poniedziałek, 30 czerwca 2025

Budowa kolumbijskich krążowników lekkich typu Almirante Padilla 1929-1931 (3 jednostki)

Budowa kolumbijskich krążowników lekkich typu Almirante Padilla 1929-1931 (3 jednostki)

Po monitorze typu Guayaquil, następne większe kolumbijskie okręty bojowe, budowane wg własnego projektu i w stoczniach krajowych. Prezentują typ średniej wielkości lekkiego krążownika, przyzwoicie uzbrojonego i opancerzonego. Prędkość maksymalna nie jest imponująca, ale akceptowalna, a umiarkowany zasięg w świetle kolumbijskiej doktryny w zupełności wystarczający. Wysoka wolna burta zapewnia dobre – jak na lekki krążownik – właściwości morskie. Po raz pierwszy zastosowano nowo opracowany przez zakłady Carl Zeiss Lima dalocelownik optyczny o bazie 6,3 m oraz centralę artyleryjską Siemens-Halske.
Do głównych zadań jednostek tego typu zaliczyć można:
- dalekie (jak na kolumbijskie potrzeby) rozpoznanie,
- osłona własnych cięższych okrętów przed nawodnymi atakami torpedowymi,
- wsparcie ataku własnych okrętów torpedowych.
Trzeba zaznaczyć, że kierunki rozpoznania będą przebiegać przede wszystkim równolegle (a nie prostopadle) do wybrzeża Kontynentu, czyli w potencjalnym zasięgu nieprzyjacielskiego lotnictwa; stąd stosunkowo silne uzbrojenie plot.
Okręt powstał w stoczni Astillero Naval No.1 w Callao. Stocznia ta zbudować ma również trzecią jednostkę tego typu, drugą buduje stocznia Astillero Naval No.3 w Cartagenie. Za wyjątkiem dział 152 mm, wszystkie główne dostawy zapewnia przemysł krajowy.
Opis techniczny.

Kadłub

O sporym wydłużeniu, lecz niezbyt wielkim zanurzeniu.
Napęd
Osiem kotłów olejowych White-Forster/CNPM w czterech kotłowniach i cztery zestawy turbin parowych GEV z przekładniami w czterech maszynowniach.
Dla ustalenia prędkości maksymalnej zastosowano, wyliczony na bazie realnych krążowników brytyjskich, współczynnik zwiększający 1,047.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
- 4xIIx152 mm/53 Bethlehem Steel M1920, przy elewacji maksymalnej 30o donośność pociskiem SP 47,6 kg wynosi 23160 m;
- 4xIx127 mm/25 Bethlehem Steel/HM M1921, przy elewacji 45o donośność pociskiem HC 24,43 kg wynosi 13290 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa pociskiem AA wynosi 24,49 kg 8250 m;
- 8xIx37 mm/51 COW/FNA M1918, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,65 kg wynosi 4100 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 2670 m;
- 4xIx12,7 mm/90 Browning/FNA M1921, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,03 kg wynosi 4200 m, a przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 2800 m;
- 2xIIIxwt533 mm.
Do kierowania ogniem zainstalowano główny dalocelownik optyczny o bazie 6,3 m oraz pomocniczy i plot dalocelownik optyczny o bazie 4,1 m.
Opancerzenie
Jak w raporcie i na rysunku.
Grupa lotnicza
Typowy zestaw to dwa rozpoznawcze wodnosamoloty pływakowe Vought UO-4, z zapasem paliwa i uzbrojenia na 60 samolotolotów łącznie.
Inne
Okręt został wyposażony w sześć radiostacji o zróżnicowanym zasięgu. 

