Niderlandzki okręt szkolny typu Willem van Oranje 1934 (1 jednostka)
W charakterze okrętu szkolnego służył
dotychczas w niderlandzkiej flocie były lekki krążownik Gelderland. Ponieważ, stan techniczny tego staruszka (wejście do
służby w roku 1900) stale się pogarszał, a ponadto, jego napęd, uzbrojenie i
wyposażenie nawigacyjne przestały odpowiadać aktualnym wymogom szkoleniowym, zaistniała
potrzeba wprowadzenia do służby nowego okrętu szkolnego. Założono, że nie ma to
być jednostka wyłącznie szkolna, ale raczej szkolno-bojowa, z pewnymi funkcjami
reprezentacyjnymi (przewidziano liczne wizyty w obcych portach). Początkowo
rozważano adaptację do tego celu jednego ze starszych pancerników obrony
wybrzeża, lub najstarszego krążownika lekkiego typu Java. Obydwa pomysły nie wytrzymały jednak krytyki. Pancerniki
obrony wybrzeża, z racji swojej specyficznej budowy, słabo się do tego celu
nadają, a krążowniki typu Java, mimo że
budowane wg przebrzmiałych już koncepcji, nadal posiadają zbyt duży potencjał,
aby wyłączać je ze składu sił stricte
bojowych. Finalnie, zdecydowano o budowie całkiem nowej jednostki, specjalnie
już zaprojektowanej, do wykonywania funkcji szkoleniowej.
Zgodnie z pierwotnymi założeniami,
powstał okręt o charakterze szkolno-bojowym, wielkości i sylwetce takiej, aby
nie trzeba było się, podczas wizyt zagranicznych, za niego wstydzić.
Oczywiście, moja ocena estetyki tej jednostki jest subiektywna i „skażona”
relacją autor-dzieło, ale tak całkiem szpetny ten okręt chyba nie jest.
Dyskusyjna może być bojowa wartość okrętu; jednakże, stosunkowo silne uzbrojenie,
w tym plot i pop, spora prędkość maksymalna oraz – dość symboliczne, lecz
istniejące – opancerzenie sprawiają, że w czasie wojny może on np.: wspierać
własne niszczyciele, zapewniać obronę plot zespołom większych okrętów, a także
być trzonem eskorty konwojów.
Dość nienaturalna jest liczba kalibrów
artylerii na, niezbyt przecież wielkiej, jednostce i ogólnie mocno zróżnicowane
uzbrojenie; jest to jednak uzasadnione celami szkoleniowymi. Na okręcie
pojawiły się po raz pierwszy działa DP 105 mm Bofors/Westoever P1931 w
nowej wersji, ze skróconą lufą. Więcej na ten temat w najbliższym Biuletynie.
Okręt zbudowany został w stoczni
Wilton-Fijenoord w czasie 25 miesięcy.
Opis
techniczny.
Kadłub
O sporym wydłużeniu, lecz również sporej
pełnotliwości. Obniżone aft deck i quarter deck mają na celu oszczędności
wagowe.
Napęd
Trzy wały napędowe. Cztery kotły
olejowe Burgerhout w dwu kotłowniach, dwie, pracujące na skrajne wały, turbiny
parowe Werkspoor o mocy 18000 KM każda z reduktorami w dwu maszynowniach i jeden, pracujący na
centralny wał, silnik diesla Werkspoor o mocy 4800 KM w jednej maszynowni. Prędkość maksymalna
na samym dieslu 17,19 w, prędkość ekonomiczna 14,00 przy 67% mocy. Prędkość
maksymalna na samych turbinach 29,17 w. Dwa rodzaje napędu są uzasadnione
celami szkoleniowymi.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 2xIIx149/50
Bofors/Wilton-Fijenoord P1921, przy elewacji maksymalnej 45o
donośność pociskiem HE 46,7 kg wynosi 26010 m;
- 2xIIx105/46
Bofors/Wilton-Fijenoord P1931/1933,
przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 16,00 kg wynosi 16740 m, a
przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem
wynosi 10880 m;
- 1xIIx40/43
Bofors P1932, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE-T 0,93 kg
wynosi 9980 m, a przy elewacji maksymalnej 90o donośność pionowa tym
samym pociskiem wynosi 4460 m;
- 4xIIx25/64
Bofors P1931, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,25 kg
wynosi 5400 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym
samym pociskiem wynosi 3240 m;
- 4xIx13,2/78
FN P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,05 kg wynosi
7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym samym
pociskiem wynosi 4080 m;
- 2xIIxwt
533 mm,
opcjonalnie
- 20
min,
lub
- 2xwbg
z zapasem 12 bg.
