Budowa kolumbijskiego zbiornikowca floty typu Huascarán 1929 (1 jednostka)
Nie posiadając dotychczas własnych
tankowców, flota kolumbijska uzależniona była od usług podmiotów cywilnych, co
nie było ani wygodne, ani bezpieczne, szczególnie w przypadku ewentualnego
konfliktu zbrojnego. Stąd decyzja o budowie prezentowanego okrętu.
Jest to zbiornikowiec średniej
wielkości, o łącznej zdolności przewozowej 5300 t. Standardowy podział ładunku
to:
- 2960 t oleju opałowego w 6
zbiornikach,
- 1840 t oleju napędowego w 4
zbiornikach,
- 350 t benzyn w beczkach w 2
ładowniach,
- 150 t węgla luzem w dwu zasobniach
po bokach ładowni.
Dodatkowo okręt może przewieźć do 20
osób.
W czasie pokoju, zbiornikowiec dowozi
paliwa do baz morskich. W czasie wojny, przewidziane jest wykorzystanie go w
roli zbiornikowca towarzyszącego, zaopatrującego w paliwa zespoły okrętów znajdujące
się w akcji z dala od własnych baz; w przypadku odpowiednich warunków
pogodowych, także w ruchu. W związku z zadaniami wojennymi, prędkość marszowa
zbiornikowca dostosowana jest do odpowiedniej prędkości głównych okrętów
bojowych floty (pancerniki i krążowniki).
Uzbrojenie ma charakter głównie plot;
artyleria średnia służy do samoobrony przed mniejszymi okrętami wroga.
Okręt powstał w stoczni Construcción
Naval y Plantas Mecánicas w La Guaira. Za wyjątkiem dział 127 mm, wszystkie
dostawy zapewnił przemysł krajowy.
Opis techniczny.
Kadłub
Zbliżony
wyglądem i konstrukcją do kadłubów cywilnych zbiornikowców.
Napęd
Dwa silniki
diesla Gray/JSFM o mocy 2700 KM każdy, w dwu maszynowniach.
Uzbrojenie
Na okręcie
zamontowano:
-
2xIx127/50 Bethlehem Steel M1900,
przy elewacji maksymalnej 25o
donośność pociskiem SP 27,2 kg wynosi 17370 m;
- 5xIx37/51
COW/FNA M1918, przy elewacji 45o
donośność pociskiem 0,65 kg wynosi 4100 m, a przy elewacji maksymalnej 85o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 2670 m;
- 4xIx12,7
mm/90 Browning/FNA M1921, przy
elewacji 45o donośność pociskiem 0,03 kg wynosi 4200 m, a
przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem
wynosi 2800 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano
dalocelownik optyczny o bazie 4,1 m.
Inne
Okręt
wyposażono w cztery radiostacje.
Huascarán, Great Colombia fleet tanker laid down 1927, launched 1928, completed 1929 (engine 1928)
Displacement:
7 393 t light;
7 572 t standard; 8 428 t normal; 9 112 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(452,21 ft / 441,27 ft)
x 53,48 ft x (19,69 / 21,03 ft)
(137,83 m / 134,50 m) x
16,30 m x (6,00 / 6,41 m)
Armament:
2 - 5,00" / 127 mm 50,0
cal guns - 59,97lbs / 27,20kg shells, 100 per gun
Quick firing guns in deck mounts, 1900 Model
2 x Single mounts on centreline ends, evenly
spread
5 - 1,46" / 37,0 mm
51,0 cal guns - 1,43lbs / 0,65kg shells, 1 000 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1918 Model
4 x Single mounts on sides, evenly spread
4 raised
mounts
1 x Single mount on centreline, aft deck aft
1 raised
mount
4 - 0,50" / 12,7 mm
90,0 cal guns - 0,07lbs / 0,03kg shells, 3 000 per gun
Machine guns in deck mounts, 1921 Model
2 x Single mounts on sides, aft deck centre
2 raised
mounts
2 x Single mounts on sides, forward deck aft
2 double
raised mounts
Weight of broadside 124 lbs
/ 56 kg
Armour:
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 0,51" / 13 mm -
-
Machinery:
Diesel Internal
combustion motors,
Geared drive, 2 shafts,
5 400 shp / 4 029 Kw = 15,35 kts
Range 10 000nm at 13,00
kts
Bunker normal = 856
tons, at max displacement = 1 540 tons
Complement:
220 - 286
Cost:
£1,055 million / $4,219
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 28 tons, 0,3%
- Guns: 28 tons, 0,3%
Armour: 3 tons, 0,0%
- Armament: 3 tons, 0,0%
Machinery: 168 tons,
2,0%
Hull, fittings &
equipment: 1 877 tons, 22,3%
Fuel, ammunition &
stores: 1 035 tons, 12,3%
Miscellaneous weights:
5 316 tons, 63,1%
- Hull below water: 3 290 tons
- Hull above water: 2 010 tons
- On freeboard deck: 16 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
9 617 lbs / 4 362 Kg = 153,9 x 5,0 " /
127 mm shells or 1,5 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,46
Metacentric height 3,8
ft / 1,1 m
Roll period: 11,6
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 73 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,01
