Budowa kolumbijskiego zaopatrzeniowca typu Huiracocha 1930 (1 jednostka)
Podobnie, jak w przypadku
prezentowanego niedawno zbiornikowca floty (17.07.2025), decyzja o budowie tej
jednostki motywowana była chęcią uniezależnienia się od frachtowców cywilnych.
Zadaniem zaopatrzeniowca w czasie
pokoju jest transport zaopatrzenia (amunicja, żywność, części zamienne, sprzęt
kwatermistrzowski), uzbrojenia, sprzętu itp. z miejsc ich wytwarzania lub
składowania do baz morskich MW, lub pomiędzy tymi bazami. W czasie wojny,
dochodzi do tego zaopatrywanie zespołów okrętów, wykonujących dłużej trwające
zadania, z dala od własnych baz. Zdolność przewozowa okrętu wynosi do 2530 t
zaopatrzenia i do 80 osób. Pośród tych ostatnich, mogą znajdować się
specjaliści od montażu i uruchomienia przewożonego uzbrojenia i sprzętu, a w
czasie wojny także uzupełnienia załóg okrętowych.
Stosunkowo silna artyleria główna
okrętu, a także niezła prędkość i duży zasięg, może kusić do użycia go w roli
krążownika pomocniczego. Jednakże, mało prawdopodobne jest, aby w czasie wojny
miał „wolne moce”, umożliwiające mu takie działania.
Jednostkę zbudowała stocznia Construcción
Naval y Plantas Mecánicas w La Guaira. Za wyjątkiem dział artylerii głównej, wszystkie
dostawy zapewnił przemysł krajowy.
Opis techniczny.
Kadłub
Typowy dla średniej wielkości drobnicowców.
Napęd
Cztery silniki diesla Gray/JSFM w dwu maszynowniach.
Uzbrojenie
Na okręcie zamontowano:
-
3xIx127/50 Bethlehem Steel M1900,
przy elewacji maksymalnej 25o
donośność pociskiem SP 27,2 kg wynosi 17370 m;
- 4xIx37/51
COW/FNA M1918, przy elewacji 45o
donośność pociskiem 0,65 kg wynosi 4100 m, a przy elewacji maksymalnej 85o
donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 2670 m;
- 4xIx7,62
mm/80 Browning/FNA M1919, przy
elewacji 45o donośność pociskiem 0,0098 kg wynosi 1500 m, a
przy elewacji maksymalnej 85o donośność pionowa tym samym pociskiem
wynosi 1000 m.
Do kierowania ogniem zainstalowano
dalocelownik optyczny o bazie 4,1 m.
Inne
Okręt wyposażono w cztery radiostacje.
Huiracocha, Great Colombia supply vessel laid down 1929, launched 1930, completed 1930 (engine 1929)
Displacement:
3 976 t light;
4 094 t standard; 4 923 t normal; 5 586 t full load
Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
(376,73 ft / 363,85 ft)
x 50,52 ft x (16,08 / 17,83 ft)
(114,83 m / 110,90 m) x
15,40 m x (4,90 / 5,43 m)
Armament:
3 - 5,00" / 127 mm 50,0
cal guns - 59,97lbs / 27,20kg shells, 150 per gun
Quick firing guns in deck mounts, 1910 Model
3 x Single mounts on centreline, evenly
spread
1 raised
mount
4 - 1,46" / 37,0 mm
51,0 cal guns - 1,43lbs / 0,65kg shells, 1 500 per gun
Anti-air guns in deck mounts, 1918 Model
4 x Single mounts on centreline, evenly
spread
4 raised
mounts
4 - 0,30" / 7,6 mm 80,0 cal guns -
0,02lbs / 0,01kg shells, 3 000 per gun
Machine guns in deck mounts, 1919 Model
1 x Twin mount on centreline, aft deck aft
1 raised
mount
2 x Single mounts on sides, forward deck
centre
2 double
raised mounts
Weight of broadside 181 lbs
/ 83 kg
Armour:
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist
(max)
Main: 0,51" / 13 mm -
-
Machinery:
Diesel Internal
combustion motors,
Geared drive, 2 shafts,
3 600 ihp / 2 685 Kw = 14,89 kts
Range 10 500nm at
13,00 kts
Bunker normal = 829
tons, at max displacement = 1 492 tons
Complement:
147 - 191
Cost:
£0,681 million / $2,726
million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 41 tons, 0,8%
- Guns: 41 tons, 0,8%
Armour: 4 tons, 0,1%
- Armament: 4 tons, 0,1%
Machinery: 144 tons,
2,9%
Hull, fittings &
equipment: 1 238 tons, 25,1%
Fuel, ammunition &
stores: 947 tons, 19,2%
Miscellaneous weights:
2 550 tons, 51,8%
- Hull below water: 1 680 tons
- Hull above water: 862 tons
- On freeboard deck: 8 tons
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability
(Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
5 643 lbs / 2 559 Kg = 90,3
x 5,0 " / 127 mm shells or 1,5 torpedoes
Stability (Unstable if
below 1.00): 1,70
Metacentric height 4,3
ft / 1,3 m
Roll period: 10,2
seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 70 %
-
Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,03
Seaboat quality (Average = 1.00): 2,00
Hull form characteristics:
Hull has raised
forecastle, raised quarterdeck ,
a normal bow and a round stern
Block coefficient
(normal/deep): 0,583 / 0,596
Length to Beam Ratio:
7,20 : 1
'Natural speed' for
length: 19,07 kts
Power going to wave
formation at top speed: 35 %
Trim (Max stability =
0, Max steadiness = 100): 35
Bow angle (Positive =
bow angles forward): 12,85 degrees
Stern overhang: 7,87 ft
/ 2,40 m
Freeboard (% = length
of deck as a percentage of waterline length):
Fore
end, Aft end
- Forecastle: 16,00%, 21,98 ft /
6,70 m, 20,01 ft / 6,10 m
- Forward deck: 34,00%, 12,14 ft / 3,70
m, 12,14 ft / 3,70 m
- Aft deck: 30,00%, 12,14 ft / 3,70 m, 12,14 ft / 3,70 m
- Quarter deck: 20,00%, 20,01 ft /
6,10 m, 20,01 ft / 6,10 m
- Average freeboard: 15,10 ft / 4,60 m
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low =
better): 68,6%
- Above
water (accommodation/working, high = better): 104,4%
Waterplane Area:
13 233 Square feet or 1 229 Square metres
Displacement factor
(Displacement / loading): 167%
Structure weight / hull
surface area: 63 lbs/sq ft or 308 Kg/sq metre
Hull strength
(Relative):
-
Cross-sectional: 0,97
-
Longitudinal: 1,60
- Overall:
1,02
Excellent machinery,
storage, compartmentation space
Adequate accommodation
and workspace room
Ship has slow, easy
roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat,
comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
Rozbieżności w kwestii napędu: tłokowe maszyny parowe (tekst główny) vs. diesle (raport). Osobiście zdecydowanie preferuję te drugie, z uwagi na redukcję personelu maszynowego o palaczy i oszczędność miejsca w wyniku braku kotłowni. Poza tym to fajny okręt i rzeczywiście mógłby pełnić rolę krążownika pomocniczego.