Do kierowania ogniem zainstalowano:
główny dalocelownik optyczny o bazie 5,6 m, pomocniczy i plot dalocelownik
optyczny o bazie 4,4 m i dwa dalmierze optyczne o bazie 2,6 m. Ponadto, obydwie
wieże artylerii głównej wyposażone są w dalmierze optyczne o bazie 5,3 m.
Opancerzenie
Jak w raporcie. Prosty układ
opancerzenia nie wymaga wizualizacji.
Inne
Na okręcie zainstalowano: sześć
radiostacji o zróżnicowanym zasięgu, radionamiernik i szumonamiernik.
Prócz załogi stałej, na jednostce
można zaokrętować do 82 osób. Standardowo jest to 70 podchorążych i 5
instruktorów. Maksymalna liczba przewożonych osób to 353, przewidziano 358
miejsc na środkach ratunkowych.
Villem van Oranje, Netherlands training cruiser laid down 1932, launched 1933, completed 1934 (engine 1933)
Displacement:
3 509 t light;
3 668 t standard; 4 440 t normal; 5 058 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(472,07 ft / 465,06 ft)
x 44,29 ft x (14,76 / 16,29 ft)
(143,89 m / 141,75 m) x
13,50 m x (4,50 / 4,96 m)
Armament:
4 - 5,87" / 149 mm 50,0
cal guns - 102,96lbs / 46,70kg shells, 150 per gun
Quick firing guns in turret on barbette
mounts, 1921 Model
2 x 2-gun mounts on centreline ends, evenly
spread
4 - 4,13" / 105 mm 46,0
cal guns - 35,27lbs / 16,00kg shells, 300 per gun
Dual purpose guns in deck mounts, 1931 Model
2 x
Twin mounts on centreline ends, evenly spread
1 raised
mount - superfiring
2 - 1,57" / 40,0 mm
43,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 1 500 per gun
Anti-air guns in deck mount, 1932 Model
1 x Twin mount on centreline, aft deck centre
1 raised mount
8 - 0,98" / 25,0 mm
64,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 3 000 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1931 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 raised
mounts
4 - 0,52" / 13,2 mm
78,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 4 500 per gun
Machine guns in deck mounts, 1919 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 double
raised mounts
Weight of broadside 559 lbs
/ 254 kg
Main Torpedoes
4 - 21,0" / 533 mm,
23,56 ft / 7,18 m torpedoes - 1,559 t each, 6,237 t total
In 2 sets of deck
mounted side rotating tubes
Mines
2 - 2 314,85 lbs /
1 050,00 kg mines + 20 reloads - 22,735 t total
in Above water - Stern
racks/rails
Main DC/AS Mortars
2 - 396,83 lbs / 180,00 kg
Depth Charges + 12 reloads - 2,480 t total
in Stern depth charge
racks
Armour:
- Belts: Width (max) Length
(avg) Height (avg)
Main: 1,18" / 30 mm 307,09 ft / 93,60 m 6,56 ft
/ 2,00 m
Ends: Unarmoured
Main Belt covers 102% of normal length
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 0,98" / 25 mm 0,98" / 25 mm 0,98"
/ 25 mm
2nd: 0,51" / 13 mm -
-
- Armoured deck - single deck:
For and Aft decks: 0,59"
/ 15 mm
- Conning towers: Forward
1,18" / 30 mm, Aft 0,00" / 0 mm
Machinery:
Oil fired boilers,
steam turbines, plus diesel motors,
Geared drive, 3 shafts,
40 800 shp / 30 437 Kw = 31,60 kts
Range 11 500nm at
14,00 kts
Bunker normal = 772 tons,
at max displacement = 1 390 tons
Complement:
271 - 353
Cost:
£1,556 million / $6,224
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 206 tons,
4,6%
- Guns: 162 tons, 3,6%
