środa, 12 lutego 2025

Przebudowa kolumbijskiego krążownika typu Lima na okręt szkolno-bojowy 1922 (1 jednostka)

Przebudowa kolumbijskiego krążownika typu Lima na okręt szkolno-bojowy 1922 (1 jednostka)

Ponieważ, stary (1888), mały i nieopancerzony krążownik Lima, nie odpowiadał już wymaganiom stawianym przed krążownikami, ale jego kadłub był jeszcze w dobrym stanie, postanowiono przebudować go na typowy okręt szkolny. Już po rozpoczęciu przebudowy, nastąpiła modyfikacja jej założeń, mająca na celu uzyskanie okrętu szkolno-bojowego, zdolnego w czasie wojny do współpracy z krążownikami typu Almirante Grau. Zdecydowano o montażu opancerzenia, zwiększeniu mocy napędu o 20% oraz podwojeniu ilości wyrzutni torpedowych i km-ów. Zmiana założeń w trakcie przebudowy, wydłużyła jej czas o 9 miesięcy. Powyższe okoliczności, a także dążenie kolumbijskich projektantów do samodzielności i oryginalności (my sami potrafimy, koniec z kopiowaniem cudzych rozwiązań!) sprawiły, że sylwetka okrętu jest mało spójna, a może nawet trochę dziwaczna. Stosunkowo krótki i wysoki kadłub (to tak naprawdę jest kadłub statku handlowego), też okrętowi urody nie dodaje.
Co w rezultacie otrzymano? Trochę dziwną hybrydę małego krążownika i wielkiego niszczyciela, o prędkości maksymalnej zbyt niskiej dla krążownika z lat 20-tych XX. w, a tym bardziej dla niszczyciela. Wydaje się, że okręt lepiej by się sprawdził osłaniając własne ciężkie okręty przed atakami sił lekkich (niszczycieli, torpedowców i OP), niż współpracując z krążownikami typu Almirante Grau.
W roli okrętu szkolnego, Lima może zaokrętować do 40 kadetów i instruktorów; przewidziano dla nich także pomieszczenia dydaktyczne. Wymogami szkoleniowymi, spowodowany jest także zróżnicowany zestaw uzbrojenia. Uzbrojenie minowe i pop ma charakter alternatywny, to znaczy, że miny można wziąć na pokład dopiero po zdjęciu zrzutni bg; nie można tego wykonać morzu, a jedynie w porcie.
Kadłuby okrętów i kotły powstały w stoczni Astillero Naval No.1 Callao (AN1), stal konstrukcyjna i pancerna pochodzi z krajowej huty Herreria de Maracaibo (HM), turbiny, artyleria i torpedy z USA, a km-y i bg z krajowych zakładów Fábrica Nacional de Armas Lima (FNA).
Opis techniczny przebudowy.

Kadłub

Zewnętrznie bez zmian, dokonano jedynie modyfikacji jego podziału wewnętrznego.

Napęd

Istniejący zdemontowano w całości. Zainstalowano cztery kotły olejowe AN w dwu kotłowniach i dwie turbiny parowe Curtis z przekładniami w dwu maszynowniach.

Uzbrojenie

Istniejące zdjęto w całości. Zamontowano:

- 2xIx127/40 Bethlehem Steel M1890, przy elewacji maksymalnej 30o donośność pionowa pociskiem AP 22,70 kg wynosi 14630 m;
- 1xIx76,2 mm/23 Bethlehem Steel M1900, przy elewacji 45o donośność pociskiem HE 5,90 kg wynosi 6400 m, a przy elewacji maksymalnej 75o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 5570 m;
- 4xIx57 mm/40 Driggs-Schroeder M1893, przy elewacji maksymalnej 38o donośność maksymalna pociskiem 2,74 kg wynosi 6740 m;
- 4xIx7,62 mm/93 Browning/FNA M1914, przy elewacji 45o donośność pociskiem 0,0098 kg wynosi 1830 m, a przy elewacji maksymalnej 80o donośność pionowa tym samym pociskiem wynosi 1220 m;
- 2xIIxwt533 mm;
- 2xwbg z zapasem 12 bg typu BP-19 lub 10 min typu M-48.

