Wiadomości z floty nr 46/2/1940

Wiadomości z floty nr 46/2/1940

Okręty.

Rozszerzono serię niszczycieli typu Zamieć (DD-78 1937) o dodatkowe cztery jednostki o nazwach: Nawałnica, Grad, Śnieżyca, Mgła. Będą one stacjonować na Pembie, a bazujące tam dotychczas trzy niszczyciele typu Wulkan zostaną przeniesione na PPTR.

Zbudowano osiem następnych małych okrętów desantowych (do przewozu czołgów i innych pojazdów) typu OD-9, o nazwach OD-37 – OD-44.

Stocznia MW w Elblągu wybudowała dla Wenezueli trzy okręty podwodne typu Belona.

Zbudowano dla Meksyku lekki krążownik typu Philipsburg.

Sprzedano prywatnemu armatorowi tankowiec Łysogóry (FT-4 1919), ruch ten był możliwy dzięki temu, że w zaawansowanym etapie budowy są trzy nowe, większe i nowocześniejsze okręty tej klasy.

Kolonie.

Rozpoczęto budowę na obszarze PPTR trzech pomocniczych baz MW; będą to: Koror (archipelag Palau), Kolonia (archipelag Yap) oraz Palikir (wyspa Ponape).

Inne.

Uległa zmianie i rozbudowie struktura piechoty morskiej. Obok stacjonujących w metropolii trzech brygad, powołano do życia – na bazie dotychczas funkcjonujących w koloniach luźnych pododdziałów – nowe jednostki. Są to: 4.Brygada z dowództwem w Lome (Togo), obejmująca bataliony z Togo, Antyli Polskich i Namibii; 5.Brygada z dowództwem w Portus Regius (Pemba), obejmująca dwa bataliony z Pemby i samodzielne kompanie z Abd al-Kuri i wyspy Amsterdam; 6.Brygada z dowództwem w Tanjung Pandan (Belitung), obejmująca dwa bataliony z Belitung i po jednym z Szantou i Hangczou oraz 7.Brygada z dowództwem w Rabaulu (PPTR), obejmująca bataliony z Archipelagu Króla Jerzego, Truk i wyspy Bougainville’a, a takze samodzielne kompanie z Nauru, Samoa i Clipperton. Ta ostatnia jednostka zostanie - po ukończeniu budowy wspomnianych wyżej nowych baz na PPTR – podzielona na dwie osobne brygady.

Nastąpiła zmiana na stanowisku Głównodowodzącego MW i jednocześnie Ministra Marynarki. Miejsce admirała Gryfickiego, który przeszedł w – niewątpliwie zasłużony - stan spoczynku, zajął admirał floty Lerski, dotychczasowy dowódca 2. Floty. Przewidziany jest w najbliższym czasie awans tego oficera do stopnia „całego” admirała.

Po siedmiu latach pracy, opuścił stanowisko komendanta chińskiej oficerskiej szkoły marynarki wojennej kontradmirał Kitaj-Hański, obejmie on teraz stanowisko szefa sztabu 2. Floty. Pierwszym chińskim komendantem szkoły został kontradmirał Czeng-He, absolwent US Naval Academy oraz polskich kursów podyplomowych w specjalności sztabowo-kwatermistrzowskiej.

Powołano do życia Akademię Marynarki Wojennej (AMW); będzie ona odpowiednikiem Akademii Wojennej (AW), przygotowującej do służby na wyższych stanowiskach dowódczych i sztabowych oficerów wojsk lądowych. AMW będzie kształcić w dwu kierunkach: dowódczo-sztabowym dla absolwentów wydziałów nawigacyjnego, uzbrojenia i kwatermistrzowskiego OSMW oraz technicznym dla absolwentów wydziału mechanicznego. Absolwenci wydziału elektrotechnicznego OSMW będą mogli uzupełniać swoje kwalifikacje na kierunku dowódczo-sztabowym (radiotechnicy), lub na technicznym (elektrycy okrętowi). Uprawnieni do podjęcia studiów na AMW będą cieszący się dobrą opinią służbową oficerowie w stopniu co najmniej porucznika MW, nieprzekraczający wieku 35 lat, po zdaniu egzaminu wstępnego. Kończący studia na AMW otrzymają stopień kmdra ppor. oraz prawo do tytułu oficera dyplomowanego. Ukończenie AMW (lub studiów „cywilnych” co najmniej II stopnia) będzie przepustką do uzyskania stopnia admiralskiego. Dotychczasowe kursy podyplomowe dla oficerów MW pozostaną miejscem, gdzie dokształcać się będą ci oficerowie, którzy z różnych powodów do AMW dostać się nie mogą, lub też nie chcą. Od teraz, ukończenie tych kursów (lub studiów „cywilnych” co najmniej I stopnia) będzie stanowić warunek awansu do korpusu oficerów starszych (od stopnia kmdra ppor.).

Nb. planuje się w roku przyszłym powołanie podobnej do AMW szkoły dla oficerów lotnictwa. Będą mieli tam wstęp także oficerowie lotnictwa MW, oczywiście po spełnieniu odpowiednich warunków, analogicznych do obowiązujących dla AMW i AW.

Budżet.

Ponieważ w roku 1940 zbudowaliśmy stosunkowo niewiele okrętów wielkich, a więc i drogich, pojawiły się pewne rezerwy finansowe, które pozwoliły na dofinansowanie szkolenia i baz zamorskich, a przede wszystkim lotnictwa i piechoty morskiej. W przypadku tego ostatniego składnika MW, skutkowało to opisanymi wyżej zmianami. Bieżący rok budżetowy 1940 zakończył się nadwyżką w wysokości 42 704 tys. zł., co stanowi ok. 0,04% założonego budżetu. Nadwyżka ta zostanie przeniesiona na rok następny.

Plany.

Na rok przyszły (1941) rok planuje się m.in.:

- budowę 2 zaopatrzeniowców po ok. 11 000 tn;

- budowę wielkiego, eksperymentalnego lotniskowca o wyporności ok. 45 000 tn;

- budowę 28 kutrów trałowych po ok. 90 tn;

- budowę 4 niszczycieli eskortowych po ok. 1 200 tn;

- budowę 3 tankowców floty po ok. 24 000 tn;

- budowę 2 stawiaczy min po 600 tn;

- budowę 8 niszczycieli po ok. 1 600 tn;

- budowę 28 kutrów patrolowych po ok. 60 tn;

- budowę 3 podwodnych stawiaczy min po ok. 1 000 tn;

- budowę 17 średnich okrętów desantowych po ok. 900 tn.

Możliwe jest też zakończenie budowy 9 nowych okrętów podwodnych po ok. 1 500 tn oraz rozszerzenie serii krążowników plot typu Skarżysko o 2 nowe jednostki.

Budżet, budżetem, ale dodatkowo realizacja tych planów może być zweryfikowana przez rozwój sytuacji politycznej, szczególnie na Dalekim Wschodzie. Oznacza to, że budowa jednych okrętów może zostać przyśpieszona, drugich spowolniona, innych przerwana, a jeszcze innych, nieuwzględnionych w powyższych planach, rozpoczęta.