- Weapons: 44 tons, 1,0%
Armour: 267 tons, 6,0%
- Belts: 97 tons, 2,2%
- Armament: 35 tons, 0,8%
- Armour Deck: 128 tons, 2,9%
- Conning Tower: 7 tons, 0,2%
Machinery: 1 189
tons, 26,8%
Hull, fittings &
equipment: 1 758 tons, 39,6%
Fuel, ammunition &
stores: 931 tons, 21,0%
Miscellaneous weights:
90 tons, 2,0%
- Hull below water: 82 tons
- Hull above water: 8 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
5 934 lbs / 2 691 Kg = 58,8 x 5,9 " /
149 mm shells or 0,9 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,18
Metacentric height 2,0
ft / 0,6 m
Roll period: 13,1
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,41
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,26
Hull form characteristics:
Hull has rise forward
of midbreak,
a normal bow and small transom stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,511 / 0,528
Length to Beam Ratio:
10,50 : 1
'Natural speed' for
length: 23,07 kts
Power going to wave
formation at top speed: 58 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 55
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 17,20 degrees
Stern overhang: 0,00 ft
/ 0,00 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 18,00%, 22,64 ft /
6,90 m, 19,36 ft / 5,90 m
- Forward deck: 59,00%, 19,36 ft / 5,90
m, 18,37 ft / 5,60 m
- Aft deck: 7,00%, 10,50 ft / 3,20 m, 10,50 ft / 3,20 m
- Quarter deck: 16,00%, 10,50 ft / 3,20
m, 10,50 ft / 3,20 m
- Average freeboard: 17,27 ft / 5,26 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 101,1%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 173,1%
Waterplane Area:
14 197 Square feet or 1 319 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 137%
Structure weight / hull
surface area: 75 lbs/sq ft or 368 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,95
- Longitudinal:
1,93
- Overall:
1,02
Adequate machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Good seaboat, rides out
heavy weather easily
Oficjalna nomenklatura "okręt szkolny" nie oddaje walorów tej jednostki, mającej silnie wyartykułowany walor bojowy. Jest to jeden z nielicznych przedstawicieli klasy "krążowników szkolnych", występujących we flotach z okresu międzywojnia. Zaryzykowałbym tezę, że prezentuje wśród nich najwyższy standard. Okręt w okresie wojny może, po modyfikacji uzbrojenia, pełnić rolę krążownika przeciwlotniczego i okrętu dowodzenia (z racji posiadania dodatkowych pomieszczeń dla kursantów). Wizualnie krążownik jest - w moim odczuciu - bez zarzutu. Gratuluję konceptu i jego realizacji!
OdpowiedzUsuńŁK
Tak, okręt ten jest często potocznie zwany krążownikiem szkolnym, ale "moc prawną" ma oficjalna nomenklatura.
UsuńCieszę się, że zgadzamy się co do zastosowań w czasie wojny oraz estetyki. Można by, jeszcze poprawić estetykę, upodabniając komin diesla do dziobowego. Jednakże, moim zdaniem, byłby to klasyczny przerost formy nad treścią.
Bardzo dziękuję za ostatnie zdanie Twojego komentarza; ostatnio niewiele pochwał słyszałem, a krytyką mógłbym wypełnić spore morze. Oczywiście, za krytykę się nie obrażam, a nawet cieszę się, jeśli jest merytoryczna, obiektywna i nie dotyczy kwestii zupełnie nieistotnych.
