Komunikat wojenny nr 14/1943 cz.III – październik 1943

Komunikat wojenny nr 14/1943 cz.III – październik 1943

Przebieg działań.

Na Tajwanie, zgromadzone pomiędzy Miaoli, a Sinczu wojska japońskie atakowały na północ i południe. Na północy zostały przez polskie oddziały z wielkimi stratami odparte, a następnie w kontrataku sił pancernych rozbite. Na południu zdołały lokalnie przerwać pierwszą linię Chińczyków, dopiero interwencja rezerw doprowadziła do opanowania sytuacji i odrzucenia atakujących Japończyków. Zacięte walki – miejscami wręcz – spowodowały tam znaczne straty po obu stronach. Pobite na obydwu kierunkach japońskie niedobitki wycofały się w góry na wschód od Miaoli. Chińskie oddziały zdobyły porty Tajczung i Sinczu, po czym zluzowały polskie siły w rejonie Pingczen i Taojuan. Polska brygada piechoty morskiej „s”, nie napotykając większego oporu posuwała się równoległą do wybrzeża doliną na Tajtung. Brygada „d” została zluzowana przez wyładowaną wcześniej w Suao naszą brygadę piechoty górskiej, która zajęła pozycje w górach na południowy-wschód od Jilan. Brygada „g” została zluzowana przez naszą piechotę, przerzuconą tu z rejonu Pingczen. W Tajczung Chińczycy wyładowują: dywizję piechoty, dywizję kawalerii, brygadę górską i samodzielny batalion czołgów. Japoński garnizon Tajpej, w sile ok. 2-3 tys. słabo uzbrojonych i zaopatrzonych żołnierzy, nie skorzystał z celowo pozostawionej przez nas luki w pierścieniu okrążenia i nadal odmawia kapitulacji, podobnie jak ok. 1 tys. Japończyków w Kilung. Rozpoczęto wycofywanie z Tajwanu polskiej dywizji pancernej, dwóch brygad piechoty morskiej oraz batalionu spadochroniarzy. Po ostatnich porażkach, japońska marynarka ograniczyła się do użycia okrętów podwodnych w charakterze transportowców. Tym sposobem dostarczono do Kilung ok. 200 żołnierzy, 8 t zaopatrzenia oraz ewakuowano kilkadziesiąt osób, głównie ciężko rannych i członków okupacyjnej administracji. Jeden z tych podwodnych transportowców został przez chiński patrolowiec zatopiony.

Na froncie chińskim toczyły się lokalne walki bez większych sukcesów po obu stronach. Na zapleczu północnego odcinka frontu sformowana została mieszana armia kawaleryjsko- pancerna w składzie 2 chińskich korpusów (łącznie 1 DZmot, 1 DPanc i 3 DK) oraz polskiego korpusu kawalerii (2 BK i 1 BKPanc). Planuje się użycie tego związku na stepowo-pustynnych obszarach Mongolii Wewnętrznej, w celu wyjścia na północne skrzydło frontu japońskiego i zrolowania jego obrony na wschód.

Wojna podwodna przyniosła w ostatnim czasie następujące wyniki (za wyjątkiem opisanych w innych miejscach):

- zatopionych statków japońskich 8,

- zatopionych japońskich OP 1,

- zatopionych chińskich statków 4.

Informacje uzupełniające.

2.Eskadra krążowników lekkich (Portus Regius i Tanjung Pandan, typ Gustavia CL-26 1933) została przeniesiona z 3.Floty do obszaru TR 5.Floty. Do eskadry zostanie wcielony krążowniki Kavieng tego samego typu, a 3.Eskadra krążowników lekkich zostanie rozwiązana.

Aktualnie na dalekowschodnim teatrze wojennym posiadamy następujące siły lądowe: 5 DP, 1 DZmot, 3 DPanc, 1 BKPanc, 2 BK, 1 BPG i 1 BPD. Ponadto mamy tam 5 BPM oraz 22 dywizjony lotnicze (tylko na terytorium Chin).

Aspekty polityczne.

Polskie MSZ w porozumieniu z jego chińskim odpowiednikiem przygotowuje otwarty apel do rządu japońskiego, wzywający go do podjęcia negocjacji pokojowych. Podkreśla się w nim brak japońskich perspektyw na zwycięstwo, chęć oszczędzenia ofiar i cierpień wśród walczących wojsk i ludności cywilnej oraz nie istnienie jakichkolwiek zamiarów zniszczenia japońskich urządzeń państwowych.

Planowany na ten rok ślub polskiej księżniczki Elżbiety z Janem Oranje-Nassau, po kolejnych odroczeniach terminu, został ostatecznie przeniesiony na czas po zakończeniu wojny. We wspólnym oświadczeniu dostojni narzeczeni uznali, że nie czas na radość i zabawę, kiedy giną ludzie, a szczególnie rodacy przyszłej panny młodej.

Bilans strat.

Po stronie polskiej:

- zatopionych: 2 lotniskowce, 1 ciężki krążownik, 2 lekkie krążowniki, 1 kanonierka, 1 kanonierka rzeczno-morska, 3 niszczyciele, 1 niszczyciel eskortowy, 5 okrętów podwodnych, 1 podwodny stawiacz min, 1 eskortowiec, 1 patrolowiec, 4 kutry patrolowe, 1 mały okręt desantowy, 1 kuter desantowy, 3 holowniki, 7 statków;

- zestrzelonych lub zniszczonych na ziemi 787 samolotów;

- zabitych i wziętych do niewoli 14480 osób.

Po stronie chińskiej:

- zatopionych: 1 niszczyciel, 1 torpedowiec, 3 okręty podwodne, 2 ścigacze torpedowe, 25 statków;

- zestrzelonych lub zniszczonych na ziemi 545 samolotów;

- zabitych i wziętych do niewoli 124100 osób.

Po stronie japońskiej:

- zatopionych: 3 pancerniki, 2 krążowniki liniowe, 9 lotniskowców, 1 transportowiec wodnosamolotów, 7 ciężkich krążowników, 4 lekkie krążowniki, 14 niszczycieli, 1 torpedowiec, 10 okrętów podwodnych, 3 stawiacze min, 3 trałowce, 2 patrolowce 1 dozorowiec, 1 ścigacz torpedowy, 61 statków;

- zestrzelonych lub zniszczonych na ziemi 1639 samolotów;

- zabitych i wziętych do niewoli ok. 102500 osób.

Po stronie syjamskiej:

- zatopionych: 2 pancerniki obrony wybrzeża, 1 krążownik lekki, 1 kanonierka, 8 torpedowców, 2 okręty podwodne, 2 patrolowce, 4 trałowce, 1 ścigacz torpedowy, 1 holownik, 14 statków;

- zestrzelonych lub zniszczonych na ziemi 46 samolotów;

- zabitych i wziętych do niewoli ok. 2690 osób.

Uwaga: w zestawieniu nie ujęto strat polskich i chińskich jednostek desantowych, bilans zostanie uzupełniony po całkowitym zakończeniu operacji desantowej.