Link do obrazka: megawrzuta.pl/ejgzrjtx

Almirante Padilla, Great Colombia light cruiser laid down 1927, launched 1928, completed 1929 (engine 1928)

Displacement:
            6 613 t light; 6 861 t standard; 7 380 t normal; 7 795 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (572,68 ft / 564,30 ft) x 56,43 ft x (17,39 / 18,09 ft)
            (174,55 m / 172,00 m) x 17,20 m  x (5,30 / 5,51 m)

Armament:
      8 - 5,98" / 152 mm 53,0 cal guns - 104,94lbs / 47,60kg shells, 130 per gun
              Quick firing guns in deck and hoist mounts, 1920 Model
              4 x Twin mounts on centreline ends, evenly spread
                        2 raised mounts - superfiring
      4 - 5,00" / 127 mm 25,0 cal guns - 53,99lbs / 24,49kg shells, 250 per gun
              Dual purpose guns in deck mounts, 1921 Model
              4 x Single mounts on sides, forward evenly spread
      8 - 1,46" / 37,0 mm 51,0 cal guns - 1,43lbs / 0,65kg shells, 1 500 per gun
              Anti-air guns in deck mounts, 1918 Model
              8 x Single mounts on sides, evenly spread
                        8 raised mounts
      4 - 0,50" / 12,7 mm 90,0 cal guns - 0,07lbs / 0,03kg shells, 3 000 per gun
              Machine guns in deck mounts, 1921 Model
              4 x Single mounts on sides, evenly spread
                        4 double raised mounts
      Weight of broadside 953 lbs / 432 kg
      Main Torpedoes
      6 - 21,0" / 533 mm, 18,83 ft / 5,74 m torpedoes - 1,260 t each, 7,561 t total
            In 2 sets of deck mounted side rotating tubes

Armour:
   - Belts:                     Width (max)           Length (avg)             Height (avg)
            Main:             2,99" / 76 mm     361,22 ft / 110,10 m   11,48 ft / 3,50 m
            Ends:   Unarmoured
              Main Belt covers 98% of normal length
              Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces
   - Torpedo Bulkhead - Strengthened structural bulkheads:
                                0,75" / 19 mm       361,22 ft / 110,10 m   20,01 ft / 6,10 m
            Beam between torpedo bulkheads 48,56 ft / 14,80 m
   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)     Barbette/hoist (max)
            Main:           2,01" / 51 mm         0,98" / 25 mm                 2,01" / 51 mm
      - Armoured deck - single deck:
            For and Aft decks: 0,98" / 25 mm
   - Conning towers: Forward 2,99" / 76 mm, Aft 0,98" / 25 mm

Machinery:
            Oil fired boilers, steam turbines,
            Geared drive, 4 shafts, 72 000 shp / 53 712 Kw = 33,71 kts
            Range 6 300nm at 13,00 kts
            Bunker normal = 519 tons, at max displacement = 934 tons

Complement:
            397 - 517

Cost:
            £2,381 million / $9,523 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 274 tons, 3,7%
               - Guns: 259 tons, 3,5%
               - Weapons: 15 tons, 0,2%
            Armour: 1 085 tons, 14,7%
               - Belts: 509 tons, 6,9%
               - Torpedo bulkhead: 200 tons, 2,7%
               - Armament: 39 tons, 0,5%
               - Armour Deck: 304 tons, 4,1%
               - Conning Towers: 32 tons, 0,4%
            Machinery: 2 242 tons, 30,4%
            Hull, fittings & equipment: 2 977 tons, 40,3%
            Fuel, ammunition & stores: 767 tons, 10,4%
            Miscellaneous weights: 36 tons, 0,5%
               - Hull below water: 22 tons
               - On freeboard deck: 14 tons

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              4 807 lbs / 2 181 Kg = 44,9 x 6,0 " / 152 mm shells or 1,3 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,17
            Metacentric height 2,9 ft / 0,9 m
            Roll period: 14,0 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 73 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,46
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,32

Hull form characteristics:
            Hull has rise forward of midbreak,
              a normal bow and a cruiser stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,467 / 0,474
            Length to Beam Ratio: 10,00 : 1
            'Natural speed' for length: 23,76 kts
            Power going to wave formation at top speed: 56 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 55
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 17,50 degrees
            Stern overhang: -4,59 ft / -1,40 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                                                   Fore end,                Aft end
               - Forecastle:            20,00%,  26,57 ft / 8,10 m,  22,64 ft / 6,90 m
               - Forward deck:       56,00%,  22,64 ft / 6,90 m,  21,65 ft / 6,60 m
               - Aft deck:                  8,00%,  13,45 ft / 4,10 m,  13,45 ft / 4,10 m
               - Quarter deck:        16,00%,  13,45 ft / 4,10 m,  13,45 ft / 4,10 m
               - Average freeboard:                      20,47 ft / 6,24 m

