Ponieważ w ostatnich latach wzrosła
(kosztem wodnopłatowców) rola lotnictwa pokładowego, podjęto decyzję o przebudowie
najstarszego niderlandzkiego transportowca wodnosamolotów na lotniskowiec
eskortowy. Uzyskany na skutek tej przebudowy okręt należy zaliczyć do
mniejszych; typowe, realne jednostki tej podklasy miały wyporność circa 10000
t. Jednakże, duży (a szczególnie długi) w stosunku do całości okrętu hangar,
pozwolił pomieścić zadowalającą liczbę samolotów.
Zastosowano hangar typu zamkniętego,
dla zapewnienia skutecznej jego wentylacji, jest częściowo otwarty od strony
rufy, a także posiada na burtach po dwa duże otwory wentylacyjne, z zamknięciem
żaluzjowym. Ruch samolotów w hangarze jest zasadniczo jednostronny, od
podnośnika dziobowego do rufowego, w przeciwieństwie do kierunku ruchu
samolotów na pokładzie startowym. Aby zadowolić zwolenników ścisłego wyrażania
się, kierunek ruchu w hangarze i na pokładzie jest identyczny, tylko zwrot
przeciwny J.
Głównym zadaniem okrętu jest
eskortowanie konwojów szczególnie narażonych na ataki powietrzne i podwodne,
stąd też został on przydzielony do Dowództwa Grup Eskortowych. Nie wyklucza się
jednak, czasowego detaszowania go, np. do zespołów operacyjnych lub
desantowych, celem wzmocnienia ich obrony plot i/lub pop.
Zrezygnowano z montażu występującego
na większości realnych okrętów tej podklasy działa średniego kalibru (4-5”). Po
pierwsze, trudno było na tym niewielkim okręcie znaleźć dla niego sensowną
lokalizację, a po drugie, Amsterdam
nigdy nie będzie operował samodzielnie i daleką obronę plot zapewnią mu inne
okręty zespołu.
Przebudowę wykonała stocznia Rotterdamsche
Droogdok Maatschappij w Rotterdamie, ta sama, która wcześniej okręt zbudowała.
Opis techniczny przebudowy.
Kadłub
Obniżono pokład rufowy, a burty na pozostałej
długości lekko podniesiono tak, aby wyrównać poziom pokładu górnego
(startowego). Częściowo zmieniono podział wewnętrzny kadłuba.
Napęd
Istniejący zdemontowano. W jego miejsce
zainstalowano cztery silniki diesla Westoever o mocy 6000 KM każdy w dwu
maszynowniach. Silniki te pracują parami na każdy z dwu wałów napędowych.
Uzbrojenie
Istniejące zdjęto w całości. Zamontowano:
-
5xIIx40/60 Bofors/Wilton-Fijenoord P1937, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,93
kg wynosi 9830 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa
tym samym pociskiem wynosi 7160 m;
- 2xII+8xIx20/60 Madsen/Westoever
P1938, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,16 kg
wynosi 4700 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym
samym pociskiem wynosi 3050 m.
Do kierowania ogniem zamontowano
dalocelownik optyczny plot o bazie 2,3 m.
Opancerzenie
Opancerzone stanowisko dowodzenia wraz
z pomostem zlikwidowano.
Grupa lotnicza
Standardowy zestaw grupy lotniczej to
7 myśliwców pokładowych Fokker DM.XXI i trzy samoloty rozpoznawczo-bombowe
Renard R.40. Możliwe są także inne zestawy, skrajne to 11 Fokker DM.XXI lub 8 Renard R.40.
Przewożone na okręcie zaopatrzenie lotnicze
(paliwo, smary i płyn hydrauliczny, bomby klasyczne i głębinowe, amunicja
strzelecka itp.), umożliwiają (dla zestawu standardowego) wykonanie 60
samolotolotów dla aparatów Fokker DM.XXI i 40 samolotolotów dla Renard R.40.
Wszystko to przy założeniu, że środki te (paliwo, amunicja itd.) w czasie
każdego lotu zostaną zużyte w całości. Ponadto, okręt może przewieźć do 1500 t
paliw, celem uzupełniania go na mniejszych jednostkach eskorty.
