Projekt przebudowy krążowników typu „D” na ciężkie niszczyciele. 1938

Projekt przebudowy krążowników typu „D” na ciężkie niszczyciele. 1938

Dzisiaj, alternatywny do mojego, projekt przebudowy brytyjskich krążowników typu D. Autorem tak pomysłu, jak i całego opracowania jest kolega H_Babbock.

-----

W drugiej połowie lat 30-tych w Royal Navy zdawano sobie sprawę z braku dostatecznej liczby nowoczesnych krążowników, przy jednoczesnej znacznej liczbie okrętów całkowicie przestarzałych, w tym typu D. Kolejnym problemem była kwestia słabszego uzbrojenia własnych niszczycieli na tle konstrukcji zagranicznych (4-5x120 wobec 5-6x127). Problemy te miały być rozwiązane przez budowę nowych okrętów, ale był to proces długotrwały. Uznano, że znacznie szybciej i relatywnie taniej, będzie można rozwiązać niektóre problemy poprzez modernizację krążowników typu D.

Oczywiście z racji rozmiarów okręty nie miały szans stać się krążownikami przeznaczonymi do patroli oceanicznych. Podobnie okręty te były za małe aby umieścić na nich silne „krążownicze” uzbrojenie. Spróbowano więc stworzyć projekt przebudowy na okręty wsparcia niszczycieli, a w pewnych sytuacjach okrętów pełniących rolę niszczycieli (stąd nazwa ciężki niszczyciel).

Po analizie ustalono, że realistyczne jest osiągnięcie prędkości 31,5 w. To akceptowalne dla krążowników, ale znacząco mniej niż prędkość niszczycieli. Dlatego przyjęto następujące założenia. Okręty będą operować w zespołach 2-4 okrętów przydzielanych do flotylli niszczycieli. W czasie przemarszów będą w stanie towarzyszyć niszczycielom. W przypadku napotkania wrogich niszczycieli (lub małych krążowników lekkich) będą brały na siebie ciężar walki ogniowej (dodatkowo, szczególnie w bitwach nocnych będą prowadzić ataki torpedowe). W przypadku napotkania dużych okrętów wroga będą wycofywać się, z możliwością przeprowadzenia ataków torpedowych. Oczywiście okręty byłyby stracone w przypadku pojawienia się przeważających sił wroga złożonych z wyraźnie szybszych okrętów. Uznano, że jest to na tyle mało prawdopodobne, że można zaakceptować to ryzyko.

Druga rola przewidywana dla okrętów, to eskorta zespołów pancerników i/lub lotniskowców. Tutaj okręty pełniłyby rolę niszczycieli (stąd bomby głębinowe na pokładzie). Zakładano, że szczególnie na wzburzonych wodach północnych okręty będą radziły sobie w tej roli nawet lepiej niż klasyczne niszczyciele.

Przebudowa.

1. Całkowita wymiana napędu.
2. Dodanie niewielkich bąbli. Była to konieczność, ponieważ obliczenia wskazywały, że bez tego okręty będą miały problemy ze stabilnością.
3. Wymiana artylerii głównej. Zestaw 5-6xIx152 w otwartych stanowiskach, nie spełniał oczekiwań co do szybkostrzelności i zabezpieczenia obsługi. Zestawy IIx120 oceniono jako zbyt słabe. Postanowiono zastosować działa 133 mm. Nie było możliwości prostego montażu wież IIx133 (zresztą jeszcze nie gotowych), ale konstruktorzy byli w stanie dostarczyć zestawy IIx133 w zamkniętych stanowiskach cokołowych. Takie stanowiska, ze względu na znacznie większą ilość miejsca w środku, były łatwiejsze do skonstruowania niż „upchnięte” wieże 133. Stanowiska pozwalały na elewację do 85 stopni, oraz w praktyce okazało się, że pozwalają osiągać większą szybkostrzelność (niż wieże). Konstrukcja była na tyle udana, że (przeskalowana) została później zastosowana na niszczycielach typu L. Stanowiska zostały lekko opancerzone – 25 mm.
4. Liczba dział. Zastosowano układ 4xIIx133. Uzbrojenie było lżejsze niż oryginalne 6xIx152. 8 dział 133 może się wydawać zbyt ciężkim zestawem w porównaniu z okrętami Dido, ale z drugiej strony silniejsze uzbrojenie miały mniejsze okręty typów Capitani Romani i Mogador.
5. Rozmieszczenie. Zestaw IIx133 był cięższy niż Ix152. Dlatego umieszczenie stanowiska na miejscu (dotychczasowym) nr 1 i nr 6 poważnie obciążyłoby konstrukcję. Podobnie superpozycje były niewskazane ze względów na stateczność. Dlatego zdecydowano się umieścić stanowisko przednie na pozycji (dotychczasowej) nr 2, ale bez podwyższenia. Stanowisko rufowe na nowej pozycji bliżej śródokręcia niż nr 6. Dwa pozostałe na pozycjach nr 4 i 5.
6. Opancerzeni pozostawiono bez zmian.
7. Dodano lekkie działka plot, wyrzutnie torped bez zmian. Dodano zrzutnie bomb głębinowych
8. Postawiono całkowicie nowe nadbudówki i kominy, zbliżonego typu i rozmiaru, do tych z niszczycieli.