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 131,1%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 204,4%
            Waterplane Area: 20 595 Square feet or 1 913 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 111%
            Structure weight / hull surface area: 96 lbs/sq ft or 468 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,96
                        - Longitudinal: 1,75
                        - Overall: 1,02
            Cramped machinery, storage, compartmentation space
            Excellent accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Good seaboat, rides out heavy weather easily

2 x catapult
2 x Vought UO-4

Almirante Padilla (1929)
Almirante de Clemente (1930)
Almirante Garcia (1931)

14 komentarzy:

  1. Mam pewien problem z tym krążownikiem.
    Z jednej strony ładnie się prezentuje, a z drugiej posiadając stanowiska wieżowe, zamiast wież na barbetach jest w tym czasie już krokiem wstecz.
    Kolejnym kontrowersyjnym dla mnie szczegółem jest dalmierz o ponad 6-cio metrowej bazie optycznej. W tym czasie to chyba rekord świata dla krążowników lekkich. Chociaż dedykowany SKO należy policzyć na plus.
    Rozmieszczenie dział DP i dedykowanego im dalocelownika każe zadać pytanie o to, czy planowane jest wzmocnienie w przyszłości tego rodzaju uzbrojenia, bo trochę dziwnie wyglądają działa na śródokręciu z dalocelownikiem na rufie.
    To na razie tyle.
    Peperon

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Klasyczne wieże na barbetach są cięższe od przyjętego tu rozwiązania. Gdybym się na nie zdecydował, odbyłoby się to kosztem prędkości, lub/i zasięgu, lub/i opancerzenia. Zawsze jest coś za coś.
      Rzeczywiście dalocelownik główny jest jak dla CL dość awangardowy. W założeniach, ma być on w przyszłości zastosowany na cięższych okrętach artyleryjskich, np CA lub BB/BC/MO dla artylerii średniej, a tu będzie wraz z centralą artyleryjską testowany. Zresztą, dłuższa baza to dokładniejszy pomiar odległości, a więc nie wada.
      Kładąc zaporę plot, okręt ustawia się do nadlatujących samolotów jedną z burt. To, czy dalocelownik plot jest na dziobie, czy na rufie, nie ma wtedy znaczenia.
      W przeciwieństwie do projektantów okrętów z końca lat 20-tych, my znamy przebieg zmagań z czasu IIWS i pojawiające się wówczas trendy. Wiemy, że artylerię plot wydatnie wzmacniano, a z wodnopłatów na krążownikach często rezygnowano. Możemy więc założyć, że w latach 40-tych wyposażenie lotnicze zostanie zdjęte, a w zamian zwiększy się liczba dział DP i plot. Wtedy można będzie również zamontować dodatkowy dalocelownik plot.

      JKS

      Usuń
    2. Trochę dziwnie wygląda wyjaśnienie dotyczące stanowisk AG, bo taki np. Sydney miał wieże i wcale nie był dużo cięższy od Almirante Padilla, a wolniejszy tylko o trochę ponad 1 węzeł. Różnica w sumie bez znaczenia, czego dowiodły działania podczas DWS.
      Sprawa dalocelownika w sumie drugorzędna, ale weź pod uwagę, że dalocelownik na rufie nie będzie widział celów w pełnym zakresie pierwszej pary dział DP. Poza tym znając przebieg działań podczas DWS wiemy, że nie zawsze była możliwość przywitania samolotów w sposób, któy przedstawiłeś. I co wtedy, gdy nagle wypadną z chmur już nurkując ?
      Dużo gorszą sprawą jest jednak to, że pancerne stanowiska dowodzenia (dziobowe i rufowe) są niższe od pokładowych stanowisk artylerii głównej. Jak ma być realizowane dowodzenie okrętem podczas walki, jeśli dowódca nie będzie widział dokąd płynie ?
      Peperon

      Usuń
    3. Na HMAS "Sydney" wieże i barbety miały opancerzenie o grubości 25 mm, na "AP" jest 51 mm.
      Jeżeli "nagle wypadną z chmur już nurkując", to nie ma czasu na ogień zaporowy wg centralnych nastaw, wtedy strzela się "z przyłożenia"
      Z GSD się nie steruje, za to są tam repetytory żyrokompasu, logu, przechyłomierza, zegara okrętowego itp.

