Nowa kolonia - Antyle

Nowa kolonia - Antyle

Jak już pisałem, przedłużają się formalności związane z przejęciem przez nas nowych terytoriów zamorskich zakupionych od Holandii: wysp Saba, Sint Eustatius i południowej części wyspy Sint Maarten/Saint Martin oraz północnej jej części od Francji. Dwie pierwsze wyspy zostały już oficjalnie przejęte, kłopot jest z trzecią. Jak wiecie, jej terytorium jest?/było? podzielone pomiędzy Francję i Holandię i teraz trwa prawna regulacja kwestii granicznych dotychczasowych posiadaczy. To tak, jak przy sprzedaży domu przez współwłaścicieli; wcześniej żadnych sporów nie było, ale teraz trzeba formalnie ustalić, co i kto właściwie sprzedaje. Nie są to sprawy istotne, ale jak to zwykle u prawników muszą trochę potrwać.

Pamiętacie zapewne, że w rozliczeniu z Holendrami przekazaliśmy im niewielką grupę wysepek na zachodnim krańcu Archipelagu Króla Jerzego, m.in. atole Vuvulu, Aua, Ninigo, Hermit i Kaniet. Ich łączna powierzchni to ok. 288 km², a ludność wynosi ok. 580 osób. Jak widać, są one prawie bezludne, więc strata jest niewielka.

Nowe nabytki to wyspy:

- Sint Maarten/Saint Martin o powierzchni ok. 87 km², zaludnieniu ok. 15 370 osób i głównych miejscowościach Marigot (1 700 osób) i Philipsburg (1 340 osób);

- Saba o powierzchni ok. 13 km², zaludnieniu ok. 390 osób i głównej miejscowości The Bottom (260 osób);

- Sint Eustatius o powierzchni ok. 21 km², zaludnieniu ok. 760 osób i głównej miejscowości Oranjestad (640 osób).

W połączeniu z dotychczas posiadaną przez nas wyspą św. Bartłomieja, tworzą one dość zwartą i przyjemną całość o powierzchni ok. 146 km² i zaludnieniu ok. 17 680 osób Twór ten będzie nosił nazwę Antyli Polskich, jego „stolicą” będzie Philipsburg. Z powodów kurtuazyjnych wobec sprzedawców nie przewiduje się (przynajmniej na razie) większych zmian w nazewnictwie; nowa będzie tylko nazwa całości oraz spolszczeniu ulegną nazwy „świętych” wysp (św. Marcina i św. Eustachego).

Gospodarka.

Znaczenie gospodarcze nowej posiadłości jest niewielkie. Przemysłu, poza destylarnią rumu i niewielkim zakładem włókienniczym przerabiającym sizal, brak. Główną uprawą wyżywieniową jest sorgo, poza tym uprawia się trzcinę cukrową, agawę sizalową i niektóre owoce południowe. Pogłowie trzody chlewnej i drobiu jest niewielkie, a rybołówstwo słabo rozwinięte.

Infrastruktura.

Obecnie na przejętych/przejmowanych wyspach działają niewielkie porty handlowe w Philipsburgu, Marigot i Oranjestad oraz dodatkowo przystanie rybackie w The Bottom i Winwardside. Kolei brak, a sieć drogowa jest słabo rozwinięta. Duże lotnisko znajduje się na wyspie św. Marcina, a lokalne na tej samej wyspie oraz na wyspie św. Eustachego.

Wstępne plany gospodarcze.

W przemyśle na najbliższy okres przewiduje się ograniczoną rozbudowę przemysłu spożywczego (destylarnie rumu i likierów) oraz włókienniczego (sizal, sorgo). W dalszej perspektywie zakłada się budowę rafinerii pracującej na ropie z Wenezueli; zwiększyć ma to nasze bezpieczeństwo paliwowe w przypadku wojny.