Do kierowania ogniem zainstalowano dwa dalmierze optyczne o bazie 2,3 m.

Opancerzenie

Jak w raporcie, ponieważ jego układ ma postać prostej „skrzynki”, schematu nie załączono.

Inne

Nadbudówki, kominy i maszty przebudowano całkowicie.

Zamontowano cztery radiostacje i szumonamiernik.

W wyniku przebudowy:

- zanurzenie zmniejszyło się z 4,57 do 3,97 m;

- wyporność normalna zmniejszyła się z 1700 do 1425 t;

- moc napędu wzrosła z 1800 do 10800 KM;

- prędkość maksymalna wzrosła z 16,20 do 23,37 w.

Koszt przebudowy wyniósł 48,1% wartości porównywalnego okrętu nowego.


Lima, Great Colombia training ship laid down 1878, launched 1880, completed 1885, in service 1888, rebuilt 1922 (engine 1921)

Displacement:
            1 251 t light; 1 303 t standard; 1 425 t normal; 1 522 t full load

Dimensions: Length (overall / waterline) x beam x draught (normal/deep)
            (250,00 ft / 241,14 ft) x 35,10 ft x (13,02 / 13,65 ft)
            (76,20 m / 73,50 m) x 10,70 m  x (3,97 / 4,16 m)

Armament:
      2 - 5,00" / 127 mm 40,0 cal guns - 54,74lbs / 24,83kg shells, 200 per gun
              Quick firing guns in deck mounts, 1890 Model
              2 x Single mounts on centreline ends, evenly spread
      1 - 3,00" / 76,2 mm 23,0 cal gun - 11,14lbs / 5,06kg shells, 400 per gun
              Quick firing gun in deck mount, 1900 Model
              1 x Single mount on centreline, aft deck aft
                        1 raised mount
      4 - 2,24" / 57,0 mm 40,0 cal guns - 4,95lbs / 2,24kg shells, 800 per gun
              Quick firing guns in deck mounts, 1893 Model
              4 x Single mounts on sides, evenly spread
      4 - 0,30" / 7,6 mm 93,0 cal guns - 0,01lbs / 0,01kg shells, 4 000 per gun
              Machine guns in deck mounts, 1914 Model
              4 x Single mounts on sides, evenly spread
                        2 raised mounts
      Weight of broadside 131 lbs / 60 kg
      Main Torpedoes
      4 - 21,0" / 533 mm, 20,67 ft / 6,30 m torpedoes - 0,686 t each, 2,742 t total
            In 2 sets of deck mounted side rotating tubes
      Mines
      2 - 1 047,20 lbs / 475,00 kg mines + 10 reloads - 5,610 t total
            in Above water - Stern racks/rails
      Main DC/AS Mortars
      2 - 421,08 lbs / 191,00 kg Depth Charges + 12 reloads - 2,632 t total
            in Stern depth charge racks

Armour:
   - Belts:                     Width (max)          Length (avg)             Height (avg)
            Main:            1,50" / 38 mm     154,86 ft / 47,20 m     10,01 ft / 3,05 m
            Ends:   Unarmoured
              Main Belt covers 99% of normal length
   - Gun armour:         Face (max)     Other gunhouse (avg)     Barbette/hoist (max)
            Main:           1,50" / 38 mm                   -                                     -
            3rd:              0,51" / 13 mm                   -                                     -
   - Armoured deck - single deck:
            For and Aft decks: 0,98" / 25 mm
   - Conning towers: Forward 1,50" / 38 mm, Aft 0,00" / 0 mm

Machinery:
            Oil fired boilers, steam turbines,
            Geared drive, 2 shafts, 10 800 shp / 8 056 Kw = 23,37 kts
            Range 4 500nm at 12,00 kts
            Bunker normal = 122 tons, at max displacement = 219 tons