      JKS

      Usuń
  2. Bardzo podoba mi się ten okręt. W momencie wejścia do służby jest to bodaj najlepszy krążownik lekki na świecie. Może śmiało rywalizować z hiszpańskim "Príncipe Alfonso", który był najlepszym, w moim odczuciu, a realnie istniejącym krążownikiem lekkim w latach 1925 - 1933 (tj. do momentu wejścia do służby "Leandera"). Uważam, że wprowadzenie do służby tych trzech krążowników pozwala flocie kolumbijskiej na wyprzedzenie potencjału morskiego Brazylii i Chile oraz zrównanie się pozycją z Argentyną.
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
  3. Okręt o bardzo przyjemnej i ładnej sylwetce. Na tle konkurencji (Duguay-Trouin, Leander i Bartolomeo Coleoni) wypada dobrze. Uzbrojenie plot dobre, żeby nie powiedzieć przesadzone (jak na lata 20-te - aż 8 działek lekkich).
    Kwestie dyskusyjne.
    1. ewidentnie malutka nadbudówka dziobowa. Tak mała byłaby w sam raz na krążownik "scout" z początku PWS, tutaj mnie razi, jako zbyt mała.
    2. Opancerzone stanowisko dowodzenia schowane za wieżą nr 2, skąd mało co widać, to dla mnie nieprozumienie.
    3. Aż dwie katapulty (a swoje one ważą), dla dwóch samolotów to dla mnie też przesada. Wystarczyłaby jedna katapulta jak na większości lekkich krążowników (dwie bywały na krążownikach "12 działowych").
    4. Zastosowanie stanowisk artylerii głównej w zamkniętych stanowiskach z podajnikiem (mount and hoist) zamiast regularnych wież z barbetami to kontrowersyjna decyzja. Jednak praktycznie wszyscy decydowali się na wieże z barbetami, więc chyba stanowiska takie jak tu, miały ograniczenia.
    5. Niepokój budzi relatywnie mała moc maszynowni. Tutaj 72 tys KM, Emerald miał 80tys KM, Leander też 72 tys KM (ale był wolniejszy), Duguay-Trouin 100tys KM, Coleoni 95tys KM. Jeśli okręt miałby być naprawdę szybki to spodziewałbym się większej mocy napędu.
    6. Główna wątpliwość. Po co budować krążowniki lekkie praktycznie wielkości (czyli i ceny) argentyńskich "25 de mayo"? Okręty argentyńskie były o ponad 45% silniejsze i nawet miały silniejszą maszynownie (85tys KM). Lekkie krążowniki budowali (nieco później) Anglicy (bo mieli wyczerpany limit na okręty większe), Włosi (ale okręty dużo mniejsze, o podobnym uzbrojeniu, ale celowane jako anty-lidery). No i Francuzi, prawdę mówiąc nie wiem po co. Ale po co Kolumbijczycy je budowali, zamiast krążowników cięższych - tego nie rozumiem.
    H_Babbock

