sobota, 6 sierpnia 2022

Niderlandzki okręt podwodny typu O8 1925-1926 (3 jednostki)

Niderlandzki okręt podwodny typu O8 1925-1926 (3 jednostki)

Niewielki okręt podwodny, przeznaczony – jak wszystkie istniejące i przyszłe OP, których nazwa zaczyna się na O – do operowania z baz obszaru macierzystego. Zadania tych (i innych jednostek O) są głównie defensywne. Mają one bronić dostępu do własnych baz i wybrzeża, patrolując w tym celu akweny Morza Północnego i Kanału La Manche. Zadaniem ubocznym jest zwalczanie w czasie wojny żeglugi nieprzyjacielskiej na ww. akwenach.
W porównaniu do realnego niderlandzkiego typu O9 (1926), okręt jest nieco mniejszy i słabiej uzbrojony, ale za to jest szybszy tak na, jak i pod wodą, posiada większy zasięg oraz większą dopuszczalną głębokość zanurzenia.
Dwie pierwsze jednostki powstały w stoczni Wilton-Fijenoord w Schiedam, a trzecia w stoczni De Schelde we Vlissingen.
Z pewną przesadą można powiedzieć że jest to „przełomowa” konstrukcja OP w niderlandzkiej MW; jako pierwsza jest dwukadłubowa (kadłub sztywny i kadłub lekki) oraz jako pierwsza posiada uzbrojenie plot.
Opis techniczny okrętu.
Kadłub
Konstrukcja dwukadłubowa o typowych dla tego okresu kształtach.
Napęd
Dwa silniki diesla Werkspoor o mocy 600 KM każdy oraz dwa silniki elektryczne Philips o mocy 300 KM każdy.
Uzbrojenie
- 1xIx75/55 P1920, przy elewacji maksymalnej 45o donośność pociskiem HE 6,50 kg wynosi 16000 m;
- 1xIx13,2/62 P1919, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 0,05 kg wynosi 7000 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność tym samym pociskiem wynosi 4080 m;
- 4xIxwt533 mm z zapasem 8 torped.
Inne
Okręt został wyposażony w dwie radiostacje oraz szumonamiernik. 

O8, Netherlands submarine laid down 1922, launched 1923, completed 1925 (engine 1923)

Displacement:
            439 t light; 450 t standard; 493(615) t normal; 527 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (177,17 ft / 177,17 ft) x 17,72 ft x (11,81 / 12,40 ft)
            (54,00 m / 54,00 m) x 5,40 m  x (3,60 / 3,78 m)

Armament:
      1 - 2,95" / 75,0 mm 55,0 cal gun - 14,33lbs / 6,50kg shells, 100 per gun
              Quick firing gun in deck mount, 1920 Model
              1 x Single mount on centreline, forward deck centre
      1 - 0,52" / 13,2 mm 78,0 cal gun - 0,11lbs / 0,05kg shells, 1 500 per gun
              Machine gun in deck mount, 1919 Model
              1 x Single mount on centreline, aft deck forward
                        1 raised mount
      Weight of broadside 14 lbs / 7 kg
      Main Torpedoes
      4 - 21,0" / 533 mm, 23,70 ft / 7,23 m torpedoes - 1,528 t each, 6,111 t total
            submerged bow tubes
            8 torpedoes reloads

Machinery:
            Diesel Internal combustion generators plus batteries,
            Electric motors, 2 shafts, 1 200(600) shp / 895(448) Kw = 14,30(8,65) kts
            Range 4 500(65)nm at 10,00(6,00) kts
            Bunker at max displacement = 77 tons

Complement:
            26

Cost:
            £0,120 million / $0,478 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 16 tons, 3,2%
               - Guns: 3 tons, 0,7%
               - Weapons: 12 tons, 2,5%
            Machinery: 40 tons, 8,1%
            Hull, fittings & equipment: 249 tons, 50,6%
            Fuel, ammunition & stores: 54 tons, 10,9%
            Miscellaneous weights: 134 tons, 27,2%
               - Hull below water: 12 tons
               - Hull void weights: 122 tons

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              228 lbs / 104 Kg = 17,7 x 3,0 " / 75 mm shells or 0,2 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,15
            Metacentric height 0,5 ft / 0,1 m
            Roll period: 10,7 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 61 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,05
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,02

