Budowa chińskich okrętów podwodnych typu Ying 1933-1934 (6 jednostek)
Pierwsze kilkanaście miesięcy służby okrętów typu Xintian Weng (post z 03.05.2021) nie do końca zadowoliło chińską admiralicję. Podjęła więc decyzję o budowie nowego typu OP, tym razem niebędącego tylko lekko modyfikowaną kopią któregoś z amerykańskich projektów. Polecono chińskim ataszatom morskim pilne zebranie wszystkimi możliwymi (w tym i – mówiąc delikatnie – nie całkiem legalnymi) sposobami, informacji na temat aktualnych trendów w budownictwie OP wiodących flot (GB, Włoch, Francji, a także Szwecji i Holandii). Na bazie tych informacji, skompletowano zestaw wymagań, z których część udało się narzucić amerykańskim projektantom. W rezultacie, powstał okręt o mocno amerykańskiej sylwetce, amerykańskim zestawie uzbrojenia, ale również kilku cechach europejskiego budownictwa OP. Na uwagę zasługuje głównie poprawa wytrzymałości kadłuba. Z uwagi na wielkość i zasięg, można Ying uważać za pierwszy chiński w pełni oceaniczny okręt podwodny.
Poniżej opis
techniczny okrętu.
Kadłub
Kształt charakterystyczny dla
amerykańskich OP od roku 1928, jednakże z pewnymi modyfikacjami, szczególnie w
części podwodnej. Nowy w porównaniu do okrętów Xintian Weng typ kiosku.
Napęd
Dwa wały napędowe. Dwa silniki diesla
BuEng (na bazie projektu MAN) o mocy 1200 KM każdy, dwa silniki elektryczne
Westinghouse o mocy 800 KM każdy, dwie baterie akumulatorów Exide po 128 ogniw
każda.
Uzbrojenie
- 1xIx4"/50
(10.2 cm) Mark 9, przy
elewacji maksymalnej 20o donośność pociskiem 14,97 kg wynosi 14560m;
- 1xIIx0,50”/90 (12,7 mm) M1921;
- 6xIxwt533
mm Mark 9 z zapasem 16 torped.
Inne
Okręt został
wyposażony w jedną radiostację dalekiego i jedną średniego zasięgu oraz
szumonamiernik.
Poniżej wizualizacja
nazw okrętów w chińskim piśmie tradycyjnym oraz ich tłumaczenie.
- Ying –
鷹 – Orzeł
- Tu Jiu – 禿鷲 – Sęp
- Gu – 鶻 – Sokół
- Hong Sun – 紅隼 – Pustułka
- La Ba – 喇叭 – Raróg
- Bai Wei Ying – 白尾鷹 – Bielik
Ying, China submarine laid down 1932, launched 1933, completed 1933 (engine
1932)
Displacement:
965 t light; 988 t
standard; 1 093(1518) t normal; 1 176 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(271,60 ft / 264,11 ft)
x 24,61 ft x (13,78 / 14,49 ft)
(82,79 m / 80,50 m) x
7,50 m x (4,20 / 4,42 m)
Armament:
1 - 4,02" / 102 mm 50,0
cal gun - 33,00lbs / 14,97kg shells, 100 per gun
Quick firing gun in deck mount, 1910 Model
1 x Single mount on centreline, forward deck
aft
2 - 0,50" / 12,7 mm
90,0 cal guns - 0,07lbs / 0,03kg shells, 3 000 per gun
Machine guns in deck mount, 1921 Model
1 x Twin mount on centreline, aft deck
forward
Weight of broadside 33 lbs /
15 kg
Main Torpedoes
4 - 21,0" / 533 mm,
15,34 ft / 4,68 m torpedoes - 1,078 t each, 4,311 t total
submerged bow tubes
2nd Torpedoes
2 - 21,0" / 533 mm,
15,34 ft / 4,68 m torpedoes - 1,078 t each, 2,156 t total
submerged stern tubes
Machinery:
Diesel Internal
combustion generators plus batteries,
Electric motors, 2
shafts, 2 400(1600) shp / 1 790(1193) Kw = 16,80(8,10) kts
Range 7 500(125)nm
at 10,00(4,8) kts
Bunker at max
displacement = 187 tons
Complement:
47
Cost:
£0,432 million / $1,724
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 20 tons, 1,8%
- Guns: 7 tons, 0,6%
- Weapons: 13 tons, 1,2%
Machinery: 71 tons,
6,5%
Hull, fittings &
equipment: 856 tons, 78,4%
Fuel, ammunition &
stores: 128 tons, 11,7%
Miscellaneous weights:
17 tons, 1,6%
- Hull below water: 17 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
3 272 lbs / 1 484 Kg = 23,6 x
4,0" / 102 mm shells or 0,6 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,12
Metacentric height 0,8
ft / 0,2 m
Roll period: 11,9
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 54 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,04
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,09
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck,
a normal bow and a cruiser stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,427 / 0,437
Length to Beam Ratio:
10,73 : 1
'Natural speed' for
length: 16,25 kts
Power going to wave
formation at top speed: 38 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 31,70 degrees
Stern overhang: 0,00 ft
/ 0,00 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 24,00%, 12,14 ft /
3,70 m, 8,53 ft / 2,60 m
- Forward deck: 20,00%, 8,53 ft / 2,60
m, 6,89 ft / 2,10 m
- Aft deck: 49,00%, 6,89 ft / 2,10 m, 5,91 ft / 1,80 m
- Quarter deck: 7,00%, 5,91 ft / 1,80
m, 1,64 ft / 0,50 m
- Average freeboard: 7,33 ft / 2,24 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 30,4%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 55,9%
Waterplane Area:
4 072 Square feet or 378 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 616%
Structure weight / hull
surface area: 114 lbs/sq ft or 557 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 2,94
-
Longitudinal: 4,28
- Overall:
3,05
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Cramped accommodation
and workspace room
Operational diving depth - 90 m
Emergency diving depth - 144 m
Crush diving depth - 225 m
Ying (1933)
Tu Jiu (1933)
Gu (1933)
Hong Sun (1934)
La Ba (1934)
Bai Wei Ying (1934)
Przyzwoity poziom europejskich okrętów podwodnych z tego czasu. Dobry zasięg pływania w zanurzeniu i jego głębokość operacyjna. Gdy porównać jednak z hiszpańskimi okrętami klasy "C", wchodzącymi do służby od 1928 r., to szału nie ma. Można by znaleźć jeszcze bardziej awangardowe konstrukcje (choćby turecki "Gür", który mógł wejść do służby już w 1930 r., gdyby nie "spekulacyjny" charakter jego budowy), ale wstydu nie ma.
