Kanonierki desantowe typów Wezuwiusz 1944 (8 szt.) i Orizaba 1944 (4 szt.)
Przedstawiam
– wcześniej już awizowane – kanonierki desantowe. Oficjalna nazwa tej podklasy
to okręt artyleryjskiego wsparcia desantu, kod LSG. Zakłada się, że każdej
lądującej brygadzie piechoty morskiej będzie przydzielonych 6 kanonierek, 4
typu Wezuwiusz i 2 typu Orizaba. Nie jest to – oczywiście –
„święta zasada”, lokalne potrzeby mogą spowodować zmiany w zakładanych
przydziałach.
Dla
oszczędności czasu, wykorzystano projekt kadłuba i napędu średnich okrętów
desantowych typu Dąbie (LSM-9 1939).
Konieczne jednak były pewne zmiany; zlikwidowano furty dziobowe, usunięto
kotwice zawoźne wraz z windami kotwicznymi, dodano lekkie opancerzenie,
zaprojektowano nowe maszty, zamontowano radiodalocelowniki i wzbogacono
wyposażenie radionawigacyjne. W z związku ze zmianą funkcji, niezbędne było
przeprojektowanie części wnętrz kadłuba, m.in. dla umieszczenia w nim komór
amunicyjnych. Tyle informacji ogólnych,
poniżej szczegółowy opis poszczególnych typów.
Na
początek typ Wezuwiusz. Prócz ww.
zmian, zainstalowano na okręcie trzy podwójne stanowiska dział DP 105 mm
oraz cztery ciężkie moździerze 210 mm. Użyte zostały działa 105 mm wz.1920
(modernizowane w 1937), wcześniej zdemontowane z innych jednostek, w związku z
zastępowaniem ich przez stabilizowane działa wz.1939. Zadaniem tych dział jest
zwalczanie na atakowanym brzegu siły żywej, stanowisk lekkiej artylerii i broni
maszynowej oraz ziemno-drewnianych umocnień polowych. Dodatkowo mogą wzmacniać
obronę plot lądujących wojsk. Zupełną nowością w naszej flocie jest montaż na
okręcie zasadniczo lądowych ciężkich moździerzy odtylcowych. Przeznaczone są
one do niszczenia cięższej artylerii, umocnień stałych oraz innych celów
zakrytych, niedostępnych dla artylerii płaskotorowej.
Zmiany
spowodowały zwiększenie zanurzenia okrętu o ok. 0,1 m, a co za tym idzie,
zwiększenie wyporności z 936 do 985 tn i zmniejszenie prędkości maksymalnej z
14,0 do 13,9 w.
Uwaga:
ciężar salwy burtowej w raporcie nie uwzględnia moździerzy.
Wezuwiusz, Poland Fire support ship laid down
1944
Displacement:
686
t light; 813 t standard; 986 t normal; 1 125 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x
beam x draught (normal/deep)
(250,53
ft / 246,06 ft) x 40,68 ft x (6,56 / 7,25 ft)
(76,36
m / 75,05 m) x 12,40 m x (2,00 / 2,21 m)
Armament:
6
- 4,13" / 105 mm 50,0 cal guns - 33,29lbs / 15,10kg shells, 600 per gun
Dual purpose guns in deck and hoist mounts,
1920 Model
3 x Twin mounts on centreline, evenly spread
4
- 2,24" / 57,0 mm 65,0 cal guns - 5,09lbs / 2,31kg shells, 2 500 per
gun
Anti-air guns in deck mounts, 1939 Model
2 x Twin mounts on centreline ends, evenly
spread
1
raised mount - superfiring
8
- 0,98" / 25,0 mm 60,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 5 000 per
gun
Anti-air guns in deck mounts, 1933 Model
4 x Twin mounts on sides, aft evenly spread
4
raised mounts
Weight of broadside 222 lbs / 101 kg
Mortars
4
- 171,96 lbs / 78,00 kg shells 240 per gun
Mortars
in deck, 1936 Model
4
x Single mount on centreline, fordeck
Armour:
-
Belts: Width (max) Length (avg) Height
(avg)
Main: 0,98" / 25 mm 183,73 ft / 56,00 m 7,87 ft
/ 2,40 m
Ends: Unarmoured
