Wiadomości polityczne nr 4/1933

Wiadomości polityczne nr 4/1933

Co tam Panie w polityce?

Rząd północnoniemiecki oświadczył, że przystąpił do renowacji swojej floty wojennej jednakże w ramach ograniczeń wynikających z postanowień konferencji londyńskiej (300 000 t). Wobec tych ograniczeń, sprowadza się to do zastępowania starszych okrętów nowszymi.

Połączone niedawno państwo włoskie zgłosiło program rozbudowy floty, wg którego do roku 1939 marynarka włoska posiadać ma m.in. 4 nowoczesne, lub zmodernizowane pancerniki, 6 krążowników ciężkich, 8 lekkich i liczne mniejsze okręty.

Również admiralicja rosyjska oznajmiła, że wznawia wstrzymaną budowę niektórych okrętów, m.in. 2 krążowników linowych wg zmodyfikowanego projektu Izmaił.

Trwają wstępne konsultacje dotyczące przedłużenia w czasie obowiązywania jakościowych ograniczeń traktatowych, wynikających z postanowień Konferencji, o której pisałem wcześniej (wygasają z końcem roku 1934). Istnieje obawa, że nie wszyscy sygnatariusze tej Konferencji zgodzą się na jej przedłużenie.

Jak tam, trzymamy się mocno?

W odpowiedzi na oświadczenie rządu północnoniemieckiego, rządy Polski, Francji i Danii zażądały ułatwień w zakresie kontroli nad ilościowym aspektem niemieckich zbrojeń morskich. Żądanie to zostało – przynajmniej formalnie – przyjęte.

Między nami żakietami.

Niestety długie i żmudne wysiłki mające na celu poprawę stosunków z Japonią nie przyniosły praktycznie żadnego skutku. Kamieniem niezgody jest nasza obecność ekonomiczna i militarna w Chinach. Osobliwie solą w oku Japończyków są nasze bazy w Szantou i Hangczou, które oni uważają za skierowane przeciw sobie oraz nasz wydatna pomoc w rozbudowie floty chińskiej. Jedyne, na co zgadzają się Japończycy, to umowa gospodarcza, która z uwagi na niewielką komplementarność naszych gospodarek, nie ma praktycznego znaczenia.

Spisany przez dowódców marynarek naszej i wenezuelskiej projekt porozumienia, został przez rządy obu państw zatwierdzony i włączony do szerszego układu, zawierającego również  postanowienia natury handlowej. W skrócie układ obejmuje:

- ułatwienia w zakupie przez Wenezuelę naszych okrętów z 10% rabatem na okręty nowe i 20% na używane;

- polską pomoc w rozbudowie wenezuelskiej marynarki oraz przemysłu stoczniowego;

- możliwość podjęcia przez wenezuelskich kandydatów nauki w polskich szkołach MW, zagwarantowane zostały 4 miejsca w OSMW i 10 w PSMW;

- korzystne dla Polski warunki zakupu ropy wenezuelskiej z możliwością rozliczania należności z tego tytułu w ramach transakcji zakupu naszych okrętów;

- możliwość – oczywiście odpłatnego – korzystania przez nasze okręty z zaopatrzenia w paliwo, wodę słodką i żywność w wenezuelskich portach.

Jako, że w najbliższym czasie spodziewana jest u nas wizyta delegacji marynarki meksykańskiej, wyraźnie zacieśniają się nasze relacje polityczno-ekonomiczne z państwami latynoamerykańskimi. Daje to nadzieje na zbyt nadprodukcji naszych stoczni, a także w czasie ewentualnej wojny, na przyjazną interpretację prawa międzynarodowego.

A to Panie ciekawe…

Okryto pierwsze złoża ropy naftowej na terenie Bahrajnu, opłacalność wydobycia potwierdzić mają dalsze badania. Szejk Bahrajnu (de jure podległy Turcji) złożył formalną propozycję objęcia jego państewka przez nas protektoratem. Z uwagi na lojalność wobec naszego sojusznika, czyli Turcji, propozycja została delikatnie odrzucona.

Drugi pod względem starszeństwa syn szejka Bahrajnu, Abd-Allach Al-Chalifa oświadczył się o rękę wnuczki naszego, obecnie miłościwie panującego monarchy Jerzego V. Zgodnie z Konstytucją i naszym ususem prawnym, decyzję ma podjąć sama zainteresowana księżniczka Joanna, jednakże za zgodną akceptacją panującego dziadka oraz senatu.

Przedłużono do roku 1950 obowiązywanie (zawartej w roku 1922) Konwencji w sprawie zwalczania piractwa na obszarze Azji Wschodniej i Południowo-wschodniej. Krok ten ma znaczenie w zasadzie wyłącznie symboliczne; piractwo na tym obszarze praktycznie już nie istnieje.