Hull form characteristics:
            Hull has a flush deck,
              a normal bow and a round stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,465 / 0,474
            Length to Beam Ratio: 10,00 : 1
            'Natural speed' for length: 13,31 kts
            Power going to wave formation at top speed: 46 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 60
            Bow angle (Positive = bow angles forward): -15,00 degrees
            Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                               Fore end,        Aft end
               - Forecastle:            29,00%,  5,91 ft / 1,80 m,  4,92 ft / 1,50 m
               - Forward deck:       21,00%,  4,92 ft / 1,50 m,  4,92 ft / 1,50 m
               - Aft deck:    37,00%,  4,92 ft / 1,50 m,  4,92 ft / 1,50 m
               - Quarter deck:        13,00%,  4,92 ft / 1,50 m,  2,62 ft / 0,80 m
               - Average freeboard:                      4,89 ft / 1,49 m
            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 47,5%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 37,3%
            Waterplane Area: 2 027 Square feet or 188 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 221%
            Structure weight / hull surface area: 64 lbs/sq ft or 313 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 2,15
                        - Longitudinal: 3,85
                        - Overall: 2,28
            Excellent machinery, storage, compartmentation space
            Extremely poor accommodation and workspace room

Operational diving depth - 68 m
Emergency diving depth - 109 m
Crush diving depth - 171 m

O8 (1925)
O9 (1925)
O10 (1926)

10 komentarzy:

  1. Więcej niż przyzwoity okręt klasy "małej+", dobrze mieszczący się w realiach epoki. Interesowałby mnie zasięg pływania podwodnego z "klasyczną" prędkością ekonomiczną, czyli w przedziale 3,5 - 5 węzłów. Tu podajesz dane dla prędkości 6 węzłów, co komplikuje porównania z innymi okrętami. Co do prędkości nawodnej i podwodnej, to obniżyłbym pierwszą i podwyższył drugą. Prędkość nawodna rzędu 12 węzłów wystarczy dla zwalczania jednostek marynarki handlowej nieprzyjaciela. Natomiast operowanie okrętu w strefie przybrzeżnej czyni pożądaną wyższą prędkość pływania podwodnego i zasięg w tym położeniu. Optymalne dane w tym zakresie, przynajmniej w mojej opinii, miały pochodzące z połowy PWS okręty klasy "H". Bodaj najbardziej udane małe jednostki z lat 1915 - 1930.
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Uważam, że obydwie prędkości są ok. Broniąc wybrzeża, okręt ma zwalczać przede wszystkim okręty wojenne npla; przy prędkości nawodnej 12 w. trudno byłoby wyjść na pozycję ataku. Z kolei prędkość podwodna jest zupełnie dobra, zwiększanie jej odbiłoby się na pozostałych parametrach, Zasięg podwodny przy prędkości 4 w. szacuję na ok. 95 Mm.

      JKS

      Usuń
    2. Zatem zasięg podwodny nie jest porażający, jak zresztą przypuszczałem. Włoskie jednostki klasy "H", starsze od Twojego projektu o 10 lat i mniejsze o całe 100 ts, osiągały zasięg podwodny 110 mil przy prędkości 5 węzłów. Co do prędkości nad- i podwodnej pozostanę przy swojej opinii. Duża prędkość podwodna może mieć podstawowe znaczenie przy zajęciu dogodnej pozycji do ataku. Działalność okrętów podwodnych w strefie przybrzeżnej odbywa się głównie w zanurzeniu, głównie z uwagi na zagrożenie ze strony lotnictwa i licznych, małych okrętów pop nieprzyjaciela.
      ŁK

      Usuń
    3. Z drugiej strony typ VII będący o około 11 lat w przód będzie miał podobny, a jeśli przyjąć wyliczenia JKS-a , mniejszy zasięg pod wodą. Jest on według mojego zdania wystarczający.

