Przebudowa niemieckiego stawiacza min Brummer (ex-Olav Tryggvason, ex-Albatros) na fregatę szkolną Olav Tryggvason 1948 (1 jednostka)
Po długiej – spowodowanej moimi
problemami zdrowotnymi – przerwie, następny projekt wg pomysłu kolegi ŁK. Jest
on także autorem legendy (z moim uzupełnieniem w nawiasach kwadratowych) i
ogólnych założeń technicznych.
W dniu 03.05.1945
r., został ciężko uszkodzony w trakcie nalotu na Kilonię, niemiecki stawiacz
min i szkolny okręt artyleryjski Brummer.
Jednostka weszła do służby w 1934 r. i do 1940 r. pływała pod banderą norweską
jako stawiacz min Olav Tryggvason. [Podczas
operacji „Weserübung”, po stoczeniu zwycięskiej walki z torpedowcami
niemieckimi, Olav Tryggvason, po ogłoszeniu kapitulacji bazy Horten, został
zatopiony przez własną załogę. Podniesiony z dna, został wcielony do
Kriegsmarine pod nazwą Albatros, a
następnie Brummer. Po zakończeniu wojny], okręt, jako
własność Królestwa Norwegii powrócił na holu, po uszczelnieniu kadłuba, do bazy
Horten w dniu 18.08.1945 r. Początkowo zamierzano poddać go kasacji na terenie
Niemiec, ale ostateczna decyzja, wsparta autorytetem króla Haakona VII,
przesądziła o powrocie wraku i jego odbudowie. Złożyło się na to kilka
przyczyn: ciężkie straty poniesione przez flotę norweską w wojnie, względna
nowoczesność okrętu oraz powody natury sentymentalnej, związane z wyróżniającym
się udziałem Olava Tryggvasona w
kampanii kwietniowej 1940 r., w bitwie o Horten. Remont, połączony z obszerną
przebudową na szybką fregatę i okręt szkolny kadetów, przeprowadziła miejscowa
stocznia MV Horten, w okresie od 26.02.1946 r. do 11.09.1948 r. Dalsza służba
okrętu trwała do 31.12.1963 r., po czym nastąpiła jego kasacja, przeprowadzona
również we wspomnianej powyżej stoczni.
Opis techniczny przebudowy.
Kadłub
Zewnętrznie bez zmian. W związku ze
zmianą rodzaju i mocy napędu, częściowo zmieniono podział wewnętrzny kadłuba na
śródokręciu. Rufową część dawnych magazynów minowych przeznaczono dla zrzutni bg, a w
pozostałej ich części zaaranżowano pomieszczenia bytowe dla kadetów.
Napęd
Istniejący zdemontowano w całości. W
jego miejsce zamontowano gruntownie wyremontowany zestaw napędowy, pochodzący
ze skasowanego brytyjskiego niszczyciela eskortowego Liddesdale (typ Hunt 1). Nowy napęd składał się z dwu kotłów
olejowych Admiralicji oraz dwu zestawów turbin parowych Parsons z
przekładniami.
Uzbrojenie
Istniejące zdjęto w całości.
Zainstalowano nowy zestaw składający się z:
- 4xIx4,5"/45 (114 mm) QF Mk IV na podstawach RP50 Mk V, przy elewacji 45o donośność
pociskiem HE 24,95 kg wynosi 18970 m, a przy elewacji maksymalnej 80o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 12500 m;
- 2xIIx40 mm/56,3 OQF Mk IV na postawach RP50 Mk V, przy elewacji 45o donośność
pociskiem HE 0,894 kg wynosi 9830 m, a przy elewacji maksymalnej 90o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 7160 m;
- 4xIIx20 mm/79 Mk II na podstawach Mk V, przy elewacji 45o donośność
pociskiem HE 0,123 kg wynosi 4390 m, a przy elewacji maksymalnej 90o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 3050 m;
- 3xIxwbg
z zapasem 18 bg;
- 2xIxmbg
z zapasem 24 bg.
Do kierowania ogniem zamontowano
radiodalocelownik o bazie 4,1 m z radarem Type 275.
Uwaga: w raporcie dla dział artylerii głównej podano
kaliber rzeczywisty, czyli 113 mm (4,45"); w opisie zaś jest kaliber nominalny (wg oficjalnej nazwy modelu działa), czyli 114 mm (4,5").
Inne
Nadbudówki, maszty i komin
przebudowano całkowicie.