Upper: 0,98" / 25 mm 131,23 ft / 40,00 m 7,87 ft
/ 2,40 m
Main Belt covers 115% of normal length
-
Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: - - 0,98"
/ 25 mm
-
Conning towers: Forward 0,98" / 25 mm, Aft 0,00" / 0 mm
Machinery:
Diesel
Internal combustion motors,
Geared
drive, 2 shafts, 1 523 shp / 1 136 Kw = 13,91 kts
Range
12 750nm at 10,00 kts
Bunker
at max displacement = 312 tons
Complement:
87
- 114
Cost:
£0,376
million / $1,505 million
Distribution of weights at normal
displacement:
Armament:
89 tons, 9,1%
- Guns: 66 tons, 6,7%
-
Weapons: 23 tons, 2,4%
Armour:
110 tons, 11,2%
- Belts: 107 tons, 10,9%
- Armament: 0 tons, 0,0%
- Conning Tower: 2 tons, 0,2%
Machinery:
39 tons, 3,9%
Hull,
fittings & equipment: 439 tons, 44,5%
Fuel,
ammunition & stores: 300 tons, 30,5%
Miscellaneous
weights: 8 tons, 0,8%
- On freeboard deck: 8 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
3 983 lbs / 1 806 Kg = 112,8 x 4,1
" / 105 mm shells or 1,8 torpedoes
Stability
(Unstable if below 1.00): 1,58
Metacentric
height 2,8 ft / 0,9 m
Roll
period: 10,2 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 72 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,15
Seaboat
quality (Average = 1.00): 1,59
Hull form characteristics:
Hull
has raised forecastle,
a normal bow and large transom stern
Block
coefficient (normal/deep): 0,525 / 0,542
Length
to Beam Ratio: 6,05 : 1
'Natural
speed' for length: 18,64 kts
Power
going to wave formation at top speed: 38 %
Trim
(Max stability = 0, Max steadiness = 100): 45
Bow
angle (Positive = bow angles forward): 16,50 degrees
Stern
overhang: 0,00 ft / 0,00 m
Freeboard
(% = length of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 15,00%, 15,09 ft /
4,60 m, 15,09 ft / 4,60 m
- Forward deck: 37,50%, 10,17 ft / 3,10
m, 10,17 ft / 3,10 m
- Aft deck: 37,50%, 10,17 ft / 3,10 m, 10,17 ft / 3,10 m
- Quarter deck: 10,00%, 10,17 ft /
3,10 m, 10,17 ft / 3,10 m
- Average freeboard: 10,91 ft / 3,33 m
Ship
tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 48,1%
-
Above water (accommodation/working, high = better): 158,1%
Waterplane
Area: 7 101 Square feet or 660 Square metres
Displacement
factor (Displacement / loading): 220%
Structure
weight / hull surface area: 52 lbs/sq ft or 253 Kg/sq metre
Hull
strength (Relative):
-
Cross-sectional: 0,93
-
Longitudinal: 2,00
-
Overall: 1,00
Excellent
machinery, storage, compartmentation space
Excellent
accommodation and workspace room
Ship
has slow, easy roll, a good, steady gun platform
Excellent
seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
Sensors:
1 x RDC-P-4
1 x RN-1
1 x RWN-PM-1
Wezuwiusz (1944)
Etna (1944)
Stromboli (1944)
Santoryn (1944)
Hekla (1944)
Katla (1944)
Askja (1944)
Beerenberg
(1944)
Teraz
typ Orizaba. Na okręcie została
zainstalowana tylko jedna, lecz ciężka 2-działowa wieża 203 mm. Przeznaczona
jest do zwalczania nadbrzeżnej oraz polowej artylerii wroga, a także umocnień
stałych.
Obciążenie
kadłuba ciężką artylerią spowodowało zwiększenie zanurzenia okrętu o ok. 0,3 m, a
co za tym idzie, zwiększenie wyporności z 936 do 1104 tn i zmniejszenie
prędkości maksymalnej z 14,0 do 13,7 w. Z uwagi na ciężar amunicji do dział 203
mm, zmniejszono zapasy paliwa, a więc i zasięg z 12 750 do 10 100 Mm.
