Przebudowa amerykańskich pancerników typu Indiana (ex-Kilkis, ex-Mississippi) na monitory 1936-1937 (2 jednostki)

Przebudowa amerykańskich pancerników typu Indiana (ex-Kilkis, ex-Mississippi) na monitory 1936-1937 (2 jednostki)

Po krótkiej (na moją prośbę) przerwie, kolejny projekt wg pomysłu kolegi ŁK, który jest również autorem legendy i założeń technicznych przebudowy.

Alternatywna przebudowa japońskiego krążownika pancernego Azuma na szturmowy okręt desantowy,  rozpoczęta 18.01.1933 r., zwróciła natychmiast uwagę wywiadu amerykańskiego, który rychło zdołał pozyskać miarodajne informacje na temat szczegółów technicznych tej niezwykłej konwersji. Wniosek nasuwał się jednoznaczny; oto Japonia przygotowuje się do podjęcia konfrontacji z Białymi Mocarstwami na Dalekim Wschodzie. W związku z tym komandor Frank Drummond, z dowództwa US Navy (oficer odpowiedzialny za prace studialne dotyczące prowadzenia operacji desantowych i przeciwdesantowych) zaproponował przeprowadzenie eksperymentalnej przebudowy starego predrednota, a najlepiej dwóch takich okrętów, na specjalistyczne jednostki bombardujące, użyteczne przede wszystkim w prowadzeniu wielkoformatowych operacji desantowych i pozwalające zaoszczędzić dla tych celów użycie pancerników. Komandor sugerował – w razie osiągnięcia satysfakcjonujących efektów przebudowy – wyprodukowanie dwu podobnych jednostek, które zostałyby podporządkowane dowództwu US Marine Corps. Zasadniczy problem w realizacji tego projektu, stwarzał jednak brak w składzie US Navy predrednotów, może za wyjątkiem przebudowanego na pływający dźwig ex-pancernika Kearsarge. Rozwiązanie tej kwestii okazało się prostsze, niż to się pierwotnie wydawało. Otóż zaledwie parę miesięcy wcześniej, dowództwo Wasilikon Naftikon (czyli floty greckiej) podjęło decyzję o przekształceniu okrętów liniowych Limnos i Kilkis w hulki, a okręty te były wszak ex-amerykańskimi pancernikami Idaho i Mississippi, zakupionymi przez Grecję w 1914 r. Użyteczność starych pancerników dla floty greckiej stawała się wątpliwa, więc oferta amerykańska, dotycząca ich wtórnego odkupienia, została szybko zaakceptowana. Transakcję przeprowadzono bezgotówkowo. W zamian za okręty przekazane bez artylerii, Amerykanie zobowiązali się wybudować dla Grecji (w ciągu najbliższych 6 lat) 12 baterii obrony wybrzeża, wyposażonych w recyklingowe działa zdjęte z pancerników.  Stare pancerniki zostały więc 12.08.1933 r. ponownie włączone w skład US Navy, jednak pod nowymi już imionami Indiana i Oregon. Niezwłocznie, po opracowaniu szczegółowych planów przebudowy, skierowano je do stoczni Crampa w Filadelfii, tej samej, która zbudowała okręty przed ćwierćwieczem. Prace stoczniowe przeprowadzone zostały - odpowiednio dla obu jednostek: od 19.01.1934 r./12.03.1934 r. do 23.11.1936 r./14.01.1937 r. Okręty wzięły aktywny udział w wojnie na Dalekim Wschodzie, rozpoczynając od bojów o Guadalcanal (od 07.08.1942 r. do 08.02.1943 r.) i kończąc na bitwie o Okinawę (od 01.04.1945 roku do 21.06.1945 r.). Działania wojenne wykazały ich dużą użyteczność. Mimo to nie doczekały się one uzupełnienia o parę nowych „półbraci”, wybudowanych według analogicznego konceptu. Przyczyną była obecność w składzie US Navy ponad dziesięciu starych drednotów, które zachowały użyteczność wyłącznie jako jednostki bombardujące. Okręty wycofano ze służby czynnej 31.12.1945 r. i przeniesiono do floty rezerwowej, na wypadek zaistnienia nowego konfliktu zbrojnego. W momencie wybuchu wojny koreańskiej stan okrętów wykluczał jednak ich ponowną aktywację, a z dniem 31.12.1953 r. zostały ostatecznie przeznaczone na złom. Rozbiórki okrętów dokonała stocznia New York N Yd na Brooklynie, kończąc prace 12.01.1955 r.

Opis techniczny przebudowy.

Kadłub

Zlikwidowano wszystkie kazamaty, wyrównując linię burt oraz nieznacznie zmieniono podział wewnętrzny kadłuba.

Napęd

Istniejący usunięto. W pomieszczeniach dawnych maszyn parowych, zainstalowano cztery silniki diesla Sulzer po 3000 KM każdy, pracujące parami na każdy w dwu wałów napędowych.

