sobota, 13 grudnia 2014

Niszczyciel typu Monsun



Niszczyciel typu Monsun 1921-1922 (4 szt.)

Ponieważ niszczyciele typu Zawierucha (DD-1 1904) powoli zbliżają się do końca swojej służby, podjęto decyzję o zastąpieniu ich nowymi jednostkami.
Są to dość duże, silnie uzbrojone jednostki, dobrze nadające się do współdziałania z ciężkimi okrętami floty. Prędkość maksymalna może nie rzuca na kolana, ale w tym przypadku postawiłem raczej na siłę i zasięg. Zresztą, aby Springsharp pozwolił na uzyskanie naprawdę wysokiej prędkości (pow. 35 w.), to niszczyciel będzie musiał mieć chyba powyżej 2 000 t. Tradycyjnie już położyłem duży nacisk na uzbrojenie plot, lekko wyprzedzające epokę. Również uzbrojenie torpedowe i przeciwpodwodne jest na dobrym poziomie. Pierwszy raz w naszej flocie niszczyciel wyposażony jest w dalmierz optyczny. Jednostki tego typu posiadają również rozdzielone kotłownie i maszynownie, co wpływa korzystnie na ich żywotność.
Jeśli okręty okażą się udane, przewiduje się przedłużenie serii lub budowę jednostek będących niezbyt dalekim rozwinięciem typu.
Pierwszy raz raport jest opracowany w nowej (jeszcze testowej) wersji Springsharpa. Wprawdzie większość starych wad programu nie została usunięta, ale nowe funkcje sprawiają, że raport jest bardziej wiarygodny niż dotychczas. Dla przykładu proszę zwrócić uwagę na bardzo szczegółowe dane w części raportu dotyczącej uzbrojenia.


W tym przypadku odporność okrętu należy pomnożyć przez ok. 1,5.



Monsun, Poland Destroyer laid down 1921

Displacement:
            1 442 t light; 1 499 t standard; 1 589 t normal; 1 661 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (350,03 ft / 344,49 ft) x 32,81 ft x (13,12 / 13,48 ft)
            (106,69 m / 105,00 m) x 10,00 m  x (4,00 / 4,11 m)

Armament:
      5 - 4,72" / 120 mm 50,0 cal guns - 52,91lbs / 24,00kg shells, 150 per gun
              Dual purpose guns in deck and hoist mounts, 1920 Model
2 x Twin mounts on centreline ends, evenly spread
              1 x Single mount on centreline, forward deck Centre 1 raised mount
      2 - 1,57" / 40,0 mm 60,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 600 per gun  
Anti-air guns in deck mount, 1919 Model
              1 x Twin mount on centreline, aft deck Centre 1 raised mount
      4 - 0,98" / 25,0 mm 60,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 1 200 per gun
              Anti-air guns in deck mounts, 1919 Model
              4 x Single mounts on sides, evenly spread 2 raised mounts
      Weight of broadside 270 lbs / 122 kg
      Main Torpedoes
      6 - 21,0" / 533 mm, 27,89 ft / 8,50 m torpedoes - 1,771 t each, 10,625 t total
            In 2 sets of deck mounted centre rotating tubes
      Main DC/AS Mortars
      2 - 429,90 lbs / 195,00 kg Depth Charges + 6 reloads - 1,535 t total
            in Stern depth charge racks
      2nd DC/AS Mortars
      2 - 429,90 lbs / 195,00 kg Depth Charges + 8 reloads - 1,919 t total
            in Depth charge throwers

Machinery:
            Oil fired boilers, steam turbines,
            Geared drive, 2 shafts, 37 490 shp / 27 968 Kw = 34,00 kts
            Range 3 500nm at 11,00 kts
            Bunker at max displacement = 162 tons

Complement:
            125 - 163

Cost:
            £0,513 million / $2,052 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 105 tons, 6,6%
               - Guns: 79 tons, 5,0%
               - Weapons: 26 tons, 1,6%
            Machinery: 863 tons, 54,3%
            Hull, fittings & equipment: 473 tons, 29,8%
            Fuel, ammunition & stores: 147 tons, 9,2%
            Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              344 lbs / 156 Kg = 6,5 x 4,7 " / 120 mm shells or 0,2 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,00
            Metacentric height 0,9 ft / 0,3 m
            Roll period: 14,2 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,65
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 0,78