Complement:
            115 - 150

Cost:
            £0,102 million / $0,407 million

Distribution of weights at normal displacement:
            Armament: 36 tons, 2,5%
               - Guns: 22 tons, 1,5%
               - Weapons: 14 tons, 1,0%
            Armour: 205 tons, 14,4%
               - Belts: 99 tons, 6,9%
               - Armament: 12 tons, 0,9%
               - Armour Deck: 90 tons, 6,3%
               - Conning Tower: 4 tons, 0,3%
            Machinery: 372 tons, 26,1%
            Hull, fittings & equipment: 623 tons, 43,7%
            Fuel, ammunition & stores: 174 tons, 12,2%
            Miscellaneous weights: 16 tons, 1,1%
               - Hull below water: 7 tons
               - Hull above water: 4 tons
               - On freeboard deck: 5 tons

Overall survivability and seakeeping ability:
            Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
              1 543 lbs / 700 Kg = 29,6 x 5,0 " / 127 mm shells or 1,0 torpedoes
            Stability (Unstable if below 1.00): 1,21
            Metacentric height 1,5 ft / 0,4 m
            Roll period: 12,1 seconds
            Steadiness      - As gun platform (Average = 50 %): 75 %
                                   - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,13
            Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,24

Hull form characteristics:
            Hull has a flush deck,
              a normal bow and a round stern
            Block coefficient (normal/deep): 0,452 / 0,461
            Length to Beam Ratio: 6,87 : 1
            'Natural speed' for length: 15,53 kts
            Power going to wave formation at top speed: 66 %
            Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 60
            Bow angle (Positive = bow angles forward): 0,00 degrees
            Stern overhang: 8,86 ft / 2,70 m
            Freeboard (% = length of deck as a percentage of waterline length):
                                                                    Fore end,               Aft end
               - Forecastle:            15,00%,  16,01 ft / 4,88 m,  14,01 ft / 4,27 m
               - Forward deck:       38,50%,  14,01 ft / 4,27 m,  13,52 ft / 4,12 m
               - Aft deck:                38,50%,  13,52 ft / 4,12 m,  14,50 ft / 4,42 m
               - Quarter deck:          8,00%,  14,50 ft / 4,42 m,  15,03 ft / 4,58 m
               - Average freeboard:                      14,09 ft / 4,30 m
            Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
            Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 91,4%
                        - Above water (accommodation/working, high = better): 121,1%
            Waterplane Area: 5 410 Square feet or 503 Square metres
            Displacement factor (Displacement / loading): 140%
            Structure weight / hull surface area: 63 lbs/sq ft or 306 Kg/sq metre
            Hull strength (Relative):
                        - Cross-sectional: 0,86
                        - Longitudinal: 4,65
                        - Overall: 1,02
            Adequate machinery, storage, compartmentation space
            Excellent accommodation and workspace room
            Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
            Good seaboat, rides out heavy weather easily

17 komentarzy:

  1. Okręt rzeczywiście ma osobliwy wygląd i zestaw uzbrojenia. Ten pierwszy jednak całkiem mi się podoba, drugi zaś wymuszają cele dydaktyczne. Właściwie jest to awizo, którego głównym zadaniem w okresie pokoju jest kompleksowe szkolenie kadr floty w zakresie artylerii, broni minowej i torpedowej oraz zadań pop. W przypadku wojny stosunkowo łatwo zmodyfikować zestaw uzbrojenia w celu nadania jednostce charakteru ściśle bojowego. Myślę, że w grę wchodzi służba konwojowa, ale również operacje rajderskie przeciw żegludze handlowej wroga. Te ostatnie jednak z pewnym przymrużeniem oka z racji niezbyt pokaźnego zasięgu operacyjnego (praktycznie może wykonać zaledwie 2-tygdniowy patrol).
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. PS. Zwiększenie mocy siłowni z 1800 KM do 10800 KM nijak nie da się wyrazić jako o 20%. Mnie wychodzi równe 600%.
      ŁK

