50 m / 55,80 m) x
9,30 m x (2,40 / 2,58 m)
Armament:
1 - 1,57" / 40,0 mm
43,0 cal gun - 2,05lbs / 0,93kg shells, 1 500 per gun
Anti-air gun in deck mount, 1932 Model
1 x Single mount on centreline, forward deck
forward
2 - 0,52" / 13,2 mm 78,0
cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 3 000 per gun
Machine guns in deck mount, 1919 Model
1 x Twin mount on centreline, aft deck
forward
1 raised
mount
Weight of broadside 2 lbs /
1 kg
Main Torpedoes
1 - 21,0" / 533 mm,
23,56 ft / 7,18 m torpedo - 1,595 t total
In a deck mounted
reload + 10 torpedoes reload
2nd Torpedoes
1 - 17,7" / 450 mm,
15,75 ft / 4,80 m torpedo - 0,867 t total
In a deck mounted
reload + 12 torpedoes reload
Machinery:
Diesel Internal
combustion motors,
Geared drive, 2 shafts,
840 shp / 626 Kw = 12,18 kts
Range 7 200nm at
10,00 kts
Bunker normal = 89
tons, at max displacement = 161 tons
Complement:
48 - 63
Cost:
£0,162 million / $0,647
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 4 tons, 0,5%
- Guns: 1 tons, 0,1%
- Weapons: 3 tons, 0,4%
Machinery: 22 tons,
2,9%
Hull, fittings &
equipment: 600 tons, 78,9%
Fuel, ammunition &
stores: 107 tons, 14,0%
Miscellaneous weights: 28
tons, 3,7%
- Hull below water: 5 tons
- Hull above water: 10 tons
- On freeboard deck: 13 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
405 lbs / 184 Kg = 207,7 x 1,6 " / 40 mm
shells or 0,6 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,23
Metacentric height 1,2
ft / 0,4 m
Roll period: 11,6
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,00
Seaboat quality (Average = 1.00): 2,00
Hull form characteristics:
Hull has low
quarterdeck,
a normal bow and large transom stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,605 / 0,616
Length to Beam Ratio:
6,00 : 1
'Natural speed' for
length: 15,93 kts
Power going to wave
formation at top speed: 43 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 35
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 9,90 degrees
Stern overhang: 0,00 ft
/ 0,00 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 24,00%, 13,12 ft /
4,00 m, 13,12 ft / 4,00 m
- Forward deck: 24,00%, 13,12 ft / 4,00
m, 13,12 ft / 4,00 m
- Aft deck: 24,00%, 13,12 ft / 4,00 m, 13,12 ft / 4,00 m
- Quarter deck: 28,00%, 8,86 ft / 2,70
m, 8,86 ft / 2,70 m
- Average freeboard: 11,93 ft / 3,64 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 14,0%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 144,2%
Waterplane Area:
4 278 Square feet or 397 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 1 000%
Structure weight / hull
surface area: 88 lbs/sq ft or 431 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 2,07
- Longitudinal:
9,57
- Overall:
2,41
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat,
comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
Bardzo ciekawy typ niewielkiego okrętu pomocniczego. W przeciwieństwie do większości tego typu jednostek, dysponuje całkiem wymierną prędkością, co pozwala na wykorzystanie go, w razie niezbędnej potrzeby, jako jednostki bojowej, np. w działaniach obronnych na wybrzeżu własnym. Rodzi się pytanie, czy warto było budować taką jednostkę od podstaw, skoro można by zaadaptować do takich celów trawler rybacki, kabotażowiec, albo większy holownik. Można tez przeznaczyć do takich celów starą kanonierkę luz stawiacz min. :)
OdpowiedzUsuńŁK
PS. Myślę, że warto częściej, od czasu do czasu, podejmować takie tematy, zamiast serwowania ciągu supernowoczesnych jednostek bojowych, których realność budzi kontrowersje...
UsuńŁK
Użycie tego okrętu do działań obronnych to tylko w sytuacji naprawdę kryzysowej. Podczas wojny ten okręt będzie miał zajęcie: testy nowych modeli torped i dotychczasowych modeli produkowanych z oszczędnościowymi zmianami technologicznymi charakterystycznymi dla wojennej gospodarki, szkolenie dużej liczby rekrutów, testy zdobycznych torped nieprzyjacielskich, testy torped dostarczonych przez sojuszników albo kupionych w państwach neutralnych (krajowy przemysł może nie nadążać z produkcją).
UsuńStonk
Tylko o takich sytuacjach pisałem powyżej. Wyrzutnie torpedowe montowane na niesamobieżnych barkach to bodaj "wynalazek" PWS. Chyba coś takiego próbowali wykorzystać Niemcy w obronie swojej enklawy Tsingtau w Chinach. W porównaniu do takiego badziewia mamy tylu niemal rasowy okręt bojowy. Mógłby się też sprawdzić jak pomocniczy stawiacz min, a nawet dozorowiec pop. Takich pływających stacji torpedowych, biorąc pod uwagę podstawowe zadanie tego okrętu, trzeba by w warunkach wojny znacznie więcej. Z kolei do poławiania ćwiczebnych torped najlepiej nadają się zwyczajne, stare torpedowce.
UsuńŁK
Kolego ŁK, przecież znasz mnie i moje poglądy: żadna jednostka adaptowana, nie sprawdzi się w realizacji nowych zadań tak dobrze, jak okręt od początku do ich realizacji zaprojektowany i zbudowany.
UsuńFlota niderlandzka jest już wystarczająco duża i wystarczająco zaawansowana technicznie, aby trzymać się zasady "szkłem dupę utrzeć"; po prostu nie ma, zarówno technicznej, jak i ekonomicznej konieczności korzystania z "erzacy"
Poza tym, nie mam "na zbyciu" okrętu, który nadawałby się do adaptacji na ten cel.
JKS
Pozostanę jednak przy swoim zdaniu. Rozmaitej maści jednostki pomocnicze można pozyskać taniej poprzez adaptację ze starszych okrętów bojowych lub jednostek marynarki handlowej. :)
UsuńŁK
Łądna bestyjka wyszła! :) ps. Owszem, można było pozyskać, ale historia PMW pokazuje, że w miarę czasu jednak brano się za budowanie dedykowanych z pełnymi możliwościami dostosowania do przewidywanych zadań, pozdrawiam Karol Keane
OdpowiedzUsuńTo jeden z absurdów PMW. Wydawano środki na budowanie nowych, bardzo specyficznych okrętów pomocniczych (vide: ORP "Nurek"), zamiast przeznaczyć je na jednostki stricte bojowe. W podobnych kategoriach umieszczam np. wyposażenie "Groma" i "Błyskawicy" w żeliwne wanny do wyłącznego użytku dowódcy okrętu!
UsuńŁK
Wicher i Burza też takie wanny posiadały, tylko niżej położone i nie było o nie awantury ;) pozdrawiam Karol Keane
UsuńTak, rzeczywiście, to najniezbędniejsze wyposażenie okrętu! :)
UsuńŁK