Niderlandzki kuter artyleryjski typu G1 1938-1940 (16 jednostek)
Pierwsze w niderlandzkiej flocie
okręty tej klasy (podklasy). Są to, jak dotychczas, najszybsze okręty
niderlandzkiej MW. Wejdą w skład już istniejących i dopiero planowanych dywizjonów
kutrów torpedowych, stanowiąc niejako ich przewodniki. Dywizjony takie, etatowo
składać się więc będą z czterech kutrów torpedowych i jednego artyleryjskiego.
Głównym zadaniem prezentowanych kutrów
będzie zwalczanie nieprzyjacielskich oraz wsparcie ogniowe własnych kutrów
torpedowych. W założeniu, szczególną rolę mają odgrywać podczas ataków
torpedowych własnych kutrów. Idąc na czele dywizjonu i prowadząc intensywny
ogień, mają demoralizować nieosłonięte obsady broni małokalibrowej na okrętach
wroga oraz ściągać na siebie uwagę i ogień przeciwnika, celem ułatwienia
własnym kutrom torpedowym wyjścia na pozycje strzału torpedowego.
Osiem kutrów tego typu zbuduje
stocznia Willemsoord Werf w Den Helder, jeden stocznia Curaçao Droogdok
Maatschappij w Willemstad i siedem stocznia Tanjung Priok Droogdok w Batawii. W
takiej samej proporcji będą przydzielone do dowództw obszarów Metropolii, Indii
Zachodnich i Indii Wschodnich.
Opis techniczny okrętu.
Kadłub
Raczej typowy dla większych, szybkich
kutrów.
Napęd
Silniki
diesla DAF, dwa po 1500 KM i jeden 1200 KM.
Zastosowano
do prędkości współczynnik zwiększający 1,55, wyliczony na podstawie realnych
jednostek tej klasy.
Uzbrojenie
Kutry
zostały uzbrojone w:
- 1x1x40/43 Bofors P1932, przy
elewacji 45o donośność pociskiem HE-T 0,93 kg wynosi 9980 m, a przy
elewacji maksymalnej 90o donośność pionowa tym samym pociskiem
wynosi 4460 m;
- 1xIIx25/64 Bofors/Wilton-Fijenoord
P1931, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,25 kg
wynosi 5400 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność
pionowa tym samym pociskiem wynosi 3240 m;
- 2xIx13,2/78
FN P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,05 kg
wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym
samym pociskiem wynosi 4080 m.
Inne
Na
okręcikach zainstalowano dwie radiostacje krótkiego zasięgu oraz
radionamiernik.
G1, Netherlands motor gun boat laid down 1938, launched 1938, completed 1938 (engine 1938)
Displacement:
63 t light; 66 t
standard; 74 t normal; 80 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(113,12 ft / 110,24 ft)
x 18,37 ft x (4,27 / 4,45 ft)
(34,48 m / 33,60 m) x
5,60 m x (1,30 / 1,36 m)
Armament:
1 - 1,57" / 40,0 mm
43,0 cal gun - 2,05lbs / 0,93kg shells, 500 per gun
Anti-air gun in deck mount, 1932 Model
1 x Single mount on centreline, forward deck
aft
2 - 0,98" / 25,0 mm
64,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 1 000 per gun
Anti-air gun in deck mount, 1931 Model
1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
2 - 0,52" / 13,2 mm
78,0 cal guns - 0,11lbs / 0,05kg shells, 2 000 per gun
Machine guns in deck mounts, 1919 Model
2 x Single mounts on sides, forward deck
centre
Weight of broadside 3 lbs /
2 kg
Machinery:
Diesel Internal
combustion motors,
Geared drive, 3 shafts,
4 200 shp / 3 133 Kw = 40,94 kts
Range 400nm at 20,00
kts
Bunker normal = 8 tons,
at max displacement = 14 tons
Caution: Delicate, lightweight machinery
Complement:
12 - 16
Cost:
£0,047 million / $0,190
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 1 tons, 1,3%
- Guns: 1 tons, 1,3%
Machinery: 42 tons,
56,6%
Hull, fittings &
equipment: 20 tons, 27,4%
Fuel, ammunition &
stores: 11 tons, 14,7%
Miscellaneous weights:
0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
6 lbs / 3 Kg = 3,0 x 1,6 " / 40 mm
shells or 0,1 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,27
Metacentric height 0,6
ft / 0,2 m
Roll period: 9,9
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 38 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,02
Seaboat quality (Average = 1.00): 0,29
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck,
a normal bow and a cruiser stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,300 / 0,312
Length to Beam Ratio:
6,00 : 1
'Natural speed' for
length: 10,50 kts
Power going to wave
formation at top speed: 81 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 100
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 18,70 degrees
Stern overhang: 0,00 ft
/ 0,00 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 22,00%, 8,53 ft /
2,60 m, 7,55 ft / 2,30 m
- Forward deck: 18,00%, 7,55 ft / 2,30
m, 6,89 ft / 2,10 m
- Aft deck: 50,00%, 6,89 ft / 2,10 m, 6,56 ft / 2,00 m
- Quarter deck: 10,00%, 6,56 ft / 2,00
m, 6,56 ft / 2,00 m
- Average freeboard: 7,06 ft / 2,15 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 188,4%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 129,5%
Waterplane Area:
1 190 Square feet or 111 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 32%
Structure weight / hull
surface area: 11 lbs/sq ft or 52 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,28
-
Longitudinal: 3,01
- Overall:
0,36
Cramped machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Caution: Lacks
seaworthiness - very limited seakeeping ability
G1 - G6 (1938)
G7 - G12 (1939)
G13 - G16 (1940)
Małe i szybkie kanonierki motorowe zawsze podobały mi się, choć temat - jako taki - nie wzbudza raczej większych emocji. Osobiście wolałbym drugie działko 40 mm zamiast podwójnego 25 mm.