      Usuń
    2. Muszę powiedzieć, że jestem zaskoczony; spodziewałem się ostrej krytyki, a tu tak miło i przyjaźnie ;).
      Co do uzbrojenia, to projektanci chętnie by widzieli działa 152, a nie 127 mm. Problem polegał na tym, że do roku 1922, dostępne były albo archaiczne 152/26 (1879), albo nowsze, ale przewidziane do wycofania działa Vickersa 152/50. Niebawem, wraz z budowanymi właśnie pancernikami typu "Callao", pojawią się w kolumbijskim arsenale nowoczesne amerykańskie działa 152/53 M1920. W najbliższych 2-3 latach, zastąpią one 6-calowe działa Vickersa na krążownikach typu "Almirante Grau" Przy okazji, będzie można zastąpić nimi również 5-calówki na "Limie"
      Zasięg faktycznie nie rzuca na kolana, trzeba jednak pamiętać, że jest on wyliczony dla normalnego zapasu paliwa, czyli 122 t. W tej chwili, przy maksymalnym, dopuszczalnym zapasie 219 t, zasięg wzrósłby do ok. 8100 Mm (przy zwiększonych zanurzeniu i wyporności normalnej oraz prędkości maksymalnej obniżonej o circa 0,7 w. Dałoby to autonomiczność okrętu w granicach 3,5-4 tygodni; po wymianie dział 127 na 152 mm ok. 3-3,5 tygodni.

      JKS

      Usuń
    3. W zakresie przewidywanej korekty artylerii montaż dział 152 mm w miejsce 127 mm nie wydaje mi się niezbędny. Chętnie zobaczyłbym jednak w miejscu ckm-ów 7,62 mm nkm-y 12,7 mm. Trochę "drażniące" są też owe armaty 57 mm przy jednoczesnej obecności kalibru 76 mm, ale rozumiem, że wymuszają to względy dydaktyczne. Unifikacja w tym zakresie to również postulat w kontekście ewentualnego konfliktu zbrojnego. Coś podobnego, co Amerykanie zrobili z uzbrojeniem okrętów patrolowych US Coast Guard w latach DWS.
      ŁK

      Usuń
    4. Na komentarz z 12 lutego 2025 17:13.
      Przepraszam, że wyraziłem się niejasno. Nie miałem na myśli wzrostu mocy w stosunku do wartości oryginalnej (1800 KM), ale wzrost w stosunku do pierwotnego planu przebudowy (9000 KM). Całe zdanie, rozpoczynające się od słów "Zdecydowano o montażu [...]", dotyczy właśnie różnic pomiędzy pierwotnym, a finalnym projektem przebudowy.

      JKS

      Usuń
    5. Na komentarz z 12 lutego 2025 18:01.
      Jak pisałem w moim komentarzu z 12 lutego 2025 17:42, projektanci przebudowy gorąco pożądali na tym okręcie artylerii 6-calowej i byli wprost nieutuleni w żalu, że życzeniom ich nie stało się zadość. Może jednak z czasem (który podobno leczy rany) im to przejdzie i ostatecznie te 5-calówki zostaną.
      Działo 76,2/23 mm znalazło się tam z tej przyczyny, że jak na razie, jest to jedyny, silniejszy od km-ów 7,62 mm, element uzbrojenia okrętowego, który umożliwia prowadzenie ognia plot. Uwaga ta dotyczy innych, tak już istniejących, jak i planowanych kolumbijskich okrętów. Zdaję sobie sprawę z tego, że działo o długości lufy 23 kalibry, nie jest najlepszym rozwiązaniem dla obrony plot, jednakże, do czasu wprowadzenia czegoś lepszego, na zasadzie "jak się nie ma co się lubi, to się lubi, co się ma"...
      Nkm-y 12,7 mm pojawią się w kolumbijskim arsenale najprawdopodobniej w roku 1924, będzie to produkowany licencyjnie przez zakłady Fábrica Nacional de Armas Lima (FNA) model Browning M1921.