Hull form characteristics:
            Hull has rise forward of midbreak,
              a normal bow and small transom stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,375 / 0,382
            Length to Beam Ratio: 10,50 : 1
            'Natural speed' for length: 20,07 kts
            Power going to wave formation at top speed: 66 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 90
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 12,00 degrees
            Stern overhang: 1,64 ft / 0,50 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                               Fore end,        Aft end
               - Forecastle:            10,00%,  18,37 ft / 5,60 m,  17,06 ft / 5,20 m
               - Forward deck:       35,00%,  17,06 ft / 5,20 m,  17,06 ft / 5,20 m
               - Aft deck:    45,00%,  8,86 ft / 2,70 m,  8,86 ft / 2,70 m
               - Quarter deck:        10,00%,  8,86 ft / 2,70 m,  8,86 ft / 2,70 m
               - Average freeboard:                      12,60 ft / 3,84 m
            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 192,5%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 97,2%
            Waterplane Area: 7 001 Square feet or 650 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 55%
            Structure weight / hull surface area: 40 lbs/sq ft or 195 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,57
                        - Longitudinal: 1,61
                        - Overall: 0,63
            Cramped machinery, storage, compartmentation space
            Adequate accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Poor seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather

Monsun (1921)
Pasat (1921)
Bryza (1922)
Harmattan (1922)
 

12 komentarzy:

  1. Niszczyciel jednak znacznie wyprzedza swoją epokę. Szczególnie uzbrojeniem przeciwlotniczym (5 dział uniwersalnych dużego kalibru + 6 automatycznych) osiąga dobry standard końca lat 30-tych. Bardzo dobrze, że program uwzględnia teraz długość luf i ilość jednostek ognia. Ciężko było dotąd traktować jednakowo np. automatycznego Vickersa L/39 i Boforsa L/56. Przydałyby się jeszcze dane na temat ilości kotłów (4?) Jeśli pochwalę urodę jednostek to chyba, tym razem, Kolega nie będzie oponował.
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ze swojej "awangardowości" już tyle razy się tłumaczyłem, że ... wystarczy.
      Prócz tego, co Kolega zauważył, nowa wersja pozwala m.in. na bardziej precyzyjne umiejscowienie uzbrojenia i innych obciążeń. Można też w końcu dość szczegółowo zdefiniować broń podwodną.
      Ilości kotłów i maszyn niestety nie da się w programie określić. Zakładam po 2 kotły na każdą kotłownię i po 2 turbiny na każdym wale, jedna niskociśnieniowa do prędkości marszowej i jedna wysokociśnieniowa do prędkości szczytowej.
      Jeśli chodzi o "urodę", to uważam, że okręt jest pod tym względem raczej przeciętny.

      JKS

      Usuń
    2. Tu nie chodzi o tłumaczenie się z "awangardowości". Nie oczekuję tego i pewnym sensie do niej (tj."awangardowości") już przywykłem. Zwracam tylko uwagę, że jednostka ma uzbrojenie przeciwlotnicze w wyższym standardzie niż, reprezentująca bardzo wysoki poziom "Błyskawica", młodsza wszak o całe 15 lat! Jeśli Kolega będzie tak przyspieszał to niszczyciele z jego stoczni, zbudowane w końcu lat 30-tych, osiągną poziom USS "Gearing". Apeluję więc (jako "hamulcowy") o zachowanie (choćby nieco) większej wstrzemięźliwości i zgodności z realiami epoki.
      ŁK

      Usuń
    3. Jeśli porównujemy do "Błyskawicy", to tak naprawdę różnica tkwi w tym, że jakoś nikt wtedy nie wpadł na prosty przecież pomysł, aby zwiększyć kąt podniesienia dział artylerii głównej na niszczycielach i uczynić z nich działa uniwersalne. Żadne bariery technologiczne w tym względzie przecież nie istniały. Jeśli były jakieś bariery, to tkwiły one w głowach projektantów i przede wszystkim "decydentów"
      "Przyśpieszać" nie mam zamiaru i przynajmniej w dziedzinie artylerii plot niczego "rewolucyjnego" w najbliższych kilkunastu latach nie planuję (bo i podstaw do tego nie ma). Myślę, że jedyne "nowe jakości", które pojawią się do roku 1945 to; rakietowe bomby głębinowe, "chrapy", sonar (asdic) i przede wszystkim radar. Tyle, że na to jest jeszcze dużo za wcześnie.
      Na temat zgodności z realiami epoki dyskutowaliśmy już wielokrotnie i nie ma sensu zaczynać od nowa. Może tylko jeszcze raz powtórzę, że żaden z moich projektów nie przekracza możliwości (podkreślam: możliwości!) technologicznych epoki. Możliwości mają jednak to do siebie, że można je wykorzystywać, bądź nie. Ja je tylko wykorzystuję, nie przekraczam.

