środa, 12 maja 2021

Modernizacja dla Syjamu japońskich krążowników typu Chikuma 1930-1931 (2 jednostki)

Modernizacja dla Syjamu japońskich krążowników typu Chikuma 1930-1931 (2 jednostki)

Pomysłodawcą tematu jest kolega mb81. Legendę i opis techniczny modernizacji napisałem sam.

Po oddaniu do służby w latach 1919-25 łącznie 17 krążowników lekkich typów: Tenryu, Kuma, Nagara, Yubari i Sendai, zbudowane jeszcze przed IWS japońskie krążowniki lekkie typów Tone (1910) i Chikuma (1912) utraciły swoją wartość dla cesarskich sił morskich. Początkowo podjęto decyzję o złomowaniu wszystkich tych jednostek, jednakże, zainteresowanie ze strony Syjamu nabyciem niektórych z nich, ocaliło dwa okręty typu ChikumaHirado i Yahagi. Po podpisano stosownej umowy, wiosną roku 1928 rozpoczęto ich modernizację w stoczni w Sasebo. Związany ze światowym kryzysem, spadek cen głównego artykułu eksportowego Syjamu – ryżu, skutkował problemami płatniczymi, stąd dotrzymanie terminu zakończenia modernizacji (09.1929 dla pierwszego i 12.1929 dla drugiego okrętu) okazało się niemożliwe. Ostatecznie, okręty zostały przekazane Syjamowi: Taksin w listopadzie 1930, a Naresuan w marcu 1931 roku.

Obydwa okręty wzięły udział po stronie zwolenników monarchii konstytucyjnej w udanym zamachu stanu z roku 1932 i nieudanym kontrzamachu rok później. W roku 1939, obydwa krążowniki, wraz z pancernikami obrony wybrzeża typu Sri Ayuthia (1938) oraz torpedowcami typów Trat (1936-38) i Kantang (1937), stanowiły trzon floty Syjamu (od 23.06.1939 Tajlandii). Krążowniki uczestniczyły w krótkotrwałej wojnie francusko-tajskiej 1940-41. Ich wejście do walki w czasie bitwy pod Ko Chang zmieniło układ sił. Eskadra francuska została wzięta „w dwa ognie” i zmuszona do odwrotu, tracąc awizo Tahure. Poza tym, krążownik La Motte-Picquet oraz awiza Amiral Charner i Marne zostały uszkodzone. Strona tajska straciła torpedowiec Chonburi, a pancernik obrony wybrzeża Dhonburi, krążownik Taksin i torpedowiec Songhkla zostały uszkodzone. W latach 1941-44 Tajlandia formalnie – jako sojusznik Japonii – brała udział w IIWS, jednak, żadnych poważniejszych działań, tak na lądzie, jak i na morzu, nie prowadziła. W roku 1952 obydwa krążowniki zostały przeniesione do rezerwy, a w roku 1957 zezłomowane.

Poniżej opis modernizacji.

Kadłub

W celu poprawienia dzielności morskiej, nadbudowano kadłub na śródokręciu, wyrównując linię pokładu z częścią dziobową i rufową. Zlikwidowano sponsomy burtowe dla dział artylerii głównej. Nieznacznie zmieniono podział wewnętrzny kadłuba.

Napęd

Istniejący zdemontowano w całości. Zainstalowano połowę napędu montowanego na krążownikach typu Sendai, czyli sześć kotłów olejowych Kampon w czterech kotłowniach oraz dwa zestawy turbin parowych z przekładniami Kawasaki-Brown-Curtis w dwu maszynowniach.

Uzbrojenie

Istniejące zdemontowano w całości. Zamontowano:

- 4xIIx14 cm/50 (5.5") 3rd Year Type (Model 1914), przy elewacji maksymalnej 35o donośność pociskiem HE 38,0 kg wynosi 20570 m;

- 4xIx8 cm/40 (3") 11th Year Type (Model 1922), przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 5,99 kg wynosi 10800 m, a przy elewacji maksymalnej 75o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 7200 m;

- 4xIx7.7 mm/94 (0.303") "HI" Type, przy elewacji 50o donośność pociskiem 0,01 kg wynosi 4000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 3000 m;

- 4xIIxwt533 mm.

Do kierowania ogniem, zainstalowano dalocelownik optyczny o bazie 4,1 m oraz dalmierz optyczny o bazie 2,9 m.

W roku 1939 wzmocniono artylerię plot, montując 5xIx40/62 HI-91 oraz zamieniając 4xIx7,7 na 4xIx20/65 Breda.