      JKS

      Usuń
    6. Co tu gadać o modyfikacji w przypadku wojny... Czy bardziej ambitni niż doświadczeni (aż chce się napisać "niż rozsądni") kolumbijscy inżynierowie wzięli pod uwagę wpływ wibracji nowego zestawu napędu na stary kadłub? Nie rozleci się to-to?
      Stonk

      Usuń
    7. Jak napisałem we wstępie, kadłub tej jednostki był w dobrym stanie. Zbudowany został w niemieckiej stoczni Howaldtwerke w Kilonii, a niemieckie stocznie znane były z "porządnej" roboty.
      Wibracje pewnie były odczuwalne, ale kto się wtedy z kadetami pieścił?

      JKS

      Usuń
    8. Mając na uwadze realne dzieje tego okrętu można zauważyć, że teza o dobrej kondycji kadłuba nie jest tu tylko apriorycznym założeniem usprawiedliwiającym podjęcie tak obszernej przebudowy.
      ŁK

      Usuń
    9. Kadłub może być w świetnym stanie, ale nie był projektowany z założeniem aż takiej mocy. W latach osiemdziesiątych dziesięć tysięcy koni to miały pancerniki dziesięć razy większe od tej łupiny i to nie wszystkie.
      Myślę, że bez poważnego wzmocnienia kadłuba nie obeszłoby się.
      Stonk

      Usuń
  2. @JKS pewnie mnie zabije :), ale poniżej przedstawię "swoją" historię alternatywnej przebudowy "Limy", jako okrętu peruwiańskiego. Wcale nie uważam, że jest lepsza od tutaj przedstawionej, ale - zwyczajnie - radykalnie od niej odmienna.
    Mały krążownik nieopancerzony „Lima” był jednym z najciekawszych okrętów pływających pod banderą Peru. Wstąpił do służby w 1888 r., w wyniku przebudowy nieukończonej jednostki marynarki handlowej „Socrates”, budowanej od 1878 r. dla armatora greckiego. Tenże okręt, w momencie, gdy wydawał się niemal pewnym kandydatem do kasacji, otrzymał swoje „drugie życie”, w początku lat 20-tych XX wieku. Miało ono związek z przedwczesną kasacją w 1919 roku pierwszych na kontynencie południowoamerykańskim okrętów podwodnych „Ferre” i „Palacios”, które z uwagi zużycie baterii akumulatorów i ogólny brak części zamiennych (a także niezbyt udany od samego początku projekt!) zostały złomowane po zaledwie 6 – 7 letniej służbie. Przed pocięciem okrętów na złom zostały zdemontowane z nich 4 motory dieslowskie Schneider-Carels o mocy po 360 KM każdy. Motory zostały zakonserwowane i zdeponowane w magazynach stołecznego arsenału marynarki, z nadzieją na znalezienie dla nich nowego zastosowania. W 1921 r. takie zastosowanie pojawiło się właśnie w kontekście decyzji o przebudowie krążownika „Lima” na okręt wielozadaniowy: defensywny stawiacz min i okręt szkolny kadetów. Plany przebudowy okrętu, w wyniku przeprowadzonego konkursu, opracowała francuska stocznia Schneider w Chalon-sur-Saône, ta sama, która 10 lat wcześniej zbudowała wspomniane okręty podwodne. O wyniku przetargu zadecydowała deklaracja bezpłatnego wyremontowania „recyklingowych” diesli, które miały stać się nowym „sercem” starego okrętu. Przebudowa kanonierki (bo taka była nowa, oficjalna klasyfikacja okrętu) trwała od 19.03.1922 r. do 11.12.1924 r. i zakończyła się ponownym wcieleniem okrętu do służby. Jej służba w charakterze stawiacza min i okrętu szkolnego kadetów dobiegła końca 31.12.1939 r. Jednak z uwagi na ciągle dobry stan kadłuba i jednostek napędowych oraz obszerne pomieszczenia po magazynach minowych, poddany został raz jeszcze szybkiej konwersji na okręt hydrograficzny. Przebudowa, oprócz adaptacji istniejących pomieszczeń, objęła demontaż ½ siłowni (zdjęto dwa motory wykazujące najbardziej zaawansowane zużycie). W tej ostatecznej postaci „Lima” przeżyła aż do 31.12.1954 r., kiedy to została ostatecznie skierowana na złomowanie do japońskiej stoczni Kawasaki w Kobe. W momencie zakończenia rozbiórki okrętu, 12.02.1956 r. upłynęło niemal równo 78 lat od położenia jego stępki! 