OdpowiedzUsuńŁK
Zapewne kotły na paliwo lekkie, które odpowiada parametrowi paliwa dieslowskiego, z sylwetki to bym okręt określił, jako 140 metrowy, dlatego zaskoczyły mnie nieco spotkane rozmiary, karol flibustier
UsuńWszelako okręt nie może mieć jednocześnie obydwu rodzajów napędu!
UsuńŁK
Nie dwa rodzaje napędu, jako główne, to wykluczone, karol flibustier
UsuńAle niemieckie krążowniki lekkie miały napęd parowo-dieslowski, warto to zanotować, że było to praktycznie zastosowane w tym okresie czasowym i dzięki temu marszowemu dieslowi niemal rozjechany pod Helem w 1945 roku okręt zwiał ostatecznie do Danii chyba, karol flibustier
UsuńZ pewnością jednak taki mieszany napęd nie będzie dotyczył zaprezentowanej tu jednostki pomocniczej. A okrętów bojowych z napędem mieszanym (parowo-dieslowskim) było w okresie międzywojnia więcej (nie tylko niemieckie krążowniki lekkie).
UsuńŁK
PS. Szkoda, że Autor uporczywie ignoruje nasze wpisy...
UsuńŁK
Prawie do końca nie mogłem się zdecydować na rodzaj napędu dla tej jednostki, stąd sprzeczność. Za błąd przepraszam, za jego wskazanie dziękuję - już poprawiłem.
UsuńJKS
Cieszę się zatem, że ostatecznie wybór padł na diesle! :)
UsuńŁK
A u mnie wywołał mieszane uczucia ze względu na wysoko rafinowane medium zasilające silniki. Tu nie ma manewru ani z węglem, ani z olejem ciężkim, ani nawet z drewnem opałowym, no ale autor ma tu wolę, a nie publika, karol flibustier
UsuńRopa naftowa jest najważniejszym paliwem kopalnym WK. W przypadku jednostek morskich nie ma żadnych istotnych problemów z dostarczeniem paliwa płynnego do dowolnego portu na wybrzeżu. W tym czasie (na początku lat 30-tych) napęd dieslowski zdobywa też coraz mocniejszą pozycję wśród nowoczesnych drobnicowców marynarki handlowej. Nie ma więc (tym bardziej!) potrzeby, aby stosować napęd parowy z kotłami węglowymi dla zasilania jednostki pomocniczej marynarki wojennej.
UsuńŁK
Dziękuję koledze ŁK za wyręczenie mnie w odpowiedzi. Od siebie dodam jeszcze, że paliwo płynne zabiera mniej miejsca niż węgiel, o drewnie już nie wspominając. Poza tym, tankowanie oleju jest szybsze i prostsze, niż bunkrowanie węgla.
UsuńJKS
Mam takie może trochę nietypowe pytanie: Czy w Springsharpie jest zaszyta funkcja modernizacja ?
OdpowiedzUsuńPytam, bo nie wiem jak interpretować koszty okrętu zmodernizowanego.
Peperon
Springshap nie ma funkcji "modernizacja" czy "przebudowa" Koszty ustalam sam, w dość skomplikowany sposób. Najpierw ustalam % elementów nowych, w podziale na uzbrojenie, opancerzenie, napęd i resztę. Każdemu z wymienionych elementów przypisuję wagę, lecz nie w sensie ciężaru, a ceny. Oczywiste jest, że tona napędu jest droższa od tony kadłuba, a tona uzbrojenia droższa od tony napędu itd. Na koniec sumuję iloczyny % i wagi wszystkich nowych elementów, aby uzyskać % wartości wyliczonego przez program okrętu nowego. Uzyskana wartość jest oczywiście tylko szacunkowa, ale lepsza taka niż żadna.
UsuńJKS
Z tego co piszesz, to siedzenia przy wyliczeniach ceny modernizacji jest multum.
UsuńDzięki za odpowiedź.
Peperon
W ogóle, prowadzenie tego bloga jest bardziej praco- i czasochłonne, niż się niektórym wydaje.
UsuńJKS