Uzbrojenie

Okręty przejęto bez uzbrojenia artyleryjskiego. W trakcie przebudowy, zdemontowano wyrzutnie torpedowe oraz zamontowano:

- 2xIx16”/28,8 (406 mm) M1923, przy elewacji 45^o donośność pociskiem AP 952,5 kg wynosiła 23440 m, a przy elewacji maksymalnej 55^o donośność tym samym pociskiem wynosiła 22300 m;

- 4xIx10”/40 (254 mm) Mark 3, przy elewacji maksymalnej 40^o donośność pociskiem AP 231,3 kg wynosiła 23570 m;

- 8xIx3”/50 (76,2 mm) Mark 18, przy elewacji 43^o donośność pociskiem HC 5,90 kg wynosiła 13340 m, a przy elewacji maksymalnej 85^o donośność tym samym pociskiem wynosiła 9080 m;

- 2xIVx1,1”/75 (28 mm) Mark 1, przy elewacji 41^o donośność pociskiem HE 0,416 kg wynosi 6770 m, a przy elewacji maksymalnej 90^o donośność tym samym pociskiem wynosi 4790 m;

- 8xIx0,50”/90 (12,7 mm) M1921.

Działa 406 mm, to rozwiercone do tego kalibru, pochodzące z zapasu mobilizacyjnego, działa 13”/35 (330 mm) Mark 1, osadzone na zmodyfikowanych łożach dział 16”/45 (406 mm) Mark 5. Działa 406 i 254 mm umieszczono w specjalnie do tego celu zaprojektowanych wieżach i wyposażono w nowoczesne urządzenia ładujące i dosyłające. Aktualna szybkostrzelność tych dział wynosiła odpowiednio 2 i 4 strz./min.

Do kierowania ogniem zainstalowano dwa dalocelowniki optyczne o bazie 5,3 m oraz dwa stanowiska kierowania ogniem działek 28 mm. Ponadto, wieże dział 406 i 254 mm wyposażono w dalmierze optyczne o bazie odpowiednio 8,1 i 5,5 m.

W połowie roku 1942, wszystkie działa 76,2 mm zostały zastąpione przez 2xIIx5”/38 (127 mm) Mark 12 i 4xIVx1,1”/75 (28 mm) Mark 1, a wszystkie nkm-y 12,7 mm przez działka 20mm/70 (0,79”) Mark 2. W końcu roku 1943, wszystkie stanowiska IVx1,1”/75 (28 mm) Mark 1 zastąpione zostały przez stanowiska IVx40 mm/56,3 (1,57”) Mark 1, a cztery z ośmiu stanowisk Ix20mm/70 (0,79”) Mark 2 przez stanowiska IIx20mm/70 (0,79”) Mark 3.

Opancerzenie

Ogólnie, jak w raporcie i na rysunku. Dodam, że grubość głównego burtowego pasa pancernego zmniejsza się ku dołowi z 229 do 178 mm, a grubość pasa pancernego „końcówek” ze 178 do 102 mm. Opancerzenie poziome forecastle i quarter deck’u ma postać umieszczonych na poziomie dolnego pokładu pancernego i obniżających się w stronę odpowiednio dziobu i rufy pokładów pancernych. W konstrukcji nowego, górnego pokładu pancernego, wykorzystano częściowo zdemontowane i przewalcowane opancerzenie kazamat.

Inne

Okręt został wyposażony w pięć radiostacji i radionamiernik. Od połowy roku 1942, na okręcie były montowane, zmieniające się w czasie urządzenia radarowe do nawigacji, kontroli przestrzeni powietrznej i powierzchni wody oraz kierowania ogniem.

Na skutek przebudowy (w stosunku do pierwotnego projektu USS Mississippi):

- szerokość na linii wodnej (w roku 1936 z bąblami) zwiększyła się z 23,5 do 28,4 m;

- zanurzenie zmniejszyło się z 7,52 do 7,07 m;

- wyporność normalna wzrosła z 13000 do 14541 t;

- prędkość maksymalna wzrosła z 17,00 do 17,37 w;

- zasięg wzrósł z 5800 mm przy 10 w. do 9000 Mm przy 12 w;

- ciężar salwy burtowej (tylko artyleria ≥ 6”) wzrósł z 2350 do 2379 kg.

Koszt przebudowy wyniósł 44,8% wartości porównywalnego okrętu nowego. 

Indiana, USA monitor laid down 1904, launched 1905, completed 1908, rebuilt 1936 (engine 1935) 

Displacement:

            12 695 t light; 13 661 t standard; 14 541 t normal; 15 244 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (387,47 ft / 380,91 ft) x 77,10 ft (bulges 93,18 ft) x (23,20 / 24,32 ft)

            (118,10 m / 116,10 m) x 23,50 m (bulges 28,40 m)  x (7,07 / 7,41 m)

Armament:

