Niderlandzki okręt podwodny typu O8 1925-1926 (3 jednostki)
Niewielki okręt podwodny, przeznaczony
– jak wszystkie istniejące i przyszłe OP, których nazwa zaczyna się na O – do operowania z baz obszaru
macierzystego. Zadania tych (i innych
jednostek O) są głównie defensywne.
Mają one bronić dostępu do własnych baz i wybrzeża, patrolując w tym celu
akweny Morza Północnego i Kanału La Manche. Zadaniem ubocznym jest zwalczanie w
czasie wojny żeglugi nieprzyjacielskiej na ww. akwenach.
W porównaniu do realnego
niderlandzkiego typu O9 (1926), okręt
jest nieco mniejszy i słabiej uzbrojony, ale za to jest szybszy tak na, jak i
pod wodą, posiada większy zasięg oraz większą dopuszczalną głębokość zanurzenia.
Dwie pierwsze jednostki powstały w
stoczni Wilton-Fijenoord w Schiedam, a trzecia w stoczni De Schelde we Vlissingen.
Z pewną przesadą można powiedzieć że jest
to „przełomowa” konstrukcja OP w niderlandzkiej MW; jako pierwsza jest
dwukadłubowa (kadłub sztywny i kadłub lekki) oraz jako pierwsza posiada
uzbrojenie plot.
Opis techniczny okrętu.
Kadłub
Konstrukcja dwukadłubowa o typowych
dla tego okresu kształtach.
Napęd
Dwa silniki diesla Werkspoor o mocy
600 KM każdy oraz dwa silniki elektryczne Philips o mocy 300 KM każdy.
Uzbrojenie
- 1xIx75/55
P1920, przy elewacji maksymalnej 45o donośność pociskiem HE 6,50
kg wynosi 16000 m;
- 1xIx13,2/62
P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,05 kg wynosi
7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym samym
pociskiem wynosi 4080 m;
- 4xIxwt533
mm z zapasem 8 torped.
Inne
Okręt został wyposażony w dwie
radiostacje oraz szumonamiernik.
O8, Netherlands submarine laid down 1922, launched 1923, completed 1925
(engine 1923)
Displacement:
439 t light; 450 t
standard; 493(615) t normal; 527 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(177,17 ft / 177,17 ft)
x 17,72 ft x (11,81 / 12,40 ft)
(54,00 m / 54,00 m) x
5,40 m x (3,60 / 3,78 m)
Armament:
1 - 2,95" / 75,0 mm
55,0 cal gun - 14,33lbs / 6,50kg shells, 100 per gun
Quick firing gun in deck mount, 1920 Model
1 x Single mount on centreline, forward deck
centre
1 - 0,52" / 13,2 mm
78,0 cal gun - 0,11lbs / 0,05kg shells, 1 500 per gun
Machine gun in deck mount, 1919 Model
1 x Single mount on centreline, aft deck
forward
1 raised
mount
Weight of broadside 14 lbs /
7 kg
Main Torpedoes
4 - 21,0" / 533 mm,
23,70 ft / 7,23 m torpedoes - 1,528 t each, 6,111 t total
submerged bow tubes
8 torpedoes reloads
Machinery:
Diesel
Internal combustion generators plus batteries,
Electric motors, 2 shafts, 1 200(600)
shp / 895(448) Kw = 14,30(8,65) kts
Range 4 500(65)nm
at 10,00(6,00) kts
Bunker at max
displacement = 77 tons
Complement:
26
Cost:
£0,120 million / $0,478 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 16 tons, 3,2%
- Guns: 3 tons, 0,7%
- Weapons: 12 tons, 2,5%
Machinery: 40 tons,
8,1%
Hull, fittings & equipment:
249 tons, 50,6%
Fuel, ammunition &
stores: 54 tons, 10,9%
Miscellaneous weights:
134 tons, 27,2%
- Hull below water: 12 tons
- Hull void weights: 122 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
228 lbs / 104 Kg = 17,7 x 3,0 " / 75 mm
shells or 0,2 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,15
Metacentric height 0,5
ft / 0,1 m
Roll period: 10,7
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 61 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,05
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,02
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck,
a normal bow and a round stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,465 / 0,474
Length to Beam Ratio: 10,00
: 1
'Natural speed' for
length: 13,31 kts
Power going to wave
