Okręt podwodny typu Kosogon 1944 (6 szt.)
Duże,
oceaniczne okręty podwodne, mające w założeniu zagęścić blokadę morską Japonii.
Zaplanowano budowę w I serii 9 okrętów tego typu, ale zbliżający się koniec
wojny zweryfikował te plany i budowa trzech jednostek została przerwana we
wczesnej jeszcze fazie. W aktualnej sytuacji, okręty te mają zastąpić jednostki
typu Lamna (do kasacji) i Mustel (do sprzedania).
Kosogony można – z lekkim
przymrużeniem oka – traktować, jako OP nowej generacji. Zastosowano na nich
kilka nowinek technicznych, z których najważniejszą są chrapy (ang. snorkel), czyli maszt
powietrzno-spalinowy diesli, umożliwiający pływanie na silnikach spalinowych w
zanurzeniu peryskopowym. Pewną nowością jest też konstrukcja kadłuba sztywnego
z wręgami zewnętrznymi oraz użyciem stali o podwyższonej wytrzymałości. Inną
jest mocne ograniczenie powierzchni wystających elementów kadłuba (rezygnacja z
relingów, ukrycie części wyposażenia w kadłubie lekkim itp.). W połączeniu z
silnikami elektrycznymi dużej mocy i bateriami akumulatorów o zwiększonej
pojemności, pozwoliło to na redukcję oporów w pływaniu podwodnym, a co za tym
idzie, uzyskanie sporej prędkości i zasięgu podwodnego. Zastosowano również
kiosk nowego typu.
Kosogon jest wyposażony w 10
wt (6 na dziobie i 4 na rufie) z zapasem 24 torped (10+14). Wyrzutnie rufowe
przystosowane są do stawiania min; w miejsce 10 torped, okręt może zabrać na
pokład 24 miny kontaktowe, lub 22 nie kontaktowe (akustyczne, magnetyczne).
Stosunkowo silne jest też uzbrojenie plot, składające się z jednego poczwórnego
i jednego podwójnego stanowiska 25 mm nowego wzoru. Stanowiska te zostaną
bliżej opisane w najbliższych Wiadomościach z floty.
Sylwetka
boczna przedstawia okręt na postoju, ze złożonymi dziobowymi sterami głębokości
i banderą na flagsztoku rufowym. Trochę jednak niekonsekwentnie pokazano
podniesione – choć zazwyczaj w takiej sytuacji – opuszczane teleskopowo chrapy.
Kosogon, Poland Submarine laid down 1944
Displacement:
1 648
t light; 1 687 t standard; 1 851(2 462) t normal; 1 982 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x
beam x draught (normal/deep)
(299,29
ft / 295,28 ft) x 26,25 ft x (17,06 / 17,96 ft)
(91,22
m / 90,00 m) x 8,00 m x (5,20 / 5,47 m)
Armament:
1
- 4,13" / 105 mm 45,0 cal gun - 33,29lbs / 15,10kg shells, 100 per gun
Dual purpose gun in deck mount, 1921 Model
1 x Single mount on centreline, forward deck
centre
6
- 0,98" / 25,0 mm 65,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1944 Model
1 x Twin mount on centreline, forward deck
aft
1
raised mount - superfiring
1 x Quad mount on centreline, aft deck
forward
Weight of broadside 37 lbs / 17 kg
Main Torpedoes
6
- 21,0" / 533 mm, 27,33 ft / 8,33 m torpedoes - 1,830 t each, 10,980 t
total
submerged
bow tubes, 8 reloads
2nd Torpedoes
4
- 21,0" / 533 mm, 27,33 ft / 8,33 m torpedoes - 1,830 t each, 7,320 t
total
submerged
stern tubes, 6 reloads
Machinery:
Diesel
Internal combustion engines plus batteries,
Geared
drive, 2 shafts, 6 621(3541) shp / 4 939(2641) Kw = 20,50(9,50) kts
Range
12 000(95)nm at 9,00(5,00) kts
Bunker
at max displacement = 295 tons
Complement:
70
Cost:
£1,124
million / $4,494 million
Distribution of weights at normal
displacement:
Armament:
44 tons, 2,4%
- Guns: 8 tons, 0,4%
- Weapons: 37 tons, 2,0%
Machinery:
169 tons, 9,1%
Hull,