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,82
Hull form characteristics:
Hull has raised
forecastle, raised quarterdeck,
a normal bow and a round stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,635 / 0,643
Length to Beam Ratio:
8,25 : 1
'Natural speed' for
length: 21,01 kts
Power going to wave
formation at top speed: 32 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 40
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 12,90 degrees
Stern overhang: 5,91 ft
/ 1,80 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 16,00%, 21,98 ft /
6,70 m, 20,01 ft / 6,10 m
- Forward deck: 34,00%, 12,14 ft / 3,70
m, 12,14 ft / 3,70 m
- Aft deck: 30,00%, 12,14 ft / 3,70 m, 12,14 ft / 3,70 m
- Quarter deck: 20,00%, 20,01 ft /
6,10 m, 20,01 ft / 6,10 m
- Average freeboard: 15,10 ft / 4,60 m
Ship tends to be wet
forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 76,3%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 93,9%
Waterplane Area: 17 830
Square feet or 1 656 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 147%
Structure weight / hull
surface area: 70 lbs/sq ft or 341 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 1,00
-
Longitudinal: 1,19
- Overall:
1,02
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Adequate accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat,
comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
Smary maszynowe powinny być też w specyfikacji okrętu i nieco materiałów wymiennych takich, jak filtry, wkłady oczyszczaczy i podstawowe elementy eksploatacyjne do kotłów, karol flibustier
OdpowiedzUsuńBezwzględnie potrzebny flocie okręt. Zamiast ładunku węgla dodałbym przede wszystkim zestaw olejów silnikowych i innych materiałów smarnych (w tym zakresie popieram postulat @karol flibustier).
OdpowiedzUsuńŁK
Smary i materiały eksploatacyjne instalacji paliwowej ani nie zajmują wiele miejsca, ani wiele nie ważą. Każdy okręt może je sobie zapewnić sam.
OdpowiedzUsuńJKS
Owszem, słuszna racja. Ale są sytuacje, gdy trzeba je dostarczyć i wtedy ten okręt spokojnie może to wykonywać, bo to duża jednostka z dużymi możliwościami, i te dostarczenie nie ma znaczenia, czy to na inny okręt, czy na punkt bazowy, czy dla wysuniętej bazy, uniwersalność, to uniwersalność karol flibustier
UsuńTak, jeżeli będzie taka potrzeba, to i smary i inne materiały można przewieźć; od tego są ładownie. Jednak kiedy zbiornikowiec towarzyszy zespołom okrętów bojowych, to paliwo jest najważniejsze. Znamy wiele przypadków, kiedy okręty musiały przerywać akcję z powodu braku paliwa, nigdy nie słyszałem, aby stało się to z braku smarów czy filtrów.
UsuńJKS
Ten okręt służy do wykonywania zaplanowanych działań. Kiedy "są sytuacje", to wysyła się transport lotniczy albo mniejszy i szybszy transportowiec, a nie taką krowę. Szybkie transportowce nigdy nie były liczną grupą i często taką rolę pełniły niszczyciele. Niszczyciele z reguły nie były projektowane z uwzględnieniem zadań transportowych, ale często były jedynymi akurat dostępnymi szybkimi jednostkami.
UsuńStonk
@Stonk: trafne spostrzeżenia. Do roli szybkiego transportowca najlepiej nadaje się chyba duży, szybki (ofensywny) stawiacz min. Może warto pomyśleć o przebudowie w tym kierunku obydwu starych krążowników lekkich?
UsuńŁK
Do kolegi ŁK na komentarz z 19 lipca 2025 09:50.
UsuńWidzę tu inspirację brytyjskimi szybkimi stawiaczami min. Trzeba mieć jednak świadomość, że Brytyjczycy używali ich jako szybkich transportowców dlatego, że - przy sporej wielkości - były szybkie, a nie dlatego, że były stawiaczami min.
JKS
Stawiacze min, zwłaszcza te przenoszące "wymierną" ilość min, były zawsze predestynowane do pełnienia funkcji transportowców. Nie ukrywam, że przykład brytyjski podpowiedział mi kierunek takiej konwersji. Zwłaszcza, że wskazane przeze mnie krążowniki lekkie utraciły już bezpowrotnie wartość bojową (nawet w realiach latynoamerykańskich) właśnie na przełomie lat 20-tych i 30-tych.
UsuńŁK
Modernizacja krążowników typu "Almirante Grau" jest w najbliższym czasie przewidziana, jednak nie w tym kierunku.
UsuńJKS
Czyżby "klasyczne" krążowniki lekkie?
UsuńŁK
Trudno w latach 30-tych XX w. nazwać "klasycznym" krążownik o wyporności circa 3000 tn. To też pewien anachronizm, ale przyjmijmy, że będą to "umiarkowanie szybkie" scouty.
UsuńJKS