formation at top speed: 46 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 60
Bow angle (Positive =
bow angles forward): -15,00 degrees
Stern overhang: 0,00 ft
/ 0,00 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 29,00%, 5,91 ft /
1,80 m, 4,92 ft / 1,50 m
- Forward deck: 21,00%, 4,92 ft / 1,50
m, 4,92 ft / 1,50 m
- Aft deck: 37,00%, 4,92 ft / 1,50 m, 4,92 ft / 1,50 m
- Quarter deck: 13,00%, 4,92 ft / 1,50
m, 2,62 ft / 0,80 m
- Average freeboard: 4,89 ft / 1,49 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 47,5%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 37,3%
Waterplane Area:
2 027 Square feet or 188 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 221%
Structure weight / hull
surface area: 64 lbs/sq ft or 313 Kg/sq metre
Hull strength (Relative):
-
Cross-sectional: 2,15
-
Longitudinal: 3,85
- Overall:
2,28
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Extremely poor
accommodation and workspace room
Operational diving depth - 68 m
Emergency diving depth - 109 m
Crush diving depth - 171 m
O8 (1925)
O9 (1925)
O10 (1926)
Więcej niż przyzwoity okręt klasy "małej+", dobrze mieszczący się w realiach epoki. Interesowałby mnie zasięg pływania podwodnego z "klasyczną" prędkością ekonomiczną, czyli w przedziale 3,5 - 5 węzłów. Tu podajesz dane dla prędkości 6 węzłów, co komplikuje porównania z innymi okrętami. Co do prędkości nawodnej i podwodnej, to obniżyłbym pierwszą i podwyższył drugą. Prędkość nawodna rzędu 12 węzłów wystarczy dla zwalczania jednostek marynarki handlowej nieprzyjaciela. Natomiast operowanie okrętu w strefie przybrzeżnej czyni pożądaną wyższą prędkość pływania podwodnego i zasięg w tym położeniu. Optymalne dane w tym zakresie, przynajmniej w mojej opinii, miały pochodzące z połowy PWS okręty klasy "H". Bodaj najbardziej udane małe jednostki z lat 1915 - 1930.
OdpowiedzUsuńŁK
Uważam, że obydwie prędkości są ok. Broniąc wybrzeża, okręt ma zwalczać przede wszystkim okręty wojenne npla; przy prędkości nawodnej 12 w. trudno byłoby wyjść na pozycję ataku. Z kolei prędkość podwodna jest zupełnie dobra, zwiększanie jej odbiłoby się na pozostałych parametrach, Zasięg podwodny przy prędkości 4 w. szacuję na ok. 95 Mm.
UsuńJKS
Zatem zasięg podwodny nie jest porażający, jak zresztą przypuszczałem. Włoskie jednostki klasy "H", starsze od Twojego projektu o 10 lat i mniejsze o całe 100 ts, osiągały zasięg podwodny 110 mil przy prędkości 5 węzłów. Co do prędkości nad- i podwodnej pozostanę przy swojej opinii. Duża prędkość podwodna może mieć podstawowe znaczenie przy zajęciu dogodnej pozycji do ataku. Działalność okrętów podwodnych w strefie przybrzeżnej odbywa się głównie w zanurzeniu, głównie z uwagi na zagrożenie ze strony lotnictwa i licznych, małych okrętów pop nieprzyjaciela.
UsuńŁK
Z drugiej strony typ VII będący o około 11 lat w przód będzie miał podobny, a jeśli przyjąć wyliczenia JKS-a , mniejszy zasięg pod wodą. Jest on według mojego zdania wystarczający.
UsuńGeneralnie lubię małe okręty podwodne. Obiektywnie okręt podwodny powinien być jak najmniejszy, bo to pozwala mu się łatwiej ukrywać i manewrować. A i tak w praktyce „siła ognia” op to salwa 4 torped. Jedynie duże okręty oceaniczne miały salwę 6 torped.
OdpowiedzUsuńZ drugiej strony granicą „zmniejszania” okrętów podwodnych były coraz gorsze proporcje ciężaru kadłuba do wyporności i coraz bardziej koszmarne warunki bytowe załogi. Z punktu widzenia doświadczeń DWS wydaje się, że „mały” op powinien mieć, co najmniej 700t wyporności.
Zaprezentowany tutaj okręt jest ciekawą propozycją małego okrętu o zrównoważonych parametrach. Choć sądzę, że praktyka pokazałaby, że jednak jest za mały do prowadzenia dłuższych patroli.