Opancerzenie

Pozostawiono istniejący pancerny pokład ochronny 22 mm (na skosach 57 mm). Opancerzenie CT i artylerii zgodnie z raportem.

Inne

Całkowicie przebudowano nadbudówki, maszty i kominy. Zainstalowano nowe wyposażenie radionawigacyjne, w tym 5 radiostacji o zróżnicowanym zasięgu.

W wyniku modernizacji:

- prędkość maksymalna wzrosła z 26,00 do 30,95 w;

- zasięg wzrósł z 10000 Mm przy 10 w. do 10000 Mm przy 14 w;

- ciężar salwy burtowej wzrósł z 204 kg do 316 kg.

Koszt modernizacji wyniósł 46,8% wartości porównywalnego okrętu nowego. 

Taksin, Siam light cruiser laid down 1910, launched 1911, completed 1912, modernized 1924, 1930 (engine 1929)

 Displacement:

            4 089 t light; 4 276 t standard; 5 000 t normal; 5 580 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (474,61 ft / 464,24 ft) x 46,59 ft x (16,73 / 18,16 ft)

            (144,66 m / 141,50 m) x 14,20 m  x (5,10 / 5,54 m)

Armament:

      8 - 5,51" / 140 mm 50,0 cal guns - 83,78lbs / 38,00kg shells, 200 per gun

              Quick firing guns in deck and hoist mounts, 1914 Model

              4 x 2-gun mounts on centreline ends, evenly spread

                        2 raised mounts - superfiring

      4 - 3,00" / 76,2 mm 40,0 cal guns - 13,21lbs / 5,99kg shells, 400 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1922 Model

              4 x Single mounts on sides, evenly spread

      4 - 0,30" / 7,7 mm 94,0 cal guns - 0,02lbs / 0,01kg shells, 4 000 per gun

              Machine guns in deck mounts, 1923 Model

              4 x Single mounts on sides, evenly spread

                        4 double raised mounts

      Weight of broadside 697 lbs / 316 kg

      Main Torpedoes

      8 - 21,0" / 533 mm, 27,33 ft / 8,33 m torpedoes - 1,694 t each, 13,552 t total

            In 4 sets of deck mounted side rotating tubes

 Armour:

   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)            Barbette/hoist (max)

            Main:   0,98" / 25 mm       -                            0,98" / 25 mm

            2nd:     0,98" / 25 mm       -                                  -

    - Protected deck - single deck:

            For and Aft decks: 2,24" / 57 mm

   - Conning towers: Forward 2,99" / 76 mm, Aft 0,00" / 0 mm

Machinery:

            Oil fired boilers, steam turbines,

            Geared drive, 2 shafts, 45 000 shp / 33 570 Kw = 30,95 kts

            Range 10 000nm at 14,00 kts

            Bunker at max displacement = 1 304 tons

 Complement:

            296 - 386

 Cost:

            £0,194 million / $0,775 million

 Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 247 tons, 4,9%

               - Guns: 220 tons, 4,4%

               - Weapons: 27 tons, 0,5%

            Armour: 550 tons, 11,0%

               - Armament: 17 tons, 0,3%

               - Armour Deck: 515 tons, 10,3%

               - Conning Tower: 19 tons, 0,4%

            Machinery: 1 382 tons, 27,6%

            Hull, fittings & equipment: 1 897 tons, 37,9%

            Fuel, ammunition & stores: 911 tons, 18,2%

            Miscellaneous weights: 14 tons, 0,3%

               - On freeboard deck: 14 tons

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              5 917 lbs / 2 684 Kg = 65,8 x 5,5 " / 140 mm shells or 0,7 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,15

            Metacentric height 2,1 ft / 0,6 m

            Roll period: 13,6 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 70 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,54

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,29

Hull form characteristics:

            Hull has a flush deck,

              a normal bow and a cruiser stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,484 / 0,497

            Length to Beam Ratio: 9,96 : 1

            'Natural speed' for length: 21,55 kts

            Power going to wave formation at top speed: 58 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 54

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 25,60 degrees

            Stern overhang: -2,95 ft / -0,90 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                               Fore end,        Aft end

               - Forecastle:            16,00%,  21,65 ft / 6,60 m,  18,37 ft / 5,60 m

               - Forward deck:       12,00%,  18,37 ft / 5,60 m,  17,39 ft / 5,30 m

               - Aft deck:    60,00%,  17,39 ft / 5,30 m,  17,39 ft / 5,30 m

               - Quarter deck:        12,00%,  17,39 ft / 5,30 m,  17,39 ft / 5,30 m

               - Average freeboard:                      17,81 ft / 5,43 m

            Ship tends to be wet forward

 Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 104,7%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 152,3%