Orizaba, Poland Fire support ship laid down
1944
Displacement:
874
t light; 960 t standard; 1 106 t normal; 1 224 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x
beam x draught (normal/deep)
(250,34
ft / 246,06 ft) x 40,68 ft x (7,22 / 7,79 ft)
(76,40
m / 75,10 m) x 12,40 m x (2,20 / 2,37 m)
Armament:
2
- 7,99" / 203 mm 50,0 cal guns - 262,50lbs / 119,07kg shells, 120 per gun
Breech loading guns in turret on barbette
mount, 1920 Model
1 x Single mount on centreline, forward deck
centre
4
- 2,24" / 57,0 mm 65,0 cal guns - 5,09lbs / 2,31kg shells, 1 800 per
gun
Anti-air guns in deck mounts, 1939 Model
2 x Twin mounts on centreline ends, evenly
spread
1
raised mount - superfiring
8
- 0,98" / 25,0 mm 60,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 3 500 per
gun
Anti-air guns in deck mounts, 1933 Model
4 x Twin mounts on sides, aft evenly spread
4
raised mounts
Weight of broadside 548 lbs / 248 kg
Armour:
-
Belts: Width (max) Length (avg) Height
(avg)
Main: 0,98" / 25 mm 124,67 ft / 38,00 m 7,87 ft
/ 2,40 m
Ends: Unarmoured
Upper: 0,98" / 25 mm 45,93 ft / 14,00 m 7,87 ft / 2,40 m
Main Belt covers 78% of normal length
-
Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 1,97" / 50 mm 0,98" / 25 mm 1,97"
/ 50 mm
-
Conning towers: Forward 0,98" / 25 mm, Aft 0,00" / 0 mm
Machinery:
Diesel
Internal combustion motors,
Geared
drive, 2 shafts, 1 523 shp / 1 136 Kw = 13,69 kts
Range
10 100nm at 10,00 kts
Bunker
at max displacement = 264 tons
Complement:
95
- 124
Cost:
£0,637
million / $2,549 million
Distribution of weights at normal
displacement:
Armament:
176 tons, 15,9%
- Guns: 176 tons, 15,9%
Armour:
99 tons, 9,0%
- Belts: 69 tons, 6,3%
- Armament: 27 tons, 2,5%
- Conning Tower: 2 tons, 0,2%
Machinery:
39 tons, 3,5%
Hull,
fittings & equipment: 558 tons, 50,5%
Fuel,
ammunition & stores: 233 tons, 21,1%
Miscellaneous
weights: 0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
2 807 lbs / 1 273 Kg = 11,0 x 8,0
" / 203 mm shells or 1,3 torpedoes
Stability
(Unstable if below 1.00): 1,33
Metacentric
height 2,1 ft / 0,7 m
Roll
period: 11,7 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 71 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,41
Seaboat
quality (Average = 1.00): 1,43
Hull form characteristics:
Hull
has raised forecastle,
a normal bow and large transom stern
Block
coefficient (normal/deep): 0,535 / 0,548
Length
to Beam Ratio: 6,05 : 1
'Natural
speed' for length: 18,62 kts
Power
going to wave formation at top speed: 38 %
Trim
(Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow
angle (Positive = bow angles forward): 16,50 degrees
Stern
overhang: 0,00 ft / 0,00 m
Freeboard
(% = length of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 15,00%, 14,44 ft /
4,40 m, 14,44 ft / 4,40 m
- Forward deck: 37,50%, 9,51 ft / 2,90
m, 9,51 ft / 2,90 m
- Aft deck: 37,50%, 9,51 ft / 2,90 m, 9,51 ft / 2,90 m
- Quarter deck: 10,00%, 9,51 ft / 2,90
m, 9,51 ft / 2,90 m
- Average freeboard: 10,25 ft / 3,13 m
Ship
tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 62,7%
-
Above water (accommodation/working, high = better): 136,8%
Waterplane
Area: 7 169 Square feet or 666 Square metres
Displacement
factor (Displacement / loading): 150%
Structure
weight / hull surface area: 72 lbs/sq ft or 353 Kg/sq metre
Hull
strength (Relative):
-
Cross-sectional: 0,91
-
Longitudinal: 2,37
-
Overall: 1,00
Excellent
machinery, storage, compartmentation space
Excellent
accommodation and workspace room
Ship
has slow, easy roll, a good, steady gun platform
Good
seaboat, rides out heavy weather easily
Sensors:
1 x RDC-P-4
1 x RN-1
1 x RWN-PM-1
Orizaba (1944)
Rainier (1944)
Colima (1944)
Popocatepetl
(1944)
Jeden z ciekawszych projektów niestety nie wzbudził zainteresowania. Moim zdaniem uzbrojenie typu Wezuwiusz jest odpowiednie (można by pomyśleć o rakietach niekierowanych lub zamienieniu moździerzy na stanowisko z dwiema haubicami 15 cm, ale już w tym kształcie kanonierka jest zdolna do rażenia praktycznie wszystkich celów, które może znaleźć w rejonie desantu). Mały monitor mniej mi pasuje. W operacji desantowej zapewne wezmą udział krążowniki a może i pancerniki, więc będzie dość dział ciężkich. Orizaba może podejść znacznie bliżej brzegu. Jednak czy to ma aż takie znaczenie przy zasięgu dział przekraczającym 28 km?