Podoba mi się, że dziób okrętu jest w holenderskim stylu („tępy” a niewychylony). Kiosk robi na mnie wrażenie nieco za wielkiego – to też element holenderski, ale niestety o negatywnych skutkach – im większa wyporność elementów nawodnych, tym dłuższy czas zanurzania.
Za to nie rozumiem rysunku z góry rufy. Wydaje mi się, że bardzo wówczas dbano o uzyskanie „spiczastego” kształtu rufy, co uważano za element hydrodynamiczny (widać to na przykładzie np. Orła: https://okruchyhistorii.blogspot.com/2015/07/orp-orze-zaginiona-legenda.html zdjęcie w artykule, „Orzeł w czasie budowy”).
A tutaj zakończenie rufy jest półokrągłe.
H_Babbock
Dziękuję za przemyślane uwagi.
UsuńSpora część kiosku (powyżej poziomu posadowienia nkm-u) to tylko otwarta obudowa, a więc nie wlicza się do wyporności nadwodnej.
Rufa jest "spiczasta" ale już poniżej linii wodnej, więc na rysunku tego nie widać. Tak na marginesie, pogląd o dodatnim wpływie "spiczastej" rufy na hydrodynamikę okrętu nie wytrzymał próby czasu. Widać to dziś choćby po kadłubach tak okrętów wojennych, jak i statków handlowych, a szczególnie jachtów.
JKS
"Rufa jest "spiczasta" ale już poniżej linii wodnej" - to mi uświadomiło kolejne zagadnienie. Przy okrętach nawodnych podaje się długość na lw, i to (wraz z szerokością, zanurzeniem i współczynnikiem pełnotliwości) jest podstawą ustalenia wyporności Program pozwala dodać wychylenie dziobu oraz nawis rufy, ale nie wpływa to na wyporność - co w przypadku okrętów nawodnych jest (prawie) zawsze prawdą. Prawie - bo bywał dziób taranowy, który dodawał trochę wyporności.
UsuńZupełnie inaczej jest z op. Bardzo często rufa była dłuższa, ale pod pod powierzchnią wody i dość istotnie to wpływało na wyporność.
Drugi problem to szerokość. Chyba dla większości op szerokość całkowita była istotnie większa niż szerokość na lw, czyli podawanej standardowo w symulacji.
I mam problem bo sam nie wiem jak by to prawidłowo uwzględnić. Teoretycznie można przez zwiększenie block coeffiiant (w skrajnym wypadku nawet powyżej 1,00, czego już nie przyjmie program).
Można też podawać jako długość i szerokość, wartości maksymalne, to jest wraz z zanurzoną rufą oraz maksymalną szerokość.
H_Babbock
Ad JKS - spojrzałeś może na mój ostatni wpis w poprzednim okręcie (Jan Breydel) dotyczący "wepons"? Chętnie bym się dowiedział, czy Ty też podzielasz moje wnioski.
OdpowiedzUsuńH_Babbock
Wg moich spostrzeżeń, masy "weapons" nie wpływają na "hull strenght", ponieważ program wlicza je do masy konstrukcji kadłuba.
UsuńJKS
„…ponieważ program wlicza je do masy konstrukcji kadłuba...” To nie jest błąd, tylko koncepcja programu.
UsuńCokolwiek dodasz na okręcie: więcej dział, weapons, pancerza, siłowni,…to każdy z tych elementów powoduje wzrost masy tych elementów, przy jednoczesnym spadku masy kadłuba. I to jest logiczne, bo suma mas jest ograniczona i równa wyporności normalnej.
I (poza „weapons”!) zmiana masy kadłuba powoduje natychmiast zmianę wskaźnika CS. Stąd widać od razu w sytuacji, gdy CS<1, że kadłub stał się zbyt lekki i konstrukcja się nie spina.
Ale w przypadku weapons, dodawane uzbrojenie nie zmienia CS – i to jest istota błędu.
Dotychczas Ty zasugerowałeś, że trzeba dodać masę (odpowiadającą weapons) w miscelenous – bo to wpłynie na CS, czyli urealni symulację.
Po eksperymentach stawiam tezę, że:
Jeśli dodasz jakieś „weapons”, zapiszesz symulację. A następnie ją ponownie otworzysz, to (dopiero wtedy) CS ulegnie zmianie uwzględniającej „weapons”.
Czyli:
- nie ma potrzeby „ręcznie” dodawać mas miscelenous w celu uwzględnienia „weapons”.
- symulacje po modyfikacji „weapons” należy zapisać i ponownie otworzyć z zapisanego pliku.
H_Babbock