Przerwa :(

Z przykrością zawiadamiam Kolegów, że z przyczyn osobistych jestem zmuszony zawiesić działalność na blogu na pewien czas.
Mając nadzieję, że czas ten nie będzie długi, pozdrawiam -

JKS

Wiadomości polityczne nr 17/1941

Wiadomości polityczne nr 17/1941

Co tam Panie w polityce?

Zakończyły się plebiscyty dotyczące przynależności państwowej Przymorza, Istrii z Triestem oraz Dalmacji. Istria i Dalmacja weszły w skład Księstwa Iliryjskiego, a Przymorze i Triest zostały przyłączone do Włoch.

Z rozstrzygnięciem takim nie może pogodzić się mniejszość włoska na Istrii i w Dalmacji. Korzystając z półoficjalnego wsparcia Królestwa Włoskiego, włoskie bojówki rozpoczęły serię ataków terrorystycznych na powstające właśnie organa administracji państwa Iliryjskiego oraz na cywilną ludność słowiańskiego pochodzenia. Spotyka się to z odwetowymi działaniami Słowian, do lokalnych pogromów włącznie. Nieposiadające jeszcze ani regularnej armii, ani zorganizowanego aparatu policyjnego Księstwo Iliryjskie, zwróciło się o pomoc do państw, których przedstawiciele tworzyli Komisję Arbitrażową, czyli Polski, Francji i USA. Prośba dotyczy w szczególności wysłania do najbardziej zapalnych regionów kontyngentów wojskowo-policyjnych oraz przerwania prowadzonych drogą morską dostaw broni, amunicji i ochotników z Królestwa Włoskiego. Prośba ta spotkała się z pozytywnym odzewem państw arbitrażowych; Polska i Francja zapowiedziały wysłanie oddziałów żandarmerii oraz okrętów wojennych, a USA – nie chcąc angażować się bezpośrednio – zaoferowały pokrycie 1/3 kosztów tych działań. Szczegóły rozmieszczenia kontyngentów oraz zasad działalności sił morskich zostaną ustalone później, po wspólnym z rządem Iliryjskim określeniu potrzeb i metod działania. Jednocześnie, wszystkie państwa arbitrażowe stanowczo wezwały Włochy do zaprzestania wspierania włoskich separatystów, grożąc w razie odmowy sankcjami politycznymi i ekonomicznymi.

Powoli stabilizuje się sytuacja w podzielonych Siedmiogrodzie i Banacie. Choć miejscami utrzymuje się jeszcze spore napięcie, przewiduje się uspokojenie w najbliższym czasie.

Ukonstytuowało się nowe Cesarstwo Naddunajskie, obejmujące Austrię właściwą (z Północnym Tyrolem) oraz Węgry właściwe (z częściami Siedmiogrodu i Banatu). Państwu nadano nową nazwę, aby uniknąć odpowiedzialności za zobowiązania byłego Cesarstwa Wiedeńskiego. Nie wiadomo jeszcze czy ten wykręt prawny zostanie przez społeczność międzynarodową uznany.

Jak tam, trzymamy się mocno?

Na skutek nacisku dyplomatycznego USA, Francji i Holandii (o czym w poprzednich Wiadomościach), odbyły się wielostronne konsultacje pomiędzy szefami dyplomacji Polski, Japonii oraz ww. państw. W ich wyniku ustalono, że dojdzie na neutralnym terenie USA do polsko-japońskich rozmów na szczeblu wiceministrów (podsekretarzy stanu) spraw zagranicznych. Gospodarzem zlokalizowanych w San Francisco obrad został podsekretarz stanu USA Dean Acheson, a w roli obserwatorów występują przedstawiciele Francji i Holandii. Na początku obrad, przedstawiciel Japonii Saburō Kurusu przedstawił stanowisko i żądania swego rządu. Oświadczył on, że polska obecność militarna w Chinach oraz „okrążanie” Japonii przez polskie bazy morskie i lotnicze, stanowi dla jego kraju zagrożenie, na które rząd cesarski nigdy się nie zgodzi. W związku z tym zażądał:

1. Opuszczenia przez Polskę baz w Szantou i Hangczou oraz wycofania z Chin polskich instruktorów wojskowych, morskich i lotniczych, a także zaprzestania udzielania jakiejkolwiek pomocy militarnej i ekonomicznej dla Chin.

