czwartek, 4 stycznia 2024

Niderlandzki okręt warsztatowy typu Van Leeuvenhoek 1936 (1 jednostka)

Niderlandzki okręt warsztatowy typu Van Leeuvenhoek 1937 (1 jednostka)

W związku z dynamicznym rozwojem niderlandzkiej floty i rozległością obszarów kolonialnych, szczególnie Indii Wschodnich i Zachodnich, ilość baz mogących zapewnić właściwą obsługę techniczną okrętów, jest wciąż niewystarczająca. Aby poprawić ten stan, Admiralicja podjęła decyzję o budowie drugiego okrętu warsztatowego, mającego wspomóc służący od roku 1928 okręt warsztatowy Huygens.
Okręt został zbudowany w stoczni Amsterdamsche Droogdok Maatschappij w Amsterdamie i przydzielony do Zespołu Zabezpieczenia Techniczno-Materiałowego. Dodatkowo, z uwagi na stosunkowo silne uzbrojenie, okręt ten wzmocni obronę (szczególnie plot) przystani lub kotwicowiska, na którym będzie aktualnie przebywał.
Opis techniczny.
Kadłub
O prostych i raczej pełnych kształtach, dość typowy dla okrętów pomocniczych.
Napęd
Dwa silniki diesla Werkspoor po 2400 KM w dwu maszynowniach.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 2xIIx120/45 Bofors/Wilton-Fijenoord P1931/33, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 24,00 kg wynosi 176400 m, a przy elewacji maksymalnej 75o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 11570 m;
- 2xIIx40/43 Bofors P1932, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE-T 0,93 kg wynosi 9980 m, a przy elewacji maksymalnej 90o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 4460 m;
- 4xIx13,2/78 FN P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,05 kg wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym samym pociskiem wynosi 4080 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano dalocelownik optyczny z funkcją plot o bazie 4,1 m.
Inne
Okręt wyposażono w cztery radiostacje i radionamiernik.
Jednostka posiada bogaty zestaw warsztatów: ciesielsko-szkutniczy, odlewniczy, kowalski, ślusarski, spawalniczy, kotlarski, mechaniczny, rusznikarski, malarski, elektrotechniczny i radiotechniczny. Łączna liczba inżynierów, techników i robotników warsztatowych sięga 140 osób. Ponadto, na okręcie bazuje grupa pięciu nurków, umożliwiająca – niewymagające dokowania – naprawy podwodnych części kadłuba. Dla grupy tej zainstalowano: wytwórnię mieszanki oddechowej, stację kompresorów, oraz dwie komory dekompresyjne. Dodatkowo zamontowano dwie pompy odwadniające o wydajności 400 m3/h każda. Istnieje na okręcie również mała pracownia konstrukcyjno-projektowa, rozwiązująca na miejscu problemy natury technicznej.
Przewożony ładunek o łącznej masie 5090 t składa się głównie ze: stali konstrukcyjnej i kadłubowej, rur rozmaitej średnicy i przeznaczenia, armatury instalacyjnej, lin stalowych i roślinnych, drewna różnych gatunków, części zamiennych dla uzbrojenia, urządzeń napędowych (w tym kompletnych silników diesla o mocy do 1000 KM) i pomocniczych, kabli i osprzętu elektrycznego, akcesoriów nawigacyjnych, kompletnych stanowisk artylerii małokalibrowej i broni maszynowej, farb, smarów i konserwantów itd. W rufowej ładowni okręt może przewozić ładunki wielkogabarytowe o maksymalnej długości do 24,0 m, szerokości do 4,7 m i wysokości do 4,5 m oraz masie do 180 t, a na pokrywie tej ładowni ładunki wielkogabarytowe o maksymalnej długości do 24,0 m, szerokości do 7,5 m i wysokości do 7,5 m oraz masie do 120 t. Do za- i wyładunku służą: jeden żuraw o udźwigu 180 t, dwa żurawie o udźwigu 8 t i dwa bomy ładunkowe o udźwigu po 4 t.

Van Leeuvenhoek, Netherlands repair ship laid down 1935, launched 1936, completed 1937 (engine 1936)

Displacement:
            8 341 t light; 8 550 t standard; 9 176 t normal; 9 677 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (425,30 ft / 413,39 ft) x 53,48 ft x (23,62 / 24,69 ft)
            (129,63 m / 126,00 m) x 16,30 m  x (7,20 / 7,53 m)