Inne
Nadbudówki, komin, maszt, katapultę i
żurawie zdemontowano. Jeden z żurawi wykorzystano ponownie na przebudowanym
okręcie. Z uwagi na wąski pokład startowy, nowej nadbudówki nie zabudowano w formie klasycznej „wysepki”, lecz niejako „doklejono” ją do prawej burty. Z tego samego powodu, wyloty spalin diesli umieszczono na burtach.
Zainstalowano nowe wyposażenie
radionawigacyjne: cztery radiostacje, radionamiernik oraz nowszą, udoskonaloną
wersję użytego na krążownikach typu Halmahera
radaru, czyli BeD-2u.
W wyniku przebudowy:
- długość zmniejszyła się o 0,2 m, a zanurzenie o
0,9 m;
- wyporność normalna zmniejszyła się z 7631 do 6370
t;
- prędkość maksymalna wzrosła z 22,85 do 24,11 w;
- zasięg wzrósł z 13000 do 14500 Mm przy 14 w.
Koszt przebudowy wyniósł 40,6% wartości identycznego
okrętu nowego.
Amsterdam, Netherlands escort aircraft carrier laid down 1923, launched
1924, completed 1926, rebuilt 1941 (engine 1940)
Displacement:
5 103 t light;
5 270 t standard; 6 370 t normal; 7 249 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(472,76 ft / 461,29 ft)
x 57,74 ft x (15,42 / 17,09 ft)
(144,10 m / 140,60 m) x
17,60 m x (4,70 / 5,21 m)
Armament:
10 - 1,57" / 40,0 mm
60,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 2 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1937 Model
1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
4 x Twin mounts on sides, evenly spread
4 hull
mounts in casemates- Limited use in heavy seas
12 - 0,79" / 20,0 mm
60,0 cal guns - 0,35lbs / 0,16kg shells, 5 000 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1938 Model
2 x Twin mounts on side, forward deck centre
2 raised
mounts
8 x Single mounts on sides, evenly spread
8 hull
mounts in casemates- Limited use in heavy seas
Weight of broadside 15 lbs /
7 kg
Machinery:
Diesel Internal
combustion motors,
Geared drive, 2 shafts,
24 000 shp / 17 904 Kw = 24,11 kts
Range 14 500nm at
14,00 kts
Bunker normal =
1 100 tons, at max displacement = 1 979 tons
Complement:
356 - 463
Cost:
£0,536
million / $2,143 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 7 tons, 0,1%
- Guns: 7 tons, 0,1%
Machinery: 642 tons,
10,1%
Hull, fittings &
equipment: 2 570 tons, 40,3%
Fuel, ammunition &
stores: 1 267 tons, 19,9%
Miscellaneous weights: 1 884
tons, 29,6%
- Hull below water: 1 831 tons
- Hull above water: 21 tons
- On freeboard deck: 32 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
16 614 lbs / 7 356 Kg =
425,2 x 5 " / 127 mm shells or 1,9 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,51
Metacentric height 4,4
ft / 1,4 m
Roll period: 11,5
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,00
Seaboat quality (Average = 1.00): 2,00
Hull form characteristics:
Hull has low
quarterdeck,
a normal bow and a round stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,543 / 0,557
Length to Beam Ratio:
7,99 : 1
'Natural speed' for
length: 21,48 kts
Power going to wave
formation at top speed: 51 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 35
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 8,30 degrees
Stern overhang: 7,55 ft
/ 2,30 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 20,00%, 26,90 ft /
8,20 m, 26,90 ft / 8,20 m
- Forward deck: 32,00%, 26,90 ft / 8,20
m, 26,90 ft / 8,20 m
- Aft deck: 38,00%, 26,90 ft / 8,20 m, 26,90 ft / 8,20 m
- Quarter deck: 10,00%, 16,40 ft /
5,00 m, 16,40 ft / 5,00 m
- Average freeboard: 25,85 ft / 7,88 m
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 66,2%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 265,8%
Waterplane Area:
18 464 Square feet or 1 715 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 200%
Structure weight / hull
surface area: 75 lbs/sq ft or 365 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,87
-
Longitudinal: 4,06
- Overall:
1,02
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat,
comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
7 x Fokker DM.XXI
3 x Renard R.40