fittings & equipment: 1 409 tons, 76,1%
Fuel,
ammunition & stores: 204 tons, 11,0%
Miscellaneous
weights: 26 tons, 1,4%
- Hull below water: 26 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
3 570 lbs / 1 619 Kg = 22,5 x 4,1
" / 105 mm shells or 0,2 torpedoes
Stability
(Unstable if below 1.00): 1,13
Metacentric
height 0,9 ft / 0,3 m
Roll
period: 11,9 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 45 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,04
Seaboat
quality (Average = 1.00): 0,82
Hull form characteristics:
Hull
has low quarterdeck ,
a normal bow and a cruiser stern
Block
coefficient (normal/deep): 0,490 / 0,498
Length
to Beam Ratio: 11,25 : 1
'Natural
speed' for length: 17,18 kts
Power
going to wave formation at top speed: 48 %
Trim
(Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow
angle (Positive = bow angles forward): 19,80 degrees
Stern
overhang: 0,00 ft / 0,00 m
Freeboard
(% = length of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 28,00%, 11,15 ft /
3,40 m, 7,87 ft / 2,40 m
- Forward deck: 22,00%, 7,87 ft / 2,40
m, 7,87 ft / 2,40 m
- Aft deck: 33,00%, 7,87 ft / 2,40 m, 7,87 ft / 2,40 m
- Quarter deck: 17,00%, 6,56 ft / 2,00
m, 0,66 ft / 0,20 m
- Average freeboard: 7,52 ft / 2,29 m
Ship
tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 44,8%
-
Above water (accommodation/working, high = better): 54,8%
Waterplane
Area: 5 117 Square feet or 475 Square metres
Displacement
factor (Displacement / loading): 482%
Structure
weight / hull surface area: 144 lbs/sq ft or 705 Kg/sq metre
Hull
strength (Relative):
-
Cross-sectional: 3,24
-
Longitudinal: 4,49
-
Overall: 3,35
Excellent
machinery, storage, compartmentation space
Cramped
accommodation and workspace room
Poor
seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather
Operational diving depth - 121 m
Emergency diving depth - 194 m
Crush diving depth - 303 m
Sensors:
1 x SP-3
1 x SA-2
1 x RN-2
1 x RWN-M-1
Kosogon (1944)
Długoszpar (1944)
Żarłacz (1944)
Ostronos (1944)
Koleń (1944)
Piłogon
(1944)
Zamiast armaty 105 mm dałbym podwójny automat 57 mm. I to podwójne działko 25 mm jest chyba zbędne. Głębokość zanurzenia operacyjnego nie powala na kolana, podobnie, jak zasięg pływania w zanurzeniu. Kiosk okrętu wydaje mi się nazbyt masywny. W stosunku do realowych, niemieckich "XXI" wyglądają dość staroświecko.
OdpowiedzUsuńŁK
57 mm dla OP tej wielkości, to stanowczo za mało. Poza tym, stanowisko 57 mm wz.1944 ma niekorzystny hydrodynamicznie kształt i stawiałoby zbyt duże opory w pływaniu podwodnym. Artylerii plot nigdy nie za wiele, niemniej rozważam likwidację w przyszłości tego stanowiska i w ślad za tym, zmniejszenie gabarytów kiosku.
UsuńNiemieckie "XXI" to już całkiem nowa generacja OP, my jeszcze nie jesteśmy na tym etapie. Niemniej, nie mamy się czego wstydzić; "Kosogony" są technicznie porównywalne do współczesnych im amerykańskich "Balao" czy "Tench", a pod niektórymi względami nawet lepsze.
JKS
"Balao" i "Tench" to dla mnie średnie odniesienie, bo zawsze równałeś do najlepszych. A taki jest typ "XXI" - opływowy kształt kadłuba i kiosku, artyleria tylko małokalibrowa, duża prędkość podwodna, głębokość zanurzenia operacyjnego i zasięg pływania podwodnego. Nawet Japonia zdołała wprowadzić do służby w 1945 r. okręty typu "Sen-Taka", które zbudowane były na tym samym koncepcie, co niemieckie typu "XXI".