Armament:
      4 - 4,72" / 120 mm 45,0 cal guns - 52,91lbs / 24,00kg shells, 150 per gun
              Dual purpose guns in deck mounts, 1931 Model
              2 x Twin mounts on centreline ends, evenly spread
      4 - 1,57" / 40,0 mm 43,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 1 500 per gun
              Anti-air guns in deck mounts, 1932 Model
              1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
                        1 raised mount
              1 x Twin mount on centreline, forward deck centre
                        1 raised mount
      4 - 0,52" / 13,2 mm 78,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 4 500 per gun
              Machine guns in deck mounts, 1919 Model
              2 x Single mounts on sides, aft deck aft
                        2 raised mounts
              2 x Single mounts on sides, forward deck centre
                        2 double raised mounts
      Weight of broadside 220 lbs / 100 kg

Armour:
   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)     Barbette/hoist (max)
            Main:           0,98" / 25 mm                   -                                      -


Machinery:
            Diesel Internal combustion motors,
            Geared drive, 2 shafts, 4 800 shp / 3 581 Kw = 14,63 kts
            Range 13 500nm at 10,00 kts
            Bunker normal = 626 tons, at max displacement = 1 126 tons

Complement:
            468 - 609 

Cost:
            £1,637 million / $6,548 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 35 tons, 0,4%
               - Guns: 35 tons, 0,4%
            Armour: 5 tons, 0,1%
               - Armament: 5 tons, 0,1%
            Machinery: 135 tons, 1,5%
            Hull, fittings & equipment: 2 029 tons, 22,1%
            Fuel, ammunition & stores: 835 tons, 9,1%
            Miscellaneous weights: 6 138 tons, 66,9%
               - Hull below water: 4 000 tons
               - Hull above water: 2 030 tons
               - On freeboard deck: 108 tons

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              11 735 lbs / 5 323 Kg = 222,6 x 4,7 " / 120 mm shells or 1,4 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,36
            Metacentric height 3,4 ft / 1,0 m
            Roll period: 12,3 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 80 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,03
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 2,00

Hull form characteristics:
            Hull has raised forecastle, raised quarterdeck,
              a normal bow and a round stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,615 / 0,620
            Length to Beam Ratio: 7,73 : 1
            'Natural speed' for length: 20,33 kts
            Power going to wave formation at top speed: 32 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 40
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 13,05 degrees
            Stern overhang: 5,91 ft / 1,80 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                                                    Fore end,               Aft end
               - Forecastle:            15,00%,  25,92 ft / 7,90 m,  23,95 ft / 7,30 m
               - Forward deck:       34,00%,  16,08 ft / 4,90 m,  16,08 ft / 4,90 m
               - Aft deck:                36,00%,  16,08 ft / 4,90 m,  16,08 ft / 4,90 m
               - Quarter deck:        15,00%,  23,95 ft / 7,30 m,  23,95 ft / 7,30 m
               - Average freeboard:                      18,56 ft / 5,66 m

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 78,0%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 107,3%
            Waterplane Area: 16 396 Square feet or 1 523 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 141%
            Structure weight / hull surface area: 73 lbs/sq ft or 359 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,94
                        - Longitudinal: 2,05
                        - Overall: 1,02
            Excellent machinery, storage, compartmentation space
            Adequate accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

8 komentarzy:

  1. Ciekawa i niewątpliwie przydatna jednostka pomocnicza. Tradycyjnie nie pożałowałeś bardzo silnej artylerii, która wyraźnie wyprzedza epokę, w której powstał ten okręt. Prędkość jest, o dziwo, dość umiarkowana i tu nie akurat zastosowałbym mocniejszą siłownię dla zapewnienia 16 - 17 węzłów. Ale kopii o to kruszyć nie zamierzam...
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Okręt ten, z samego założenia, będzie użyty tam, gdzie infrastruktura lądowa (w tym artyleria nadbrzeżna i plot) jest słabo rozwinięta, stąd takie, a nie inne uzbrojenie.
      Również z samego założenia, 90-95% czasu służby spędzi w portach, przystaniach lub na kotwicowiskach. Szkoda środków na silniejszy napęd, który będzie użyty tylko kilka tygodni w roku. Do generowania energii elektrycznej dla urządzeń warsztatowych, żurawi itp., istniejąca siłownia w zupełności wystarczy.