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To bardziej rozsądna przebudowa.
      Stonk

      Usuń
    2. Z pewnością dobrze wpisuje się w realia floty peruwiańskiej. Wielka Kolumbia zaczyna jednak rozsmakowywać się w bliskiej perspektywie dołączenia do grupy lokalnych mocarstw (ABC), a to może przyprawiać o tzw. uderzenie wody sodowej do głowy... :)
      ŁK

      Usuń
  3. (II część komentarza, gdyż był zbyt długi dla jednorazowej publikacji)
    Czynności związane z przebudową okrętu objęły następujący zakres:
    I. Zmiany w uzbrojeniu, wyposażeniu i kadłubie.
    Zdemontowano całe dotychczasowe uzbrojenie i zainstalowano nowe:
    * 4 x I – 76 L/40 Vickers (dziób i rufa – w superpozycji, z maskami ochronnymi) > 12.07.1937 r. > 4 x I – 76 mm L/40 11-shiki (DP, z maskami ochronnymi) > 19.03.1940 r. > zdemontowane,
    * 4 x II – 7 mm Hotchkiss L/80 (przeciwlotnicze, na dachu nadbudówki rufowej) > 12.07.1937 r. > 4 x I – 20 mm L/60 Madsen,
    * 320 małych kulistych min morskich H1 francuskiej firmy Sauter-Harle z głowicą o masie 80 kg > 19.03.1940 r. > zdemontowane.

    Po przebudowie okręt otrzymał nowoczesne wyposażenie radionawigacyjne i przybory celownicze. 19.03.1940 r. wyposażenie radionawigacyjne zostało unowocześnione, a 11.02.1948 r. uzupełniono je o radar nawigacyjny.
    Rozbudowano nadbudówkę dziobową, której usytuowanie zamieniono pozycją z dziobowym masztem. Za kominami zainstalowano obszerną nadbudówkę mieszczącą magazyn minowy i pomieszczenia dydaktyczno-socjalne dla 60 kadetów, którzy w trakcie rejsów pełnili obowiązki etatowych członków załogi. Po 31.12.1939 r. nadbudówka została przerobiona na pomieszczenia socjalne i laboratoryjne dla specjalistów z zakresu oceanografii i kartografii. Dość archaiczny kształt kadłuba pozostawiono bez zmian. Wyporność po przebudowie wyniosła 1850 ts.
    II. Zmiany w siłowni.
    Zdemontowano obydwie stare maszyny parowe podwójnej ekspansji i 4 cylindryczne kotły węglowe. W ich miejsce zainstalowano wspomniane wyżej diesle, pracujące po 2 na każdym wale napędowym. Prędkość maksymalna spadła do 15 węzłów, ale zasięg wzrósł do 5000 mil morskich przy prędkości ekonomicznej 7,5 węzła. Po redukcji siłowni w 1940 r. prędkość spadła do 12 węzłów, a zasięg wzrósł do 10000 mil morskich przy prędkości ekonomicznej 6,5 węzła.

    OdpowiedzUsuń
  4. Zabrakło powyżej podpisów, co niezwłocznie uzupełniam! :)
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Możesz spać spokojnie, nie dybię na twoje życie.
      Przebudowę/modernizację każdej jednostki można przeprowadzić na wiele sposobów; Ty wybrałeś taki, a ja inny, normalna rzecz. Wytłumaczyłeś mój pomysł "wodą sodową" Admiralicji, jak bym to ujął inaczej. Admiralicja wciąż jest zaniepokojona słabością kolumbijskiej floty, względem floty chilijskiej, momentami przybiera to postać obsesji. Stąd przemożna chęć wzmocnienia floty własnej przy każdej okazji.

      JKS

      Usuń
    2. Dzięki! :)
      ŁK

      Usuń