OdpowiedzUsuńDziękuję.
UsuńRakiet - jak wiemy - w naszym arsenale brak.
Haubice 150 mm są cięższe od moździerzy 210 mm (i droższe!), a siłą ognia im ustępują; tym bardziej, że proponujesz 2 haubice w miejsce 4 moździerzy.
Kanonierki typu "Orizaba" powstały m.in. w celu odciążenia ciężkich okrętów od zadań bezpośredniego wsparcia desantu. Użycie ich powinno ograniczać się do wstępnego przygotowania artyleryjskiego, a później dalekiej osłony.
Bliższe podejście do brzegu pozwala na prowadzenie skuteczniejszego ognia bezpośredniego. nie jest więc bez znaczenia.
JKS
Proponuję dwie haubice zamiast czterech moździerzy, właśnie z powodu ciężaru. Zaletą haubic jest ich zasięg. Do ostrzału na odległość "moździerzową" właśnie nadają się rakiety. Nasz przemysł jest dość zaawansowany, żeby opracować wieloprowadnicowe wyrzutnie, które są stosunkowo lekkie i mogą szybciej niż działa wystrzelić pociski zawierające podobną ilość materiału wybuchowego. To istotne dla stosunkowo niedużego okrętu, którego głównym atutem ma być siła ognia. Rakiety są też bardziej przerażające.
UsuńDla okrętów operujących blisko brzegu duży zasięg ich artylerii nie jest istotną zaletą, a w niektórych przypadkach nawet wadą. W przypadku Okinawy, nawet nastawione ma minimalny zasięg pociski haubic 150 mm lądowałyby w morzu po drugiej stronie wyspy. Minimalny zasięg moździerza 210 mm to ok. 700 m, a maksymalny 8500 m, dlatego może razić cele położone zarówno przy brzegu, jak i w głębi lądu.
UsuńRakiet u nas nie ma nie ze względów technologicznych, lecz "ideowych"; niedawno o tym dyskutowaliśmy z kolegą H_Babbockiem (post z 16.08.2018).
Wieloprowadnicowe wyrzutnie rakietowe charakteryzują się wielką gęstością ognia, ale tylko chwilowo. Zanim wyrzutnia zostanie przeładowana, działa klasyczne wystrzelą wiele razy, tym samym w dłuższym okresie gęstość ognia jest porównywalna. Poza tym, artyleria lufowa jest znacznie celniejsza od rakietowej. Efekt psychologiczny ma znaczenie, ale maleje on z czasem; pierwsza salwa robi duże wrażenie, następne już mniejsze.
Niemniej, gdybym ogólnie nie "wyrzekł" się rakiet, to na prezentowanych kanonierkach na pewno by się znalazły.
JKS
Bawię teraz na urlopie i dostęp do internetu mam nader ograniczony, stąd spóźniony komentarz.
OdpowiedzUsuńGeneralnie mam problem, bo okręty desantowe wyobrażałem sobie, jako jednostki oszczędnościowe, „miękkie” jak jednostki handlowe, więc trudno mi zaakceptować, że są w stanie wytrzymać odrzut 6 dział 105 ( nie mówiąc o 2 działach 203).
Skoro jednak program je zaakceptował, to trudno.
1. Szkoda, że nie mogą prowadzić ognia przez dziób. W chwili, gdy są „alarmowo” wezwane do wsparcie konkretnego punktu desantu, konieczność czekania, aż po dopłynięciu w pobliże, ustawią się bokiem, jest frustrująca.
2. W przypadku barbety (tak jest w opisie) 2x203 jest jeszcze jeden problem. Brytyjskie monitory z PWS miały sztucznie wyniesione do góry wieże. Wynikało to z tego, że w kadłubie było za mało (na wysokość) miejsca na pomieszczenie barbety. U Ciebie ewidentnie jest też za mało (w pionie) miejsca na barbetę.
3. Drobiazg. Jeśli zwiększasz zanurzenie jednostki z wychylonym dziobem to zwiększa się długość po linii wodnej. U Ciebie obie kanonierki mają tę samą długość po lw. Być może to kwestia zaokrągleń, choć mi się wydaje, że długość 75m powinna w drugim przypadku wzrosnąć do 75,1m.
H_Babbock
Spoko, wypoczywaj, a jak się będziesz nudził, to coś skomentuj :).