OdpowiedzUsuńŁK
Jest to pierwszy niderlandzki okręt tej klasy, a więc niejako eksperymentalny. Praktyka - szczególnie bojowa - wskaże, który kaliber sprawdza się tu lepiej.
UsuńJKS
Oczywiście! Każde z rozwiązań ma swoje zalety i wady. Twoja propozycja to większa gęstość ognia. Moja to zdecydowanie większa siła rażenia pojedynczego pocisku. W przypadku głównego zadania tych okrętów, jakim jest zwalczanie ścigaczy torpedowych wroga, trudno mi jednoznacznie wskazać optymalne rozwiązanie...
UsuńŁK
Jeśli mam być szczery to założenie, że 1 kuter artyleryjski będzie przypadał na 4 torpedowe, uważam za błędne. Kutry artyleryjskie nie powinny przewodzić torpedowym, ale stanowić ich eskortę i ułatwiać atak przez zrobienie zamieszania w formacji wroga jeszcze przed wystrzeleniem torped, a później osłaniać odwrót po ataku. Uważam również, że kutrów artyleryjskich powinno być więcej o tyle, żeby można było np. w HIW utworzyć kilka zespołów uderzeniowych bez wiązania ich kutrami torpedowymi.
OdpowiedzUsuńCo do samego projektu G1 to moim głównym zarzutem jest brak możliwości prowadzenia ognia z działka 40 mm przez dziób kutra. Po co stawiać na pokładzie działko 40 mm, jeśli i tak nie można wykorzystać jego głównego atutu ? Trochę śmiesznie wygląda to, gdy uświadomimy sobie, że działka 25 mm posiadają poziomy kąt ostrzału ~270 stopni, km-y mają po 180 stopni, a główne uzbrojenie tylko ~60 stopni na każdą burtę. Mówiąc najdelikatniej mamy kichę... Wymagana jest - według mnie - tak na dzień dobry zamiana miejsc na pokładzie działka 40 mm i pomostu .
Sorry, ale tak to widzę.
Peperon
W niderlandzkiej MW docenia się elastyczność dowodzenia. To, że organizacyjnie jeden MGB przypada na cztery MTB, nie wyklucza innych konfiguracji, tworzonych wg aktualnych potrzeb i uwarunkowań. Np. składającą się z trzech dywizjonów flotyllę, można podzielić na grupę torpedową (12 jednostek) i artyleryjską (3 jednostki). Piszesz o stworzeniu z MGB kilku samodzielnych zespołów uderzeniowych w obszarze Indii Wschodnich. Wymagałoby to posiadania tylko na tym obszarze co najmniej kilkunastu jednostek tej klasy (czyli wszystkich zaprojektowanych). Po pierwsze, co z innymi obszarami, a po drugie, na co miałyby te zespoły uderzać?
UsuńDziałka 40 mm już przy podniesieniu circa 15 st., mają sektor ostrzału ok. +/- 150 st, nie jest więc tak źle. Nie znam realnych MGB/MTB z pomostem na śródokręciu.
JKS
Wydaje mi się, że postulat usytuowania działka 40 mm na dziobie jest słuszny, ale pod warunkiem prowadzenia walki na umiarkowanych prędkościach, nie przekraczających ~ 20 węzłów. Walka manewrowa na prędkości maksymalnej zapewni z pewnością większą skuteczność ognia przy zaproponowanej przez Autora konfiguracji uzbrojenia, czyli z artylerią główną na śródokręciu.
UsuńŁK
Dokładnie tak, kolego ŁK. Przy dużych prędkościach, kiedy kadłub jest w stanie ślizgu, stanowisko dziobowe byłoby praktycznie z walki wyłączone, a niepotrzebnie obciążałoby dziób. Z kolei duże obciążenie dziobu, utrudniałoby wejście w ślizg, co uniemożliwiałoby osiągnięcie dużej prędkości, co... itd.
UsuńJKS
I z tego powodu nasz S-7 miał na dziobie działko 57 mm...
UsuńPeperon
Nie zależało to czasem od specyfiki konstrukcji kadłuba? Te okręty niderlandzkie są zapewne "pochodną" niemieckich schnellbootów.
UsuńŁK
Nie jest to wprawdzie proste naśladownictwo, ale rzeczywiście konstrukcja niderlandzkich kutrów bardziej przypomina Schnellbooty, niż kutry brytyjskie.
UsuńJKS
@ŁK. Nie wiem, czy specyfika konstrukcji wpływała na różnicę w uzbrojeniu okrętu. Muszę jednak wspomnieć, że S-7 był znacznie mniejszy od prezentowanego tu projektu.
UsuńPeperon
Również niemieckie schnellbooty były w realu największymi ze ścigaczy torpedowych okresu DWS. Różnica w konstrukcji kadłubów, w porównaniu do okrętów brytyjskich, jest niewątpliwa.
UsuńŁK