UsuńŁK
Powtarzam, typ "XXI" to całkiem nowa generacja OP, niczego lepszego nie zbudowano do końca I połowy XX w.
UsuńNaprawdę nie wiem, jak Wam dogodzić. Buduję coś wyprzedzającego konkurencję - rozbuchany progresywizm! Tłumaczę, że przecież nie zawsze - eee tam, wykrętne tłumaczenia! Buduję coś odstającego od ścisłej czołówki - co się stało, skąd nagle to zacofanie? I tak "w koło Macieju"
Tyle razy tłumaczyłem, że i w realu nikt nie był liderem w każdej dziedzinie, podawałem całe litanie przykładów, wszystko na nic, jak grochem o ścianę...
JKS
Nikt nie mówi, żebyś wyprzedzał typ "XXI". Zrób coś podobnego, skoro stać było na to nawet zacofaną, gdy spojrzeć całościowo, Japonię. No cóż, nie ukrywam, że ten okręt odstaje negatywnie od moich oczekiwań!
UsuńŁK
Przykro mi, że zawiodłem Twoje oczekiwania.
UsuńPolskie okręty podwodne porównywalne z "XXI" na pewno powstaną jeszcze w tej dekadzie, ale chyba już poza zakresem czasowym tego bloga.
JKS
Okręty są bardzo bliskie pod względem parametrów Amerykańskim typu Gato i ich następcom. I gdyby ten okręt byłby budowany, jako kolejna seria jednostek zaprojektowanych kilka lat wcześniej, jeszcze przed wojną, to nie budziłby kontrowersji.
OdpowiedzUsuńRozumiem, że w 1944r jest trochę za wcześnie na typ XXI, czy (pod pewnymi względami jeszcze nowocześniejsze) japońskie „Sen-Taka”.
Analizując okręt widać szereg rozwiązań już nie nowoczesnych:
1. działo „ciężkie”;
2. lekkie działka umieszczone tak, że wytwarzają znaczący i niepotrzebny opór w pływaniu podwodnym;
3. wręcz monstrualnie duży, ale przede wszystkim szeroki kiosk;
4. mała prędkość i zasięg w zanurzeniu;
5. proporcje dobre dla okrętu „zanurzalnego”: różnica wyporności podwodnej i nawodnej (czyli objętość kadłuba, który trzeba zanurzyć) tutaj wynosi 600t - prawie 25% wyporności w zanurzeniu. Dla „XXI” było to 200t i 11%, „Sen-Tak” 160t i 11%.
6. i jeszcze drobiazg – „kliprowy” dziób, dobry dla okrętów, które z rzadka się zanurzają, ale nie dla nowocześniejszych okrętów podwodnych;
W sumie wygląda jakby konstruktorzy chcieli zbudować klasyczny okręt do nawodnych patroli oceanicznych wg koncepcji z lat 30-tych, a na koniec dodali silny zestawy działek lekkich.
Zgadzam się, że za wcześnie (w 1944) na innowacyjność na miarę „typu XXI”, ale mimo to „trochę” więcej nowoczesności by się przydało. Ja bym oczekiwał np. okrętu wyraźnie szybszego pod wodą (12w?, 14w?), bez działa ciężkiego, z „tępym” dziobem, zestawami plot umieszczonymi „hydrodynamicznie” (może jakieś „półwieżyczki”, przyklejone do kiosku), kiosk krótszy i smukły. Żeby to osiągnąć odpuściłbym prędkość nawodną (17w?) i (jeśli byłoby to konieczne) zmniejszyłbym liczbę torped (jest ich tutaj 24).
H_Babbock
PS Choć muszę przyznać, że sylwetka Twojego okrętu wygląda apetycznie.
Dziękuję za liczne i celne uwagi.
UsuńNiepotrzebnie się rozpędziłem, pisząc o nowej generacji (choć z przymrużeniem oka). Należałoby raczej powiedzieć "typ zamykający starszą generację z pewnymi elementami przejściowymi do nowszej", wtedy większość Twoich uwag byłaby niekonieczna.
Wprawdzie tego nie planowałem, ale być może jeszcze pokuszę się projekt OP, który będzie "typem otwierającym nowszą generację z pewnymi elementami przejściowymi ze starszej", czyli czymś mocno zbliżonym do "XXI" i "Sen-Taka"
JKS