Dragon, Great Britain light cruiser laid down 1917, modernization 1938 (Engine 1938)

Displacement:

            4 506 t light; 4 716 t standard; 5 128 t normal; 5 457 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (468,00 ft / 465,00 ft) x 45,50 ft (Bulges 49,50 ft) x (14,70 / 15,49 ft)

            (142,65 m / 141,73 m) x 13,87 m (Bulges 15,09 m)  x (4,48 / 4,72 m)

Armament:

      8 - 5,25" / 133 mm 50,0 cal guns - 76,59lbs / 34,74kg shells, 300 per gun

              Dual purpose guns in deck and hoist mounts, 1939 Model

              3 x 2-gun mounts on centreline ends, majority aft

              1 x 2-gun mount on centreline, aft deck centre

                        1 raised mount aft

      8 - 1,57" / 40,0 mm 39,0 cal guns - 1,85lbs / 0,84kg shells, 600 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1936 Model

              2 x 2 row quad mounts on sides, aft deck centre

                        2 raised mounts

      6 - 0,50" / 12,7 mm 62,0 cal guns - 0,07lbs / 0,03kg shells, 2 000 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1926 Model

              1 x 4 row quad mount on centreline, aft deck aft

                        1 raised mount

              2 x Single mounts on sides, aft deck forward

                        2 double raised mounts

      Weight of broadside 628 lbs / 285 kg

      Main Torpedoes

      12 - 21,0" / 533 mm, 25,92 ft / 7,90 m torpedoes - 1,641 t each, 19,691 t total

            In 4 sets of deck mounted side rotating tubes

      Main DC/AS Mortars

      2 - 420,00 lbs / 190,51 kg Depth Charges + 40 reloads - 7,875 t total

            in Stern depth charge racks

Armour:

   - Belts:                    Width (max)  Length (avg)             Height (avg)

            Main:  2,00" / 51 mm           410,00 ft / 124,97 m            15,00 ft / 4,57 m

            Ends: Unarmoured

              Main Belt covers 136% of normal length

   - Gun armour:       Face (max)    Other gunhouse (avg)       Barbette/hoist (max)

            Main:  1,00" / 25 mm           1,00" / 25 mm                             -

   - Armoured deck - single deck:

            For and Aft decks: 1,25" / 32 mm

            Forecastle: 1,00" / 25 mm  Quarter deck: 0,00" / 0 mm

   - Conning towers: Forward 2,00" / 51 mm, Aft 1,00" / 25 mm

Machinery:

            Oil fired boilers, steam turbines,

            Geared drive, 2 shafts, 60 000 shp / 44 760 Kw = 31,50 kts

            Range 5 000nm at 15,00 kts

            Bunker at max displacement = 740 tons

Complement:

            302 - 393

Cost:

            £0,824 million / $3,297 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 248 tons, 4,8%

               - Guns: 199 tons, 3,9%

               - Weapons: 49 tons, 1,0%

            Armour: 825 tons, 16,1%

               - Belts: 480 tons, 9,4%

               - Armament: 33 tons, 0,6%

               - Armour Deck: 294 tons, 5,7%

               - Conning Towers: 19 tons, 0,4%

            Machinery: 1 643 tons, 32,0%

            Hull, fittings & equipment: 1 736 tons, 33,8%

            Fuel, ammunition & stores: 621 tons, 12,1%

            Miscellaneous weights: 55 tons, 1,1%

               - On freeboard deck: 55 tons

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              3 913 lbs / 1 775 Kg = 54,1 x 5,3 " / 133 mm shells or 0,7 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,00

            Metacentric height 1,5 ft / 0,5 m

            Roll period: 16,9 seconds

            Steadiness   - As gun platform (Average = 50 %): 71 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,34

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 0,81

Hull form characteristics:

            Hull has rise forward of midbreak,

              a normal bow and a cruiser stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,530 / 0,535

            Length to Beam Ratio: 9,39 : 1

            'Natural speed' for length: 21,56 kts

            Power going to wave formation at top speed: 62 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 88

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 7,84 degrees

            Stern overhang: -2,00 ft / -0,61 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                               Fore end,      Aft end

               - Forecastle:          22,80%,  21,80 ft / 6,64 m,  20,80 ft / 6,34 m

               - Forward deck:     8,39%,  20,80 ft / 6,34 m,  20,80 ft / 6,34 m

               - Aft deck:   52,36%,  12,80 ft / 3,90 m,  12,80 ft / 3,90 m

               - Quarter deck:      16,45%,  12,80 ft / 3,90 m,  12,80 ft / 3,90 m

               - Average freeboard:                   15,39 ft / 4,69 m

            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:

            Space            - Hull below water (magazines/engines, low = better): 117,0%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 121,5%

            Waterplane Area: 14 498 Square feet or 1 347 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 107%

            Structure weight / hull surface area: 79 lbs/sq ft or 384 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,98

                        - Longitudinal: 1,23

                        - Overall: 1,00

            Cramped machinery, storage, compartmentation space

            Excellent accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Poor seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather