BIULETYN INFORMACYJNY NR 36/1/1937

BIULETYN INFORMACYJNY NR 36/1/1937

Okręty

Oddano do służby:

- sześć kutrów desantowych typu BD-1 (post z dnia 04.11.2025),

- zbiornikowiec floty typu Chimborazo (post z dnia 07.11.2025),

- dwa ścigacze okrętów podwodnych typu Mosquete (post z dnia 10.11.2025).

Rozpoczęto budowę:

- trzech niszczycieli typu Siroco,

- dziewięciu kutrów torpedowych typu BT-13.

Trwa budowa:

- pancernika typu Unidad,

- holownika pełnomorskiego typu Titán,

- transportowca wojska typu MS (nazwa robocza),

- okrętu ratowniczego typu Herón,

- sześciu kutrów desantowych typu BD-1,

- dwóch ścigaczy okrętów podwodnych typu Mosquete.

Częściowo przezbrojono małe pancerniki typu Callao, dodając po cztery stanowiska Ix37 mm oraz zamieniając po cztery stanowiska Ix7,62 mm na IIx12,7 mm.

Lotnictwo

Zakupiono i wprowadzono do służby następne 23 wodnosamoloty rozpoznawcze  typu Curtiss SOC Seagull.

Wycofano ze służby i złomowano:

- 10 samolotów myśliwskich Curtiss P6 Hawk,

- 9 pływakowych wodnosamolotów rozpoznawczych Vought UO-4, a ostatnie 3 detaszowano do współpracy z flotyllami rzecznymi.

Aktualnie, w skład Dowództwa Lotnictwa Morskiego (Comando de Aviación Naval, CAN) wchodzą:

- 3 pływakowe wodnosamoloty rozpoznawcze Vought UO-4,

- 7 samolotów torpedowo-bombowych Martin T4M,

- 10 samolotów myśliwskich Curtiss P6 Hawk,

- 3 rozpoznawczo-bombowe/transportowe łodzie latające Canadian Vickers Vancouver,

- 7 samolotów torpedowo-bombowych Martin T5M,

- 6 rozpoznawczo-bombowych/transportowych łodzi latających typu Short S.8/8 Rangoon,

- 21 rozpoznawczych/łącznikowych łodzi latających w wersji amfibii typu Douglas RD3 Dolphin,

- 12 wodnosamolotów rozpoznawczo-bombowych typu Høver M.F.11,

- 30 samolotów myśliwskich typu Grumman FF,

- 6 rozpoznawczo-bombowych łodzi latających typu Consolidated P2Y,

- 7 średnich samolotów bombowych typu Martin B-10,

- 21 torpedowo-bombowych wodnosamolotów pływakowych typu Martin T3M(PA),

- 30 samolotów myśliwskich typu Grumman F2F,

- 38 pływakowych wodnosamolotów rozpoznawczych typu Curtiss SOC Seagull.

Łącznie 201 maszyn.

Uzbrojenie

W zakładach Fábrica Nacional de Armas w Limie, opracowano i wdrożono do produkcji nowe, częściowo bazujące na konstrukcji działka 37 mm L/51 COW/FNA M1918, działko plot 37 mm. Wprowadzone zmiany dotyczyły:

- wydłużenia lufy z 51 do 57 kalibrów oraz powiększenia komory nabojowej;

- wprowadzenia nowego naboju o zwiększonej masie pocisku oraz dłuższej łusce z silniejszym ładunkiem miotającym;

- modernizacji systemu zasilania;

- zwiększenia powierzchni chłodzących lufy (radiatorów);

- konstrukcji łoża górnego.

Nowe działko otrzymało oznaczenie 37 mm L/57 FNA M1936. Jego podstawowe parametry wyglądają tak (w nawiasach dane działka 37 mm L/51 COW/FNA M1918):

- masa pocisku HE 0,74(0,65) kg,

- prędkość początkowa 848(595) m/s,

- maksymalna elewacja 85(85)^o,

- donośność maksymalna 6590(4100) m,

- maksymalna donośność pionowa 4100(2670) m,

- szybkostrzelność teoretyczna 120(90)/min.

Planuje się zastąpienie na okrętach starego modelu nowym w ciągu trzech lat. Demontowane starsze działka zasilą artylerię nadbrzeżną oraz (tu na podstawach kołowych) pododdziały plot wojsk lądowych i piechoty morskiej.

Artyleria nadbrzeżna

Kontynuując unifikację uzbrojenia, a także mając na względzie dalszą poprawę – i tak już całkiem niezłych – stosunków z Argentyną:

- wycofano z morskich arsenałów wszystkie (63 szt.) km-y 7,62 mm L/93 M1914, zostały one przekazane obronie terytorialnej, jako rezerwa uzbrojenia na czas ewentualnej mobilizacji;

- wycofano z morskich arsenałów wszystkie (6 szt.) działa 120 mm L/40 M1886, zostały one przekazane Argentynie po cenie złomu.

Dodatkowo, realizując obydwa cele, przewidziano przekazanie Argentynie na takich samych warunkach wszystkich (24 szt.), będących na uzbrojeniu artylerii nadbrzeżnej,  działek 47 mm L/40 M1885. Będzie to realizowane w miarę ich zastępowania przez demontowane z okrętów działka 37 mm L/51 COW/FNA M1918 (patrz dział Uzbrojenie).

Pozostałe wiadomości

Dynamiczny rozwój kolumbijskiej floty, formowanie oddziałów i związków taktycznych piechoty morskiej oraz poprawa uzbrojenia wojsk lądowych, skokowo zwiększyły zapotrzebowanie na broń strzelecką oraz artylerię małokalibrową. W tej sytuacji, zdolności produkcyjne zakładów Fábrica Nacional de Armas w Limie okazały się niewystarczające. W związku z tym, już w roku 1936 podjęto budowę dwu zamiejscowych oddziałów tej fabryki w Caracas i Medellin. Uruchomienie produkcji w tych oddziałach planowane jest na przełom lat 1937 i 1938, a osiągnięcie pełnej zdolności produkcyjnej na początek roku 1939.