OdpowiedzUsuńJednostki desantowe - operujące w strefie fali przybojowej - muszą mieć mocną konstrukcję.
Ad 1. Promień skrętu przy maksymalnej prędkości dla tych jednostek to ok. 230 m; zwrot o 90 st. to 1/4 cyrkulacji, czyli ok. 360 m, 360 m to przy prędkości 14 w ok. 50 sekund. Doceniam Twoją dociekliwość, ale problemu nie widzę.
Ad 2. Na brytyjskich monitorach typu "M-15" podłoga wieży 234 mm znajdowała się na wysokości 5,4 m licząc od stępki (zanurzenie 2,0 + wolna burta 2,0 + barbeta 1,4). Dla moich wież 203 mm jest to 5,6 m (zanurzenie 2,2 + wolna burta 2,9 + barbeta 0,5). Jeżeli dla dział 234 mm 5,4 wystarczało, to dla dział 203 mm 5,6 tym bardziej wystarczy. Doceniam Twoją dociekliwość, ale... itd.
Ad 3. Doceniam Twoją dociekliwość, ale... tu masz rację! Skorygowałem Lw w Springsharpie i wyszły następujące różnice: dla "Wezuwiusza" wyporność winna być większa o 1 t (dokładnie o 0,84 t), a dla "Orizaby" o 2 t (dokładnie o 1,96 t). Poprawiam raporty.
JKS
Wydaje mi się, że raportu Orizaby wciąż nie poprawiłeś.
UsuńPrzez „miękką” konstrukcję w tym wypadku rozumiałem „elastyczną”. Wydaje mi się, że mniejsze jednostki bojowe oraz statki, miały konstrukcję w miarę „elastyczną”, pozwalającą na odkształcanie się na falach (w opisie jednego niszczyciela z DWS była kiedyś informacja, że na falach „wyginał” się nawet o kilkadziesiąt centymetrów). Taka konstrukcja może być bardzo dobra z punktu widzenia odporności morskiej. Ale kompletnie nie nadaje się dla jednostki mającej mieć możliwość prowadzenia celnego ognia artyleryjskiego.
Ad 1. Chodziło mi głównie o manewr zbliżania. Załóżmy, że kanonierka rozpoczyna akcje w odległości np. 8km od celu a chciałaby znaleźć się w odległości 1km (bo wtedy na pewno „rozstrzela” stanowisko wroga). Kanonierka mogąca prowadzić ogień przez dziób, otwiera ogień bezzwłocznie i stopniowo uzyskuje coraz lepszą celność. Twoja kanonierka przez prawie 30 minut płynie, nie mogąc strzelać.
Ad 2. Barbeta składa się z pięter o wysokości odpowiadającej normalnym pokładom. W przypadku Twojej kanonierki zmieści się barbeta 2 piętrowa. Nie wiem jak było ze starymi wieżami (zamontowanymi na M-15), ale wydaje mi się, że barbety z lat 20-tych (i późniejsze) miały 4 poziomy.
H_Babbock
Poprawiłem wyporność "Orizaby", zapominając o długości na KLW; już uzupełniłem.
UsuńAd 1. Nasze kanonierki mają operować możliwie blisko brzegu, a nie 8 km od niego, w związku z tym, poruszają się one głównie wzdłuż brzegu, a nie prostopadle do niego. Powtarzam - nie widzę problemu.
Ad 2. "Barbeta składa się z pięter o wysokości odpowiadającej normalnym pokładom." Niekoniecznie; pionowy podział barbety jest uzależniony głównie od konstrukcji oraz rozmieszczenia w niej urządzeń podnośnych, obracających wieżę itp. i nie musi pokrywać się z podziałem kadłuba na pokłady. Inaczej mówiąc, barbeta jest jak szyb windy w budynku; wprawdzie zazwyczaj kabina windy staje na wysokości poszczególnych pięter, ale nie musi. Mogłaby stawać np. co dwa piętra, albo pomiędzy nimi.
Wysokość barbety jest uzależniona od kalibru dział, systemu ładowania (zespolone lub rozdzielne), położenia wieży w pionie (on deck, raised) i kilku innych czynników. Dla przykładu: "Iowa" 406 mm równoważność 4 międzypokładzi, "Lion" 343 mm równoważność 3 międzypokładzi, "Norge" 210 mm równoważność 2 międzypokładzi, "Dido" 135 mm równoważność 1 międzypokładzia. Powyższe dla dział umieszczonych on deck.
JKS