            Waterplane Area: 14 199 Square feet or 1 319 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 123%

            Structure weight / hull surface area: 80 lbs/sq ft or 390 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,93

                        - Longitudinal: 2,08

                        - Overall: 1,01

            Adequate machinery, storage, compartmentation space

            Excellent accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

            Good seaboat, rides out heavy weather easily

Taksin (1930)

Naresuan (1931)



21 komentarzy:

  1. Uwaga wstępna. Również te okręty są w moim archiwum. Tu jednak różnica konceptu (przebudowa dla floty japońskiej) jest znaczna, wiec podrzucę temat do ponownej "konsumpcji" po upływie stosownego czasu! :)
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
  2. Teraz merytorycznie (i mocno krytycznie!):
    1) Okręty z 1912 r. nie były w 1928 r. już przestarzałe i mieściły się raczej powyżej średniej światowej w zakresie krążowników lekkich, zwłaszcza w przypadku krajów uboższych.
    2) Skąd informacje o opancerzeniu? Wg Navypedii miały pokaźny grubością pas burtowy, będąc jednymi z pierwszych (w skali światowej) małych krążowników z opancerzeniem burtowym.
    3) Mam nadzieję, że owe "wieże" to jedynie zamknięte stanowiska pokładowe i tak należy tłumaczyć użyty termin angielskojęzyczny (nie jestem w tej terminologii zbyt mocny!). Tak, czy siak nie wyobrażam sobie bowiem zabudowania na tych okrętach 4 "prawdziwych" barbet.
    4) Działa 140 mm są nietypowe dla Syjamu. Nie sądzę, aby ten ubogi kraj mógł zdecydować się na taki krok. Tym bardziej, że oryginalne armaty 152 mm L/45 41-shiki są bliskie konstrukcyjnie używanym już działom 152 mm L/50 EOC TT i możliwe byłoby używanie tej samej amunicji. Mimo tej uwagi zestaw uzbrojenia uważam za niemal idealny dla okrętu tej wielkości.
    5) Bardzo niska jest odporność na trafienia torpedami. Nie wiem z czego to wynika?
    6) W zakresie estetyki muszę przyznać, że "od zawsze" nie lubię tych pozaginanych kominów japońskich i myślę, że nie było potrzeby ich stosowania tylko po to, by zachować "koloryt" krążowników japońskich z lat 20-tych - 30-tych.
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. 2) tu zrobiliśmy obaj z Budowniczym niezależny research, są schematy opancerzenia na sieci, obaj niezależnie uznaliśmy że info z navypedii jest błędne.
      3) Tak, to są identyczne stanowiska jak na 'Yubari'
      4) Uznałem argument o łatwiejszej obsłudze lżejszych pocisków (38 vs 45kg) przez "małokalibrowych" Azjatów.

      Usuń
    2. Wprowadzenie nowego kalibru to jednak niepotrzebne skomplikowanie (wydłużenie) linijki kalibrów. Nie mam do końca przekonania co do systemu opancerzenia. Niegdyś, jako krążowniki pancernopokładowe, figurowały również np. peruwiańskie klasy "Almirante Grau"(1907 r.). Obecnie jednak uważa się raczej, że był tam wąski pas pancerny 38 mm. Podobna sprawa dotyczy wielu innych okrętów, jak choćby hiszpański "Emperador Carlos V", który miał jednak ekstremalnie wąski i cienki pas opancerzenia burtowego. https://en.wikipedia.org/wiki/Japanese_cruiser_Hirado - tu jednak (choć bez schematu opancerzenia) powtarza się info o pancerzu na burcie. Nb. Tak słaby pokład pancerny, jako jedyny komponent opancerzenia okrętu, również ewidentnie mi nie pasuje...
      ŁK

      Usuń
    3. Podawane przez Navypedię opancerzenie (89/57 mm) jest po prostu za ciężkie dla okrętu tej wielkości.

      JKS

      Usuń
    4. Wcale niekoniecznie, o ile pas burtowy miał silnie zróżnicowaną grubość i był dostatecznie wąski. Ten system opancerzenia, który zademonstrowałeś jest z kolei rażąco słaby i archaiczny.
      ŁK

      Usuń
    5. Jest "słaby i archaiczny", ale taki prawie na pewno był.