2. Oddania Polskiego Pacyficznego Terytorium Równikowego (PPTR) Japonii, ewentualnie powiernictwu międzynarodowemu z udziałem Japonii.

3. Demilitaryzacji polskich posiadłości na wyspach Belitung i Samoa.

4. Uznania szczególnych interesów politycznych i ekonomicznych Japonii na terenie Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej.

W odpowiedzi na te żądania, polski delegat Edward Dębczyński oświadczył:

1. Polska obecność w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej nie jest wymierzona przeciw komukolwiek, w tym i Japonii. Posiadłości te nie zostały pozyskane metodą podboju, lecz na drodze zakupu lub porozumień międzynarodowych i Polska ma prawo do ich utrzymania oraz obrony takimi sposobami, jakie uzna za stosowne.

2. Stosunki pomiędzy Polską, a Chinami są wewnętrzną sprawą tych państw i jakakolwiek obca ingerencja w nie jest niedopuszczalna.

3. Polskie bazy w Chinach nie mają charakteru ofensywnego, czego dowodem jest polskie zobowiązanie do niestacjonowania w nich okrętów liniowych i podwodnych oraz lotnictwa o zasięgu umożliwiającym osiągnięcie terytorium macierzystego Japonii.

4.  Japonia posiada w Szanghaju bazę na identycznych warunkach, jak polskie bazy w Szantou i Hangczou, a jednak Polska nie żąda ani jej opuszczenia, ani ograniczeń co do stacjonujących tam sił.

5. Polska szanuje japońskie interesy w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, nie mogą one jednak wykluczać interesów innych państw oraz stać w sprzeczności z prawem międzynarodowym.

Na podstawie powyższych dwustronnych oświadczeń sporządzono protokół rozbieżności; dalsze rozmowy będą dotyczyły poszczególnych kwestii spornych. Wezmą już w nich udział towarzyszący przewodniczącym delegacji eksperci; z polskiej strony: radca w MSZ dr Szreniawa-Szreniawski, Szef Sztabu 4.Floty k-adm. Kitaj-Hański, Szef Wydziału Studiów II Oddziału Sztabu Głównego MW kmdr Myśliński, Szef Oddziału I Sztabu Lotnictwa MW kmdr por. pil. Jastrzębski oraz tłumacz kpt. Babelski.

Między nami żakietami.

Nasza inicjatywa zawarcia wielostronnego porozumienia dotyczącego wzajemnych gwarancji stanu posiadania na Dalekim Wschodzie obleka się w ciało. Akces do porozumienia oficjalnie zgłosiły: Francja, Holandia, USA i Portugalia. Anglia wyraziła swoje poparcie dla samej idei porozumienia, jednakże (może z przyczyn prestiżowych?) do niego nie przystąpi.

Porozumienie zobowiązuje jego sygnatariuszy do wzajemnego uznawania aktualnego stanu posiadania na Dalekim Wschodzie i gwarancji jego nienaruszalności, chyba że za zgodą samych zainteresowanych oraz pozostałych członków porozumienia. Porozumienie to także reguluje sprawy arbitrażu, w przypadku zaistnienia kwestii spornych pomiędzy jego sygnatariuszami. Niestety nie udało się uzyskać jednomyślności w kwestii obowiązku wzajemnej obrony istniejącego stanu przed zakusami państw trzecich, jednakże porozumienie takiej możliwości nie wyklucza. Oficjalne podpisanie porozumienia nastąpi w najbliższych miesiącach.

Bliski finalizacji jest polsko-czechosłowacki układ o przyjaźni i współpracy. Obejmuje on kwestie wymiany gospodarczej i kulturalnej oraz współpracę na polu zachowania pokoju w Europie środkowej.

A to Panie ciekawe…

Coraz częściej pojawiają się plotki o wzajemnej skłonności najmłodszej córki naszego miłościwie panującego Bolesława IV Elżbiety i Jana Oranje-Nassau. Prawdopodobieństwa tym pogłoskom przydaje fakt, iż Elżbieta na własne życzenie udała się w podróż po krajach zachodniej Europy, a harmonogram tej podróży przewiduje pobyt w Holandii dłuższy, niż w Danii, Anglii, Francji, Szwajcarii i Bawarii razem wziętych.