      JKS

      Usuń
    4. Ja na przykład jednostki podobne (bądź nawet lepsze) do USS ''Gearing'' powinny pojawić się w naszej flocie za około 15 lat . Awangardowość nie jest zła (jakby nie patrzeć Polska w tym świecie jest mocarstwem (chyba przodującym) w Europie), poza tym patrząc na charakter naszej floty , to posiadanie lepszych i silniejszych jednostek od odpowiedników w innych flotach jest uzasadnione .Pewnie nie będziemy mieć największej floty w Europie , ale możemy mieć jedną z najsilniejszych.Co do jednostki , jest silnie uzbrojona , prędkość jest w miarę ,a sylwetka jest przeciętna (niczym się nie wyróżnia) .Ogólnie :Silny średniak . Podoba mi się szczegółowość uzbrojenia (np wraz z ilością amunicji) :3

      Usuń
    5. Zgadzam się co do ogólnej zasady; nie da się pokonać ilością, to trzeba spróbować jakością.
      Jeśli chodzi o raport, to mam zamiar używać od dzisiaj nowej wersji Springsharpa, choć na razie to tylko wersja testowa.

      JKS

      Usuń
    6. Szanowny Kolego JKS! Nikt nie wpadł na pomysł podniesienia kąta dział 120 mm na "Błyskawicy", bo nie widziano ówcześnie takiej potrzeby i nie jest to (technicznie) takie proste. Oprócz odpowiedniej elewacji dział muszą jeszcze zaistnieć: odpowiednia amunicja i przyrządy kierowania ogniem (dalmierze, przeliczniki artyleryjskie). Wygląda to trochę tak, jak w niektórych współczesnych filmach "historycznych", opisujących wydarzenia sprzed 200 lat, a w których bohaterowie kierują się zasadami poprawności politycznej z przełomu XX i XXI wieku. Nie jest to (psychologicznie) niemożliwe, ale jednak pozostaje nieprawdopodobne!
      ŁK

      Usuń
    7. I tu Szanowny Kolega trafił w sedno! Potwierdził, to, co ja już twierdziłem wiele razy: nie widziano potrzeby! I znowu powtórzę: niektórzy widzieli, ale nikt ich nie słuchał i potem było wielkie "oops" np. w Pearl Harbor, w Tarencie czy pod Kuantanem.
      Co do możliwości technicznych; być może nie było to całkiem proste, ale całkiem możliwe. Dalmierze i przeliczniki już istniały, a modyfikacja amunicji (w zasadzie tylko zapalnika) nie stanowi wielkiego problemu.
      Oczywiście, problemem była prawdopodobnie właśnie "psychologiczna" niezdolność decydentów do właściwej oceny potencjału lotnictwa i wyciągnięcia odpowiednich wniosków. Jest to powszechna ludzka przypadłość. Do wybuchu IWS zdecydowana większość wojskowych "prominentów" uważała samolot za ciekawą zabawkę bez militarnego znaczenia. Jeden z polskich generałów (nie pomnę już który) jeszcze dwa lata przed IIWS twierdził, że jeden pułk jego DP rozbije niemiecką dywizję pancerną, i w 1939 roku mocno się dziwił temu, co się naprawdę działo. Na szczęście zdarzają się (choć rzadko) ludzie odporni na tę "chorobę"

      JKS

      Usuń
    8. Sednem mojej wypowiedzi pozostają jednak słowa zawarte w ostatnim zdaniu. Pozostaje nam podpisać zatem, nie po raz pierwszy, protokół rozbieżności. Pozdrawiam serdecznie!
      ŁK

      Usuń
    9. Podpisany, pozdrawiam równie serdecznie.

      JKS

      Usuń
  2. Sylwetka moim zdaniem jednak się wyróżnia, bowiem przypomina jednostki o dobre 10-15 lat młodsze, niż te budowane tuż po PWS.

    OdpowiedzUsuń