BIULETYN INFORMACYJNY NR 30/2/1935
Okręty
Oddane
zostały do służby:
-
cztery niszczyciele typu Van Kinsbergen
(post z dnia 03.11.2023),
-
holownik oceaniczny Cycloop (post z
dnia 11.11.2023),
Zakończono
modernizację torpedowców typu Fret (post
z dnia 14.11.2023).
Przezbrojono
kanonierki typu Thor; w miejsce
trzech dział 75 mm, zamontowano jedno 105 mm oraz dodano po cztery działka 40
mm.
Dozbrojono
krążowniki lekkie typu Java, montując
na każdym z nich po cztery działka 40 mm.
Rozpoczęto
budowę dwu transportowców wojska typu Azië.
W
budowie pozostają:
-
jeden zbiornikowiec floty typu Tambora,
-
osiem niszczycieli typu Van Kinsbergen,
-
dwa stawiacze min typu Minotaurus,
-
okręt warsztatowy typu Van Leuvenhoek.
Aktualnie,
w skład MW Niderlandów wchodzą następujące okręty:
-
2 krążowniki liniowe,
-
5 pancerników obrony wybrzeża,
-
3 krążowniki ciężkie,
-
6 krążowników lekkich,
-
20 niszczycieli,
-
19 torpedowców,
-
24 okręty podwodne,
-
19 kanonierek,
-
12 patrolowców,
-
24 kutry patrolowe,
-
6 ścigaczy okrętów podwodnych,
-
31 kutrów torpedowych,
-
8 stawiaczy min,
-
20 trałowców,
-
14 kutrów trałowych,
-
3 transportowce wodnosamolotów,
-
1 transportowiec wojska,
-
1 zaopatrzeniowiec,
-
2 zbiornikowce floty,
-
2 okręty bazy,
-
2 okręty hydrograficzne,
-
1 okręt warsztatowy,
-
3 holowniki pełnomorskie,
-
1 okręt szkolny.
Budżet
Rok
budżetowy 1935 zakończył się nadwyżką w kwocie £4724, środki te zostały
przeniesione na rok następny.
Oczekuję zatem na stawiacze min typu "Minotaurus". Mam nadzieję, że będą to duże jednostki oceaniczne, o charakterze ofensywnym.
OdpowiedzUsuńŁK
Obfita dyskusja, nie ma co! :)
UsuńŁK
Witam
UsuńI co stawiacze min typu "Minotaurus" podpłyną pod wybrzeże japońskie i postawią pola minowe???? No soryy.
Już jak się upieramy na ofensywne działania minowe to należy wysłać kilka - 3-4 statki ,,neutralne,, i postawić szereg małych pól minowych w strategicznych przejściach między wyspami Nipponu.
W każdym innym przypadku jednostki typu Latona ,Pluton albo szybki Gryf nie maja sensu.
W przypadku prób zaminowania ofensywnego wybrzeża III Rzeszy przy dysproporcji sił efekty mogą być jeszcze gorsze.
Wyspecjalizowane stawiacze min dla Holendrów to tylko podwodne.
Pozdrawiam
Pawel 76
Działania ofensywne wcale nie muszą polegać na zbliżaniu się pod same wybrzeża wroga. Właściwie przeprowadzone rozpoznanie może umożliwić akcję minową nawet na środku oceanu, na uczęszczanych przez nieprzyjaciela szlakach żeglugowych. Ponadto duże i szybkie, ofensywne stawiacze min nadają się znakomicie do wykorzystania ich w charakterze transportowców zaopatrzenia dla obleganych garnizonów własnych.
UsuńŁK
"....akcję minową nawet na środku oceanu..." - tu mam wątpliwość. wydaje mi się, że miny morskie można było stawiać do głębokości akwenu do max około 100m. Czyli raczej na wodach przybrzeżnych, a nie na otwartym oceanie.