Poniżej aktualna mapka polityczna Europy.

Niszczyciel typu Autan 1941-1942 (8 szt.)

Niszczyciel typu Autan  1941-1942 (8 szt.)

Duży niszczyciel o raczej ofensywnym charakterze. Głównym zadaniem okrętów tego typu jest współdziałanie z zespołami dużych okrętów bojowych w charakterze osłony plot i pop. Silne uzbrojenie torpedowe umożliwia także odciążenie w kryzysowej sytuacji własnej linii bojowej poprzez atak torpedowy.

Droga do „produktu końcowego” była bardzo trudna, wie coś o tym kolega H_Babbock! Początkowo miałem na myśli jednostkę o wyporności poniżej 1 800 tn, ale niemożliwe okazało się umieszczenie na takim kadłubie chociażby minimum planowanego uzbrojenia i wyposażenia oraz uzyskanie zakładanych parametrów nawigacyjnych. Po dłuższych deliberacjach zdecydowałem, że priorytetem będzie dzielność morska, realnie umożliwiająca współpracę z wielkimi okrętami na każdym akwenie i w każdych warunkach pogodowych. Wymagało to jednak istotnego zwiększenia wyporności.

Stąd okręt posiada: nierewelacyjne uzbrojenie (za wyjątkiem torpedowego), nierewelacyjne prędkość i zasięg, ale za to dobrą – jak na niszczyciel – dzielność morską i przyzwoitą wytrzymałość konstrukcji. Raport sugeruje, że na okręcie panuje spora ciasnota, ale nie wydaje mi się, aby sytuacja była tu gorsza, niż na statystycznym niszczycielu.

Podobnie jak na wielkich niszczycielach typu Wulkan (DD-82 1939), rozdzielono tu kotłownie i maszynownie, co korzystnie wpływa na przeżywalność okrętu. Nowym pomysłem jest „kompaktowa” bateria 40 mm na śródokręciu; praktyka wykaże czy pomysł ten był dobry.

Sylwetka sprawia wrażenie takiej „rozproszonej”, ale jest to raczej charakterystyczne dla niszczycieli. Z powodu rezygnacji z działa 120 mm w dziobowej superpozycji, nie jest również zbyt wysoka.

Rozpoczynając budowę Autanów, wstępnie przewidywano rozszerzenie serii o kolejne okręty tego typu, jednakże późniejsze opracowanie projektu większych i silniejszych niszczycieli (są już na pochylniach), może spowodować rewizję tych planów.

Wszystkie jednostki typu Autan zostają desygnowane do baz zamorskich; cztery do PPTR i cztery na Belitung. Bazujące dotychczas na Belitung cztery niszczyciele typu Zamieć (DD-78 1937) zostały przebazowane na Pembę.

Ciekawych informuję, że nazwy okrętów nawiązują do tradycyjnych, lokalnych nazw wiatrów w regionie śródziemnomorskim.

 Link do obrazka: http://www.imagebam.com/image/fb1d51534994719

Autan, Poland Destroyer laid down 1941

Displacement:

            1 817 t light; 1 892 t standard; 2 031 t normal; 2 141 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)

            (394,93 ft / 390,42 ft) x 35,43 ft x (14,27 / 14,72 ft)

            (120,37 m / 119,00 m) x 10,80 m  x (4,35 / 4,49 m)

Armament:

      6 - 4,72" / 120 mm 50,0 cal guns - 52,91lbs / 24,00kg shells, 150 per gun

              Dual purpose guns in deck and hoist mounts, 1936 Model

              3 x Twin mounts on centreline ends, majority aft

                        1 raised mount aft - superfiring

      6 - 1,57" / 40,0 mm 60,0 cal guns - 2,05lbs / 0,93kg shells, 750 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1933 Model

              2 x Twin mounts on sides, aft deck forward

                        2 raised mounts - superfiring

              1 x Twin mount on centreline, aft deck centre
                        1 raised mounts - superfiring