W rolnictwie i hodowli większych zmian, z uwagi na ograniczony areał i jego niewielką żyzność, nie planuje się. Ponieważ dla własnych potrzeb (i na eksport) produkujemy w metropolii cukier z buraków, całość produkcji trzciny cukrowej będzie przerabiana na „procenty” oraz paszę. Przewiduje się introdukowanie na nowo pozyskane wyspy kultury kauczukowca, istniejącej już na wyspie św. Bartłomieja. Podjęte zostaną także próby introdukcji agawy sizalowej do Namibii, gdzie może w pewnych rejonach znaleźć dobre warunki. Spróbujemy trochę zintensyfikować rybołówstwo.

Obronność.

Obecnie na wyspie św. Bartłomieja stacjonuje mieszana metropolitalno-tubylcza (taka „tubylcza”, że złożona w dużej części z żołnierzy pochodzących z Togo) kompania piechoty i pluton piechoty morskiej. W najbliższej przyszłości planuje się wysłać na pozostałe wyspy 3 kompanie piechoty, pluton kawalerii i trzy plutony piechoty morskiej z metropolii oraz sformować na miejscu mieszaną metropolitalno-tubylczą (lecz już z większym udziałem rzeczywistych tubylców) kompanię piechoty.

Główną bazą floty zostanie (po rozbudowie) Philipsburg, a drugorzędnymi dotychczasowa Gustavia na św. Bartłomieju oraz Oranjestad.

Dla sił lotniczych wykorzystane będzie lotnisko w Philipsburgu oraz bazy wodnosamolotów w Gustavii (istniejąca), Oranjestad i Marigot (planowane).

Ogólnie można stwierdzić, że nasze potrzeby kolonialne zostały zaspokojone. Posiadamy (niektóre naprawdę mocne) punkty oparcia w każdym w zasadzie rejonie świata. Wprawdzie przydałyby się nam jeszcze posiadłości dysponujące np. złożami ropy, rud żelaza, chromu, niklu, boksytów, saletry, ale są one już „zajęte” i specjalnie o nie wojen toczyć nie będziemy. Chociaż jeśli miałby to być „okazyjny” łup wojenny, to raczej nie pogardzimy…

Poniżej aktualna tabelka naszych posiadłości zamorskich.

NAZWA	REGION	POW.	LUDN.	GĘST. ZALUDN.	GŁÓWNE MIASTO		ODLEGŁOŚĆ	BOGACTWA NATURALNE	UPRAWY EKSPORTOWE
		km2	mieszk.	m/km2	nazwa	mieszk.	Mm
Antyle Polskie	Antyle	146	17 680	121,1	Philipsburg	990	4 540	Brak	Kauczukowiec, trzcina cukrowa, agawa sizalowa, cytrusy, banany, ananasy
Togo	Afryka Zachodnia	87 200	1 663 200	19,1	Lome	144 900	4 880	Fosforyty	Bawełna, kawa, kakao, orzeszki ziemne
Pemba	Afryka Wschodnia	988	60 980	61,7	Portus Regius	13 590	7 150	Brak	Goździki, palma kokosowa
Belitung	Wyspy Sundajskie	4 800	76 350	15,9	Tanjung Pandan	30 290	9 440	Rudy cyny, kaolin, kwarc	Kauczukowiec, palma kokosowa, palma oleista, kawa, herbata, pieprz
Polskie Pacyficzne Terytorium Równikowe (PPTR)	Melanezja, Nauru	58 763	126 400	2,2	Rabaul	10 680	12 230	Rudy miedzi, cynku, złoto, srebro, fosforyty	Palma kokosowa, palma oleista, pieprz, kawa, kakao, banany
Samoa Zachodnie	Polinezja	2 944	24 930	8,5	Apia	6 830	13 500	Brak	Kauczukowiec, palma kokosowa, kakao
Namibia	Afryka Południowo-Zachodnia	825 418	293 900	0,4	Wichrogród	26 530	6 350	Diamenty, złoto, srebro, rudy żelaza, miedzi, cynku i ołowiu, cyny, wolframu, manganu, wanadu, arsenu, uranu, fluoryty, dolomity, marmur	Orzeszki ziemne, winorośl
OGÓŁEM:		980 259	2 263 440	2,3
stan na rok 1932