      JKS

      Usuń
  3. Aż mnie nieco dziwi, że ten kadłub zdołał przyjąc aż tyle uzbrojenia. 8x140 i 8x533.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To chyba możliwe, w porównaniu do uzbrojenia znacząco mniejszego i szybszego "Yubari".
      ŁK

      Usuń
    2. Wyporność pełna Yubari to 4800 ton , tu 5580. Nawet zapas paliwa jest większy.
      Gdyby to było 6 dział 140 mm to możliwe , że jakoś by się to spięło, choć z drugiej strony Yubari miał chyba więcej opancerzenia, co może wyjaśniać różnice w paliwie.

      Usuń
    3. Co do opancerzenia to wcale nie jestem przekonany, że "Chikuma" et consortes były krążownikami pancernopokładowymi. Być może ta artyleria "spina" się jedynie dzięki założeniu, że były to krążowniki z tak słabym opancerzeniem. Z drugiej strony rok po ukończeniu otrzymały dodatkowe 2 działa (6>8) 152 mm L/45, z których każde ważyło więcej od 140 mm L/50 o 0,5 t.
      ŁK

      Usuń
  4. Całkiem fajne. Gratulacje.
    Jak to rozumieć-"sześć kotłów olejowych Kampon w czterech kotłowniach"?.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W dwu kotłowniach dziobowych po jednym kotle, a w dwu rufowych po dwa; stąd kominy o różnym przekroju.

      JKS

      Usuń
  5. Okręt nie budzi we mnie szczególnych emocji. Bo ani nadzwyczajny z niego krążownik lekki, ani zbyt piękny. To drugie to skutek kadłuba okrętu oryginalnego z archaicznym układem z podwyższonym zarówno pokładem dziobowym jak i rufowym. W efekcie finalny kadłub jest raczej klocowaty.
    1) W kwestii opancerzenia dorzucę jeszcze dane z Conway’s: „Belt 89mm-59mm, deck 57-38mm, CT 102mm”. Ja bym więc jednak obstawiał, że okręt miał pancerz burtowy.
    2) W sprawie kalibrów też nie dziwi mnie 140mm. Wówczas Japończycy uważali, że dla nich to bardzo „praktyczny” kaliber. A namówić młodą flotę (tutaj Syjamu) na jakieś głupstwa z różnorodnością kalibrów to się zdarzało – np. PMW.
    3) Rzeczywiście tak silne uzbrojenie, do tego w superpozycjach, wydaje się przesadzone. Porównanie z Yubari tez nie do końca trafione. Yubari był skonstruowany specjalnie, jako okręt „mega lekki”. A tutaj mamy adaptację starego pudła. Dla mnie naturalnym układem przy adaptacji starego okrętu, byłoby 3xIIx140, z 3-cią wieżą na śródokręciu. Ewentualnie obniżenie rufy o jeden pokład i dwie wieże z tyłu w superpozycji.
    4) Nienaturalnie krótka jest według mnie tylnia część okrętu (odległość między wieżą nr 4 a rufą). Też dziobowe część jest dla mnie nie za długa.
    5) Bardzo ałuję, że nadbudówka jest zwyczajna. Na okręcie z Japońskiej stoczni powinna być podobna np. do Yubari. Czyli z charakterystycznym dla krążowników (i niszczycieli) mostkiem w postaci oszklonej, od przodu półokrągłej „werandy” przykrytej lekko skośnym dachem.
    6) Doceniam wysiłek włożony w kominy. Aczkolwiek klasycznie te kominy powinny po połączeniu się tworzyć jeden komin (a nie dwie „rurki” połączone tylko na styk).
    7) Ciekawy opis bitwy pod Ko-Chang. Jednak wydaje mi się, że głównym brakiem Tajów były kiepskie umiejętności artyleryjskie. Dlatego nawet dwa dodatkowe krążowniki prędzej stały by się pływającymi celami dla Francuzów, niż osiągnęłyby jakieś sukcesy.
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zwiększenie prędkości maksymalne o prawie 5 w. w stosunku do oryginału, wymusiło zwiększenie średnie wysokości wolnej burty. W przeciwnym wypadku, dzielność morska byłaby nieakceptowalna.