      6 - 0,98" / 25,0 mm 60,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 1 500 per gun

              Anti-air guns in deck mounts, 1933 Model

              1 x Twin mount on centreline, forward deck forward

                        1 raised mounts

              2 x Twin mounts on sides, aft deck centre

                        2 double raised mounts

      2 - 0,98" / 25,0 mm 60,0 cal guns - 0,55lbs / 0,25kg shells, 1 500 per gun

              Breech loading guns in deck mounts, 1933 Model

              2 x Single mounts on sides, forward deck centre

                        2 raised mounts

      Weight of broadside 328 lbs / 149 kg

      Main Torpedoes

      8 - 24,0" / 610 mm, 32,28 ft / 9,84 m torpedoes - 2,701 t each, 21,609 t total

            In 2 sets of deck mounted centre rotating tubes

      Main DC/AS Mortars

      2 - 451,95 lbs / 205,00 kg Depth Charges + 36 reloads - 7,667 t total

            in Stern depth charge racks

      2nd DC/AS Mortars

      2 - 451,95 lbs / 205,00 kg Depth Charges + 32 reloads - 6,860 t total

            in Depth charge throwers

Armour:

   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)            Barbette/hoist (max)

            Main:         -                      -                            0,98" / 25 mm

Machinery:

            Oil fired boilers, steam turbines,

            Geared drive, 2 shafts, 31 382 shp / 23 411 Kw = 35,80 kts

            Range 4 500nm at 12,00 kts

            Bunker at max displacement = 249 tons

Complement:

            150 - 196

Cost:

            £1,340 million / $5,362 million

Distribution of weights at normal displacement:

            Armament: 154 tons, 7,6%

               - Guns: 91 tons, 4,5%

               - Weapons: 63 tons, 3,1%

            Armour: 1 tons, 0,0%

               - Armament: 1 tons, 0,0%

            Machinery: 829 tons, 40,8%

            Hull, fittings & equipment: 833 tons, 41,0%

            Fuel, ammunition & stores: 214 tons, 10,5%

            Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:

            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):

              1 038 lbs / 471 Kg = 23,2 x 4,7 " / 120 mm shells or 0,2 torpedoes

            Stability (Unstable if below 1.00): 1,07

            Metacentric height 1,2 ft / 0,4 m

            Roll period: 13,6 seconds

            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 70 %

                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,62

            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,06

Hull form characteristics:

            Hull has rise forward of midbreak,

              a normal bow and large transom stern

            Block coefficient (normal/deep): 0,360 / 0,368

            Length to Beam Ratio: 11,02 : 1

            'Natural speed' for length: 22,82 kts

            Power going to wave formation at top speed: 60 %

            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 66

            Bow angle (Positive = bow angles forward): 12,70 degrees

            Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m

            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):

                                               Fore end,        Aft end

               - Forecastle:            15,00%,  20,01 ft / 6,10 m,  18,37 ft / 5,60 m

               - Forward deck:       25,00%,  18,37 ft / 5,60 m,  18,37 ft / 5,60 m

               - Aft deck:    48,00%,  10,50 ft / 3,20 m,  10,50 ft / 3,20 m

               - Quarter deck:        12,00%,  10,50 ft / 3,20 m,  10,50 ft / 3,20 m

               - Average freeboard:                      13,75 ft / 4,19 m

            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:

            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 149,1%

                        - Above water (accommodation/working, high = better): 104,6%

            Waterplane Area: 8 625 Square feet or 801 Square metres

            Displacement factor (Displacement / loading): 101%

            Structure weight / hull surface area: 55 lbs/sq ft or 270 Kg/sq metre

            Hull strength (Relative):

                        - Cross-sectional: 0,77

                        - Longitudinal: 2,03

                        - Overall: 0,85

            Cramped machinery, storage, compartmentation space

            Adequate accommodation and workspace room

            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform

Sensors:

1 x DC-M-5

1 x DC-P-4

1 x SP-3

1 x SA-2

2 x RN-2

1 x RWN-PM-1

Autan (1941)

Aspre (1941)

Bise (1941)

Breva (1941)

Meltemi (1942)

Etezje (1942)

Gregale (1942)

Leveche (1942)