W skład nowego wyposażenia radionawigacyjnego
weszło:
- pięć radiostacji (w tym jedna
wysokiej częstotliwości),
- dwa radionamierniki (w tym jeden
wysokiej częstotliwości - HF/DF),
- radar kontroli powierzchni morza i
przestrzeni powietrznej Type 291,
- radar indykacji celów Type 293.
Jednostka została przystosowana do zaokrętowania
do 40 kadetów oraz 3 instruktorów.
Na skutek przebudowy (w stosunku do
projektu oryginalnego):
- wyporność normalna wzrosła z 1860 do 1866 t,
- moc napędu wzrosła z 7400 do 19000
KM,
- prędkość maksymalna wzrosła z 21,00
do 27,76 w,
- zasięg wzrósł z 3000 mm przy 14 w do
5000 mm przy 16 w.
Koszt przebudowy wyniósł 38,05
wartości porównywalnego okrętu nowego.
Olav Tryggvason, Norway training frigate laid down 1931, launched 1932,
completed 1934, repaired 1940, rebuilt 1948 (engine 1940)
Displacement:
1 465 t light;
1 569 t standard; 1 866 t normal; 2 104 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(319,24 ft / 307,41 ft)
x 37,73 ft x (11,81 / 12,87 ft)
(97,30 m / 93,70 m) x
11,50 m x (3,60 / 3,92 m)
Armament:
4 - 4,45" / 113 mm 45,0
cal guns - 58,20lbs / 26,40kg shells, 350 per gun
Dual purpose guns in deck and hoist mounts,
1935 Model
4 x Single mounts on centreline ends, evenly
spread
2 raised mounts - superfiring
4 - 1,57" / 40,0 mm
56,3 cal guns - 1,97lbs / 0,89kg shells, 3 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1941 Model
2 x Twin mounts on centreline, aft deck
forward
2 raised
mounts
8 - 0,79" / 20,0 mm
70,0 cal guns - 0,27lbs / 0,12kg shells, 4 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1941 Model
8 x Single mounts on sides, evenly spread
Weight of broadside 242 lbs
/ 110 kg
Main DC/AS Mortars
3 - 421,08 lbs / 191,00 kg
Depth Charges + 18 reloads - 3,948 t total
in Stern depth charge
racks
2nd DC/AS Mortars
2 - 421,08 lbs / 191,00 kg
Depth Charges + 24 reloads - 4,888 t total
in Depth charge
throwers
Armour:
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 0,51" / 13 mm -
-
Machinery:
Oil fired boilers,
steam turbines,
Geared drive, 2 shafts,
19 000 shp / 14 174 Kw = 27,76 kts
Range 5 000nm at
16,00 kts
Bunker normal = 297
tons, at max displacement = 535 tons
Complement:
141 - 184
Cost:
£0,601 million / $2,404
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 66 tons, 3,6%
- Guns: 55 tons, 2,9%
- Weapons: 11 tons, 0,7%
Armour: 5 tons, 0,4%
- Armament: 8 tons, 0,3%
Machinery: 508 tons,
27,2%
Hull, fittings &
equipment: 852 tons, 45,7%
Fuel, ammunition &
stores: 401 tons, 21,5%
Miscellaneous weights:
32 tons, 1,7%
- Hull below water: 9 tons
- Hull above water: 18 tons
- On freeboard deck: 5 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
2 461 lbs / 1 117 Kg = 55,9 x 4,4
" / 113 mm shells or 0,6 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,10
Metacentric height 1,4
ft / 0,4 m
Roll period: 13,4
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 73 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,46
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,13
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck,
a normal bow and large transom stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,477 / 0,493
Length to Beam Ratio:
8,15 : 1
'Natural speed' for
length: 20,41 kts
Power going to wave
formation at top speed: 66 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 65
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 23,00 degrees
Stern overhang: 3,61 ft
/ 1,10 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 14,00%, 19,36 ft /
5,90 m, 16,40 ft / 5,00 m
- Forward deck: 36,00%, 16,40 ft / 5,00
m, 15,42 ft / 4,70 m
- Aft deck: 36,00%, 15,42 ft / 4,70 m, 15,42 ft / 4,70 m
- Quarter deck: 14,00%, 15,42 ft /
4,70 m, 15,75 ft / 4,80 m
- Average freeboard: 15,92 ft / 4,85 m
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 102,2%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 166,5%
Waterplane Area:
7 866 Square feet or 731 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 152%
Structure weight / hull
surface area: 62 lbs/sq ft or 303 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,91
-
Longitudinal: 4,17
- Overall:
1,06
Adequate machinery,
storage, compartmentation space
Excellent accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