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, za obszerny komentarz i pochwałę. Istnienie silnej artylerii plot uzasadniłem w opisie.
      Ad 1. Wystarczy, jest mnóstwo miejsca w pozostałych nadbudówkach i przede wszystkim w kadłubie.
      Ad 2. To jest główne stanowisko dowodzenia, a nie obserwacji. Dane tam spływają z dalocelowników i innych stanowisk bojowych. Stanowisko dowodzenia artylerią jest pod głównym dalocelownikiem, stamtąd dobrze widać.
      Ad 3. To tylko kilka ton, 0,11% całości. Gdyby była jedna katapulta np. na prawej burcie, przy wietrze z lewej burty dla wyrzucenia samolotu trzeba by było zmienić kurs o co najmniej 90 st. Dwie katapulty umożliwiają start samolotów bez zmiany kursu (za wyjątkiem sytuacji, gdy wiatr wieje z rufowej ćwiartki).
      Ad 4. Nie są to wprawdzie klasyczne wieże, ale też nie "blaszanki", 51 mm na krążowniku lekkim to przyzwoite opancerzenie. I jeszcze jedna sprawa; wiele krążowników miało pancerny pas burtowy tylko na długości urządzeń napędowych i przestrzeń pod wieżami nie była nim chroniona, stąd potrzeba odpornej barbety i osobnego, "porządnego" opancerzenia komór. Tu mamy pas pancerny "od wieży do wieży", więc (też przecież opancerzone) podajniki i przeciwodłamkowe opancerzenie komór wystarczą.
      Ad 5. "Leander" przy tej samej mocy napędu był wolniejszy, ponieważ był nieco cięższy (6985 - 7270 v 6861 ts) i miał mniejsze wydłużenie kadłuba (9,65 v 10,00). Co to znaczy "naprawdę szybki"? Prawie 34 w. to dla krążownika całkiem dobra prędkość, a w porównaniu z chilijskimi nawet znakomita. W tym czasie, w chilijskiej flocie szybsze (35 w.) były tylko niszczyciele typu "Serrano"
      Ad 6. Po pierwsze, z Argentyną Kolumbia ma dobre stosunki, a ponieważ ta pierwsza ma nienajlepsze stosunki z Chile, to można ją traktować nawet jako potencjalnego sojusznika, ergo, z "Veinticinco de Mayo" kolumbijskie krążowniki walczyć nie będą. Po drugie, za te same pieniądze można zbudować więcej krążowników lekkich niż ciężkich. Po trzecie, z Twojego wywodu można by wywnioskować, że uważasz krążowniki lekkie - jako klasę okrętów - za zupełnie i nikomu niepotrzebną. Po czwarte, o ciężkich krążownikach admiralicja kolumbijska myśli już od pewnego czasu.

      JKS

      Usuń
    2. @JKS: trafne uwagi! Z tego, co mi wiadomo, to raczej kontestowano dość powszechnie zasadność budowania krążowników ciężkich. Brytyjczycy ograniczyli się do zbudowania jedynie okrętów pierwszego pokolenia. Podobnie, dość szybko, przygodę z tą klasą okrętów zakończyli Włosi i Francuzi. Intensywnie rozwijali je Japończycy i Amerykanie, na zasadzie wzajemnego eskalowania zagrożenia dla potencjalnego przeciwnika. Okręty niemieckie i sowieckie (te ostatnie właściwie "półciężkie", podobnie, jak "25 de Mayo") powstały jako wypadkowa innych czynników, w tym swoistej "mody" i obowiązującej doktryny wojennej (okręty sowieckie jako swoiste "CL-killery").
      ŁK

      Usuń
  4. Bardzo ładna jednostka, karol flibustier

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "[...] ładnie się prezentuje [...]", "Bardzo podoba mi się ten okręt", "Okręt o bardzo przyjemnej i ładnej sylwetce", "Bardzo ładna jednostka"
      Toż to szkoda go dla floty, wyślijmy go na wystawę i konkurs "Mister of Fighting Ships" 😃.

      JKS

      Usuń
    2. Wyślijmy go w podróż dookoła świata. Niech promuje Wielką Kolumbię. Serio. Wielka Kolumbia nawet jeśli przez kraje ABC nie jest uważana za wroga, to przynajmniej za rywala i dlatego potrzebuje partnerów do współpracy. Dobre stosunki z Amerykanami i jednym niemieckim koncernem to za mało.
      Stonk

      Usuń
    3. Dobry pomysł z tym rejsem.
      Wielka Kolumbia jest bezwarunkowo uważana za wroga przez kraj "C", a potencjalnie i przez kraj "B" Prócz USA, WK ma dobre stosunki z krajem "A" i Urugwajem, a poza AP z Hiszpanią, Niemcami, Szwajcarią i Chinami. Pozostałe państwa traktuje się jako neutralne.

      JKS

      Usuń
  5. Teraz dopiero zauważyłem błąd w tytule posta, dotyczący lat budowy: 1928-1931. Oczywiście, winno być 1929-1931 - już poprawiłem.

    JKS

    OdpowiedzUsuń