UsuńH_Babbock
Dlaczego ograniczasz się do min kotwicznych? Są przecież również miny dryfujące. Mogą, co prawda, stanowić broń obosieczną, ale na obszarze operacyjnym wroga ostrze stwarzanego przez nie zagrożenia będzie skierowane przeciw nieprzyjacielowi.
UsuńŁK
Witam
UsuńA zna Kolega przypadek dryfujących pól minowych????
Owszem zdarzały się dryfujące miny ale one się zerwały z minlin.
Co do głębokości stawiania pól minowych Angole na morzu śródziemnym stawiali na akwenie o głębokości 200 m.
Pawel76
Nigdy nie interesowały mnie szczegółowo zagadnienia wojny minowej. Miny takiego rodzaju są jednak znane. Przynajmniej według artykułu na Wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/Mina_morska.
UsuńŁK
Istniały rzeczne miny dryfujące. Miało to sens, bo prąd rzeki pozwalał określić gdzie zrzucona mina popłynie, a relatywnie wąski obszar żeglugi dawał realne szanse trafienia miny w coś.
UsuńOczywiście zdarzały się miny kotwiczne, urwane z miniliny i swobodnie dryfujące. Jednak przy niezłych warunkach, były łatwe do wykrycia, bo góra miny wystawała ponad wodę.
Ja jednak nigdy nie słyszałem o świadomym konstruowaniu morskich min dryfujących ani o stawianiu oceanicznych zagród dryfujących. Więc jeśli ktoś ma o tym bogatszą wiedzę to chętnie się dowiem.
PS dziękuję za sprostowanie, te 100m napisałem "z pamięci", jak się okazało zawodnej.
H_Babbock
Przypuszczam, że te dryfujące miny nie przemieszczały się na powierzchni, lecz w zanurzeniu, na zadanej im głębokości. Z pewnością nie można podciągać pod tę kategorię zerwanej z minliny - miny kotwicznej.
UsuńŁK
Szybkie przeszukanie navweapons.com: miny niemieckie i sowieckie kotwiczne miały maksymalną głębokość stawiania 500 metrów (oczywiście nie wszystkie modele, bywały i takie o znacznie krótszych minlinach), włoskie produkowane P200 miały minliny długości 820 metrów (uwaga: długość minliny ≠ maksymalnej głębokości stawiania, trzeba brać pod uwagę dryf (minlina nie jest pionowa) i głębokość, na jakiej chcemy umieścić minę względem powierzchni), a prototypowe aż 1 000 metrów.
UsuńNie podpisałem się.
UsuńStonk
Długość maksymalna niektórych minlin jest zatem znacznie większa, niż to pierwotnie szacowaliśmy. Dziękuję Ci za trud zebrania tych informacji.
UsuńŁK
Jedna uwaga wstępna co do stawiania min. Powinniśmy brać pod uwagę, że duża część min stawianych na głębokich wodach, stanowiły bariery przeciw okrętom podwodnym.
UsuńNatomiast użyteczność niderlandzkich szybkich stawiaczy min widziałbym w tym, że stawiałyby pola na możliwych trasach podejścia do HIW. Szybkie postawienie min po wykryciu np. niszczycieli kręcących się w jakimś rejonie może być zabójcze dla sił wroga, zwłaszcza dla jego pewności siebie. Jak miałby prowadzić siły inwazyjne po skutecznym rozpoznaniu, jeśli wcześniej nadział się na miny, których podczas rozpoznania nie było ? W takich akcjach byłby z szybkich stawiaczy min byłby większy pożytek, niż w samobójczych misjach na wodach japońskich. Innym rodzajem mogłoby być szybkie minowanie np. w pobliżu Tajwanu. Stawiacze mogłyby przejść między wyspami, nawet wykorzystując Filipiny, by szybkim wyskokiem podejść w pobliże wyspy i postawić pole ~20 mil od dowolnego portu i wrócić zbliżoną trasą do bazy.
Scenariusze można mnożyć, ale wszystkie bym widział w takich właśnie rejonach, niezbyt odległych od własnych baz.
Peperon