      JKS

      Usuń
    2. Prędkość marszowa 10 węzłów w większości działań rutynowych mu wystarczy. Jednak okręt tego rodzaju wykonuje nie tylko zadania rutynowe. Może wziąć udział w operacji ratowania zatopionego okrętu podwodnego (może Holendrzy poradziliby sobie lepiej niż Brytyjczycy w przypadku Thetis), im szybciej dotrze na miejsce, tym lepiej. W razie wojny może być zmuszony do szybkiej ewakuacji z rejonu, w którym działał, ma obsługiwać głównie słabo rozwinięte obszary kolonii, które mogą zostać szybko zajęte przez wroga.
      Stonk

      Usuń
    3. @Stonk: dokładnie właśnie sytuacje "awaryjne" miałem w tym kontekście na myśli!
      ŁK

      Usuń
    4. "Prędkość marszowa 10 węzłów w większości działań rutynowych mu wystarczy. Jednak..."
      Jeśli ktoś kupuje samochód z przeznaczeniem na codzienne dojazdy do pracy oraz wyjazdy weekendowe na ryby, to prędkość maksymalna takiego auta na poziomie 160 km/h w zupełności mu wystarczy. Jednak, jeśli w drodze na ryby, zaatakuje go gang motocyklistów, to już nie wystarczy. Nikt jednak z tego powodu nie kupi Ferrari Portofino o prędkości maksymalnej 320 km/h.
      Poza tym, raczej nie przewiduje się użycia tej jednostki do ratowania zatopionych okrętów podwodnych.

      JKS

      Usuń
    5. W końcu jednostka, do której nie mam jak się przyczepić (o jakże krwawi mi serce :D). Chociaż można by jej podnieść block coefficient do poziomu 0,65. Jednak już teraz ma go na całkiem zacnym poziomie. Jedynym, czego mi brakuje w opisie, a nie na okręcie, to wspomnienia o elektrowni okrętowej, która powinna zapewniać zasilanie dla warsztatów i pomp ratowniczych równocześnie. Oczywiście nie myślę tu o odlewni, ale o warsztatach tokarsko-frezerskich, spawalniczych i kowalskich, żeby ułatwić akcję ratowniczą. Sądzę, że podwojenie liczby wysokowydajnych pomp byłoby jak najbardziej wskazane. Ale z tego co widzę, dramatu nie ma.
      Podsumowując. Okręt jak najbardziej wskazany w rejonach o słabo rozwiniętej infrastrukturze remontowej. Duży potencjał umożliwia dużo szersze zastosowanie, niż pierwotnie zakładano. W sumie gratulacje dla Autora.
      Pepron

      Usuń
    6. Do kolegi Peperona.
      Na początek, pięknie dziękuję za słowa uznania. Rzeczywiście, prócz wiedzy okrętowej, musiałem tu użyć sporego zasobu mojej ogólnej wiedzy technicznej, a także dokonać licznych kwerend tam, gdzie ta wiedza okazała się niewystarczająca.
      Oczywiście, są na okręcie generatory energii elektrycznej. Jeden z nich, o mocy 125 kW, napędzany pomocniczym silnikiem diesla o mocy 200 KM, zapewnia zasilanie oświetlenia, wyposażenia nawigacyjnego i innych odbiorników używanych w sytuacji, gdy główne diesle są odstawione (np. postój okrętu bez prac warsztatowych, podwodnych oraz za- i wyładowczych). Główne silniki diesla napędzają dwa generatory o mocy 1520 kW każdy. Używane są one głównie na postoju, do zasilania urządzeń i narzędzi warsztatowych, żurawi, kompresorów, pomp itp. Steruje tym wszystkim centrala elektryczna, umożliwiająca dowolną konfigurację źródeł zasilania, w zależności od potrzeb.
      O odlewni też trzeba pomyśleć :). Piece do topienia metali i ich stopów, również są tu zasilane energią elektryczną. Nb. pobór mocy przez te piece jest tak duży, że w czasie ich działania, może zachodzić potrzeba ograniczenia pracy innych urządzeń. Na szczęście, odlewy wykonuje się stosunkowo rzadko.
      Co do pomp odwadniających; 800 m3/h to sporo. Typowy zapas pływalności okrętu to ok. 20%, to znaczy, że okręt o wyporności 10000 tn może teoretycznie przyjąć do kadłuba do 2000 t wody i jeszcze utrzymać się na powierzchni. Przy założeniu, że przecieki do kadłuba zostały uszczelnione, pompy "Van Leeuvenhoeka" mogą "postawić na nogi" duży krążownik w czasie ok. 2,5 godzin. To chyba nieźle?

      JKS

      Usuń
    7. Nie ma za co dziękować, bo dobry okręt wyszedł.
      Duża wydajność pomp jest arcyważna właśnie w okresie akcji ratunkowej jeszcze przed uszczelnieniem kadłuba - jeśli jest taka potrzeba. I oczywiście wtedy najwięcej mocy będą pobierały wszelkie warsztaty przygotowujące łaty i plastry na burtę. Odlewnia raczej nie będzie uczestniczyła w takim przedsięwzięciu, przynajmniej do momentu nastania takiej potrzeby. Dużo pracy widzę dla nurków, którzy będą mieli "roboty po łokcie".
      Jako akcję ratunkową należy uwzględnić również podniesienie jednostki osadzonej na dnie. Ale to już detale...
      Peperon

      Usuń