      Usuń
  2. Generalnie lubię małe okręty podwodne. Obiektywnie okręt podwodny powinien być jak najmniejszy, bo to pozwala mu się łatwiej ukrywać i manewrować. A i tak w praktyce „siła ognia” op to salwa 4 torped. Jedynie duże okręty oceaniczne miały salwę 6 torped.
    Z drugiej strony granicą „zmniejszania” okrętów podwodnych były coraz gorsze proporcje ciężaru kadłuba do wyporności i coraz bardziej koszmarne warunki bytowe załogi. Z punktu widzenia doświadczeń DWS wydaje się, że „mały” op powinien mieć, co najmniej 700t wyporności.
    Zaprezentowany tutaj okręt jest ciekawą propozycją małego okrętu o zrównoważonych parametrach. Choć sądzę, że praktyka pokazałaby, że jednak jest za mały do prowadzenia dłuższych patroli.
    Podoba mi się, że dziób okrętu jest w holenderskim stylu („tępy” a niewychylony). Kiosk robi na mnie wrażenie nieco za wielkiego – to też element holenderski, ale niestety o negatywnych skutkach – im większa wyporność elementów nawodnych, tym dłuższy czas zanurzania.
    Za to nie rozumiem rysunku z góry rufy. Wydaje mi się, że bardzo wówczas dbano o uzyskanie „spiczastego” kształtu rufy, co uważano za element hydrodynamiczny (widać to na przykładzie np. Orła: https://okruchyhistorii.blogspot.com/2015/07/orp-orze-zaginiona-legenda.html zdjęcie w artykule, „Orzeł w czasie budowy”).
    A tutaj zakończenie rufy jest półokrągłe.
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za przemyślane uwagi.
      Spora część kiosku (powyżej poziomu posadowienia nkm-u) to tylko otwarta obudowa, a więc nie wlicza się do wyporności nadwodnej.
      Rufa jest "spiczasta" ale już poniżej linii wodnej, więc na rysunku tego nie widać. Tak na marginesie, pogląd o dodatnim wpływie "spiczastej" rufy na hydrodynamikę okrętu nie wytrzymał próby czasu. Widać to dziś choćby po kadłubach tak okrętów wojennych, jak i statków handlowych, a szczególnie jachtów.

      JKS

      Usuń
    2. "Rufa jest "spiczasta" ale już poniżej linii wodnej" - to mi uświadomiło kolejne zagadnienie. Przy okrętach nawodnych podaje się długość na lw, i to (wraz z szerokością, zanurzeniem i współczynnikiem pełnotliwości) jest podstawą ustalenia wyporności Program pozwala dodać wychylenie dziobu oraz nawis rufy, ale nie wpływa to na wyporność - co w przypadku okrętów nawodnych jest (prawie) zawsze prawdą. Prawie - bo bywał dziób taranowy, który dodawał trochę wyporności.
      Zupełnie inaczej jest z op. Bardzo często rufa była dłuższa, ale pod pod powierzchnią wody i dość istotnie to wpływało na wyporność.
      Drugi problem to szerokość. Chyba dla większości op szerokość całkowita była istotnie większa niż szerokość na lw, czyli podawanej standardowo w symulacji.
      I mam problem bo sam nie wiem jak by to prawidłowo uwzględnić. Teoretycznie można przez zwiększenie block coeffiiant (w skrajnym wypadku nawet powyżej 1,00, czego już nie przyjmie program).
      Można też podawać jako długość i szerokość, wartości maksymalne, to jest wraz z zanurzoną rufą oraz maksymalną szerokość.
      H_Babbock

      Usuń
  3. Ad JKS - spojrzałeś może na mój ostatni wpis w poprzednim okręcie (Jan Breydel) dotyczący "wepons"? Chętnie bym się dowiedział, czy Ty też podzielasz moje wnioski.
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wg moich spostrzeżeń, masy "weapons" nie wpływają na "hull strenght", ponieważ program wlicza je do masy konstrukcji kadłuba.

      JKS

      Usuń
    2. „…ponieważ program wlicza je do masy konstrukcji kadłuba...” To nie jest błąd, tylko koncepcja programu.
      Cokolwiek dodasz na okręcie: więcej dział, weapons, pancerza, siłowni,…to każdy z tych elementów powoduje wzrost masy tych elementów, przy jednoczesnym spadku masy kadłuba. I to jest logiczne, bo suma mas jest ograniczona i równa wyporności normalnej.
      I (poza „weapons”!) zmiana masy kadłuba powoduje natychmiast zmianę wskaźnika CS. Stąd widać od razu w sytuacji, gdy CS<1, że kadłub stał się zbyt lekki i konstrukcja się nie spina.
      Ale w przypadku weapons, dodawane uzbrojenie nie zmienia CS – i to jest istota błędu.
      Dotychczas Ty zasugerowałeś, że trzeba dodać masę (odpowiadającą weapons) w miscelenous – bo to wpłynie na CS, czyli urealni symulację.

      Po eksperymentach stawiam tezę, że:
      Jeśli dodasz jakieś „weapons”, zapiszesz symulację. A następnie ją ponownie otworzysz, to (dopiero wtedy) CS ulegnie zmianie uwzględniającej „weapons”.
      Czyli:
      - nie ma potrzeby „ręcznie” dodawać mas miscelenous w celu uwzględnienia „weapons”.
      - symulacje po modyfikacji „weapons” należy zapisać i ponownie otworzyć z zapisanego pliku.
      H_Babbock

      Usuń