      JKS

      Usuń
    2. Ależ obecnie własności morskie są równe 1,29. Granicą "dobrych" jest 1,20, więc jest spora przestrzeń na obniżanie burt.
      H_Babbock

      Usuń
    3. @ JKS: Te krążowniki osiągały bez problemu realną prędkość przekraczającą 27 węzłów, więc nie ma mowy o jej podwyższeniu aż o 5 węzłów.
      @ H_Babbock: Odnośnie kalibru 140 mm pozostanę przy własnym zdaniu. Dlaczego uboga Tajlandia miałaby ulegać tak absurdalnym sugestiom Japonii, jak wprowadzenie kolejnego kalibru do uzbrojenia i eskalacja kosztów? Stare działa 152 mm były dostatecznie nowoczesne, a przy tym radykalnie tańsze, jako wycofywane już z uzbrojenia (nie należy mylić tych armat z modelem 152 mm L/50 Vickers Mark M, które były w pełnym użyciu aż do końca DWS). "Japońskich" elementów architektury okrętowej, charakterystycznej dla okresu międzywojnia jest na tym okręcie aż "nadto". A ja osobiście zupełnie ich nie trawię! :)
      ŁK

      Usuń
    4. Navypedia podaje dla tych okrętów prędkość maksymalną 26 w. Skoro powołujesz się na ten portal w kwestii opancerzenia, wypadałoby nie kwestionować innych jego danych.
      A może uboga Tajlandia uległa sugestiom Japonii właśnie dlatego, że była uboga? Biedacy - przepraszam, niezamożni - mają zazwyczaj niewiele do gadania. Poza tym, Tajowie posiadają podobne postury do Japończyków i lżejsze pociski mogły im bardziej odpowiadać.

      JKS

      Usuń
    5. 26 węzłów to prędkość kontraktowa. Okręty osiągały na próbach ponad 27 węzłów. To dość częsty przypadek, gdy moc siłowni jest niewłaściwie oszacowana, a osiągana realnie prędkość jest większa lub mniejsza od oczekiwanej. Uboga Tajlandia nie byłą japońską kolonią, a krajów, które mogły dla niej wybudować/przebudować okręty i tak nie brakowało, z Wielką Brytanią na czele. Nb. nie jestem znawcą tych niuansów traktatów morskich, ale czy przypadkiem taki transfer owych krążowników do Tajlandii był aby zgodny z ich literą? Tajowie, piszesz, są podobni posturą do Japończyków i dlatego mogło im odpowiadać wprowadzenie lżejszej amunicji? Może i tak jest z tą posturą, ale realnie takich dział "pośredniej" mocy nie wprowadzili!
      ŁK
      PS. Szkoda, że tak epizodycznie włączasz się do dyskusji. Cierpi na tym Twój blog, bo ewidentnie zamiera. Zajrzyj choć na moment do dV, a przekonasz się jaka to zasadnicza różnica, gdy Autor znajduje czas na kilka słów komentarza. Dyskutantów u Ciebie też coraz mniej. Zwyczajnie szkoda... Mnie również, coraz częściej, ogarnia zniechęcenie...

      Usuń
    6. @ŁK
      Dyskutantów, zapewne, było by więcej. Jednak, jak sądzę, mój przykład odejścia od przyjętego na blogu systemu wpisów zgodnego z tańcem "Menuet"[wszyscy trzymają łapki(to ten tego...uogólnienie) z daleka od siebie. Same ochy i achy. Cud że pary z tego powstawały i dzieci się rodziły]. Kolega sam się w to wpisuje ("wykluczam Cię bo mnie tykasz").Konserwatyzm jak sądzę. Przepraszam. Proszę zauważyć że każdy z nas jest inny. Każdy ma inne doświadczenia, inne podejście do życia, nikt z nas nie jest doskonały. W Październiku machnie mi 50-tka. I co?. Umrzeć mam?. Czuję się psychicznie i fizycznie, gdzieś między 30 a 40 lat. Mam siłę do walki z życiem. Tak wiem, 5 letni syn, to potężny speeed. Jednak, ze względu na wiek, nie mogę tak się czuć?. Noszę go na barana, bo on chce, BO JA chcę. Taaaaak on daje mi młodość. Jak długo, kolego, czujesz się młody, tak długo jesteś młody.
      Ostatnia, potężna, dyskusja była niby przeze mnie. Potem ban. Teraz jestem zablokowany, ostrzeżenie dostałem.
      A Menueta, pod dyktando, tańczyć z wami kolegami, nie chcę i nic mnie do tego nie zmusi.


      Usuń
  6. Gdybym pozostawił oryginalne obniżenie pokładu na śródokręciu, trudno byłoby 1,00 uzyskać. Pomysłodawca sugerował nawet obniżenie pokładu na rufie, to już byłaby tragedia.

    JKS

    OdpowiedzUsuń