      2 - 15,98" / 406 mm 28,8 cal guns - 2 110,04lbs / 957,10kg shells, 150 per gun

              Breech loading guns in turret on barbette mounts, 1923 Model

              2 x Single mounts on centreline ends, evenly spread

      4 - 10,00" / 254 mm 40,0 cal guns - 509,93lbs / 231,30kg shells, 250 per gun

              Breech loading guns in turret on barbette mounts, 1904 Model

              4 x Single mounts on sides, evenly spread

      8 - 3,00" / 76,2 mm 50,0 cal guns - 13,01lbs / 5,90kg shells, 500 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1914 Model

              8 x Single mounts on sides, evenly spread

      8 - 1,10" / 28,0 mm 75,0 cal guns - 0,93lbs / 0,42kg shells, 2 500 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1929 Model

              2 x Quad mounts on centreline ends, evenly spread

                        2 double raised mounts

      8 - 0,50" / 12,7 mm 90,0 cal guns - 0,09lbs / 0,04kg shells, 4 000 per gun

              Machine guns in deck mounts, 1921 Model

              2 x Single mounts on sides, aft deck centre

                        2 raised mounts

              6 x Single mounts on sides, evenly spread

                        6 double raised mounts

      Weight of broadside 5 300 lbs / 2 404 kg

Armour:

   - Belts:                     Width (max)                 Length (avg)               Height (avg)

            Main:           9,02" / 229 mm           249,02 ft / 75,90 m      11,15 ft / 3,40 m

            Ends:           7,01" / 178 mm          131,56 ft / 40,10 m        9,51 ft / 2,90 m

            Upper:         7,01" / 178 mm           249,02 ft / 75,90 m       6,56 ft / 2,00 m

              Main Belt covers 101% of normal length

   - Torpedo Bulkhead - Additional damage containing bulkheads:

                                2,01" / 51 mm             249,02 ft / 75,90 m     26,57 ft / 8,10 m

            Beam between torpedo bulkheads 61,02 ft / 18,60 m

   - Hull Bulges:

                                2,01" / 51 mm            249,02 ft / 75,90 m      24,93 ft / 7,60 m

   - Gun armour:         Face (max)         Other gunhouse (avg)         Barbette/hoist (max)

            Main:           13,0" / 330 mm           7,01" / 178 mm                  10,0" / 254 mm

            2nd:             7,01" / 178 mm           4,02" / 102 mm                  5,98" / 152 mm

            3rd:                0,98" / 25 mm                       -                                          -

   - Armoured deck - multiple decks:

            For and Aft decks: 7,01" / 178 mm

            Forecastle: 1,50" / 38 mm  Quarter deck: 1,50" / 38 mm

   - Conning towers: Forward 12,99" / 330 mm, Aft 9,02" / 229 mm

Machinery:

            Diesel Internal combustion motors,

            Geared drive, 2 shafts, 12 000 shp / 8 952 Kw = 17,37 kts

            Range 9 000nm at 12,00 kts

            Bunker norma al = 879 tons, at max displacement = 1 583 tons

Complement:

            661 - 860 

Cost:

            £1,036 million / $4,144 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 976 tons, 6,7%

               - Guns: 976 tons, 6,7%

            Armour: 6 739 tons, 46,3%

               - Belts: 1 989 tons, 13,7%

               - Torpedo bulkhead: 492 tons, 3,4%

               - Bulges: 461 tons, 3,2%

               - Armament: 1 151 tons, 7,9%

               - Armour Deck: 2 363 tons, 16,3%

               - Conning Towers: 282 tons, 1,9%

            Machinery: 341 tons, 2,3%

            Hull, fittings & equipment: 4 639 tons, 31,9%

            Fuel, ammunition & stores: 1 846 tons, 12,7%

            Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0% 

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              40 719 lbs / 18 469 Kg = 19,9 x 16,0 " / 406 mm shells or 9,8 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,48

            Metacentric height 6,6 ft / 2,0 m

            Roll period: 15,2 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 91 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,37

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,83 

Hull form characteristics:

            Hull has rise forward of midbreak,

              a ram bow and a cruiser stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,618 / 0,618

            Length to Beam Ratio: 4,09 : 1

            'Natural speed' for length: 19,52 kts

            Power going to wave formation at top speed: 49 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50

            Bow angle (Positive = bow angles forward): -9,50 degrees

            Stern overhang: 0,98 ft / 0,30 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                                                   Fore end,                Aft end

               - Forecastle:            21,00%,  22,64 ft / 6,90 m,  21,00 ft / 6,40 m

               - Forward deck:       50,00%,  21,00 ft / 6,40 m,  21,00 ft / 6,40 m

               - Aft deck:                11,00%,  13,12 ft / 4,00 m,  13,12 ft / 4,00 m

               - Quarter deck:        18,00%,  13,12 ft / 4,00 m,  14,44 ft / 4,40 m

               - Average freeboard:                      18,97 ft / 5,78 m

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 45,9%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 123,2%

            Waterplane Area: 21 846 Square feet or 2 030 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 131%

            Structure weight / hull surface area: 157 lbs/sq ft or 769 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,91

                        - Longitudinal: 3,16

                        - Overall: 1,03

            Excellent machinery, storage, compartmentation space

            Excellent accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

 

Indiana (1936)

Oregon (1937)