OdpowiedzUsuńŁK
Gdybym wymyślił coś lepszego, to usłyszałbym: no coś takiego dla Chińczyków?
UsuńJKS
To, co napisałem powyżej jest w istocie pochwałą projektu. Tyle, że zdarzały się ówcześnie realizacje jeszcze bardziej zaawansowane technologicznie. Myślę, że przywołana przeze mnie realna Turcja i Twoje alternatywne Chiny, to idealnie ta sama liga w zakresie światowych zbrojeń morskich.
UsuńŁK
To nie w temacie. Trudno. Chrzanić to.
OdpowiedzUsuńEm miał bardzo poważny wypadek. Pijany staranował jego samochód.
50/50 że będzie chodził, 75/25 że nie utykał na pogruchotaną nogę.
Ja, H_Babbock go wspieramy.
Dołączycie?.
@ŁK
OdpowiedzUsuńW związku z powyższym obiecuję trzymać twarz krótko. Tak długo jak Em będzie trzeba. Bez względu na wszystko. Durna empatia...Za młody jestem.
Właśnie teraz odczytałem powyższą wiadomość.Trudno znaleźć słowa dość mocne dla napiętnowania pijanego sprawcy zdarzenia. Żywię jednak głęboką nadzieję, że obejdzie się bez trwałego uszczerbku na zdrowiu... Serdecznie pozdrawiam, Kolego Em!
OdpowiedzUsuńŁK
Dołączam się do pozdrowień i życzeń zdrowia.
UsuńJKS
Pozdrawiam, mam nadzieję , że będzie najlepiej jak może być.
UsuńCzy dobrze widzę, że podałeś wyłącznie wyporność nawodną?
OdpowiedzUsuńPatrząc na okręty podwodne DWS wydaje się, że optymalne rozmiary to były:
a) okręty „morskie” (na np. Morze Śródziemne, Północne,…) – wyporność nawodna rzędu 500-700t;
b) okręty oceaniczne – wyporność nawodna rzędu 1500t i więcej.
Oczywiście rejsy oceaniczne wykonywały liczne mniejsze op (głównie niemieckie) ale nawet sami Niemcy zdawali sobie sprawę, że nie są to okręty optymalne.
W tym kontekście Chiński okręt wydaje się taki trochę „do wszystkiego”, czyli za duży do zadań przybrzeżnych i zbyt ciasny do oceanicznych.
Mam jeszcze pytanie. Okręt (zresztą jak szereg innych) ma na górze kiosku zakryte stanowisko wyposażone w szereg okien. Czy ktoś wie, czy takie stanowisko było „suche” (odporne na ciśnienie), czy też „mokre”, to jest przy zanurzeniu ulegało zalaniu wodą.
Ja mam podejrzenie, że było „mokre”, ale wówczas czas „wlewania się” wody przy zanurzeniu przedłużał krytyczny parametr, czyli czas zanurzenia.
H_Babbock
Na oceaniczny może być wystarczający, na prawdziwie dalekosiężny oczywiście za mały. Porównanie do wczesnego typu VII- jest nieco większy, ma jedną wyrzutnię więcej, nieco większe działo, nieco mniejszy zasięg, nieco więcej torped. Jest mniej więcej równy temu, może poza mniejszym zasięgiem. Jest też oczywiście dwa - trzy lata młodszym. Wystarczający, jeśli miałby działać w wodach oceanicznych ale nie na drugim krańcu tego.
UsuńDo kolegi H_Babbocka.
UsuńWyporność podwodną już uzupełniłem.
Dziobowa, najwyższa część kiosku jest otwarta z tyłu. Przy dynamicznym zanurzaniu/wynurzaniu, kiedy kadłub przyjmuje odpowiedni trym, zalanie/odwodnienie tej przestrzeni nie stanowi problemu.
JKS
Stanowisko na kiosku. Dziękuję za informację. Rozumiem, że takie rozwiązanie przyjąłeś na swoim projekcie, ale czy bazowałeś na konkretnych "prawdziwych" okrętach w tym zakresie? Bo zadałem pytaanie, ponieważ interesuje mnie mnie jakie rozwiązania stoswano w "realu".
UsuńH_Babbock
Podobne rozwiązania miały min. amerykańskie typy "Cachalot" 1933-34, "Porpoise" 1935 i "Shark" 1936.
UsuńJKS
Masz może zdjęcia to potwierdzające, czy wynika to tylko z opisów okrętów?
UsuńH_Babbock
Najlepsze, co udało mi się znaleźć w sieci:
Usuń- USS "Cachalot" - http://navsource.org/archives/08/168/0817006.jpg
- USS "Porpoise" - http://navsource.org/archives/08/174/0817219.jpg
- USS "Tarpon" - http://navsource.org/archives/08/174/0817517.jpg
JKS
Bardzo dziękuję!
UsuńH_Babbock