Jeśli już poruszyłem temat krytyki, to muszę powiedzieć, że jedna z jej form jednak mnie wkurza. Wiemy już, że Springsharp ma swoje wady i braki; w celu realizacji swojej koncepcji, trzeba go nieraz "oszukiwać"; zazwyczaj metod tego "oszustwa" jest kilka, ale wybrać trzeba jedną z nich. Bardzo mnie drażni, jeżeli ktoś arbitralnie upiera się, że jego metoda "oszustwa" byłaby lepsza od mojej. To tak, jakby spierać się, czy 2+2=5 jest gorszym wynikiem, niż 2+2=3.
JKS
Tak, braki tego programu nie budzą wątpliwości i jakoś należy je obchodzić lub zwyczajne ignorować nieuzasadnione merytorycznie "alarmy", podnoszone przez to narzędzie, np. w kwestii dzielności morskiej okrętu (ten aspekt wzbudził ostatnio kontrowersje na blogu @dV i osobiście skłaniam się ku wyrażonym przez niego opiniom!). Masz rację, że dobór owych "wytrychów" jest suwerenną domeną stosującej je osoby i jeśli w różny sposób obchodzimy ograniczenia, to raczej trudno arbitralnie decydować czyja metoda obejścia jest lepsza...
UsuńŁK
Springsharp ma już swoje lata. Ostatnia aktualizacja była w 2021, ale rdzeń tego programu powstał w epoce Windowsa 98. Od tego czasu rozwój komputerów zarówno pod względem sprzętowym jak i oprogramowania jest kosmiczny, chyba nawet większy niż rozwój okrętów w latach 1850-1950. Przydałby się podobny program nowej generacji.
UsuńWedług mojej opinie obciążenie obliczeniowe i pamięci komputera programu springsharp jest minimalne. Więc postęp w dziedzinie informatyki nie daje tutaj wartości dodanej. To co jest problemem, że autorzy "porzucili" program. I nie usuwają wskazanych (przez użytkowników) błędów oraz nie rozwijają go dalej, niestety.
UsuńH_Babbock
ad JKS "...ostatnio niewiele pochwał słyszałem..." obawiam się, że z braku czasu nie zapoznałeś się z wpisami pod krążownikiem liniowym.
UsuńH_Babbock
Z jednej strony całkowicie neguję potrzebę wyspecjalizowanych okrętów szkolnych, które pojawiały się we mniejszych flotach w okresie międzywojnia. Bo "normalnym" flotom wystarczyło do szkolenia personelu miejsca na już istniejących okrętach wojennych (Wielka Brytania, USA) bez potrzeby obciążania budżetu jednostkami szkolnymi.
OdpowiedzUsuńAle ten konkretnie okręt jest na tyle bliski "prawdziwego" krążownika, że go akceptuje. Oczywiście prędkość (choćby o 1w) wyższa, byłaby bardzo potrzebna, ale trudno.
1. Generalnie bardzo lubię okręty "małe" to jest budowane nie na zasadzie mega wyporności, tylko umiejętności zmieszczenia się w małych rozmiarach. Tutaj jest propozycja krążownika wyjątkowo miniaturowego (jak na lata 30-te), ale bardzo fajnego.
2. Sylwetka okrętów jest bardzo przyjemna i proporcjonalna.
3. Trochę szkoda, że nadbudówka jest raczej "sztampowa", bez jakichś "holenderskich" odniesień.
4. Więcej "odwagi" z kominami. Francuzi na awizach typu Boungainville zastosowali dwa porównywalne kominy, pomimo, że rufowy komin był do dieslowskiej maszynowni, a przedni do kotłów zaopatrujących w parę urządzenia pomocnicze. Więc i tu można by zastosować dwa podobne kominy.
5. Jednak uskok kadłuba można było przesunąć do przodu o kilka metrów. Znacząco by to poprawiło kąty ostrzału rufowej wieży.
H_Babbock
Niestety, brak mi czasu na szczegółowe odniesienie się do poszczególnych punktów, ale z przyjemnością zauważam, że tym razem pochwał sporo, a krytyki niewiele :).
UsuńJKS
A co w tym dziwnego po tylu latach projektowania wyrobiłeś się jak ...
OdpowiedzUsuńFajny wpis świadczący o poziomie kultury osobistej Anonimowego...
UsuńŁK